Nýsköpunarlandið Ísland? Erna Magnúsdóttir og Karl Ægir Karlsson skrifa 6. nóvember 2023 12:01 Á fjárlögum 2024 er áætlaður niðurskurður um rúmlega milljarð í samkeppnissjóði Vísinda- og tækniráðs, Rannsóknasjóð, Tækniþróunarsjóð og Innviðasjóð. Niðurskurður á Rannsóknasjóði einum og sér nemur tæpum hálfum milljarði, en það samsvarar ársverkum 70 doktorsnema. Það má því segja að fyrir liggi fjöldauppsögn ríkisins á ungum íslenskum vísindamönnum. Þessi ráðstöfun sætir furðu í landi þar sem stjórnvöld segjast leggja mikla áherslu á nýsköpun, að skorið sé niður til fyrsta hlekksins í nýsköpunarkeðjunni, að dregið sé úr þekkingaröflun og þjálfun öflugra sérfræðinga til þátttöku í nýsköpunargeiranum. Höggið frá niðurskurðinum verður þungt fyrir brothætt og fjársvelt umhverfi grunnrannsókna á Íslandi og það mun bitna hratt á vísindasamfélaginu að missa þennan stuðning. Færri verkefni munu hljóta brautargengi við úthlutun úr Rannsóknasjóði í janúar en áður og færri innviðir sem styðja við rannsóknarverkefni í fremstu röð munu hljóta fjármögnun frá Innviðasjóði. Þetta dregur ekki aðeins úr samkeppnishæfi íslenskra rannsóknarhópa í alþjóðlegu umverfi vísindanna, heldur bitnar þetta beint á þjálfun nemenda í rannsóknartengdu framhaldsnámi á Íslandi. Það er ekki langt síðan að Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir háskóla-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra kynnti nýtt fjármögnunarlíkan háskólastigsins á opnum fundi. Í nýja líkaninu á bæði að margfalda þá umbun sem háskólarnir hljóta fyrir útskriftir meistara- og doktorsnema sem og umbun fyrir öflun erlendra rannsóknarstyrkja. Við fögnum því að aukin áhersla verði á rannsóknir í nýja líkaninu, í því felst bæði áherslubreyting, sem og viðurkenning á því mikilvæga hlutferki sem háskólarnir sinna í rannsóknum og nýsköpun í samfélaginu. Þau lýsa því vissri hugarfarsbreytingu varðandi uppbyggingu íslensks rannsóknaumhverfis. Hins vegar þarf að hugsa málið til enda. Góð fjármögnun af hendi samkeppnissjóða Vísinda- og tækniráðs er nefnilega algert grunnskilyrði fyrir því að hér hljóti framhaldsnemar þjálfun í þeim vinnubrögðum sem þarf til að starfa á vinnumarkaði í krefjandi umhverfi rannsókna og nýsköpunar. Sjóðirnir fjármagna nefnilega að miklu leiti lokaverkefni sem meistara- og doktorsnemar við íslenska háskóla vinna. Við niðurskurð í sjóðina minnkar bolmagn háskólanna til þjálfunar framhaldsnema, bæði hvað varðar fjölda og gæði lokaverkefna sem þeim bjóðast, sem og gæði þeirra innviða sem þarf til að framkvæma þau. Að sama skapi er það alger forsenda þess að íslenskir rannsóknarhópar afli erlendra styrkja að þeir hljóti rannsóknarstyrki heima fyrir og þar með fjármagn og stuðning til að byggja upp samkeppnishæf verkefni í hörðu alþjóðlegu samkeppnisumhverfi. Hér er því verið að breyta hvötunum í háskólakerfinu á sama tíma og háskólunum er gert erfiðara um vik að mæta þeim. Það hefur lengi verið bent á það að fjármögnun grunnrannsókna á Íslandi sé bágborin miðað við þau lönd sem við helst berum okkur saman við. Hér eru bæði mjög fáir samkeppnissjóðir og sjóðunum er sífellt leyft að rýrna að raunvirði í stað þess að leiðrétta fjármögnun þeirra í takt við verðlag og launaskrið. Þetta var raunin milli 2016 og 2020, en nýveitingar úr Rannasóknasjóði árið 2020 námu 66% af upphæð nýveitinga 2016 ef miðað er við launavísitölu. Það þurfti heimsfaraldur kórónaveiru til þess að stjórnvöld leiðréttu þá rýrnun sem orðið hafði á raunfjármögnun sjóðsins, þótt skilaboðin væru þau að leiðréttingin væri aðeins tímabundin. Ólíkt sumum nágrannalöndum okkar (t.d. Danmörku og Bretlandi) eru fáir sjóðir aðrir en sjóðir Vísinda- og tækniráðs sem styrkja vísindi á Íslandi. Helst má þar nefna vísindasjóð Krabbameinsfélagsins. Upphæðir einstakra styrkja t.d. úr Rannsóknasjóði eru lágar miðað við það sem þekkist í mörgum nágrannalanda okkar. Í úthlutun ársins 2023 var upphæð verkefnisstyrkja úr Rannsóknasjóði Vísinda- og tækniráðs 18 milljónir á ári til þriggja ára í senn og upphæð Öndvegisstyrkja var 42,4 milljónir, en Öndvegisstyrkir eru hæstu styrkir sem í boði eru til grunnrannsókna á Íslandi. Ef við berum þessar upphæðir saman við það sem gengur og gerist í okkar fagi, líf- og heilbrigðisvísindum, í löndunum í kringum okkur, þá eru Verkefnisstyrkir hjá Líftækni- og lífvísindaráði Bretlands, BBSRC, 1.6 milljónir punda, eða 270 milljónir íslenskra króna til fimm ára, en það er þrisvar sinnum hærri upphæð á ári en Verkefnisstyrkir og meira að segja nærri þrjátíu prósent hærri upphæð á ári en Öndvegisstyrkir úr Rannsóknasjóði Vísinda- og Tæknráðs, auk þess sem íslensku styrkirnir eru einungis veittir til þriggja ára en ekki fimm. Heilbrigðisvísindaráð Bretlands setur hins vegar ekki þak á þær upphæðir sem hægt er að sækja um í sinn Rannsóknasjóð, enda hafa rannsóknarhópar í Bretlandi staðið einstaklega vel í samkeppni um alþjóðlega rannsóknastyrki. Upphæðir einstakra styrkja frá miðlægum rannsóknasjóðum á hinum Norðurlöndunum eru hins vegar álíka háar árlega og Verkefnisstyrkir Rannsóknarsjóðs á Íslandi, en það segir þó bara hálfa söguna. Ef betur er að gáð er landslagið á Norðurlöndunum allt annað. Í lífvísindum og öðrum raunvísindum þarf til dæmis mikla stoðþjónustu við að halda úti, og þjálfa rannsóknarnema, í notkun flókins tækjabúnaðar, auk þess að halda utanum lífsýni, dýrahald og rekstur rannsóknarstofa, svo eitthvað sé nefnt. Bolmagn háskólanna á Norðurlöndum er mun sterkara en á Íslandi til að sinna þessari kjarnastarfsemi. Ofaná þetta bætist svo fjölbreytt framboð ýmissa samkeppnissjóða sem fjármagna rannsóknir, þannig að einstakir rannsóknarhópar hljóta oft styrki úr mörgum mismunandi sjóðum, auk framlags háskólanna sjálfra til þess að greiða laun meistara- og doktorsnema á meðan á náminu stendur. Á þennan hátt tryggja hinar Norðurlandaþjóðirnar samkeppnishæfi sitt um alþjóðlega rannsókarstyrki á sama tíma og þjálfun fólks til dýrmætra starfa í atvinnulífinu er tryggð. Á Íslandi vantar þessa umgjörð næstum alfarið, þrátt fyrir að hér sé til dæmis mikill skortur á sérfræðingum til þess að starfa í íslenskri líftækni. Það verður því að skoða niðurskurð á Rannsóknasjóði og Innviðasjóði í þessu ljósi. Hér er þungt vegið að vísindastarfi í kerfi þar sem innbyggt viðnám gegn slíkum áföllum er mun minna en það sem gengur og gerist í þeim löndum sem íslenskir vísindamenn keppa við um alþjóðlegt fjármagn, á sama tíma og þörfin fyrir sérhæft starfsfólk er sívaxandi. Nýtt fjármögnunarlíkan háskólastigsins gefur í skyn metnað til handa íslensks nýsköpunar- og rannsóknaumhverfis af hálfu stjórnvalda. En það verður að reikna jöfnuna til enda og gæta þess að háskólarnir hafi þau verkfæri í höndunum sem til þarf til að svara nýju hvötunum af krafti. Það er því kominn tími til að stjórnvöld láti af sífelldum áformum um niðurskurð til vísindastarfs og hlúi enn betur en áður að íslensku rannsókna- og nýsköpunarumhverfi með því að fjármagna það að sama marki og löndin í kringum okkur gera. Fyrsta skrefið til þessa er að stórefla fjármögnun samkeppnissjóða Vísinda- og tækniráðs og fylgja svo í kölfarið með kerfisbundnari stuðningi við frjótt íslenskt vísindastarf til að mæta þeim áskorunum sem samfélagið stendur frammi fyrir. Erna Magnúsdóttir dósent við Læknadeild HÍ og stjórnarformaður Lífvísindaseturs Háskóla ÍslandsKarl Ægir Karlsson prófessor við Verkfræðideild HR Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Nýsköpun Háskólar Skóla - og menntamál Mest lesið Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson Skoðun Skoðun Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Sjá meira
Á fjárlögum 2024 er áætlaður niðurskurður um rúmlega milljarð í samkeppnissjóði Vísinda- og tækniráðs, Rannsóknasjóð, Tækniþróunarsjóð og Innviðasjóð. Niðurskurður á Rannsóknasjóði einum og sér nemur tæpum hálfum milljarði, en það samsvarar ársverkum 70 doktorsnema. Það má því segja að fyrir liggi fjöldauppsögn ríkisins á ungum íslenskum vísindamönnum. Þessi ráðstöfun sætir furðu í landi þar sem stjórnvöld segjast leggja mikla áherslu á nýsköpun, að skorið sé niður til fyrsta hlekksins í nýsköpunarkeðjunni, að dregið sé úr þekkingaröflun og þjálfun öflugra sérfræðinga til þátttöku í nýsköpunargeiranum. Höggið frá niðurskurðinum verður þungt fyrir brothætt og fjársvelt umhverfi grunnrannsókna á Íslandi og það mun bitna hratt á vísindasamfélaginu að missa þennan stuðning. Færri verkefni munu hljóta brautargengi við úthlutun úr Rannsóknasjóði í janúar en áður og færri innviðir sem styðja við rannsóknarverkefni í fremstu röð munu hljóta fjármögnun frá Innviðasjóði. Þetta dregur ekki aðeins úr samkeppnishæfi íslenskra rannsóknarhópa í alþjóðlegu umverfi vísindanna, heldur bitnar þetta beint á þjálfun nemenda í rannsóknartengdu framhaldsnámi á Íslandi. Það er ekki langt síðan að Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir háskóla-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra kynnti nýtt fjármögnunarlíkan háskólastigsins á opnum fundi. Í nýja líkaninu á bæði að margfalda þá umbun sem háskólarnir hljóta fyrir útskriftir meistara- og doktorsnema sem og umbun fyrir öflun erlendra rannsóknarstyrkja. Við fögnum því að aukin áhersla verði á rannsóknir í nýja líkaninu, í því felst bæði áherslubreyting, sem og viðurkenning á því mikilvæga hlutferki sem háskólarnir sinna í rannsóknum og nýsköpun í samfélaginu. Þau lýsa því vissri hugarfarsbreytingu varðandi uppbyggingu íslensks rannsóknaumhverfis. Hins vegar þarf að hugsa málið til enda. Góð fjármögnun af hendi samkeppnissjóða Vísinda- og tækniráðs er nefnilega algert grunnskilyrði fyrir því að hér hljóti framhaldsnemar þjálfun í þeim vinnubrögðum sem þarf til að starfa á vinnumarkaði í krefjandi umhverfi rannsókna og nýsköpunar. Sjóðirnir fjármagna nefnilega að miklu leiti lokaverkefni sem meistara- og doktorsnemar við íslenska háskóla vinna. Við niðurskurð í sjóðina minnkar bolmagn háskólanna til þjálfunar framhaldsnema, bæði hvað varðar fjölda og gæði lokaverkefna sem þeim bjóðast, sem og gæði þeirra innviða sem þarf til að framkvæma þau. Að sama skapi er það alger forsenda þess að íslenskir rannsóknarhópar afli erlendra styrkja að þeir hljóti rannsóknarstyrki heima fyrir og þar með fjármagn og stuðning til að byggja upp samkeppnishæf verkefni í hörðu alþjóðlegu samkeppnisumhverfi. Hér er því verið að breyta hvötunum í háskólakerfinu á sama tíma og háskólunum er gert erfiðara um vik að mæta þeim. Það hefur lengi verið bent á það að fjármögnun grunnrannsókna á Íslandi sé bágborin miðað við þau lönd sem við helst berum okkur saman við. Hér eru bæði mjög fáir samkeppnissjóðir og sjóðunum er sífellt leyft að rýrna að raunvirði í stað þess að leiðrétta fjármögnun þeirra í takt við verðlag og launaskrið. Þetta var raunin milli 2016 og 2020, en nýveitingar úr Rannasóknasjóði árið 2020 námu 66% af upphæð nýveitinga 2016 ef miðað er við launavísitölu. Það þurfti heimsfaraldur kórónaveiru til þess að stjórnvöld leiðréttu þá rýrnun sem orðið hafði á raunfjármögnun sjóðsins, þótt skilaboðin væru þau að leiðréttingin væri aðeins tímabundin. Ólíkt sumum nágrannalöndum okkar (t.d. Danmörku og Bretlandi) eru fáir sjóðir aðrir en sjóðir Vísinda- og tækniráðs sem styrkja vísindi á Íslandi. Helst má þar nefna vísindasjóð Krabbameinsfélagsins. Upphæðir einstakra styrkja t.d. úr Rannsóknasjóði eru lágar miðað við það sem þekkist í mörgum nágrannalanda okkar. Í úthlutun ársins 2023 var upphæð verkefnisstyrkja úr Rannsóknasjóði Vísinda- og tækniráðs 18 milljónir á ári til þriggja ára í senn og upphæð Öndvegisstyrkja var 42,4 milljónir, en Öndvegisstyrkir eru hæstu styrkir sem í boði eru til grunnrannsókna á Íslandi. Ef við berum þessar upphæðir saman við það sem gengur og gerist í okkar fagi, líf- og heilbrigðisvísindum, í löndunum í kringum okkur, þá eru Verkefnisstyrkir hjá Líftækni- og lífvísindaráði Bretlands, BBSRC, 1.6 milljónir punda, eða 270 milljónir íslenskra króna til fimm ára, en það er þrisvar sinnum hærri upphæð á ári en Verkefnisstyrkir og meira að segja nærri þrjátíu prósent hærri upphæð á ári en Öndvegisstyrkir úr Rannsóknasjóði Vísinda- og Tæknráðs, auk þess sem íslensku styrkirnir eru einungis veittir til þriggja ára en ekki fimm. Heilbrigðisvísindaráð Bretlands setur hins vegar ekki þak á þær upphæðir sem hægt er að sækja um í sinn Rannsóknasjóð, enda hafa rannsóknarhópar í Bretlandi staðið einstaklega vel í samkeppni um alþjóðlega rannsóknastyrki. Upphæðir einstakra styrkja frá miðlægum rannsóknasjóðum á hinum Norðurlöndunum eru hins vegar álíka háar árlega og Verkefnisstyrkir Rannsóknarsjóðs á Íslandi, en það segir þó bara hálfa söguna. Ef betur er að gáð er landslagið á Norðurlöndunum allt annað. Í lífvísindum og öðrum raunvísindum þarf til dæmis mikla stoðþjónustu við að halda úti, og þjálfa rannsóknarnema, í notkun flókins tækjabúnaðar, auk þess að halda utanum lífsýni, dýrahald og rekstur rannsóknarstofa, svo eitthvað sé nefnt. Bolmagn háskólanna á Norðurlöndum er mun sterkara en á Íslandi til að sinna þessari kjarnastarfsemi. Ofaná þetta bætist svo fjölbreytt framboð ýmissa samkeppnissjóða sem fjármagna rannsóknir, þannig að einstakir rannsóknarhópar hljóta oft styrki úr mörgum mismunandi sjóðum, auk framlags háskólanna sjálfra til þess að greiða laun meistara- og doktorsnema á meðan á náminu stendur. Á þennan hátt tryggja hinar Norðurlandaþjóðirnar samkeppnishæfi sitt um alþjóðlega rannsókarstyrki á sama tíma og þjálfun fólks til dýrmætra starfa í atvinnulífinu er tryggð. Á Íslandi vantar þessa umgjörð næstum alfarið, þrátt fyrir að hér sé til dæmis mikill skortur á sérfræðingum til þess að starfa í íslenskri líftækni. Það verður því að skoða niðurskurð á Rannsóknasjóði og Innviðasjóði í þessu ljósi. Hér er þungt vegið að vísindastarfi í kerfi þar sem innbyggt viðnám gegn slíkum áföllum er mun minna en það sem gengur og gerist í þeim löndum sem íslenskir vísindamenn keppa við um alþjóðlegt fjármagn, á sama tíma og þörfin fyrir sérhæft starfsfólk er sívaxandi. Nýtt fjármögnunarlíkan háskólastigsins gefur í skyn metnað til handa íslensks nýsköpunar- og rannsóknaumhverfis af hálfu stjórnvalda. En það verður að reikna jöfnuna til enda og gæta þess að háskólarnir hafi þau verkfæri í höndunum sem til þarf til að svara nýju hvötunum af krafti. Það er því kominn tími til að stjórnvöld láti af sífelldum áformum um niðurskurð til vísindastarfs og hlúi enn betur en áður að íslensku rannsókna- og nýsköpunarumhverfi með því að fjármagna það að sama marki og löndin í kringum okkur gera. Fyrsta skrefið til þessa er að stórefla fjármögnun samkeppnissjóða Vísinda- og tækniráðs og fylgja svo í kölfarið með kerfisbundnari stuðningi við frjótt íslenskt vísindastarf til að mæta þeim áskorunum sem samfélagið stendur frammi fyrir. Erna Magnúsdóttir dósent við Læknadeild HÍ og stjórnarformaður Lífvísindaseturs Háskóla ÍslandsKarl Ægir Karlsson prófessor við Verkfræðideild HR
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun