Framsókn í útrýmingarhættu 12. febrúar 2007 06:15 Skoðanakönnun Fréttablaðsins frá því um helgina er sérstaklega athyglisverð fyrir tvennt. Í fyrsta lagi gefur hún sterka vísbendingu um vinstri sveiflu í samfélaginu, og í öðru lagi að raunveruleg hætta er á því að Framsóknarflokkurinn verði nánast þurrkaður út af sjónarsviði íslenskra stjórnmála í vor. Fyrir þá framsóknarmenn sem neita að horfast í augu við vandann og kjósa frekar að efast um framkvæmd könnunarinnar er rétt að rifja upp að fyrir síðustu alþingiskosningar sögðu kannanir Fréttablaðsins betur til um niðurstöður kosninganna en kannanir Félagsvísindastofnunar Háskóla Íslands og kannanir IBM. Kannanir Fréttablaðsins þá voru gerðar með nákvæmlega sama hætti, nema hvað nú er úrtakið í könnuninni stærra, 800 manns í stað 600. Nýjasta könnun Fréttablaðsins sýnir vissulega að enn eru margir óákveðnir, en það dregur á engan hátt úr þeirri punktmælingu sem hún er á fylgi flokkanna. Auðvitað hljómar það sárt fyrir framsóknarmenn en full ástæða er til að álykta að flokkurinn þeirra sé nú kominn í svipaða stöðu á landsvísu og hann var fyrir borgarstjórnarkosningarnar á síðasta ári. Þá tókst Framsóknarflokknum með ærnum tilkostnaði og elju að koma að einum manni í borgarstjórn og fagnaði þeim árangri sem varnarsigri. Í því samhengi er fróðlegt að rifja upp að á sama tíma fyrir fjórum árum mældu kannanir Fréttablaðsins Framsóknarflokkinn með 11,3 prósenta fylgi, og þótti það slæm staða innan flokksins. Framsókn ýtti þá úr vör sérlega vel heppnaðri auglýsingaherferð þar sem formaðurinn birtist óvænt og eftirminnilega brosandi út að eyrum. Þeirri breyttu ásýnd fylgdi hann eftir með því að stíga mjög ákveðið til vinstri frá Sjálfstæðisflokknum á lokametrum kosningabaráttunar, meðal annars með harðri gagnrýni á skattalækkunarloforð samstarfsflokksins. Hvort Framsóknarflokknum dugi aftur að skipta um ham og rödd er ómögulegt að spá um. Flokkurinn hefur sýnt að innan hans er sjóað baráttufólk sem kann sitt fag þegar kemur að því að búa til viðkunnanlegar og grípandi auglýsingar. Fyrir fjórum árum var uppskeran 17,7 prósenta fylgi og tólf þingmenn. Þá tókst að keyra fylgið upp um 56 prósent á síðustu þremur mánuðunum fyrir kosningar, og þótti frábær árangur. Sama aukning á næstu þremur mánuðum myndi hífa flokkinn úr 3,9 prósentunum, sem hann mældist með um helgina, upp í 6,1 prósent, sem væri afhroð sama hvernig á það er litið. Afneitun er auðvitað vel þekkt viðbrögð þeirra sem eru í vondum málum en dugar skammt. Framsóknarmönnum liggur lífið á að komast fram úr rúminu. Það verður spennandi að sjá hvorum megin það verður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Kaldal Mest lesið Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson Skoðun Áminntur um sannsögli Jón Ármann Steinsson Skoðun Má umskera dreng í heimahúsi? Eva Hauksdóttir Skoðun Íbúðir með froðu til sölu Björn Sigurðsson Skoðun Mikilvægar kjarabætur fyrir aldraða Inga Sæland Skoðun Tryggðu þér bíl fyrir áramótin! Vilhjálmur Árnason Skoðun 30 milljarðar í útsvar en engin rödd í kosningum Róbert Ragnarsson Skoðun Er þetta planið? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Er aukin atvinnuþátttaka kostnaður fyrir samfélagið? Gunnlaugur Már Briem Skoðun Frystum samninga. Stoppum atkvæðagreiðslur. Ótímabundið frost Pétur Björgvin Sveinsson Skoðun
Skoðanakönnun Fréttablaðsins frá því um helgina er sérstaklega athyglisverð fyrir tvennt. Í fyrsta lagi gefur hún sterka vísbendingu um vinstri sveiflu í samfélaginu, og í öðru lagi að raunveruleg hætta er á því að Framsóknarflokkurinn verði nánast þurrkaður út af sjónarsviði íslenskra stjórnmála í vor. Fyrir þá framsóknarmenn sem neita að horfast í augu við vandann og kjósa frekar að efast um framkvæmd könnunarinnar er rétt að rifja upp að fyrir síðustu alþingiskosningar sögðu kannanir Fréttablaðsins betur til um niðurstöður kosninganna en kannanir Félagsvísindastofnunar Háskóla Íslands og kannanir IBM. Kannanir Fréttablaðsins þá voru gerðar með nákvæmlega sama hætti, nema hvað nú er úrtakið í könnuninni stærra, 800 manns í stað 600. Nýjasta könnun Fréttablaðsins sýnir vissulega að enn eru margir óákveðnir, en það dregur á engan hátt úr þeirri punktmælingu sem hún er á fylgi flokkanna. Auðvitað hljómar það sárt fyrir framsóknarmenn en full ástæða er til að álykta að flokkurinn þeirra sé nú kominn í svipaða stöðu á landsvísu og hann var fyrir borgarstjórnarkosningarnar á síðasta ári. Þá tókst Framsóknarflokknum með ærnum tilkostnaði og elju að koma að einum manni í borgarstjórn og fagnaði þeim árangri sem varnarsigri. Í því samhengi er fróðlegt að rifja upp að á sama tíma fyrir fjórum árum mældu kannanir Fréttablaðsins Framsóknarflokkinn með 11,3 prósenta fylgi, og þótti það slæm staða innan flokksins. Framsókn ýtti þá úr vör sérlega vel heppnaðri auglýsingaherferð þar sem formaðurinn birtist óvænt og eftirminnilega brosandi út að eyrum. Þeirri breyttu ásýnd fylgdi hann eftir með því að stíga mjög ákveðið til vinstri frá Sjálfstæðisflokknum á lokametrum kosningabaráttunar, meðal annars með harðri gagnrýni á skattalækkunarloforð samstarfsflokksins. Hvort Framsóknarflokknum dugi aftur að skipta um ham og rödd er ómögulegt að spá um. Flokkurinn hefur sýnt að innan hans er sjóað baráttufólk sem kann sitt fag þegar kemur að því að búa til viðkunnanlegar og grípandi auglýsingar. Fyrir fjórum árum var uppskeran 17,7 prósenta fylgi og tólf þingmenn. Þá tókst að keyra fylgið upp um 56 prósent á síðustu þremur mánuðunum fyrir kosningar, og þótti frábær árangur. Sama aukning á næstu þremur mánuðum myndi hífa flokkinn úr 3,9 prósentunum, sem hann mældist með um helgina, upp í 6,1 prósent, sem væri afhroð sama hvernig á það er litið. Afneitun er auðvitað vel þekkt viðbrögð þeirra sem eru í vondum málum en dugar skammt. Framsóknarmönnum liggur lífið á að komast fram úr rúminu. Það verður spennandi að sjá hvorum megin það verður.