Þess vegna er ég á lista VG í Suðurkjördæmi Þorsteinn Ólafsson skrifar 26. nóvember 2024 10:10 Ég bjó í Noregi að mestu frá 1967 til vors 1979. Þar voru á því tímabili tveir flokkar vinstra megin í stjórnmálum, Arbeiderpartiet og Sosialastisk venstreparti. Ég var alinn upp í Bústaðahverfinu af foreldrum sem líklega kusu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeim fannst hann hafa gert mikið fyrir þau að fá litla íbúð á Hólmgarðinum og þau voru ættuð úr Gnúpverjahreppnum þar sem fólk kaus annað hvort Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn. Þá gerðist það á árum mínum í MR frá 1963 til ´67 að hugur minn fór að hneigjast til vinstri. Fyrsta hugsunin var að við þyrftum að losa okkur við bandarísku herstöðina og tókumst við pabbi á um það, hann var hallur undir Aronskuna (Aron Guðbrandsson). Vinstrimennska var þó alls ekki ríkjandi í MR. Í Osló sló hjartað vinstra megin, þar vorum við að mennta okkur til að vinna fyrir íslenskt samfélag sem þurfti á sérfræðiþekkingu að halda, hvort sem var jarðvísindi, dýralækningar, margvísleg líffræði eða huglæg vísindi eins og sagnfræði og málvísindi. Þessu fylgdi að við hneigðumst mörg til félagshyggju þ.e. sósíalisma. Þegar heim var komið tók við brauðstrit með búsetu í Kópavogi. Það var erfitt að koma sér upp húsnæði, húsbréfin voru seld með 25% afföllum. Allt hafðist þetta, en eftir skilnað sit ég enn þá eftir með húsnæðislán. Þó að ég hefði áhuga á stjórnmálum gekk ég ekki til liðs við neinn stjórnmálaflokk þó að bæjarmálapólitíkin hefði getað heillað, en ég flutti austur á Selfoss 1992. Það varð breyting á vinstri væng stjórnmálanna þegar gerð var tilraun til að sameina nokkrar stjórnmálahreyfingar. Þá var hópur sósíalista sem komu sér saman um að stofna hreyfingu sem væri til vinstri við samfylkingu kratanna. Ég gekk til liðs við þessa vinstrihreyfingu og var með í að stofna það sem varð Vinstrihreyfingin grænt framboð. Það sem heillaði var áberandi sósíalistísk hugsun sem samtvinnaðist umhverfisvernd og kynjajafnrétti og kvenfrelsi. Þegar stefnuskrá VG er skoðuð sést að ef eitthvað er hefur þessi stefna styrkst. Eftir kosningarnar 2017 var þröngt um valkosti að mynda ríkisstjórn eftir stutta stjórnarsetu fyrri ríkisstjórnar. Eini möguleikinn á 3 flokkastjórn var Sjálfstæðisflokkur, Framsóknaflokkur og VG. Stjórn án Sjálfstæðisflokks var tæpast möguleg nema með Framsókn sem hafði lýst yfir að vilja ekki starfa með Pírötum eða Viðreisn. Þá höfðu Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir þann kjark að bjóða félögum sínum í VG birginn og mynda stjórn með D og B, vitandi að það gæti dregið verulega úr fylgi VG. Sú stjórn undir forsæti Katrínar var farsæl og tókst vel á við kóronafaraldurinn og markað djúp spor t.d. með því að fá í gegn 3 skattþrep, stefnu í lofslagsmálum, friðlýsingar í náttúrunni, leggja drög að miðhálendisþjóðgarði og styrkja þá þjóðgarða sem þegar voru komnir, standa vörð um kynrænt jafnræði og margt fleira. Það fór reyndar svo að í kosningunum 2021 hélt ríkisstjórnin velli og VG var enn þá 3. stærsti flokkurinn á þingi. Nú var uppi sú staða að D og B gátu myndað þriggja flokka stjórn með öllum flokkum á Alþingi. Við þessar aðstæður lá nokkuð beint við að halda áfram ríkisstjórnarsamstarfinu. Sú ríkisstjórn fékk í hendurnar mjög erfið mál, óðaverðbólgu í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu, mikinn flóttamannastraum frá Úkraínu og Venesúela, náttúrhamfarir í Grindavík. VG hefur þurft að berjast í þessari ríkisstjórn en mér er til efs að nein önnur stjórn hefði tekið betur á þessum málum. Kjarasamningar á almennum markaði tókust og eru lykillinn að því dregið hefur úr verðbólgu og nú hafa vextir verið lækkaðir. Þar skipti samtal Katrínar Jakobsdóttur við verkalýðshreyfinguna miklu máli. Unnið var að mjög mikilvægu lagafrumvarpi um sjávareldi sem því miður komst ekki áfram fyrst og fremst vegna hagsmunagæslu Sjálfstæðisflokksins. Svandís lét reyna á það hvort ný og nútímaleg dýravelferðarlög hefðu meira vægi en gömul og úrelt lög um hvalveiðar. Það bjargaði lífi á annað hundrað langreyða. Guðmundur Ingi kom í gegn gríðarlega mikilvægum lögum um réttindi öryrkja. Réttlætiskennd hans varð einnig til þess að langveikur drengur frá Palestínu slapp frá ómannúðlegum útflutningi og hefur nú fengið hæli hér á landi. Þátttaka VG í ríkisstjórn undanfarin 6 ár hefur skipt verulegu máli vegna þess að það hefur verið staðinn vörður um hagsmuni almennings og náttúrunnar. Þess vegna er mikilvægt að rödd VG heyrist áfram á Alþingi eftir kosningarna 30. nóvember. Höfundur er einn af stofnendum VG og er í 20. sæti á lista VG í Suðurkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Vinstri græn Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Ég bjó í Noregi að mestu frá 1967 til vors 1979. Þar voru á því tímabili tveir flokkar vinstra megin í stjórnmálum, Arbeiderpartiet og Sosialastisk venstreparti. Ég var alinn upp í Bústaðahverfinu af foreldrum sem líklega kusu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeim fannst hann hafa gert mikið fyrir þau að fá litla íbúð á Hólmgarðinum og þau voru ættuð úr Gnúpverjahreppnum þar sem fólk kaus annað hvort Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn. Þá gerðist það á árum mínum í MR frá 1963 til ´67 að hugur minn fór að hneigjast til vinstri. Fyrsta hugsunin var að við þyrftum að losa okkur við bandarísku herstöðina og tókumst við pabbi á um það, hann var hallur undir Aronskuna (Aron Guðbrandsson). Vinstrimennska var þó alls ekki ríkjandi í MR. Í Osló sló hjartað vinstra megin, þar vorum við að mennta okkur til að vinna fyrir íslenskt samfélag sem þurfti á sérfræðiþekkingu að halda, hvort sem var jarðvísindi, dýralækningar, margvísleg líffræði eða huglæg vísindi eins og sagnfræði og málvísindi. Þessu fylgdi að við hneigðumst mörg til félagshyggju þ.e. sósíalisma. Þegar heim var komið tók við brauðstrit með búsetu í Kópavogi. Það var erfitt að koma sér upp húsnæði, húsbréfin voru seld með 25% afföllum. Allt hafðist þetta, en eftir skilnað sit ég enn þá eftir með húsnæðislán. Þó að ég hefði áhuga á stjórnmálum gekk ég ekki til liðs við neinn stjórnmálaflokk þó að bæjarmálapólitíkin hefði getað heillað, en ég flutti austur á Selfoss 1992. Það varð breyting á vinstri væng stjórnmálanna þegar gerð var tilraun til að sameina nokkrar stjórnmálahreyfingar. Þá var hópur sósíalista sem komu sér saman um að stofna hreyfingu sem væri til vinstri við samfylkingu kratanna. Ég gekk til liðs við þessa vinstrihreyfingu og var með í að stofna það sem varð Vinstrihreyfingin grænt framboð. Það sem heillaði var áberandi sósíalistísk hugsun sem samtvinnaðist umhverfisvernd og kynjajafnrétti og kvenfrelsi. Þegar stefnuskrá VG er skoðuð sést að ef eitthvað er hefur þessi stefna styrkst. Eftir kosningarnar 2017 var þröngt um valkosti að mynda ríkisstjórn eftir stutta stjórnarsetu fyrri ríkisstjórnar. Eini möguleikinn á 3 flokkastjórn var Sjálfstæðisflokkur, Framsóknaflokkur og VG. Stjórn án Sjálfstæðisflokks var tæpast möguleg nema með Framsókn sem hafði lýst yfir að vilja ekki starfa með Pírötum eða Viðreisn. Þá höfðu Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir þann kjark að bjóða félögum sínum í VG birginn og mynda stjórn með D og B, vitandi að það gæti dregið verulega úr fylgi VG. Sú stjórn undir forsæti Katrínar var farsæl og tókst vel á við kóronafaraldurinn og markað djúp spor t.d. með því að fá í gegn 3 skattþrep, stefnu í lofslagsmálum, friðlýsingar í náttúrunni, leggja drög að miðhálendisþjóðgarði og styrkja þá þjóðgarða sem þegar voru komnir, standa vörð um kynrænt jafnræði og margt fleira. Það fór reyndar svo að í kosningunum 2021 hélt ríkisstjórnin velli og VG var enn þá 3. stærsti flokkurinn á þingi. Nú var uppi sú staða að D og B gátu myndað þriggja flokka stjórn með öllum flokkum á Alþingi. Við þessar aðstæður lá nokkuð beint við að halda áfram ríkisstjórnarsamstarfinu. Sú ríkisstjórn fékk í hendurnar mjög erfið mál, óðaverðbólgu í kjölfar innrásar Rússa í Úkraínu, mikinn flóttamannastraum frá Úkraínu og Venesúela, náttúrhamfarir í Grindavík. VG hefur þurft að berjast í þessari ríkisstjórn en mér er til efs að nein önnur stjórn hefði tekið betur á þessum málum. Kjarasamningar á almennum markaði tókust og eru lykillinn að því dregið hefur úr verðbólgu og nú hafa vextir verið lækkaðir. Þar skipti samtal Katrínar Jakobsdóttur við verkalýðshreyfinguna miklu máli. Unnið var að mjög mikilvægu lagafrumvarpi um sjávareldi sem því miður komst ekki áfram fyrst og fremst vegna hagsmunagæslu Sjálfstæðisflokksins. Svandís lét reyna á það hvort ný og nútímaleg dýravelferðarlög hefðu meira vægi en gömul og úrelt lög um hvalveiðar. Það bjargaði lífi á annað hundrað langreyða. Guðmundur Ingi kom í gegn gríðarlega mikilvægum lögum um réttindi öryrkja. Réttlætiskennd hans varð einnig til þess að langveikur drengur frá Palestínu slapp frá ómannúðlegum útflutningi og hefur nú fengið hæli hér á landi. Þátttaka VG í ríkisstjórn undanfarin 6 ár hefur skipt verulegu máli vegna þess að það hefur verið staðinn vörður um hagsmuni almennings og náttúrunnar. Þess vegna er mikilvægt að rödd VG heyrist áfram á Alþingi eftir kosningarna 30. nóvember. Höfundur er einn af stofnendum VG og er í 20. sæti á lista VG í Suðurkjördæmi.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun