Samhugur, samstaða og samábyrgð – eftir hamfarir í Japan Tadateru Konoé skrifar 14. apríl 2011 10:15 Þann 11. mars reið öflugur jarðskjálfti sem mældist 9 á Richter yfir norðausturströnd Japans. Í kjölfarið fylgdi flóðbylgja sem reis allt að 38 metrum og rústaði 500 km af strandlengjunni. Ég fann greinilega fyrir skjálftanum og horfði örvæntingarfullur á fyrstu sjónvarpsútsendingar frá flóðbylgjunni sem braut niður varnargarðana okkar og sópaði burt bátum, bílum og húsum eins og ekkert væri. Þegar ég komst á hamfarasvæðið í fylgd neyðarsveita Rauða krossins horfðist ég í augu við eyðileggingu sem ég hefði ekki getað ímyndað mér í mínum verstu martröðum. Á meira en 60 ára ferli mínum hjá Rauða krossinum hef ég orðið vitni að afleiðingum hræðilegra náttúruhamfara. Þessar eru einar þær verstu sem ég hef séð. Eyðileggingin var algjör. Eini samanburðurinn sem kom upp í huga mér voru myndir af Osaka, Hiroshima og Nagasaki í lok síðari heimsstyrjaldar. Japanski Rauði krossinn var með þeim fyrstu sem brást við hamförunum. Og minningin um Hiroshima árið 1945 kom sterkt upp í huga mér – þar sem sjúkrahús Rauða krossins var eina byggingin sem stóð enn uppi á sprengjusvæðinu – því Rauðakrosssjúkrahúsið í Ishinomaki borg var eini spítalinn sem enn var starfhæfur eftir flóðbylgjuna. Fyrr en varði fylltist hann af fólki sem slapp lifandi frá hörmungunum: lífshættulega særðu fólki, fólki sem gat enn staðið upprétt, börnum sem misst höfðu foreldra sína, og fólki sem misst hafði heimili sín. Þegar ég rita þetta hafa 12.000 manns fundist látnir og meira en 15.000 er enn saknað. Mörg hundruð þúsund manns hafa misst ástvini sína, heimili sín og lífsviðurværi. Allt þeirra líf hefur umhverfst á svipstundu og verður aldrei samt. En þeir lifðu af og það er enn von. Ég finn fyrir auðmýkt í garð fólks um allan heim sem hefur af miklu örlæti sýnt okkur samúð og samstöðu í verki. Japan er eitt þeirra landa sem veita hvað mestu fé til þróunarsamvinnu og neyðaraðstoðar um allan heim, og við finnum fyrir miklu þakklæti nú þegar við njótum góðs af góðmennsku og samúð. Við munum gæta fyllsta gagnsæis um hvernig fjármunum sem aflað hefur verið í okkar nafni verður varið. Nú, sextán árum eftir jarðskjálftann mikla í Kobe, munum við nota sömu aðferðir til að deila út peningum til fjölskyldna svo þær geti aftur komið undir sig fótum. Ítarleg grein verður gerð fyrir því hvernig framlögum sem safnað var fyrir Rauða krossinn verður varið. Við erum ekki einungis skuldbundin að gera þetta gagnvart þeim sem hafa gefið fjármuni heldur er þetta líka gagnvart fjölskyldum í Japan sem hafa misst allt sitt. Það er löng og ströng leið fram undan við enduruppbyggingu í Japan. Að auki stafar mikil ógn af kjarnorkuverinu í Fukushima. Hinar hrikalegu afleiðingar gætu orðið enn alvarlegri ef mengun verður vegna kjarnorkugeislunar. Ástandið minnir helst á Tsjernobyl, en 25 ár eru nú liðin frá kjarnorkuslysinu þar. Tíminn mun lækna flest sár. Eitt er þó víst: við munum ætíð finna til ábyrgðar á þeim þúsundum fjölskyldna sem flóðbylgjan hreif með sér. Við verðum að vera enn betur undirbúin fyrir hamfarir framtíðarinnar, við verðum að byggja aftur upp þrautseigju fólks, og við megum ekki gleyma þeim sem þjást annars staðar í veröldinni. Þrátt fyrir að þetta áfall hafi dunið yfir þjóð mína, finnst mér nauðsynlegt að horfa fram á veginn og líta til annarra landa sem nú takast á við hörmungar. Í Bólivíu og á Sri Lanka hafa flóð og aurskriður valdið miklum usla, flóttafjölskyldur frá Líbíu og Fílabeinsströndinni leita hælis í nágrannalöndum, þurrkar og hungursneyð ógna löndum í Sahelbeltinu í vestur- og austurhluta Afríku, og í Tsjad hefur nýlega brotist úr mislinga-, kóleru- og heilahimnubólgufaraldur. Hamfarirnar í Japan mega ekki skyggja á þessar hörmungar heldur í raun knýja á um enn frekari samstöðu, viðbrögð og þrautseigju á öllum stigum – hjá einstaklingum, samfélögum, þjóðum og á alþjóðavísu. Þetta er í fyrsta sinn sem við stöndum frammi fyrir svo margslungnu neyðarástandi, samlegðaráhrifum af jarðskjálfta, flóðbylgju og kjarnorkuvá. Þó að þetta hafi ekki gerst fyrr verður þetta líkast til ekki í eina skiptið sem við verðum að bregðast við svo flóknum hamförum. Til að vernda þjóðir heims verðum við að reyna að sjá fyrir það óhugsanlega. Við verðum að fjárfesta í viðbúnaði vegna hamfara og draga úr ógnum í umhverfinu – til að mynda hættum á kjarnorkuslysum – og styrkja samfélög svo að þau geti sjálf verndað íbúa sína. Þetta er neyðarviðbúnaður. Eina leiðin til að bregðast við svona hörmungum er með samhjálp og samhug – í mínu landi, þínu landi og í öllum löndum heims – og ákvörðun um að verja okkur betur svo við séum í stakk búin til að vernda líf þeirra sem stendur ógn af hamförum. Tadateru Konoé, formaður Rauða krossins í Japan og formaður Alþjóða Rauða krossins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Grindavík lifir Kristín María Birgisdóttir,Dagmar Valsdóttir Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Grindavík lifir Kristín María Birgisdóttir,Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn kaus breytingar Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vér erum úr sömu sveit Steinþór Logi Arnarsson skrifar Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Sjá meira
Þann 11. mars reið öflugur jarðskjálfti sem mældist 9 á Richter yfir norðausturströnd Japans. Í kjölfarið fylgdi flóðbylgja sem reis allt að 38 metrum og rústaði 500 km af strandlengjunni. Ég fann greinilega fyrir skjálftanum og horfði örvæntingarfullur á fyrstu sjónvarpsútsendingar frá flóðbylgjunni sem braut niður varnargarðana okkar og sópaði burt bátum, bílum og húsum eins og ekkert væri. Þegar ég komst á hamfarasvæðið í fylgd neyðarsveita Rauða krossins horfðist ég í augu við eyðileggingu sem ég hefði ekki getað ímyndað mér í mínum verstu martröðum. Á meira en 60 ára ferli mínum hjá Rauða krossinum hef ég orðið vitni að afleiðingum hræðilegra náttúruhamfara. Þessar eru einar þær verstu sem ég hef séð. Eyðileggingin var algjör. Eini samanburðurinn sem kom upp í huga mér voru myndir af Osaka, Hiroshima og Nagasaki í lok síðari heimsstyrjaldar. Japanski Rauði krossinn var með þeim fyrstu sem brást við hamförunum. Og minningin um Hiroshima árið 1945 kom sterkt upp í huga mér – þar sem sjúkrahús Rauða krossins var eina byggingin sem stóð enn uppi á sprengjusvæðinu – því Rauðakrosssjúkrahúsið í Ishinomaki borg var eini spítalinn sem enn var starfhæfur eftir flóðbylgjuna. Fyrr en varði fylltist hann af fólki sem slapp lifandi frá hörmungunum: lífshættulega særðu fólki, fólki sem gat enn staðið upprétt, börnum sem misst höfðu foreldra sína, og fólki sem misst hafði heimili sín. Þegar ég rita þetta hafa 12.000 manns fundist látnir og meira en 15.000 er enn saknað. Mörg hundruð þúsund manns hafa misst ástvini sína, heimili sín og lífsviðurværi. Allt þeirra líf hefur umhverfst á svipstundu og verður aldrei samt. En þeir lifðu af og það er enn von. Ég finn fyrir auðmýkt í garð fólks um allan heim sem hefur af miklu örlæti sýnt okkur samúð og samstöðu í verki. Japan er eitt þeirra landa sem veita hvað mestu fé til þróunarsamvinnu og neyðaraðstoðar um allan heim, og við finnum fyrir miklu þakklæti nú þegar við njótum góðs af góðmennsku og samúð. Við munum gæta fyllsta gagnsæis um hvernig fjármunum sem aflað hefur verið í okkar nafni verður varið. Nú, sextán árum eftir jarðskjálftann mikla í Kobe, munum við nota sömu aðferðir til að deila út peningum til fjölskyldna svo þær geti aftur komið undir sig fótum. Ítarleg grein verður gerð fyrir því hvernig framlögum sem safnað var fyrir Rauða krossinn verður varið. Við erum ekki einungis skuldbundin að gera þetta gagnvart þeim sem hafa gefið fjármuni heldur er þetta líka gagnvart fjölskyldum í Japan sem hafa misst allt sitt. Það er löng og ströng leið fram undan við enduruppbyggingu í Japan. Að auki stafar mikil ógn af kjarnorkuverinu í Fukushima. Hinar hrikalegu afleiðingar gætu orðið enn alvarlegri ef mengun verður vegna kjarnorkugeislunar. Ástandið minnir helst á Tsjernobyl, en 25 ár eru nú liðin frá kjarnorkuslysinu þar. Tíminn mun lækna flest sár. Eitt er þó víst: við munum ætíð finna til ábyrgðar á þeim þúsundum fjölskyldna sem flóðbylgjan hreif með sér. Við verðum að vera enn betur undirbúin fyrir hamfarir framtíðarinnar, við verðum að byggja aftur upp þrautseigju fólks, og við megum ekki gleyma þeim sem þjást annars staðar í veröldinni. Þrátt fyrir að þetta áfall hafi dunið yfir þjóð mína, finnst mér nauðsynlegt að horfa fram á veginn og líta til annarra landa sem nú takast á við hörmungar. Í Bólivíu og á Sri Lanka hafa flóð og aurskriður valdið miklum usla, flóttafjölskyldur frá Líbíu og Fílabeinsströndinni leita hælis í nágrannalöndum, þurrkar og hungursneyð ógna löndum í Sahelbeltinu í vestur- og austurhluta Afríku, og í Tsjad hefur nýlega brotist úr mislinga-, kóleru- og heilahimnubólgufaraldur. Hamfarirnar í Japan mega ekki skyggja á þessar hörmungar heldur í raun knýja á um enn frekari samstöðu, viðbrögð og þrautseigju á öllum stigum – hjá einstaklingum, samfélögum, þjóðum og á alþjóðavísu. Þetta er í fyrsta sinn sem við stöndum frammi fyrir svo margslungnu neyðarástandi, samlegðaráhrifum af jarðskjálfta, flóðbylgju og kjarnorkuvá. Þó að þetta hafi ekki gerst fyrr verður þetta líkast til ekki í eina skiptið sem við verðum að bregðast við svo flóknum hamförum. Til að vernda þjóðir heims verðum við að reyna að sjá fyrir það óhugsanlega. Við verðum að fjárfesta í viðbúnaði vegna hamfara og draga úr ógnum í umhverfinu – til að mynda hættum á kjarnorkuslysum – og styrkja samfélög svo að þau geti sjálf verndað íbúa sína. Þetta er neyðarviðbúnaður. Eina leiðin til að bregðast við svona hörmungum er með samhjálp og samhug – í mínu landi, þínu landi og í öllum löndum heims – og ákvörðun um að verja okkur betur svo við séum í stakk búin til að vernda líf þeirra sem stendur ógn af hamförum. Tadateru Konoé, formaður Rauða krossins í Japan og formaður Alþjóða Rauða krossins.
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun