Karlmenn og krabbamein Jóhannes Valgeir Reynisson skrifar 17. desember 2013 07:00 Í húsi mínu bý ég ásamt eiginkonu og þremur sonum. Í húsi nágrannans búa þrjár stúlkur ásamt foreldrum sínum. Á heimili nágranna míns er dætrunum ráðlagt að nýta sér krabbameinsforvarnir frá 13 ára aldri, við 20 ára aldur hefst leghálseftirlit og brjóstaeftirlit frá 40. aldursári. Kerfisbundnu krabbameinseftirliti er síðan áfram haldið til dauðadags kvenna. Á heimili mitt koma ekki neinar ráðleggingar vegna krabbameinseftirlits með sonum mínum, jafnvel þótt ég sjálfur hafi greinst með krabbamein. Skipulegar forvarnir gegn leghálskrabbameini hófust 1964, fyrir nærri hálfri öld. Leit að leghálskrabbameini hefur reynst mjög árangursrík hér á Íslandi og orðið öðrum samfélögum til fyrirmyndar. Á síðustu áratugum hefur síðan þróast tæknivædd leit að brjóstakrabbameini hjá honum. Krabbameinsfélagi Íslands er sómi að þessum krabbameinsforvörnum meðal kvenna á Íslandi. Enda þótt tilkostnaður sé mikill er árangurinn frábær og verður ekki metinn í krónum og aurum. Á sama tíma hafa engar krabbameinsforvarnir verið skipulagðar fyrir íslenska karlmenn. Körlum býðst ekki leit Samkvæmt krabbameinsskráningu á Íslandi hefur þróun orðið sú að nú á síðustu árum látast fleiri karlar úr æxlunarfærakrabbameini heldur en konur og eru þá meðtalin andlát kvenna vegna brjóstakrabbameins. Krabbameinsforvarnir og krabbameinsleit meðal karla stendur ekki til boða á Íslandi og að því er virðist ekki heldur meðal annarra þjóða. Til er einföld og ódýr blóðrannsókn sem gefur vísbendingu um algengasta krabbamein meðal karla, það er blöðruhálskirtilskrabbamein. Blóðrannsóknin lýtur að því að mæla PSA (Prostata Specific Antigen) í blóði. Með því að láta framkvæma þessa rannsókn í blóði sínu reglubundið hafa margir karlmenn bjargað lífi sínu. Engin hvatning kemur hins vegar frá samfélaginu eða Krabbameinsfélagi Íslands til karla um að þeir skuli njóta krabbameinsforvarna enda eru þær ekki í boði fyrir karlmenn. Þetta misræmi má líta á sem kerfisbundna kynjamismunun þar sem skattpeningar í forvarnarskyni eru einungis notaðir fyrir annað kynið. Að vanrækja hitt kynið er frekar ljót staðreynd en sönn. Reykjavíkurborg var lýst upp fagurbleik í október til stuðnings krabbameinsleit fyrir konur. Þegar birta tekur af degi í mars fer fram mottumars til stuðnings körlum með krabbamein og þá verður blái liturinn notaður til að benda á þörfina fyrir krabbameinsforvarnir og krabbameinsleit vegna blöðruhálskirtilskrabbameins. Með þessari grein langar mig til að leita eftir svörum við eftirtöldum spurningum:Eigum við von á krabbameinsforvörnum fyrir karlmenn?Hvernig er fjármagni sem aflað er í mottumars varið?Nú vantar 132 milljónir til þess að ljúka fjármögnun á línuhraðli (geislalækningatæki) sem kostar 432 milljónir. Þar sem Krabbameinsfélag Íslands og Krabbameinsfélag Reykjavíkur hafa ekki hjálpað að neinu leyti við að fjármagna tæki fyrir LSH er spurt hvort von sé á að breyting verði á því.Þetta er ekki einungis mál Landspítala heldur allrar þjóðarinnar. Því spyr ég, þegar stórt og dýrt hátæknikrabbameinslækningatæki kemur til landsins, hvers vegna hvorki Krabbameinsfélag Íslands né Krabbameinsfélag Reykjavíkur komi að þeirri framkvæmd og kostun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Sjá meira
Í húsi mínu bý ég ásamt eiginkonu og þremur sonum. Í húsi nágrannans búa þrjár stúlkur ásamt foreldrum sínum. Á heimili nágranna míns er dætrunum ráðlagt að nýta sér krabbameinsforvarnir frá 13 ára aldri, við 20 ára aldur hefst leghálseftirlit og brjóstaeftirlit frá 40. aldursári. Kerfisbundnu krabbameinseftirliti er síðan áfram haldið til dauðadags kvenna. Á heimili mitt koma ekki neinar ráðleggingar vegna krabbameinseftirlits með sonum mínum, jafnvel þótt ég sjálfur hafi greinst með krabbamein. Skipulegar forvarnir gegn leghálskrabbameini hófust 1964, fyrir nærri hálfri öld. Leit að leghálskrabbameini hefur reynst mjög árangursrík hér á Íslandi og orðið öðrum samfélögum til fyrirmyndar. Á síðustu áratugum hefur síðan þróast tæknivædd leit að brjóstakrabbameini hjá honum. Krabbameinsfélagi Íslands er sómi að þessum krabbameinsforvörnum meðal kvenna á Íslandi. Enda þótt tilkostnaður sé mikill er árangurinn frábær og verður ekki metinn í krónum og aurum. Á sama tíma hafa engar krabbameinsforvarnir verið skipulagðar fyrir íslenska karlmenn. Körlum býðst ekki leit Samkvæmt krabbameinsskráningu á Íslandi hefur þróun orðið sú að nú á síðustu árum látast fleiri karlar úr æxlunarfærakrabbameini heldur en konur og eru þá meðtalin andlát kvenna vegna brjóstakrabbameins. Krabbameinsforvarnir og krabbameinsleit meðal karla stendur ekki til boða á Íslandi og að því er virðist ekki heldur meðal annarra þjóða. Til er einföld og ódýr blóðrannsókn sem gefur vísbendingu um algengasta krabbamein meðal karla, það er blöðruhálskirtilskrabbamein. Blóðrannsóknin lýtur að því að mæla PSA (Prostata Specific Antigen) í blóði. Með því að láta framkvæma þessa rannsókn í blóði sínu reglubundið hafa margir karlmenn bjargað lífi sínu. Engin hvatning kemur hins vegar frá samfélaginu eða Krabbameinsfélagi Íslands til karla um að þeir skuli njóta krabbameinsforvarna enda eru þær ekki í boði fyrir karlmenn. Þetta misræmi má líta á sem kerfisbundna kynjamismunun þar sem skattpeningar í forvarnarskyni eru einungis notaðir fyrir annað kynið. Að vanrækja hitt kynið er frekar ljót staðreynd en sönn. Reykjavíkurborg var lýst upp fagurbleik í október til stuðnings krabbameinsleit fyrir konur. Þegar birta tekur af degi í mars fer fram mottumars til stuðnings körlum með krabbamein og þá verður blái liturinn notaður til að benda á þörfina fyrir krabbameinsforvarnir og krabbameinsleit vegna blöðruhálskirtilskrabbameins. Með þessari grein langar mig til að leita eftir svörum við eftirtöldum spurningum:Eigum við von á krabbameinsforvörnum fyrir karlmenn?Hvernig er fjármagni sem aflað er í mottumars varið?Nú vantar 132 milljónir til þess að ljúka fjármögnun á línuhraðli (geislalækningatæki) sem kostar 432 milljónir. Þar sem Krabbameinsfélag Íslands og Krabbameinsfélag Reykjavíkur hafa ekki hjálpað að neinu leyti við að fjármagna tæki fyrir LSH er spurt hvort von sé á að breyting verði á því.Þetta er ekki einungis mál Landspítala heldur allrar þjóðarinnar. Því spyr ég, þegar stórt og dýrt hátæknikrabbameinslækningatæki kemur til landsins, hvers vegna hvorki Krabbameinsfélag Íslands né Krabbameinsfélag Reykjavíkur komi að þeirri framkvæmd og kostun.
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar