Fullyrðingar Bjarna Jónassonar hjá Umhverfisstofnun hraktar Ole Anton Bieltvedt skrifar 6. júlí 2023 13:00 Vísir birti 5. júlí frétt um hreindýraveiðar, en Fagráð um velferð dýra, sem á, skv. lögum, að veita stjórnvöldum leiðsögn og ráðgjöf um veiðar viltra dýra og velferð þeirra, hafði endurtekið beint þeim tilmælum til Umhverfistofnunar og umhverfisráðherra, að griðartími hreinkálfa yrði lengdur, en báðir aðilar höfðu hunzað þessi tilmæli Fagráðs, nú árum saman. Nú er farið að skjóta hreinkýr 1. ágúst, ár hvert, þegar yngstu kálfar eru rétt 6-8 vikna. Fagráðið mæltist fyrst til þess, í september 2019, að hreinkýr yrðu ekki veiddar fyrr en kálfar væru orðnir minnst 3ja mánaða, sem hefði verið 1. september. Í janúar 2020 herti Fagráðið á þessari afstöðu, og beindi þeim tilmælum til Matvælastofnunar, Umhverfisstofnunar og umhverfisráðherra, að hreinkýr yrðu ekki veiddar frá kálfum, meðan kýrnar væru mjólkandi. Voru þessi tilmæli auðvitað eðlileg og náttúruleg; „ráðstöfun náttúrunnar“ var, að kýr væru mjólkandi svo lengi, sem kálfar þyrftu á mjólkinni og vernd móður að halda. Þessi tilmæli þýddu, að ekki hefði mátt veiða hreinkýr fyrr en 1. nóvember, ár hvert. Hefðu þá hreinkúaveiðar færst úr haustveiðum í vetrarveiðar, eins og t.a.m. rjúpnaveiðar. Um þetta var fjallað í ágætri frétt hér í blaðinu 5. júlí, en Bjarni Jónasson, teymisstjóri Umhverfisstofnunar, setti þar þó fram alls kyns upplýsingar og fullyrðingar, sem ekki standast, og gera verður athugasemdir við og leiðrétta. Skal það nú gert:. 1. Bjarni fullyrðir um tilmæli Fagráðs frá 2019: „Vegna mannlegra mistaka bárust tilmælin ekki fyrr en of seint það árið“. Fagráðið ályktaði 3. september 2019, „að kýr verði ekki skotnar frá kálfum yngri en þriggja mánaða...“. Þarna er því um rangfærslu Bjarna að ræða, því veiðitímabið var nánast afstaðið, þegar ályktunin var gerð, en auðvitað hefði hún átt að gilda fyrir veiðitímabilið frá hausti 2020; til þess var nægur aðlögunartími. Þarna voru engin „mannleg mistök“ í gangi, heldur mótþrói og viljaleysi Umhverfissofnunar og ráðherra til að fylgja leiðsögn Fagráðs, eins og þeim hefði borið. 2.Bjarni fullyrðir, að dánartíðni kálfa, fyrir og eftir friðun þeirra, 2010, bendi ekki til, að hærra hlutfall móðurlausra kálfa hafi farizt að vetri eftir friðun. Ég fullyrði á móti, eftir áralöng samskipti við Skarphéðinn G. Þórisson/Náttúrustofu Austurlands, UST og ráðuneytið, að þessi samanburður sé ekki til í neinu faglegu eða vísindalegu formi; þessi fullyrðing Bjarna er því staðlausir stafir. 3. „Ekkert bendir enn til þess, að munaðarlausir kálfar (vegna veiða) geti ekki bjargað sér og lifað flesta vetur...“ fullyrðir Bjarni. Ég er marg búinn að benda Náttúrustofu Austurlands, Umhverfisstofnun og ráðuneytinu á ganstæðar staðreyndir, en það eru til margvíslegar heimildir, vísindagreinar, sem sýna og sanna, hversu erfitt uppdráttar ungviði, sem misst hafa móður sína, eiga sér. Hér nokkrar slíkar: „Kálfur, sem missir móður sína, hefur minni lífslíkur að vetri, þar sem hann nýtur ekki mjólkur né leiðsagnar hennar við beitina“ (Sjennberg and Slagsvold“ (1968)). „Það hefur afgerandi þýðingu fyrir afkomumöguleika afkvæma stórra spendýra á norðurhveli jarðar og möguleika þeirra til að lifa af, hversu lengi og í miklum mæli þau njóta umhyggju og umönnunar foreldra“ (Stearns (1992)). „Niðurstaðan var, að færri móðurlausir kálfar lifðu af en þeir, sem móður áttu (Joly (2000)). „Munaðarleysingjum, sem eru lægstir í goggunarröðinni, er oft ýtt út í jaðar hópsins“ (Green et al. (1989)). „Kostir náins sambands móður og afkvæmis, umfram mjólkurgjöf, felast í umönnun, vernd og kennslu móður á grunn venjum, nýtingu beitilands, leiða til að lifa af og leita sér skjóls“ (Lent (1974)). 4. Um þau tilmæli Umhverfisstofnunar til veiðimanna, að geldar kýr verði einkum skotnar fyrstu 2 vikurnar í ágúst, til að þyrma kálfum, er þetta að segja: Þessi tilmæli standast ekki, því hreindýr eru hjarðdýr, í hópum, dýrin hvert innan um annað, og geldar kýr ekki nema 10-15% af kúahópnum. Því er nánast ómögulegt að greina þær geldu frá hinum kúnum, munur nánast enginn, nema helzt á júgrum, en hvernig á að sjá hann úr 200-300m fjarlægð? Kálfar ráfa svo um. Þessi ráðstöfun er bara tilraun UST og veiðimanna til að fegra þessar veiðar; smink á ljótar veiðivenjur. 5.Náttúrustofa Austurlands hefur ekki gert ítarlega rannsókn á afkomu kálfa, þannig, að hún gæti talizt marktæk, nema veturinn 2018-2019, en þá veitti ráðherra, þá Guðmundur Ingi, sérstaka fjárveitingu til rannsóknarinnar. Skv. niðurstöðugögnum Náttúrustofu Austurlands, var meðaldánartíðni hreinkálfa þann vetur 21%. Var dánartíðnin frá 9% upp í 45% eftir svæðum. Talan 45% er auðvitað yfirþyrmandi; annar hver kálfur fórst úr hungri og vosbúð! Skv. öðrum upplýsingum Náttúrustofu Austurlands, taldist undirrituðum til, að 600 kálfar hefðu farizt þennan vetur, sem þó var mildur. Ætla má, að flestir hafi þessir kálfar verið móðurlausir ræflar. 6. Blaðamaður kemur inn á, að veiðitímabilið hefjist seinna t.a.m. í Noregi. Hér kemur yfirlit yfir veiðitímaramma í Noregi og Svíþjóð: Í Noregi má ekki byrja að drepa hreindýrakýr fyrr en 20. ágúst, og þar sem kálfar fæðast nokkru fyrr í Noregi en hér - þar vorar fyrr - eru þeir því a.m.k. 3ja mánaða, þegar dráp mæðra þeirra hefst. Elgskálfar fæðast á sama tíma í Svíþjóð; um miðjan maí. Elgsveiðar hefjast þar þó ekki fyrr en 3. september, þegar yngstu kálfar eru 3,5 mánaða. Dádýr eru líka náskyld hreindýrum. Í Svíþjóð fæðast kálfar þeirra líka um miðjan maí. Dádýrakýr má hins vegar ekki veiða þar fyrr en 1. október; þegar yngstu kálfar eru um 4,5 mánaða. Allir, sem eitthvað þekkja til spendýra, vita, að það er mikill munur á burðum 2ja mánaða og 3-4 mánaða ungviðis. Taka ungviðin miklum framförum 3ja og 4ða mánuðinn og styrkjast til muna. Þetta virða frændur okkar, Norðmenn og Svíar, enda gildir hjá þeim „jegeretikk“, veiðisiðfræði, sem hér virðist hér lítið þekkt. Fagráðið vildi þó einmitt taka af skarið með þetta, innleiða hér loks nútímalegt veiðisiðfræði, með þeirri ályktun sinni, frá í janúar 2020, að ekki skyldi veiða mjólkandi kýr, en þannig væri „ráðstöfun náttúrunnar“ virt. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Skotveiði Dýraheilbrigði Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Þú getur leyft þér það Rannveig Borg Skoðun Katrín eða Halla Hrund? Reynir Böðvarsson Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Sterk, rökföst og réttsýn rödd Jakob S. Jónsson, Skoðun Með réttlætið að leiðarljósi Bergdís Sigurðardóttir Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir Skoðun Má ég taka þátt … í lífinu? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason Skoðun Helga Þórisdóttir - Minn forseti Valdimar Óskarsson Skoðun Skoðun Skoðun Má ég taka þátt … í lífinu? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Með réttlætið að leiðarljósi Bergdís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Katrín eða Halla Hrund? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Sterk, rökföst og réttsýn rödd skrifar Skoðun Helga Þórisdóttir - Minn forseti Valdimar Óskarsson skrifar Skoðun Styðjum Katrínu Jakobsdóttur Gerður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hvaðan kemur þessi ótti við tilfinningar? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Lyf og dáleiðsla Hannes Björnsson skrifar Skoðun Hvað þarf til að forseti beiti málskotsrétti? Salvör Nordal skrifar Skoðun Kosningar nálgast Halldóra Æsa Aradóttir skrifar Skoðun Auðlindirnar okkar Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson skrifar Skoðun Fagleg uppbygging myndlistar í forgrunni Tinna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Breytum reiði í gleði Natan Kolbeinsson skrifar Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason skrifar Skoðun Blóðugt upp fyrir axlir Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Stafrænt samstarf sveitarfélaga þarf aukið vægi Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Fyrir ykkur, Blessing, Mary og Esther Guðrún Árnadóttir,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir skrifar Skoðun Hver á að setja málið á dagskrá? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Góður málsvari íslenskrar menningar Kristín Huld Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er hægt að fá bólusetningu gegn "Besserwisserum"? Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Söfn í þágu fræðslu og rannsókna Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Meðmælabréf með forsetaefni Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Sameiningartákn? Vilborg Ása Guðjónsdóttir skrifar Skoðun „Hlutdrægni” Ríkisútvarpsins og „hnignun” íslenskunnar Magnús Lyngdal Magnússon skrifar Skoðun Fylgishrun Höllu Hrundar staðfest Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hún Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Sjá meira
Vísir birti 5. júlí frétt um hreindýraveiðar, en Fagráð um velferð dýra, sem á, skv. lögum, að veita stjórnvöldum leiðsögn og ráðgjöf um veiðar viltra dýra og velferð þeirra, hafði endurtekið beint þeim tilmælum til Umhverfistofnunar og umhverfisráðherra, að griðartími hreinkálfa yrði lengdur, en báðir aðilar höfðu hunzað þessi tilmæli Fagráðs, nú árum saman. Nú er farið að skjóta hreinkýr 1. ágúst, ár hvert, þegar yngstu kálfar eru rétt 6-8 vikna. Fagráðið mæltist fyrst til þess, í september 2019, að hreinkýr yrðu ekki veiddar fyrr en kálfar væru orðnir minnst 3ja mánaða, sem hefði verið 1. september. Í janúar 2020 herti Fagráðið á þessari afstöðu, og beindi þeim tilmælum til Matvælastofnunar, Umhverfisstofnunar og umhverfisráðherra, að hreinkýr yrðu ekki veiddar frá kálfum, meðan kýrnar væru mjólkandi. Voru þessi tilmæli auðvitað eðlileg og náttúruleg; „ráðstöfun náttúrunnar“ var, að kýr væru mjólkandi svo lengi, sem kálfar þyrftu á mjólkinni og vernd móður að halda. Þessi tilmæli þýddu, að ekki hefði mátt veiða hreinkýr fyrr en 1. nóvember, ár hvert. Hefðu þá hreinkúaveiðar færst úr haustveiðum í vetrarveiðar, eins og t.a.m. rjúpnaveiðar. Um þetta var fjallað í ágætri frétt hér í blaðinu 5. júlí, en Bjarni Jónasson, teymisstjóri Umhverfisstofnunar, setti þar þó fram alls kyns upplýsingar og fullyrðingar, sem ekki standast, og gera verður athugasemdir við og leiðrétta. Skal það nú gert:. 1. Bjarni fullyrðir um tilmæli Fagráðs frá 2019: „Vegna mannlegra mistaka bárust tilmælin ekki fyrr en of seint það árið“. Fagráðið ályktaði 3. september 2019, „að kýr verði ekki skotnar frá kálfum yngri en þriggja mánaða...“. Þarna er því um rangfærslu Bjarna að ræða, því veiðitímabið var nánast afstaðið, þegar ályktunin var gerð, en auðvitað hefði hún átt að gilda fyrir veiðitímabilið frá hausti 2020; til þess var nægur aðlögunartími. Þarna voru engin „mannleg mistök“ í gangi, heldur mótþrói og viljaleysi Umhverfissofnunar og ráðherra til að fylgja leiðsögn Fagráðs, eins og þeim hefði borið. 2.Bjarni fullyrðir, að dánartíðni kálfa, fyrir og eftir friðun þeirra, 2010, bendi ekki til, að hærra hlutfall móðurlausra kálfa hafi farizt að vetri eftir friðun. Ég fullyrði á móti, eftir áralöng samskipti við Skarphéðinn G. Þórisson/Náttúrustofu Austurlands, UST og ráðuneytið, að þessi samanburður sé ekki til í neinu faglegu eða vísindalegu formi; þessi fullyrðing Bjarna er því staðlausir stafir. 3. „Ekkert bendir enn til þess, að munaðarlausir kálfar (vegna veiða) geti ekki bjargað sér og lifað flesta vetur...“ fullyrðir Bjarni. Ég er marg búinn að benda Náttúrustofu Austurlands, Umhverfisstofnun og ráðuneytinu á ganstæðar staðreyndir, en það eru til margvíslegar heimildir, vísindagreinar, sem sýna og sanna, hversu erfitt uppdráttar ungviði, sem misst hafa móður sína, eiga sér. Hér nokkrar slíkar: „Kálfur, sem missir móður sína, hefur minni lífslíkur að vetri, þar sem hann nýtur ekki mjólkur né leiðsagnar hennar við beitina“ (Sjennberg and Slagsvold“ (1968)). „Það hefur afgerandi þýðingu fyrir afkomumöguleika afkvæma stórra spendýra á norðurhveli jarðar og möguleika þeirra til að lifa af, hversu lengi og í miklum mæli þau njóta umhyggju og umönnunar foreldra“ (Stearns (1992)). „Niðurstaðan var, að færri móðurlausir kálfar lifðu af en þeir, sem móður áttu (Joly (2000)). „Munaðarleysingjum, sem eru lægstir í goggunarröðinni, er oft ýtt út í jaðar hópsins“ (Green et al. (1989)). „Kostir náins sambands móður og afkvæmis, umfram mjólkurgjöf, felast í umönnun, vernd og kennslu móður á grunn venjum, nýtingu beitilands, leiða til að lifa af og leita sér skjóls“ (Lent (1974)). 4. Um þau tilmæli Umhverfisstofnunar til veiðimanna, að geldar kýr verði einkum skotnar fyrstu 2 vikurnar í ágúst, til að þyrma kálfum, er þetta að segja: Þessi tilmæli standast ekki, því hreindýr eru hjarðdýr, í hópum, dýrin hvert innan um annað, og geldar kýr ekki nema 10-15% af kúahópnum. Því er nánast ómögulegt að greina þær geldu frá hinum kúnum, munur nánast enginn, nema helzt á júgrum, en hvernig á að sjá hann úr 200-300m fjarlægð? Kálfar ráfa svo um. Þessi ráðstöfun er bara tilraun UST og veiðimanna til að fegra þessar veiðar; smink á ljótar veiðivenjur. 5.Náttúrustofa Austurlands hefur ekki gert ítarlega rannsókn á afkomu kálfa, þannig, að hún gæti talizt marktæk, nema veturinn 2018-2019, en þá veitti ráðherra, þá Guðmundur Ingi, sérstaka fjárveitingu til rannsóknarinnar. Skv. niðurstöðugögnum Náttúrustofu Austurlands, var meðaldánartíðni hreinkálfa þann vetur 21%. Var dánartíðnin frá 9% upp í 45% eftir svæðum. Talan 45% er auðvitað yfirþyrmandi; annar hver kálfur fórst úr hungri og vosbúð! Skv. öðrum upplýsingum Náttúrustofu Austurlands, taldist undirrituðum til, að 600 kálfar hefðu farizt þennan vetur, sem þó var mildur. Ætla má, að flestir hafi þessir kálfar verið móðurlausir ræflar. 6. Blaðamaður kemur inn á, að veiðitímabilið hefjist seinna t.a.m. í Noregi. Hér kemur yfirlit yfir veiðitímaramma í Noregi og Svíþjóð: Í Noregi má ekki byrja að drepa hreindýrakýr fyrr en 20. ágúst, og þar sem kálfar fæðast nokkru fyrr í Noregi en hér - þar vorar fyrr - eru þeir því a.m.k. 3ja mánaða, þegar dráp mæðra þeirra hefst. Elgskálfar fæðast á sama tíma í Svíþjóð; um miðjan maí. Elgsveiðar hefjast þar þó ekki fyrr en 3. september, þegar yngstu kálfar eru 3,5 mánaða. Dádýr eru líka náskyld hreindýrum. Í Svíþjóð fæðast kálfar þeirra líka um miðjan maí. Dádýrakýr má hins vegar ekki veiða þar fyrr en 1. október; þegar yngstu kálfar eru um 4,5 mánaða. Allir, sem eitthvað þekkja til spendýra, vita, að það er mikill munur á burðum 2ja mánaða og 3-4 mánaða ungviðis. Taka ungviðin miklum framförum 3ja og 4ða mánuðinn og styrkjast til muna. Þetta virða frændur okkar, Norðmenn og Svíar, enda gildir hjá þeim „jegeretikk“, veiðisiðfræði, sem hér virðist hér lítið þekkt. Fagráðið vildi þó einmitt taka af skarið með þetta, innleiða hér loks nútímalegt veiðisiðfræði, með þeirri ályktun sinni, frá í janúar 2020, að ekki skyldi veiða mjólkandi kýr, en þannig væri „ráðstöfun náttúrunnar“ virt. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni
Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar