Dans framtíðar og hefða Sr. Dagur Fannar Magnússon skrifar 17. maí 2023 14:01 „Rödd unga fólksins verður að heyrast á öllum tímum. Við getum ekki verið hlédrægir þátttakendur í samtalinu um framtíð okkar. Við verðum að taka þátt og skapa framtíðina eins og við viljum sjá hana verða að veruleika.“ Þessi orð aktivistans Eric Edem Agbana eiga við á öllum tímum, í öllum heimshornum og í öllum hornum þjóðfélagsins og því ekki síður innan þjóðkirkjunnar. Margir hafa spurt mig ´er tímabært að þú farir fram í kjör í vígslubiskupskosningum, þú hefur ekki svo mikla reynslu´. Og það er réttmætt að velta því fyrir sér, en reynsla mín í stafi sem prestur nær yfir þrjú og hálft ár. Við megum þó ekki gleyma því að reynslan ein dugar ekki alltaf til þess að knýja fram nauðsynlegar breytingar eða halda lífi í gömlum glæðum og ungt fólk hefur margt fram að færa sem ekki fæst með reynslunni einni. Ungir fætur með nýja guðfræði og nýja sýn á framtíð kirkjunnar geta hæglega mætt reynslunni og orðið til góðs fyrir framtíð hennar. Það hefur til dæmis sýnt sig í ráðherrateymi alþingis Íslendinga að breið aldursdreifing gefur góða útkomu. Með því að reynslan og ferskir fætur dansi saman í átt til framtíðar er hægt að skapa saman magnaða framtíð kirkjunnar. Æskan smyr rið reynslunnar og reynslan miðlar af þekkingu sinni til æskunnar. Því miður hefur sú hefð skapast að stjórn kirkjunnar sé aðeins í höndum reynslunnar, þrátt fyrir að kirkjuþing hafi ályktað að einn þriðji hluti í öllum nefndum kirkjunnar skyldi vera skipuð fólki undir 35 ára aldri. Því miður hefur það ekki gengið eftir. Sem betur fer hefur ÆSKÞ (Æskulýðs samband þjóðkirkjunnar) staðið vörð um rödd ungmenna í kirkjunni. Kirkjan er á umbrota tímum og við sjáum að það fækkar stöðugt í henni, fólk tengir minna og minna við aðferðir hennar, sérstaklega messuna. Heilu kynslóðirnar telja sig ekki trúaðar en telja sig andlegar. Margir sem telja sig trúaða finna ekki samleið með kirkjunni sem á að vera styrkur fólks í trú sinni. Kirkjan mætir ekki þörfum þessa fólks eins og hún ætti að geta gert. Það er ekki nokkur spurning um að kirkjan á í sínum 2000 ára reynslubanka andleg verkfæri til þess að mæta andlegri og trúarlegri þörf. Mögulega þarf æskan að stíga þar inn, smyrja verkfærin og leggja þau í hendur yngri kynslóða. Því vandinn fellst í því, og það er skiljanlegt, að kynslóðir ná ekki alltaf að tala saman. Því tel ég alveg nauðsynlegt að breiður aldur í biskupateyminu geti orðið til þess að kirkjan tali inn í aðstæður allra kynslóða. Ég sé fyrir mér að vígslubiskupsembættið verði sameinað sóknarprestsembættinu í Skálholti. Þannig verði dregið úr kostnaði við embættið og það verður öryggisventill fyrir biskup Íslands. Ég tel að með því væri ekki aðeins hægt að spara stórfé innan kirkjunnar heldur kæmi embættið niður í grasrótina og vígslubiskup verður virkur þátttakandi í starfi safnaðanna. Ég trúi því að sameining þessara embætta sé það rökrétta í stöðunni, til þess að dansa í takt við tíðarandann, vegna þess að í dag lýtur fólk öðruvísi á embættið en áður fyrr. Virðing fyrir stöðu fólks kemur ekki af sjálfum sér heldur vegna þeirrar auðmýktar og þjónustu sem fólkið í stöðunum veitir. Einnig tel ég í takti við tíðarandann að vígslubiskupar þurfi skilgreindara hlutverk. Miklu frekara væri að tala um Græna biskupinn, að embættið hafi það skilgreinda hlutverka að fara fram í nafni umhverfismála. Í ljósi þess að þjóðkirkjan er ein stærsta breiðfylking landsins er eðlilegt að hún haldi áfram að ljá málefninu rödd sína og þrýsting. Enn á ný er það rödd ungafólksins sem þarna hefur haft mikið vægi og nefni ég t.d. Gretu Thunberg í því samhengi. Það sést vel í ljóði Hafsteins Þorvaldssonar, fyrrum formanns UMFÍ, hvar reynslan ráðleggur æskunni en engu að síður er það Ísland sem á allt undir æskunni sem ber með sér nýjar hugmyndir, frjálsari skoðanir, nýjar leiðir og framtíðar fyrirkomulag. Ef við stígum þennan dans saman til framtíðar þá verður framtíðin bjartari. Vandinn er veginn að stiklavegleysur forðast skalt.Æskan er auðlegðin mikla,orðsporið þúsundfallt.Æskan er „Íslandi allt“. Höfundur er sóknarprestur í Skálholti og frambjóðandi til vígslubiskupskjörs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þjóðkirkjan Trúmál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Forsetinn minn Eygló Egilsdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Ísrael verður að hætta að drepa saklausa borgara á Gaza Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Að kjósa með hjartanu! Ásdís Guðmundsdóttir Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Skoðun Skoðun Forsetinn minn Eygló Egilsdóttir skrifar Skoðun Ísrael verður að hætta að drepa saklausa borgara á Gaza Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Að kjósa með hjartanu! Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Heilt kjörtímabil án árangurs í loftslagsmálum Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun „Nema í alveg sérstökum tilvikum“ Sigurður Örn Hilmarsson skrifar Skoðun Forseti Íslands – Katrín Jakobsdóttir Guðjón Þórir Sigfússon skrifar Skoðun Baldur er leiðtogi og mannasættir Karl Ágúst Ipsen skrifar Skoðun Fyrir börnin okkar Gunnar Ingi Valgeirsson skrifar Skoðun Stjórnvöld eru stefnulaus í barna- og fjölskyldumálum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Halla Hrund fyrir framtíðina Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir skrifar Skoðun Ferðamálastefna til framtíðar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fótbolti og forseti Tómas Ingi Tómasson skrifar Skoðun Taktík. - Fyrir fegurðina og lýðræðið Gunnlaugur Ólafsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir öryggi okkar allra Ragnheiður Hergeirsdóttir skrifar Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosning, auðlindir í þágu almennings Gunnar Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir lætur verkin tala Sigurborg Arnarsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosningar: Menningarlegt forræði fjórða valdsins Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar Skoðun Vélakaup valdaelítunnar skal að vettugi hafa Ívar Hauksson skrifar Skoðun Báðar eru þær góður kostur, Katrín og Halla Hrund. Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir unga fólkið Brynja Kristín Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Mér finnst á mig hlustað Tinna Martinsdóttir skrifar Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
„Rödd unga fólksins verður að heyrast á öllum tímum. Við getum ekki verið hlédrægir þátttakendur í samtalinu um framtíð okkar. Við verðum að taka þátt og skapa framtíðina eins og við viljum sjá hana verða að veruleika.“ Þessi orð aktivistans Eric Edem Agbana eiga við á öllum tímum, í öllum heimshornum og í öllum hornum þjóðfélagsins og því ekki síður innan þjóðkirkjunnar. Margir hafa spurt mig ´er tímabært að þú farir fram í kjör í vígslubiskupskosningum, þú hefur ekki svo mikla reynslu´. Og það er réttmætt að velta því fyrir sér, en reynsla mín í stafi sem prestur nær yfir þrjú og hálft ár. Við megum þó ekki gleyma því að reynslan ein dugar ekki alltaf til þess að knýja fram nauðsynlegar breytingar eða halda lífi í gömlum glæðum og ungt fólk hefur margt fram að færa sem ekki fæst með reynslunni einni. Ungir fætur með nýja guðfræði og nýja sýn á framtíð kirkjunnar geta hæglega mætt reynslunni og orðið til góðs fyrir framtíð hennar. Það hefur til dæmis sýnt sig í ráðherrateymi alþingis Íslendinga að breið aldursdreifing gefur góða útkomu. Með því að reynslan og ferskir fætur dansi saman í átt til framtíðar er hægt að skapa saman magnaða framtíð kirkjunnar. Æskan smyr rið reynslunnar og reynslan miðlar af þekkingu sinni til æskunnar. Því miður hefur sú hefð skapast að stjórn kirkjunnar sé aðeins í höndum reynslunnar, þrátt fyrir að kirkjuþing hafi ályktað að einn þriðji hluti í öllum nefndum kirkjunnar skyldi vera skipuð fólki undir 35 ára aldri. Því miður hefur það ekki gengið eftir. Sem betur fer hefur ÆSKÞ (Æskulýðs samband þjóðkirkjunnar) staðið vörð um rödd ungmenna í kirkjunni. Kirkjan er á umbrota tímum og við sjáum að það fækkar stöðugt í henni, fólk tengir minna og minna við aðferðir hennar, sérstaklega messuna. Heilu kynslóðirnar telja sig ekki trúaðar en telja sig andlegar. Margir sem telja sig trúaða finna ekki samleið með kirkjunni sem á að vera styrkur fólks í trú sinni. Kirkjan mætir ekki þörfum þessa fólks eins og hún ætti að geta gert. Það er ekki nokkur spurning um að kirkjan á í sínum 2000 ára reynslubanka andleg verkfæri til þess að mæta andlegri og trúarlegri þörf. Mögulega þarf æskan að stíga þar inn, smyrja verkfærin og leggja þau í hendur yngri kynslóða. Því vandinn fellst í því, og það er skiljanlegt, að kynslóðir ná ekki alltaf að tala saman. Því tel ég alveg nauðsynlegt að breiður aldur í biskupateyminu geti orðið til þess að kirkjan tali inn í aðstæður allra kynslóða. Ég sé fyrir mér að vígslubiskupsembættið verði sameinað sóknarprestsembættinu í Skálholti. Þannig verði dregið úr kostnaði við embættið og það verður öryggisventill fyrir biskup Íslands. Ég tel að með því væri ekki aðeins hægt að spara stórfé innan kirkjunnar heldur kæmi embættið niður í grasrótina og vígslubiskup verður virkur þátttakandi í starfi safnaðanna. Ég trúi því að sameining þessara embætta sé það rökrétta í stöðunni, til þess að dansa í takt við tíðarandann, vegna þess að í dag lýtur fólk öðruvísi á embættið en áður fyrr. Virðing fyrir stöðu fólks kemur ekki af sjálfum sér heldur vegna þeirrar auðmýktar og þjónustu sem fólkið í stöðunum veitir. Einnig tel ég í takti við tíðarandann að vígslubiskupar þurfi skilgreindara hlutverk. Miklu frekara væri að tala um Græna biskupinn, að embættið hafi það skilgreinda hlutverka að fara fram í nafni umhverfismála. Í ljósi þess að þjóðkirkjan er ein stærsta breiðfylking landsins er eðlilegt að hún haldi áfram að ljá málefninu rödd sína og þrýsting. Enn á ný er það rödd ungafólksins sem þarna hefur haft mikið vægi og nefni ég t.d. Gretu Thunberg í því samhengi. Það sést vel í ljóði Hafsteins Þorvaldssonar, fyrrum formanns UMFÍ, hvar reynslan ráðleggur æskunni en engu að síður er það Ísland sem á allt undir æskunni sem ber með sér nýjar hugmyndir, frjálsari skoðanir, nýjar leiðir og framtíðar fyrirkomulag. Ef við stígum þennan dans saman til framtíðar þá verður framtíðin bjartari. Vandinn er veginn að stiklavegleysur forðast skalt.Æskan er auðlegðin mikla,orðsporið þúsundfallt.Æskan er „Íslandi allt“. Höfundur er sóknarprestur í Skálholti og frambjóðandi til vígslubiskupskjörs.
Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar
Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar