Alþingismenn koma í veg fyrir endurupptöku Gerður Berndsen skrifar 26. apríl 2012 06:00 Alþingismenn koma í veg fyrir að mál dóttur minnar, Áslaugar Perlu, sem myrt var við Engihjalla, verði nokkurn tíma endurupptekið. Samkvæmt 211. gr. er ekki hægt að taka upp morðmál. Hún er aðeins fyrir þann sem er ranglega sakfelldur eða fyrir mun meira brot en…– Það þarf að breyta henni svo hún gildi í öllum málum. Ég sendi Ögmundi Jónassyni innanríkisráðherra tölvupóst 2. október sl. þar sem ég skora á hann að mæla með breytingu á c-lið, 211. gr. Hann sagði mér í gegnum síma: Það er ekki hægt, það verður aldrei gert. Ég hringdi í Álfheiði Ingadóttur í desember og benti henni einnig á c-lið, 211. gr. Hún ætlaði að leggja breytingartillöguna fram á Alþingi. Hún trúði að hún yrði samþykkt fyrir vorið, þurfti fyrst að afla meirihlutafylgis alþingismanna. Það tókst ekki þar sem eftirfarandi grein birtist 29. mars sl. í Smugunni: „Álfheiður Ingadóttir, þingmaður VG, mælti í dag fyrir frumvarpi um breytt fyrirkomulag á afgreiðslu beiðna um endurupptöku dæmdra mála, þannig að óháð stjórnsýslunefnd taki ákvörðun um endurupptöku en ekki Hæstiréttur. Í máli Álfheiðar kom fram að aðeins þrjár endurupptökubeiðnir af 36 sem Hæstarétti bárust á árabilinu 2000-2010 voru samþykktar, 32 var hafnað, ein var óafgreidd. Afgreiðslutíminn var allt frá 26 dögum til 427 daga og niðurstaða Hæstaréttar hvergi birt opinberlega… …Enda þótt dómar Hæstaréttar eigi að heita endanlegir eru alltaf þau tilvik að óska þarf endurupptöku dæmds máls í ljósi nýrra gagna eða annarra lagaskilyrða. Álfheiður rifjaði upp nokkur mál sem hafa vakið tilfinningaþrungna umræðu þegar endurupptöku hefur verið hafnað, Guðmundar- og Geirfinnsmál frá 1997, sem enn er til umræðu, mál sem kennt er við Slippinn í Reykjavík og svokallað Engihjallamál þar sem ung stúlka var myrt. Sagði hún það mál einmitt hafa verið kveikjuna að því að hún fór að grafast fyrir um fjölda endurupptökubeiðna og afdrif þeirra." Ég varð furðu lostin að ekki fékkst meirihluta þingmanna fyrir þessari litlu lagabreytingu. Sérstaklega þar sem hver sem sækir um endurupptöku þarf að leggja fram sönnunargögnin sem rangt voru metin. Þegar alþingismenn samþykktu lög nr. 88/2008 vissu þeir nákvæmlega hvað þeir voru að gera; að koma í veg fyrir að rannsókn máls verði tekin upp að nýju hjá ríkissaksóknara. Fyrir einu og hálfu ári síðan sendi ég öllum alþingismönnum áskorun um réttarfarsdómstól og hringdi síðan í einn þriðja þeirra. Meðfylgjandi voru lög um meðferð sakamála sem ríkissaksóknari braut og öll sönnunargögn í máli dóttur minnar. Þeim var sama. Gallasmekkbuxur dóttur minnar voru upp að hnjám eftir að hann felldi hana í gólfið með því að þvinga þær niður með afli, hún barðist á móti af öllu mætti þannig að hann hélt lim sínum ekki inni í leggöngum hennar. Hann náði ekki að fullkomna glæpinn, með fullnægingu, þá trylltist hann og rotaði hana með því að kýla hana í ennið. Dóttir mín fékk dóm í Hæstarétti fyrir að hafa átt „harkalegt kynlíf" við nauðgara og morðingja sinn og elt hann síðan, nærbuxnalaus, þær voru í rassvasa morðingjans, tættar í sundur á báðum hliðum, án þess að girða upp um sig, út á svalir þar sem hann hafi átt að hafa ýtt henni fram af handriðinu. Þá hefðu gallasmekkbuxur hennar verið um ökkla. Þær voru enn þá upp að hnjám þegar hún fannst. Hámark 5-7 mínútum eftir að hún kom upp á 10. hæð var hún dáin. Hvergi er minnst á eftirfarandi sönnunargagn: Á stigapalli sem er til vinstri við svalir er ljósmynd af veski Áslaugar Perlu, hún steig aldrei fæti þar frekar en á svalirnar, en morðinginn fór þar um. Alþingismenn höfðu nægan umhugsunartíma, styddu þeir tillöguna fengi dóttir mín uppreisn æru og morðingi hennar dóm fyrir allt sem hann gerði henni. Styddu þeir hana ekki hylma þeir yfir óvenju grimmdarlegan glæp og misgjörðir ríkissaksóknara. Þeir völdu hið síðara. Það tók mig mörg ár að finna út að það eina sem þurfti var lítil lagabreyting til að fá endurupptöku málsins, en það dugði ekki til. Alþingismenn komu í veg fyrir það enda tel ég þá siðlausa. Þessi breytingartillaga varðar ekki þjóðaröryggi heldur mannréttindi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Skoðun Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Náttúruminjasafn Íslands má sinna sýningahaldi! Hilmar J. Malmquist skrifar Skoðun Hvers vegna þurfti að farga bókinni? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hjarta umhverfismála Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar Skoðun Ísland hástökkvari í málefnum hinsegin fólks Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson skrifar Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Sjá meira
Alþingismenn koma í veg fyrir að mál dóttur minnar, Áslaugar Perlu, sem myrt var við Engihjalla, verði nokkurn tíma endurupptekið. Samkvæmt 211. gr. er ekki hægt að taka upp morðmál. Hún er aðeins fyrir þann sem er ranglega sakfelldur eða fyrir mun meira brot en…– Það þarf að breyta henni svo hún gildi í öllum málum. Ég sendi Ögmundi Jónassyni innanríkisráðherra tölvupóst 2. október sl. þar sem ég skora á hann að mæla með breytingu á c-lið, 211. gr. Hann sagði mér í gegnum síma: Það er ekki hægt, það verður aldrei gert. Ég hringdi í Álfheiði Ingadóttur í desember og benti henni einnig á c-lið, 211. gr. Hún ætlaði að leggja breytingartillöguna fram á Alþingi. Hún trúði að hún yrði samþykkt fyrir vorið, þurfti fyrst að afla meirihlutafylgis alþingismanna. Það tókst ekki þar sem eftirfarandi grein birtist 29. mars sl. í Smugunni: „Álfheiður Ingadóttir, þingmaður VG, mælti í dag fyrir frumvarpi um breytt fyrirkomulag á afgreiðslu beiðna um endurupptöku dæmdra mála, þannig að óháð stjórnsýslunefnd taki ákvörðun um endurupptöku en ekki Hæstiréttur. Í máli Álfheiðar kom fram að aðeins þrjár endurupptökubeiðnir af 36 sem Hæstarétti bárust á árabilinu 2000-2010 voru samþykktar, 32 var hafnað, ein var óafgreidd. Afgreiðslutíminn var allt frá 26 dögum til 427 daga og niðurstaða Hæstaréttar hvergi birt opinberlega… …Enda þótt dómar Hæstaréttar eigi að heita endanlegir eru alltaf þau tilvik að óska þarf endurupptöku dæmds máls í ljósi nýrra gagna eða annarra lagaskilyrða. Álfheiður rifjaði upp nokkur mál sem hafa vakið tilfinningaþrungna umræðu þegar endurupptöku hefur verið hafnað, Guðmundar- og Geirfinnsmál frá 1997, sem enn er til umræðu, mál sem kennt er við Slippinn í Reykjavík og svokallað Engihjallamál þar sem ung stúlka var myrt. Sagði hún það mál einmitt hafa verið kveikjuna að því að hún fór að grafast fyrir um fjölda endurupptökubeiðna og afdrif þeirra." Ég varð furðu lostin að ekki fékkst meirihluta þingmanna fyrir þessari litlu lagabreytingu. Sérstaklega þar sem hver sem sækir um endurupptöku þarf að leggja fram sönnunargögnin sem rangt voru metin. Þegar alþingismenn samþykktu lög nr. 88/2008 vissu þeir nákvæmlega hvað þeir voru að gera; að koma í veg fyrir að rannsókn máls verði tekin upp að nýju hjá ríkissaksóknara. Fyrir einu og hálfu ári síðan sendi ég öllum alþingismönnum áskorun um réttarfarsdómstól og hringdi síðan í einn þriðja þeirra. Meðfylgjandi voru lög um meðferð sakamála sem ríkissaksóknari braut og öll sönnunargögn í máli dóttur minnar. Þeim var sama. Gallasmekkbuxur dóttur minnar voru upp að hnjám eftir að hann felldi hana í gólfið með því að þvinga þær niður með afli, hún barðist á móti af öllu mætti þannig að hann hélt lim sínum ekki inni í leggöngum hennar. Hann náði ekki að fullkomna glæpinn, með fullnægingu, þá trylltist hann og rotaði hana með því að kýla hana í ennið. Dóttir mín fékk dóm í Hæstarétti fyrir að hafa átt „harkalegt kynlíf" við nauðgara og morðingja sinn og elt hann síðan, nærbuxnalaus, þær voru í rassvasa morðingjans, tættar í sundur á báðum hliðum, án þess að girða upp um sig, út á svalir þar sem hann hafi átt að hafa ýtt henni fram af handriðinu. Þá hefðu gallasmekkbuxur hennar verið um ökkla. Þær voru enn þá upp að hnjám þegar hún fannst. Hámark 5-7 mínútum eftir að hún kom upp á 10. hæð var hún dáin. Hvergi er minnst á eftirfarandi sönnunargagn: Á stigapalli sem er til vinstri við svalir er ljósmynd af veski Áslaugar Perlu, hún steig aldrei fæti þar frekar en á svalirnar, en morðinginn fór þar um. Alþingismenn höfðu nægan umhugsunartíma, styddu þeir tillöguna fengi dóttir mín uppreisn æru og morðingi hennar dóm fyrir allt sem hann gerði henni. Styddu þeir hana ekki hylma þeir yfir óvenju grimmdarlegan glæp og misgjörðir ríkissaksóknara. Þeir völdu hið síðara. Það tók mig mörg ár að finna út að það eina sem þurfti var lítil lagabreyting til að fá endurupptöku málsins, en það dugði ekki til. Alþingismenn komu í veg fyrir það enda tel ég þá siðlausa. Þessi breytingartillaga varðar ekki þjóðaröryggi heldur mannréttindi.
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar