Hvenær telst maður gamall? Er það þegar maður stendur frammi fyrir þeirri ákvörðun að þurfa að flytjast burt af heimili sínu, heimili til áratuga jafnvel, og inn á öldrunarheimili?



Á efri árum standa margir frammi fyrir þeim veruleika og eðlilegt er að þá leiti á hugann hvað taki við sem gefi lífinu gildi á slíkum stað. Sumir gætu efast um að það væri margt. Er öldrunarheimili ekki sá staður sem fólk kemur til að deyja á, gætu jafnvel einhverjir spurt. Auðvitað er það svo að öldrunarheimili eru í flestum tilvikum síðasta heimili íbúa á lífsleiðinni. En það er hins vegar fjarri lagi að þar ríki drungi og deyfð, þó svo að líkaminn sé oft á tíðum farinn að gefa sig og minnið orðið gloppótt. Reynsla margra er sú að oft á tíðum kviknar lífsneistinn aftur eftir að viðkomandi flyst á öldrunarheimili og þá aukist lífsgæði á ný. Einmanaleiki og kvíði minnkar, félagsleg virkni og sjálfsöryggi eykst.



Viðhorf hvers og eins til lífsins og persónulegar aðstæður hafa að sjálfsögðu mikil áhrif á þá upplifun sem fylgir flutningi á öldrunarheimili. Miklu máli skiptir að þar sé notalegt og umhverfið hvetjandi og fullt af tækifærum. Við þær aðstæður eru góðir möguleikar til að lifa við mikil lífsgæði, gleði og möguleika til að takast á við ný hlutverk sé viljinn fyrir hendi.



Nýjar tómstundir

Reynsla margra er að á öldrunarheimili öðlist íbúar á ný tækifæri til að kynnast nýjum tómstundum af margvíslegu tagi og þeim áhugamálum sem setið hafa á hakanum lengi. Margir nýta sér aðstöðuna og fara í sund og leikfimi, taka þátt í útiveru og njóta samverustunda með öðru fólki í ríkari mæli en áður var. Aðrir nýta tækifærið og halda áfram að þroskast og læra nýja hluti.

Getan meiri en margur heldur

Þrátt fyrir háan aldur eða heilsubrest hefur það sýnt sig í iðjuþjálfun Hrafnistuheimilanna að ýmsir möguleikar eru fyrir hendi, það er ef viljinn er til staðar hjá einstaklingnum. Það kemur gjarnan mörgum íbúum og aðstandendum þeirra á óvart hversu mikil getan er í raun og veru. Tími til tómstunda, vilji til verka, jákvætt og vinalegt viðmót starfsfólks og heimilislegt en jafnframt hvetjandi umhverfi þar sem fagfólk á sviði iðjuþjálfunar veitir ríka aðstoð eru í þessu sambandi þau lykilatriði sem ráða miklu um árangurinn.



Hlutverk iðjuþjálfa

Iðjuþjálfar veita margvíslega og fjölbreytta þjónustu sem er aðlöguð getu og þörfum sérhvers sem á þarf að halda. Við iðjuþjálfun er meðal annars notast við ýmis hjálpartæki, ásamt því að veita hagnýta fræðslu og ráðgjöf. Markmiðið er að styðja einstaklinginn til að taka þátt á þeim sviðum sem veita honum ánægju og skipta hann máli. Sú iðja getur þróast og mótast í samstarfi iðjuþjálfans og einstaklingsins, því þjónustan við hvern og einn tekur mið af þörfum og óskum þeirra sem njóta.



Um þessar mundir er um áratugur síðan fyrsti iðjuþjálfinn hóf störf á Hrafnistu. Þeir eru nú sjö og verða enn fleiri frá og með næsta hausti. Iðjuþjálfar hafa umsjón með daglegu félagsstarfi á heimilunum í heild og einnig vinnustofum, þar sem stundað er fjölbreytt handverk, svo sem smíðar, myndlist, leirlist, glerlist og margt fleira. Iðjuþjálfarnir skipuleggja einnig framkvæmd kvöldskemmtana, ferðalaga og annarra viðburða og því er oft mikið líf í tuskunum.





Framtíðin

Á tölvuöld fleygir tækninni sífellt fram. Þeir sem nú eru í blóma lífsins velta kannski ekki endilega fyrir sér hvernig lífið verði á öldrunarheimilunum í framtíðinni. En hvernig verður veruleikinn árið 2030? Internetkaffihús á öllum öldrunarheimilum? Sannleikurinn er sá að það er nú þegar til staðar á Hrafnistu. Við hvetjum lesendur til að kynna sér nánar starfsemi Hrafnistu og þá fjölbreyttu iðjuþjálfun sem þar er í boði með því að heimsækja heimasíðu heimilanna – eða líta við á Facebook!