Ríkisstjórn sérhagsmuna Margrét K. Sverrisdóttir skrifar 24. maí 2013 06:00 Fráfarandi ríkisstjórn var ríkisstjórn almannahagsmuna sem hafði jöfnuð og velferð að leiðarljósi og stuðlaði markvisst að hvoru tveggja, fyrst og fremst með traustri efnahagsstjórn sem náði stjórn á fjárlagahalla, verðbólgu og atvinnuleysi eftir allsherjarhrun efnahagslífsins. Nú tekur við ný ríkisstjórn sérhagsmuna þegar flokkar taka völdin sem jafnan hafa verið kallaðir „helmingaskiptaflokkar“ vegna þess að þegar þeir hafa setið saman að völdum, hafa þeir gætt þess að skipta með sér völdum og sporslum. Kosningaloforðin og efndirnar Í kosningabaráttunni ítrekuðu Samfylking og Vinstri græn að það væri óábyrgt að lofa kjósendum miklum kjarabótum. Kosningaloforð Framsóknar og Sjálfstæðisflokks voru hins vegar mjög kostnaðarsöm og gengu þannig í berhögg við baráttuna við minni verðbólgu og aukinn stöðugleika. Flokkarnir lögðu enga áherslu á lækkun skulda ríkissjóðs eða stöðugleika, gylliboðin voru allsráðandi. Og nú hafa helmingaskiptaflokkarnir birt stjórnarsáttmála sinn. Þar sem leiðtogarnir eru ungir og ráðherraliðið nýtt, væntu margir þess að sjá jákvæð merki um kynslóðaskiptin og því vekur furðu hve gamaldags viðhorf birtast í plagginu. Viðræðum við Evrópusambandið verður rift án þess að þjóðin fái að vita hvað er í boði og kjósa um það. Krónan, einn veikasti og smæsti gjaldmiðill sem um getur, á að halda sér. Umhverfismál eru sett niður og það er gælt við þjóðernishyggju með þjóðlegum áherslum og upphafningu ungmennafélaga í anda Framsóknarflokksins, sem vill þó ekki kannast við fortíð sína. Og málin verða sett í nefnd. Skýrasti fyrirboðinn Skýrasti fyrirboði um það sem koma skal er að forgangsverkefni nýrrar ríkisstjórnar er að afnema veiðigjald á útgerðina, sem áætlað var að gæti skilað 40-50 milljörðum í þjóðarbúið. Þeim liggur mest á að hlífa stuðningsmönnum sínum, útgerðarmönnunum, við að greiða sanngjarnt gjald af nýtingu auðlindar okkar. Þar er sannarlega staðinn vörður um sérhagsmuni en ekki almannahagsmuni. Mikilvægt er að fulltrúar nýrrar stjórnarandstöðu veiti ríkisstjórninni málefnalegt og uppbyggilegt aðhald og þó að sporin hræði varðandi samstarf Framsóknar og Sjálfstæðisflokks á umliðnum áratugum, bindur þjóðin sannarlega vonir við að nýrri ríkisstjórn takist vel til í verkum sínum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Árni Sæberg skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Brotin stjórnarandstaða í fýlu Arnar Steinn Þórarinsson skrifar Sjá meira
Fráfarandi ríkisstjórn var ríkisstjórn almannahagsmuna sem hafði jöfnuð og velferð að leiðarljósi og stuðlaði markvisst að hvoru tveggja, fyrst og fremst með traustri efnahagsstjórn sem náði stjórn á fjárlagahalla, verðbólgu og atvinnuleysi eftir allsherjarhrun efnahagslífsins. Nú tekur við ný ríkisstjórn sérhagsmuna þegar flokkar taka völdin sem jafnan hafa verið kallaðir „helmingaskiptaflokkar“ vegna þess að þegar þeir hafa setið saman að völdum, hafa þeir gætt þess að skipta með sér völdum og sporslum. Kosningaloforðin og efndirnar Í kosningabaráttunni ítrekuðu Samfylking og Vinstri græn að það væri óábyrgt að lofa kjósendum miklum kjarabótum. Kosningaloforð Framsóknar og Sjálfstæðisflokks voru hins vegar mjög kostnaðarsöm og gengu þannig í berhögg við baráttuna við minni verðbólgu og aukinn stöðugleika. Flokkarnir lögðu enga áherslu á lækkun skulda ríkissjóðs eða stöðugleika, gylliboðin voru allsráðandi. Og nú hafa helmingaskiptaflokkarnir birt stjórnarsáttmála sinn. Þar sem leiðtogarnir eru ungir og ráðherraliðið nýtt, væntu margir þess að sjá jákvæð merki um kynslóðaskiptin og því vekur furðu hve gamaldags viðhorf birtast í plagginu. Viðræðum við Evrópusambandið verður rift án þess að þjóðin fái að vita hvað er í boði og kjósa um það. Krónan, einn veikasti og smæsti gjaldmiðill sem um getur, á að halda sér. Umhverfismál eru sett niður og það er gælt við þjóðernishyggju með þjóðlegum áherslum og upphafningu ungmennafélaga í anda Framsóknarflokksins, sem vill þó ekki kannast við fortíð sína. Og málin verða sett í nefnd. Skýrasti fyrirboðinn Skýrasti fyrirboði um það sem koma skal er að forgangsverkefni nýrrar ríkisstjórnar er að afnema veiðigjald á útgerðina, sem áætlað var að gæti skilað 40-50 milljörðum í þjóðarbúið. Þeim liggur mest á að hlífa stuðningsmönnum sínum, útgerðarmönnunum, við að greiða sanngjarnt gjald af nýtingu auðlindar okkar. Þar er sannarlega staðinn vörður um sérhagsmuni en ekki almannahagsmuni. Mikilvægt er að fulltrúar nýrrar stjórnarandstöðu veiti ríkisstjórninni málefnalegt og uppbyggilegt aðhald og þó að sporin hræði varðandi samstarf Framsóknar og Sjálfstæðisflokks á umliðnum áratugum, bindur þjóðin sannarlega vonir við að nýrri ríkisstjórn takist vel til í verkum sínum.
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar