Jafnaðarstefna í sókn Ingibjörg Sólrún Gísladóttir skrifar 31. desember 2005 00:01 Árið 2005 hefur um margt verið gjöfult á Íslandi þriðja árið í röð. Mikil atvinna, góður hagvöxtur og talsverð kaupmáttaraukning. Mikil framfarasókn einkennir íslensk fyrirtæki, viðskipti hafa verið lífleg á flestum mörkuðum, fiskverð hátt, innflutningur sá mesti sem sögur fara af og tekjur ríkissjóðs aldrei meiri. Það má því með rétti segja að það hafi verið góðæri í landinu. En góðærinu hefur verið mjög misskipt. Það kom glöggt í ljós á árinu 2005 þegar kastljós fjölmiðla beindist að slæmri stöðu almannaþjónustunnar og auknum ójöfnuði. Á tíu ára afmæli ríkisstjórnarinnar kom í ljós að staðan er mun verri en margir Íslendingar leyfðu sér að vona. Ef fram fer óhindrað mun íslenskt samfélag 21. aldar missa það sem mörgum finnst verðmætast hér á landi - samstöðu fólks sem deilir kjörum, lætur sig hvert annað varða og þar sem allir hafa hlutverki að gegna. Átök án ávinningsÁtök ríkisstjórnar og almennings á árinu varpa ljósi á þessa stöðu. Menntamálaráðherra á í útistöðum við skólafólk vegna hugmynda um miðstýringu og sparnað sem draga úr fjölbreytni í skólastarfi. Ríkisstjórnin öll hefur átt í langvinnum deilum við aldraða og öryrkja um kjör þeirra og aðbúnað og ráðandi menn í Sjálfstæðisflokknum fara mikinn í fjölmiðlum vegna kjarabóta til hinna lægstlaunuðu hjá Reykjavíkurborg. Rannsóknum, sem sýna aukinn ójöfnuð, er mætt með því að ráðast harkalega á þá sem tíðindin flytja. Félagsmálaráðherra er dæmdur í fésektir fyrir að misbeita valdi sínu og dómsmálaráðherra kaupir sig frá málaferlum sem eru yfirvofandi vegna geðþóttaákvörðunar við skipan hæstaréttardómara. Allt er þetta á kostnað skattgreiðenda og lýðræðisins. Landsfundur Sjálfstæðisflokksins einkenndist af gífuryrðum og vopnaskaki í garð helsta keppinautar flokksins - Samfylkingarinnar - og Morgunblaðið klappar þann stein áfram í ritstjórnarskrifum sínum. Ferð án fyrirheitsÞað þarf sterk bein til að þola góða daga. Engin ríkisstjórn hefur fengið eins góð tækifæri til að ná fólki saman um aðkallandi verkefni og sýn til framtíðar fyrir íslenskt samfélag - og klúðrað þeim eins hrapallega. Átökin á árinu endurspegla þá staðreynd að stefnumótun ríkisstjórnarinnar er mjög ábótavant. Enginn skilur samhengi þeirra aðgerða sem hún ræðst í. Brottfallið úr framhaldsskólum heldur áfram, byggðunum blæðir, matarverð, gengi, vextir og viðskiptahalli er hærri en víðast hvar á byggðu bóli, hátækni- og nýsköpunarfyrirtæki flytja starfsemi sína úr landi, heilbrigðiskerfið þróast einhvern veginn, Evrópusambandið er bannorð og viðvarandi vandræðagangur er í samskiptunum við Bandaríkin. Ríkisstjórnin þorir í hvorugan fótinn að stíga - aðgerðaleysið er stefnan. Við höldum ekki í við aðrar þjóðir í menntamálum og erum á góðri leið með að enda sem hráefnisframleiðendur í fiski og áli. Menntun og framsýniÁ sama tíma hefur höfuðborgin lagt áherslu á mikilvægi menntunar og aðstæður fyrir nýjar atvinnugreinar sem byggja á hátækni, hugviti og sköpunarkrafti. Nýleg hækkun lægstu launa hjá umönnunarstéttum er angi af þessari stefnu. Hún er staðfesting þess að þar sem Samfylkingin fær einhverju um ráðið er menntun og jafnrétti í öndvegi. Í henni felst viðurkenning á því að góð almannaþjónusta er í þágu atvinnulífs ekki síður en einstaklinga. Hún skapar öflugum og framsæknum fyrirtækjum hér á landi þá umgjörð sem þau þurfa til að standast samkeppni um hæft starfsfólk við fyrirtæki í öðrum löndum. Útrás stórfyrirtækja og velgengni smáfyrirtækja á heimamarkaði byggist ekki síst á menntun. Það á að vera eitt af meginverkefnum okkar Íslendinga á komandi árum að hlúa að menntun þjóðarinnar. Uppbygging öflugs menntakerfis um land allt er ein mikilvægasta aðgerðin í atvinnu- og byggðamálum sem völ er á um þessar mundir. Uppstokkun stjórnmálaStefna stjórnmálaflokka skiptir máli. Eftir langvarandi hægri stjórn og nýfrjálshyggju hafa peningaleg sjónarmið orðið öllu öðru yfirsterkari í ákvörðunum stjórnvalda. Það hefur gleymst að almannaþjónusta hefur siðferðilegt inntak. En á þessu er vonandi að verða breyting. Nýfrjálshyggjan er á hröðu undanhaldi hjá almenningi um heim allan og jafnaðarstefnan í sókn - líka á Íslandi. Jafnaðarstefnan leggur áherslu á tvíþætt hlutverk stjórnmála, annars vegar að þjóna markmiðum um mannlega reisn m.a. með góðri almannaþjónustu og hins vegar að skapa einstaklingum og fyrirtækjum aðstæður þannig að þau fái að dafna á eigin forsendum. Í stjórnmálum á Íslandi sem annars staðar takast á tveir andstæðir meginstraumar - jafnaðarstefna og nýfrjálshyggja. Á Íslandi eru það Samfylking og Sjálfstæðisflokkur sem eru farvegir fyrir þessa ólíku meginstrauma. Þessir tveir flokkar munu því takast á um forystuna í sveitarstjórnum á næsta ári og landsstjórninni árið 2007. Á næsta ári er Samfylkingin staðráðin í því að vinna góða sigra í sveitarstjórnarkosningunum, búa sig undir að leiða næstu ríkisstjórn og takast á við þau brýnu úrlausnarefni sem bíða íslensks samfélags. Í þeim verkum vænti ég góðs samstarfs við alla jafnaðarmenn, hvar í sveit sem þeir hafa hingað til skipað sér. Ég óska landsmönnum öllum árs og friðar, þakka þeim samfylgdina á liðnu ári og hlakka til samstarfsins á því ári sem nú fer í hönd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Sólrún Gísladóttir Mest lesið Misskiljum ekki neitt Jón Helgi Björnsson Skoðun Mýtur um veitt og sleppt á laxi Karl Lúðvíksson Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Uppalendur bera mikla ábyrgð Fastir pennar Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Árið 2005 hefur um margt verið gjöfult á Íslandi þriðja árið í röð. Mikil atvinna, góður hagvöxtur og talsverð kaupmáttaraukning. Mikil framfarasókn einkennir íslensk fyrirtæki, viðskipti hafa verið lífleg á flestum mörkuðum, fiskverð hátt, innflutningur sá mesti sem sögur fara af og tekjur ríkissjóðs aldrei meiri. Það má því með rétti segja að það hafi verið góðæri í landinu. En góðærinu hefur verið mjög misskipt. Það kom glöggt í ljós á árinu 2005 þegar kastljós fjölmiðla beindist að slæmri stöðu almannaþjónustunnar og auknum ójöfnuði. Á tíu ára afmæli ríkisstjórnarinnar kom í ljós að staðan er mun verri en margir Íslendingar leyfðu sér að vona. Ef fram fer óhindrað mun íslenskt samfélag 21. aldar missa það sem mörgum finnst verðmætast hér á landi - samstöðu fólks sem deilir kjörum, lætur sig hvert annað varða og þar sem allir hafa hlutverki að gegna. Átök án ávinningsÁtök ríkisstjórnar og almennings á árinu varpa ljósi á þessa stöðu. Menntamálaráðherra á í útistöðum við skólafólk vegna hugmynda um miðstýringu og sparnað sem draga úr fjölbreytni í skólastarfi. Ríkisstjórnin öll hefur átt í langvinnum deilum við aldraða og öryrkja um kjör þeirra og aðbúnað og ráðandi menn í Sjálfstæðisflokknum fara mikinn í fjölmiðlum vegna kjarabóta til hinna lægstlaunuðu hjá Reykjavíkurborg. Rannsóknum, sem sýna aukinn ójöfnuð, er mætt með því að ráðast harkalega á þá sem tíðindin flytja. Félagsmálaráðherra er dæmdur í fésektir fyrir að misbeita valdi sínu og dómsmálaráðherra kaupir sig frá málaferlum sem eru yfirvofandi vegna geðþóttaákvörðunar við skipan hæstaréttardómara. Allt er þetta á kostnað skattgreiðenda og lýðræðisins. Landsfundur Sjálfstæðisflokksins einkenndist af gífuryrðum og vopnaskaki í garð helsta keppinautar flokksins - Samfylkingarinnar - og Morgunblaðið klappar þann stein áfram í ritstjórnarskrifum sínum. Ferð án fyrirheitsÞað þarf sterk bein til að þola góða daga. Engin ríkisstjórn hefur fengið eins góð tækifæri til að ná fólki saman um aðkallandi verkefni og sýn til framtíðar fyrir íslenskt samfélag - og klúðrað þeim eins hrapallega. Átökin á árinu endurspegla þá staðreynd að stefnumótun ríkisstjórnarinnar er mjög ábótavant. Enginn skilur samhengi þeirra aðgerða sem hún ræðst í. Brottfallið úr framhaldsskólum heldur áfram, byggðunum blæðir, matarverð, gengi, vextir og viðskiptahalli er hærri en víðast hvar á byggðu bóli, hátækni- og nýsköpunarfyrirtæki flytja starfsemi sína úr landi, heilbrigðiskerfið þróast einhvern veginn, Evrópusambandið er bannorð og viðvarandi vandræðagangur er í samskiptunum við Bandaríkin. Ríkisstjórnin þorir í hvorugan fótinn að stíga - aðgerðaleysið er stefnan. Við höldum ekki í við aðrar þjóðir í menntamálum og erum á góðri leið með að enda sem hráefnisframleiðendur í fiski og áli. Menntun og framsýniÁ sama tíma hefur höfuðborgin lagt áherslu á mikilvægi menntunar og aðstæður fyrir nýjar atvinnugreinar sem byggja á hátækni, hugviti og sköpunarkrafti. Nýleg hækkun lægstu launa hjá umönnunarstéttum er angi af þessari stefnu. Hún er staðfesting þess að þar sem Samfylkingin fær einhverju um ráðið er menntun og jafnrétti í öndvegi. Í henni felst viðurkenning á því að góð almannaþjónusta er í þágu atvinnulífs ekki síður en einstaklinga. Hún skapar öflugum og framsæknum fyrirtækjum hér á landi þá umgjörð sem þau þurfa til að standast samkeppni um hæft starfsfólk við fyrirtæki í öðrum löndum. Útrás stórfyrirtækja og velgengni smáfyrirtækja á heimamarkaði byggist ekki síst á menntun. Það á að vera eitt af meginverkefnum okkar Íslendinga á komandi árum að hlúa að menntun þjóðarinnar. Uppbygging öflugs menntakerfis um land allt er ein mikilvægasta aðgerðin í atvinnu- og byggðamálum sem völ er á um þessar mundir. Uppstokkun stjórnmálaStefna stjórnmálaflokka skiptir máli. Eftir langvarandi hægri stjórn og nýfrjálshyggju hafa peningaleg sjónarmið orðið öllu öðru yfirsterkari í ákvörðunum stjórnvalda. Það hefur gleymst að almannaþjónusta hefur siðferðilegt inntak. En á þessu er vonandi að verða breyting. Nýfrjálshyggjan er á hröðu undanhaldi hjá almenningi um heim allan og jafnaðarstefnan í sókn - líka á Íslandi. Jafnaðarstefnan leggur áherslu á tvíþætt hlutverk stjórnmála, annars vegar að þjóna markmiðum um mannlega reisn m.a. með góðri almannaþjónustu og hins vegar að skapa einstaklingum og fyrirtækjum aðstæður þannig að þau fái að dafna á eigin forsendum. Í stjórnmálum á Íslandi sem annars staðar takast á tveir andstæðir meginstraumar - jafnaðarstefna og nýfrjálshyggja. Á Íslandi eru það Samfylking og Sjálfstæðisflokkur sem eru farvegir fyrir þessa ólíku meginstrauma. Þessir tveir flokkar munu því takast á um forystuna í sveitarstjórnum á næsta ári og landsstjórninni árið 2007. Á næsta ári er Samfylkingin staðráðin í því að vinna góða sigra í sveitarstjórnarkosningunum, búa sig undir að leiða næstu ríkisstjórn og takast á við þau brýnu úrlausnarefni sem bíða íslensks samfélags. Í þeim verkum vænti ég góðs samstarfs við alla jafnaðarmenn, hvar í sveit sem þeir hafa hingað til skipað sér. Ég óska landsmönnum öllum árs og friðar, þakka þeim samfylgdina á liðnu ári og hlakka til samstarfsins á því ári sem nú fer í hönd.
Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon Skoðun
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon Skoðun