Við þurfum fjölbreyttari kennsluaðferðir Stefán Ólafur Stefánsson skrifar 2. október 2013 06:00 Sem nemandi í Háskóla Íslands sem útskrifast núna á haustönn, hef ég að undanförnu verið að velta fyrir mér gæðum þessa náms sem ég hef nú lokið. Ég velti því fyrir mér hver gæði menntunnar minnar séu, allt frá því að skólaganga mín hófst til dagsins í dag. Einnig velti ég fyrir mér hver stefna ráðamanna í menntamálum sé. Ljóst þykir mér að þó ég hafi lært ýmislegt gagnlegt í gegnum tíðina og að aukin menntun tryggi mér betri atvinnumöguleika, er ýmislegt sem ég sakna úr minni skólagöngu og sem ég hef oftar en ekki, lært utan skólastofunnar. Efni sem að ég tel að ætti að fá aukið rými í námskrám skólanna. Uppi hafa verið hugmyndir um að stytta grunn- og framhaldsskólanám. Ef til þess kæmi, þyrftu nemendur væntanlega að fara yfir meira efni á skemmri tíma eða lengja þyrfti skólaárið. Gagnrýnisraddir benda á að lítill sem enginn tími gæfist þá fyrir tómstundir ungmennanna utan skóla og námsálag á nemendur myndi aukast til muna. Færa má rök fyrir því að einstaklingur sem er í mikilli mótun á barna- og unglingsárum fái þá ekki sömu tækifæri og nú til að þroskast í félagslegu umhverfi þar sem jafningjahópurinn skiptir sköpum. Þrátt fyrir að ég fagna því að hugað sé að breytingum á menntakerfi okkar, sem ég tel vera meingallað og hreinlega úrelt tel ég að þær hugmyndir sem nú eru upp á borðum séu illa ígrundaðar og ekki til þess fallnar að viðhalda, eða því sem ég tel mikilvægara, að auka við gæði menntunar hér á landi. Fjölbreyttari kennsluaðferðir þar sem tekið er tillit til mismunandi einstaklinga, er að mínu mati eðlilegri breyting. Í núverandi skólakerfi byggir allt nám frá grunnskóla upp í háskóla, á því að öll erum við sett undir sama hatt. Allir eru steyptir í sama form og nemendur þurfa að laga sig að ríkjandi kerfi í stað þess að skólakerfið lagi sig að ólíkum einstaklingum með mismunandi styrkleika. Áherslan í grunnskólanum er að miklu leyti lögð á bóknám, á kostnað verknáms, þar sem allt kapp er lagt á að koma nemendum í gegnum samræmd próf. Í framhaldsskóla og háskóla er svo sama sagan þar sem öll áhersla er lögð á að ná ákveðnum prófum þar sem dagamunur einstaklings getur ráðið því hvort hann falli í áfanga eða ekki og þurfi að byrja að nýju. Fyrir nokkru ákvað Harvard, einn virtasti háskóli heims, að afnema lokapróf. Haft var eftir Jonathan Zimmerman, prófessor í menntunarfræði og sagnfræði, að lokapróf væru „forn og að öllu jöfnu umdeild leið til lærdóms, sem leggur að jöfnu þekkingu og upptalningu staðreynda. Hinn raunverulegi lærdómur væri hins vegar að læra að setja fram skoðun sem studd er með staðreyndum. Skólinn væri ekki að sýna kæruleysi með ákvörðuninni, heldur þvert á móti að greiða leiðina fyrir ögrandi og krefjandi námsreynslu“. Heimspekingurinn og menntunarfræðingurinn John Dewey lagði áherslu á virkt leitarnám og að með athöfnun okkar í daglegu lífi söfnuðum við reynslu. Hlutverk skólanáms væri því að stuðla að og efla þessa virkni. Fyrir mér felst mun meira í hugtakinu „menntun“ en að öðlast einhverja ákveðna gráðu eða réttindi. Menntun þarf að stuðla að alhliða þroska manneskjunnar og auka mikilvæg gildi svo sem siðverðisvitund einstaklingsins, sjálfstæða hugsun og frumkvæði. Með aukinni áherslu á hópavinnu og umræðutíma í skólakerfinu þar sem reynsla hvers nemenda og mismunandi upplifun eru höfð að leiðarljósi, skapast sameiginleg þverfagleg reynsla sem nýtist betur þegar komið er út á vinnumarkaðinn. - Ég vil ekki lengur fyrirlestra þar sem nemendur eru mataðir með upplýsingum í stað þess að vera virkir þátttakendur. - Ég vil endurskoða hugmyndir um hefðbundnar ritgerðir og að nemendur séu hvattir til að skila vangaveltum sínum á mismunandi formi. - Ég vil að notast sé við náttúruna í meiri mæli í kennslu þar sem börn og ungmenni fá að þreifa, lykta og upplifa umhverfi sitt í stað þess að lesa aðeins um það í bókum. - Ég vil að list- og iðngreinum sé gert hærra undir höfði og að sköpunarkraftur einstaklingsins sé virkjaður. - Ég vil að heimspeki sé kennd í skyldunámi þar sem nemendur þurfa sífellt að hugsa út fyrir rammann. - Ég vil aukna áherslu á starfsmenntun til að undirbúa nemendur sem best fyrir vinnumarkaðinn. - Ég vil fyrst og fremst að skólakerfið stuðli að áhuga og forvitni nemenda til að kynna sér hin ýmsu viðfangsefni en með því sköpum við okkar eigin þekkingu. Ljóst er að menntun er forsenda fyrir uppbyggingu í nútímasamfélagi en hún þarf þó að miða að því að ná því besta út úr hverjum og einum einstakling. Því þannig skapast sem mestur mannauður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Sem nemandi í Háskóla Íslands sem útskrifast núna á haustönn, hef ég að undanförnu verið að velta fyrir mér gæðum þessa náms sem ég hef nú lokið. Ég velti því fyrir mér hver gæði menntunnar minnar séu, allt frá því að skólaganga mín hófst til dagsins í dag. Einnig velti ég fyrir mér hver stefna ráðamanna í menntamálum sé. Ljóst þykir mér að þó ég hafi lært ýmislegt gagnlegt í gegnum tíðina og að aukin menntun tryggi mér betri atvinnumöguleika, er ýmislegt sem ég sakna úr minni skólagöngu og sem ég hef oftar en ekki, lært utan skólastofunnar. Efni sem að ég tel að ætti að fá aukið rými í námskrám skólanna. Uppi hafa verið hugmyndir um að stytta grunn- og framhaldsskólanám. Ef til þess kæmi, þyrftu nemendur væntanlega að fara yfir meira efni á skemmri tíma eða lengja þyrfti skólaárið. Gagnrýnisraddir benda á að lítill sem enginn tími gæfist þá fyrir tómstundir ungmennanna utan skóla og námsálag á nemendur myndi aukast til muna. Færa má rök fyrir því að einstaklingur sem er í mikilli mótun á barna- og unglingsárum fái þá ekki sömu tækifæri og nú til að þroskast í félagslegu umhverfi þar sem jafningjahópurinn skiptir sköpum. Þrátt fyrir að ég fagna því að hugað sé að breytingum á menntakerfi okkar, sem ég tel vera meingallað og hreinlega úrelt tel ég að þær hugmyndir sem nú eru upp á borðum séu illa ígrundaðar og ekki til þess fallnar að viðhalda, eða því sem ég tel mikilvægara, að auka við gæði menntunar hér á landi. Fjölbreyttari kennsluaðferðir þar sem tekið er tillit til mismunandi einstaklinga, er að mínu mati eðlilegri breyting. Í núverandi skólakerfi byggir allt nám frá grunnskóla upp í háskóla, á því að öll erum við sett undir sama hatt. Allir eru steyptir í sama form og nemendur þurfa að laga sig að ríkjandi kerfi í stað þess að skólakerfið lagi sig að ólíkum einstaklingum með mismunandi styrkleika. Áherslan í grunnskólanum er að miklu leyti lögð á bóknám, á kostnað verknáms, þar sem allt kapp er lagt á að koma nemendum í gegnum samræmd próf. Í framhaldsskóla og háskóla er svo sama sagan þar sem öll áhersla er lögð á að ná ákveðnum prófum þar sem dagamunur einstaklings getur ráðið því hvort hann falli í áfanga eða ekki og þurfi að byrja að nýju. Fyrir nokkru ákvað Harvard, einn virtasti háskóli heims, að afnema lokapróf. Haft var eftir Jonathan Zimmerman, prófessor í menntunarfræði og sagnfræði, að lokapróf væru „forn og að öllu jöfnu umdeild leið til lærdóms, sem leggur að jöfnu þekkingu og upptalningu staðreynda. Hinn raunverulegi lærdómur væri hins vegar að læra að setja fram skoðun sem studd er með staðreyndum. Skólinn væri ekki að sýna kæruleysi með ákvörðuninni, heldur þvert á móti að greiða leiðina fyrir ögrandi og krefjandi námsreynslu“. Heimspekingurinn og menntunarfræðingurinn John Dewey lagði áherslu á virkt leitarnám og að með athöfnun okkar í daglegu lífi söfnuðum við reynslu. Hlutverk skólanáms væri því að stuðla að og efla þessa virkni. Fyrir mér felst mun meira í hugtakinu „menntun“ en að öðlast einhverja ákveðna gráðu eða réttindi. Menntun þarf að stuðla að alhliða þroska manneskjunnar og auka mikilvæg gildi svo sem siðverðisvitund einstaklingsins, sjálfstæða hugsun og frumkvæði. Með aukinni áherslu á hópavinnu og umræðutíma í skólakerfinu þar sem reynsla hvers nemenda og mismunandi upplifun eru höfð að leiðarljósi, skapast sameiginleg þverfagleg reynsla sem nýtist betur þegar komið er út á vinnumarkaðinn. - Ég vil ekki lengur fyrirlestra þar sem nemendur eru mataðir með upplýsingum í stað þess að vera virkir þátttakendur. - Ég vil endurskoða hugmyndir um hefðbundnar ritgerðir og að nemendur séu hvattir til að skila vangaveltum sínum á mismunandi formi. - Ég vil að notast sé við náttúruna í meiri mæli í kennslu þar sem börn og ungmenni fá að þreifa, lykta og upplifa umhverfi sitt í stað þess að lesa aðeins um það í bókum. - Ég vil að list- og iðngreinum sé gert hærra undir höfði og að sköpunarkraftur einstaklingsins sé virkjaður. - Ég vil að heimspeki sé kennd í skyldunámi þar sem nemendur þurfa sífellt að hugsa út fyrir rammann. - Ég vil aukna áherslu á starfsmenntun til að undirbúa nemendur sem best fyrir vinnumarkaðinn. - Ég vil fyrst og fremst að skólakerfið stuðli að áhuga og forvitni nemenda til að kynna sér hin ýmsu viðfangsefni en með því sköpum við okkar eigin þekkingu. Ljóst er að menntun er forsenda fyrir uppbyggingu í nútímasamfélagi en hún þarf þó að miða að því að ná því besta út úr hverjum og einum einstakling. Því þannig skapast sem mestur mannauður.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar