Ráðhús úti í bæ? Haukur Arnþórsson skrifar 18. nóvember 2011 06:00 Fyrir nokkru var vefurinn Betri Reykjavík opnaður. Honum er ætlað að vera vettvangur fyrir umræðu um borgarmálefni. Hann er rekinn af félaginu Íbúar í ákveðnu samstarfi við Reykjavíkurborg. Vefurinn gæti mætt brýnni þörf og fyrir fram mætti ætla að hann gæti orðið vinsæll ef vel tekst til. Ekki samræða stjórnvalda og almenningsEn því miður bendir margt til þess að fremur illa hafi tekist til með þetta verkefni, meðal annars sú staðreynd að það er of lítið tengt stjórnvaldsstofnunum, stjórnmálamönnum og embættismönnum. Engir aðrir en þeir geta aukið traust á stjórnmálunum og raungert gagnvirkt samráð við almenning á netinu. Hætt er við því að samtal almennings á vef úti í bæ hafi ekki eins jákvæð áhrif á stjórnmálin og þurft hefði. Málefni frá honum eru þó tekin á dagskrá sviðsstjórna hjá Reykjavíkurborg, en það virðist eina tenging vefjarins við Reykjavíkurborg. Forsendur samræðuvefja á netinu eru margar. Í þeim tilraunaverkefnum sem ESB hefur stutt og þekktust eru hefur jafnan verið miðað við að samráðsvefir styðji við fulltrúalýðræðið og auki traust og samvinnu milli íbúa og stjórnvalda og íbúa innbyrðis. Það er jafnan gert með aðferðum umræðulýðræðis (e. deliberative democracy). Í því skyni eru opinber gagnasöfn opnuð, stjórnvöld auðvelda almenningi að bera fram erindi, spurningar og svör til stjórnmála- og embættismanna eru vinsæl og síðast en ekki síst eru myndaðir samræðuvefir. Þar sem stjórnvöld sinna þessu verkefni illa hér á landi, þó með ákveðnum undantekningum á sveitarstjórnarstiginu, kemur það ekki alveg á óvart að fram komi vettvangur í grasrótinni. En spyrja má hvort rekstur vefjarins verði fremur til höfuðs hefðbundnum stjórnmálum eða hvort hann styðji þau? Skráning á stjórnmálaskoðunumSérstaklega hefur efnisleg hönnun Betri Reykjavíkur tekist illa og er þá átt við að kerfið framkvæmir netkosningu um málefni og innslög frá þátttakendum. Það er gert með tökkunum Styðja og Á móti fyrir málefni og Gagnlegt og Ekki gagnlegt fyrir innslög. Skráning sem þessi á stjórnmálaskoðunum almennings er sennilega bæði siðlaus og gæti varðað við lög. Hún opnar möguleika á því að mynda útlínumynd (e. personal profile) af pólitískum sjónarmiðum notenda og hana má nota og misnota í margháttuðu skyni. Þetta geta Íbúar notfært sér og raunar allir sem hafa til þess kunnáttu og væri eftir atvikum ekki óeðlilegt að stjórnmálaflokkarnir mynduðu forrit sem læsi kosningu einstaklinga á vefnum og sem skráði gögnin í gagnagrunna þeirra. Hér er mun lengra gengið en hægt er með Like í Facebook, en nýlega féll dómur í Þýskalandi um að ólöglegt væri að nota það vegna persónuverndarsjónarmiða. Fjöldi mannréttindasamtaka hefur fagnað dóminum. Skráningu á stjórnmálaskoðunum almennings má bera saman við skráningu á Facebook ef notendur eru þar líka, það eykur við hættuna því þessar persónuupplýsingar má samkeyra. Það virðist í alla staði eðlilegt að draga netkosningu vefjarins til baka. Ekki er þörf á því að efna til netkosninga á vefnum vegna þeirrar umræðu sem þar fer fram, markmið hennar nást án þess. Flestir og sennilega allir samráðsvefir í nágrannaríkjunum eru jafnan án þeirra. Umræðulýðræði og upplýstur skilningurEn fleira er eins og það á ekki að vera. Með notkun takkanna tekur almenningur afstöðu til mála sem eru nýkomin fram og jafnvel órædd á vefnum og brýtur það í bága við yfirlýstan tilgang samræðuvefja, sem er að styrkja umræðulýðræði. Það form lýðræðis er reynt að efla í nágrannaríkjum okkar með gagnvirkum vefjum stjórnvalda og almennings. Og hvaða önnur markmið en styrking umræðulýðræðis liggja til grundvallar samræðuvefjum yfirleitt? Halda má því fram að kosning sé ólýðræðisleg ef upplýstur skilningur er ekki fyrir hendi. Hann má ekki sniðganga með þessu móti. Þá hafa kosningar á netinu jafnan litla eða enga merkingu af mörgum ástæðum, til dæmis þeim að sjálfvalinn hópur kýs við óstýranlegar aðstæður. Ekki er hægt að fullyrða að vefurinn birti mynd af vilja borgarbúa. Kosningarnar eru því ekki málefnalegur grundvöllur til að gera upp á milli mála og opinbert vald getur ekki hagnýtt sér slíkt úrræði í því skyni. Hins vegar framkvæma þær ákveðið form meirihlutaræðis sem er einkennandi fyrir netið og getur lítill hópur komið fram sem meirihluti, sem er einkenni beins lýðræðis. Enda þótt nokkrir leiðandi aðilar í lýðræðisumræðu hér á landi gefi í skyn að netkosningar séu innan seilingar fer því fjarri að svo sé. Hins vegar opna kosningar á netinu fyrir möguleika á svikum af mörgu tagi. Hlutur ReykjavíkurborgarStjórnvöld hafa ríkar og margháttaðar skyldur í samskiptum við almenning. Þau þurfa óhjákvæmilega að sjá til þess að opinberar reglur séu framkvæmdar á vefjum sínum eða vefjum sem þau nota beint eða óbeint í starfsemi sinni. Mjög sérkennilegt er því að Reykjavíkurborg hafi látið leiða sig til samstarfs við Betri Reykjavík án nánari skoðunar á virkni vefjarins. Borgin hefði átt að leita eftir samþykki Persónuverndar fyrir gagnavinnslunni og hafna því að taka mál frá Betri Reykjavík á dagskrá í stjórnkerfi sínu eftir kosningu á netinu af því tagi sem þarna fer fram. NiðurlagHugsanlegt er að skipulegir hópar eigi eftir að misnota atkvæðagreiðslumöguleika vefsins og að minnihlutahópar komi málum sínum ekki fram. Ef slík dæmi verða staðfest mun það grafa undan trúverðugleika hans og gera aðkomu Reykjavíkurborgar að málinu klaufalega. Þá má jafnvel hugsa sér að almenningur vilji ekki láta skrá stjórnmálaskoðanir sínar nákvæmlega og að Íbúar gætu fengið á sig úrskurði eða dóma um það efni – og Reykjavíkurborg vegna ólögmætra forsendna um hvernig hún tekur mál frá almenningi á dagskrá. Því er ekki víst að vefurinn auki stjórnmálavirkni almennings eða verði langlífur í núverandi mynd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Arnþórsson Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Sjá meira
Fyrir nokkru var vefurinn Betri Reykjavík opnaður. Honum er ætlað að vera vettvangur fyrir umræðu um borgarmálefni. Hann er rekinn af félaginu Íbúar í ákveðnu samstarfi við Reykjavíkurborg. Vefurinn gæti mætt brýnni þörf og fyrir fram mætti ætla að hann gæti orðið vinsæll ef vel tekst til. Ekki samræða stjórnvalda og almenningsEn því miður bendir margt til þess að fremur illa hafi tekist til með þetta verkefni, meðal annars sú staðreynd að það er of lítið tengt stjórnvaldsstofnunum, stjórnmálamönnum og embættismönnum. Engir aðrir en þeir geta aukið traust á stjórnmálunum og raungert gagnvirkt samráð við almenning á netinu. Hætt er við því að samtal almennings á vef úti í bæ hafi ekki eins jákvæð áhrif á stjórnmálin og þurft hefði. Málefni frá honum eru þó tekin á dagskrá sviðsstjórna hjá Reykjavíkurborg, en það virðist eina tenging vefjarins við Reykjavíkurborg. Forsendur samræðuvefja á netinu eru margar. Í þeim tilraunaverkefnum sem ESB hefur stutt og þekktust eru hefur jafnan verið miðað við að samráðsvefir styðji við fulltrúalýðræðið og auki traust og samvinnu milli íbúa og stjórnvalda og íbúa innbyrðis. Það er jafnan gert með aðferðum umræðulýðræðis (e. deliberative democracy). Í því skyni eru opinber gagnasöfn opnuð, stjórnvöld auðvelda almenningi að bera fram erindi, spurningar og svör til stjórnmála- og embættismanna eru vinsæl og síðast en ekki síst eru myndaðir samræðuvefir. Þar sem stjórnvöld sinna þessu verkefni illa hér á landi, þó með ákveðnum undantekningum á sveitarstjórnarstiginu, kemur það ekki alveg á óvart að fram komi vettvangur í grasrótinni. En spyrja má hvort rekstur vefjarins verði fremur til höfuðs hefðbundnum stjórnmálum eða hvort hann styðji þau? Skráning á stjórnmálaskoðunumSérstaklega hefur efnisleg hönnun Betri Reykjavíkur tekist illa og er þá átt við að kerfið framkvæmir netkosningu um málefni og innslög frá þátttakendum. Það er gert með tökkunum Styðja og Á móti fyrir málefni og Gagnlegt og Ekki gagnlegt fyrir innslög. Skráning sem þessi á stjórnmálaskoðunum almennings er sennilega bæði siðlaus og gæti varðað við lög. Hún opnar möguleika á því að mynda útlínumynd (e. personal profile) af pólitískum sjónarmiðum notenda og hana má nota og misnota í margháttuðu skyni. Þetta geta Íbúar notfært sér og raunar allir sem hafa til þess kunnáttu og væri eftir atvikum ekki óeðlilegt að stjórnmálaflokkarnir mynduðu forrit sem læsi kosningu einstaklinga á vefnum og sem skráði gögnin í gagnagrunna þeirra. Hér er mun lengra gengið en hægt er með Like í Facebook, en nýlega féll dómur í Þýskalandi um að ólöglegt væri að nota það vegna persónuverndarsjónarmiða. Fjöldi mannréttindasamtaka hefur fagnað dóminum. Skráningu á stjórnmálaskoðunum almennings má bera saman við skráningu á Facebook ef notendur eru þar líka, það eykur við hættuna því þessar persónuupplýsingar má samkeyra. Það virðist í alla staði eðlilegt að draga netkosningu vefjarins til baka. Ekki er þörf á því að efna til netkosninga á vefnum vegna þeirrar umræðu sem þar fer fram, markmið hennar nást án þess. Flestir og sennilega allir samráðsvefir í nágrannaríkjunum eru jafnan án þeirra. Umræðulýðræði og upplýstur skilningurEn fleira er eins og það á ekki að vera. Með notkun takkanna tekur almenningur afstöðu til mála sem eru nýkomin fram og jafnvel órædd á vefnum og brýtur það í bága við yfirlýstan tilgang samræðuvefja, sem er að styrkja umræðulýðræði. Það form lýðræðis er reynt að efla í nágrannaríkjum okkar með gagnvirkum vefjum stjórnvalda og almennings. Og hvaða önnur markmið en styrking umræðulýðræðis liggja til grundvallar samræðuvefjum yfirleitt? Halda má því fram að kosning sé ólýðræðisleg ef upplýstur skilningur er ekki fyrir hendi. Hann má ekki sniðganga með þessu móti. Þá hafa kosningar á netinu jafnan litla eða enga merkingu af mörgum ástæðum, til dæmis þeim að sjálfvalinn hópur kýs við óstýranlegar aðstæður. Ekki er hægt að fullyrða að vefurinn birti mynd af vilja borgarbúa. Kosningarnar eru því ekki málefnalegur grundvöllur til að gera upp á milli mála og opinbert vald getur ekki hagnýtt sér slíkt úrræði í því skyni. Hins vegar framkvæma þær ákveðið form meirihlutaræðis sem er einkennandi fyrir netið og getur lítill hópur komið fram sem meirihluti, sem er einkenni beins lýðræðis. Enda þótt nokkrir leiðandi aðilar í lýðræðisumræðu hér á landi gefi í skyn að netkosningar séu innan seilingar fer því fjarri að svo sé. Hins vegar opna kosningar á netinu fyrir möguleika á svikum af mörgu tagi. Hlutur ReykjavíkurborgarStjórnvöld hafa ríkar og margháttaðar skyldur í samskiptum við almenning. Þau þurfa óhjákvæmilega að sjá til þess að opinberar reglur séu framkvæmdar á vefjum sínum eða vefjum sem þau nota beint eða óbeint í starfsemi sinni. Mjög sérkennilegt er því að Reykjavíkurborg hafi látið leiða sig til samstarfs við Betri Reykjavík án nánari skoðunar á virkni vefjarins. Borgin hefði átt að leita eftir samþykki Persónuverndar fyrir gagnavinnslunni og hafna því að taka mál frá Betri Reykjavík á dagskrá í stjórnkerfi sínu eftir kosningu á netinu af því tagi sem þarna fer fram. NiðurlagHugsanlegt er að skipulegir hópar eigi eftir að misnota atkvæðagreiðslumöguleika vefsins og að minnihlutahópar komi málum sínum ekki fram. Ef slík dæmi verða staðfest mun það grafa undan trúverðugleika hans og gera aðkomu Reykjavíkurborgar að málinu klaufalega. Þá má jafnvel hugsa sér að almenningur vilji ekki láta skrá stjórnmálaskoðanir sínar nákvæmlega og að Íbúar gætu fengið á sig úrskurði eða dóma um það efni – og Reykjavíkurborg vegna ólögmætra forsendna um hvernig hún tekur mál frá almenningi á dagskrá. Því er ekki víst að vefurinn auki stjórnmálavirkni almennings eða verði langlífur í núverandi mynd.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun