Á hverjum bitnar niðurskurðurinn? 30. apríl 2009 07:00 Að loknum kosningum kemur oft tímabil pólitískrar eyðu, svokallaðir hveitibrauðsdagar, þar sem stjórnvöld hafa meira rými til að koma stefnumálum í framkvæmd en ella án þess að verða fyrir mikilli gagnrýni. Ef núverandi ríkisstjórn heldur áfram er ljóst að slíkir frídagar verða ekki í boði, bæði vegna þess að þetta er framhald núverandi stjórnar og vegna þess að á óvissutímum sem þessum er ekki hægt að bjóða upp á leyfi frá pólitíkinni og lausnum. Flokkarnir ætla að taka sér þann tíma sem þeir þurfa, sem er vel ef þeir ætla að komast að góðri niðurstöðu um stjórnarsáttmálann. Hins vegar getur þjóðin ekki beðið í margar vikur með hálfstarfandi ríkisstjórn undir þessum kringumstæðum. Helsta verkefni hins opinbera nú er að bregðast við efnahagskreppunni; finna leiðir til að kreppan verði sem styst, eða að minnsta kosti draga hana ekki á langinn. Hið opinbera nær bæði til ríkisins og sveitarfélaganna. Sveitarfélögin hafa lagt línurnar hvar þau vilja skera niður og vonandi mun ríkið ekki fylgja í þeirra fótspor. Það sem sveitarfélögin hafa lagt til er niðurskurður hjá kvennastéttum sem kemur niður á börnum. Annars vegar stefnir Akureyrarbær til dæmis að því að leikskólum verði lokað klukkan fjögur á daginn í stað fimm og þeir spara þannig sem svarar til fimm klukkutíma á viku. Starfsfólk leikskóla er að megninu til konur, en þær munu væntanlega þurfa að þola launaskerðingu sem samsvarar þessum klukkutíma á dag. Önnur leið sem sveitarfélögin eru að skoða varðar styttingu skólaársins í grunnskólum, til að lækka laun kennara tímabundið. Um áttatíu prósent starfsfólks grunnskóla, við kennslu, eru konur. Stóri niðurskurðurinn og sparnaðurinn hjá sveitarfélögunum virðist því stefna að því að lækka laun stórra kvennastétta. Að auki er það svo að ábyrgð á börnum leggst frekar á herðar mæðra en feðra. Líklegra er því að það verði mæðurnar sem þurfi að fara fyrr heim úr vinnu til að gæta barna sem ekki geta verið lengur á leikskólanum. Það verður einnig algengara að mæður, frekar en feður, muni huga að börnum sínum í lengri sumar- og vetrarfríum. Líklegt verður að teljast að í launakönnunum næsta árs muni þess sjást merki með auknum launamun kynjanna. Niðurskurðurinn mun einnig bitna á börnum. Reykjavíkurborg sendi frá sér tilkynningu í gær þar sem fram kom að tilkynningum til Barnaverndar Reykjavíkurborgar hefði fjölgað á fyrstu þremur mánuðum ársins. Alþjóðleg reynsla segir okkur að slíkt sé ekki einsdæmi, heldur algengur fylgikvilli á þrengingatímum. Fyrir þau börn sem þurfa á aðstoð Barnaverndar að halda er það öryggisnet að hægt sé að fylgjast með þeirra andlegu og líkamlegu heilsu í leikskólum og grunnskólum. Minni viðvera í skólum getur þýtt að kennarar og annað opinbert starfsfólk taki síður eftir því að eitthvað ami að. Nauðsynlegt er að skera niður, bæði hjá ríki og sveitarfélögum. Nú þegar kosningum er lokið geta stjórnmálamenn vonandi farið heiðarlega af stað í því að ræða hvar eigi að skera niður og á hverjum niðurskurðurinn á að bitna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun
Að loknum kosningum kemur oft tímabil pólitískrar eyðu, svokallaðir hveitibrauðsdagar, þar sem stjórnvöld hafa meira rými til að koma stefnumálum í framkvæmd en ella án þess að verða fyrir mikilli gagnrýni. Ef núverandi ríkisstjórn heldur áfram er ljóst að slíkir frídagar verða ekki í boði, bæði vegna þess að þetta er framhald núverandi stjórnar og vegna þess að á óvissutímum sem þessum er ekki hægt að bjóða upp á leyfi frá pólitíkinni og lausnum. Flokkarnir ætla að taka sér þann tíma sem þeir þurfa, sem er vel ef þeir ætla að komast að góðri niðurstöðu um stjórnarsáttmálann. Hins vegar getur þjóðin ekki beðið í margar vikur með hálfstarfandi ríkisstjórn undir þessum kringumstæðum. Helsta verkefni hins opinbera nú er að bregðast við efnahagskreppunni; finna leiðir til að kreppan verði sem styst, eða að minnsta kosti draga hana ekki á langinn. Hið opinbera nær bæði til ríkisins og sveitarfélaganna. Sveitarfélögin hafa lagt línurnar hvar þau vilja skera niður og vonandi mun ríkið ekki fylgja í þeirra fótspor. Það sem sveitarfélögin hafa lagt til er niðurskurður hjá kvennastéttum sem kemur niður á börnum. Annars vegar stefnir Akureyrarbær til dæmis að því að leikskólum verði lokað klukkan fjögur á daginn í stað fimm og þeir spara þannig sem svarar til fimm klukkutíma á viku. Starfsfólk leikskóla er að megninu til konur, en þær munu væntanlega þurfa að þola launaskerðingu sem samsvarar þessum klukkutíma á dag. Önnur leið sem sveitarfélögin eru að skoða varðar styttingu skólaársins í grunnskólum, til að lækka laun kennara tímabundið. Um áttatíu prósent starfsfólks grunnskóla, við kennslu, eru konur. Stóri niðurskurðurinn og sparnaðurinn hjá sveitarfélögunum virðist því stefna að því að lækka laun stórra kvennastétta. Að auki er það svo að ábyrgð á börnum leggst frekar á herðar mæðra en feðra. Líklegra er því að það verði mæðurnar sem þurfi að fara fyrr heim úr vinnu til að gæta barna sem ekki geta verið lengur á leikskólanum. Það verður einnig algengara að mæður, frekar en feður, muni huga að börnum sínum í lengri sumar- og vetrarfríum. Líklegt verður að teljast að í launakönnunum næsta árs muni þess sjást merki með auknum launamun kynjanna. Niðurskurðurinn mun einnig bitna á börnum. Reykjavíkurborg sendi frá sér tilkynningu í gær þar sem fram kom að tilkynningum til Barnaverndar Reykjavíkurborgar hefði fjölgað á fyrstu þremur mánuðum ársins. Alþjóðleg reynsla segir okkur að slíkt sé ekki einsdæmi, heldur algengur fylgikvilli á þrengingatímum. Fyrir þau börn sem þurfa á aðstoð Barnaverndar að halda er það öryggisnet að hægt sé að fylgjast með þeirra andlegu og líkamlegu heilsu í leikskólum og grunnskólum. Minni viðvera í skólum getur þýtt að kennarar og annað opinbert starfsfólk taki síður eftir því að eitthvað ami að. Nauðsynlegt er að skera niður, bæði hjá ríki og sveitarfélögum. Nú þegar kosningum er lokið geta stjórnmálamenn vonandi farið heiðarlega af stað í því að ræða hvar eigi að skera niður og á hverjum niðurskurðurinn á að bitna.
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun