Gúrúinn Gunnar Dan Wiium skrifar 15. maí 2022 18:01 Swett. Í ljósi umræðna síðustu daga og vikna í fjölmiðlum um hina andlegu crazy, perra gúrús langar mig að henda í einn svona pistill því tengt. Mér finnst nefnilega svolítið ílla vegið að svo stórum hóp fólks sem starfar innan þessa geira af mikilli auðmýkt og af hreinum ásetning. Ég er ekki að halda því fram að þær sögur sem ég hef heyrt upp á síðkastið ekki séu réttar en ljósinu skal einnig beint að þeim sem starfa hafa í þessum bransa í áratugi þess vegna og á óaðfinnalegan hátt. Það var myrkur í tjaldinu fyrir utan glóandi hnullunga, þeir ná 800 gráðum og stundum klofna þeir af hita. Ég er með tóman maga því ég fasta alltaf fyrir swett. Ég er í swetttjaldi með vinum mínum sem og ókunnugum, mikið 12 spora fólk. 12 spora fólk er mjög áberandi í þessari senu, af ástæðu því okkur er um mun að komast í kjarnann án þess að troða í okkur eitri í örvæntingu, það hefur verið reynt oftast með hörmulegum afleiðingum. Swettið er frekar formfast enda ekki mikið breyst á þeim 30 árum sem það hefur verið iðkað á Íslandi. Dakota indjánar komu með það til okkar og skildu svo eftir. Lengi vel fórum við í Elliðarárdalinn til hommana. Við dönsuðum við Kælí og Madonnu í klukkutíma undir discokúlu og með árugleraugu fyrir swett. Svo komu fleiri swettarar, allir með sitt einkenni, sinn stíl en kjarninn sá sami. Inn í athöfnina fór að koma tjáningarhringur, bættist við dakóta-möntrurnar. Hún kom með 12 spora fólkinu, 12 spora fólkið verður að fá að tala um sjálft sig, um hvernig því líður, hvað það upplifir, hverjar óskirnar eru, vonir og sársauki. Við 12 spora fólk erum sjálfhverf og eigngjörn oft á tíðum, þess vegna höfum við lent í veseni, því við erum ég-hugsandi og því þurfum við að tjá okkur í myrkrinu. Orðið gengur hringinn í einum af þessum fjórum lotum, öllum er frjálst að tjá sig eða ekki. Einn afþakkar og það er ekkert nema sjálfsagt, flestir eru þakklátir, spenntir fyrir sínu fyrsta swetti, aðrir vilja sleppa meira stjórn, opna greipar sínar og verða móttækilegri fyrir lífinu samkvæmt skilmálum lífsins í stað sinna eigin. Orðið kemur að mér og ég má velja hvort ég tjái mig eða ekki. Ég hef alltaf tjáð mig, verið meir og viðkvæmur, talað um tilfinningar mínar og traumað sem ég oftast hef skapað sjálfur í lífi mínu á einhvern hátt með mínum eigin óþroskuðu viðbrögðum og eiginhagsmunakennd. Í gær lá ég bara og svitnaði í myrkrinu, engin andleg reynsla, bara brosandi í myrkrinu yfir fáránleika lífsins. Lífið er bara eitt stórt rugl og ég er í því með allt mitt rosalega stöff. Ég tjáði mig því samkvæmt, þetta er bara eitt stórt eftirpartý og megi mátturinn færa mér að mér verði meira drull, mér er drull og ég vil bara fá að lifa í friði og deyja í friði. Ég vil amerískan sportbíl, mig langar að keyra í Bónus á Dodge Challenger með svona spoiler að framan en ekki aftan, bensín er dýrt en mér er drull, fólk talar um praktík en mér er drull. Það er ekkert hægt að flatmaga yfir fokking Júróvision, sýndarleik Evrópu og tala um praktík, mér er drull. En swettið sem ég fór í á Spirit farm í gær var gott, stjórnað af einum auðmjúkum sem hafði 27 ára reynslu af svitahofum. Hann reyndi ekki að pota fingrum sínum í rassgatið á neinum, hann bauð okkur ekkert hugvíkkandi, bara súpu og húmmus ásamt mjúkri nærveru sem geislaði af honum í formi þétts ljóseindaflæðis. Ég hef aldrei lent í perrum eða vitleysingum í þessum ævintýra ferðum mínum síðustu 15 árin. Ég reyndar bý yfir dómgreind til að sjá ruglið ef það myndi birtast mér og styrk til að standa upp í miðri athöfn ef svo bæri við og fokka mér út, ég ber nefnilega ábyrgð, ég verð að passa upp á mig, ég set mig ekki algjörlega í hendurnar á ókunnugu fólki því ekkert fólk er að fara að stjórna mér inn í lausn af neinu tagi. Til að loka þessu samhengislausa röfli í mér langar mig bara að biðja fólk um að axla ábyrgð og sjá hvenær JÁ á við og hvenær NEI á við. Við þurfum ekki og eigum ekki að láta bjóða okkur rugl eða glepjast af grunnum sálfræðihernaði fávita í kuflum. Sjáum hverjir eru ekta og hverjir ekki, það er í alvörunni ekki svo erfitt. Namaste Höfundur starfar sem smíðakennari og þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Mest lesið Er ég eins og ég er? - Svar við pistli heilbrigðisráðherra Eldur Smári Kristinsson Skoðun Skuggaráðherra ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Seðlabankastjóri rannsakar sjálfan sig Einar Steingrímsson Skoðun Þegar fjórða valdið sefur – og gamla tuggan lifir Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Óttinn selur Davíð Bergmann Skoðun Talaðu núna, talaðu! Bolli Pétur Bollason Skoðun Börn með fjölþættan vanda – horft til framtíðar Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir Skoðun Umbóta á námi fanga enn beðið Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun „AMOC straumurinn", enn ein heimsendaspáin... Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Talaðu núna, talaðu! Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Seðlabankastjóri rannsakar sjálfan sig Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Skuggaráðherra ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Óttinn selur Davíð Bergmann skrifar Skoðun Börn með fjölþættan vanda – horft til framtíðar Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Umbóta á námi fanga enn beðið Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Þegar fjórða valdið sefur – og gamla tuggan lifir Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Raddir, sýnir og aðrar óhefðbundnar skynjanir Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Er ég eins og ég er? - Svar við pistli heilbrigðisráðherra Eldur Smári Kristinsson skrifar Skoðun Eftir höfðinu dansa limirnir Hallfríður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Sýklasótt – tími og þekking skiptir máli Alma Möller skrifar Skoðun Frá upplausn til uppbyggingar Þór Pálsson skrifar Skoðun Hagsmunir sveitanna í vasa heildsala Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Verið að vinna sér í haginn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller skrifar Skoðun Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir skrifar Skoðun Samstillt átak um öryggi Íslands Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við elskum pizzur Herdís Magna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð samfélagsins skrifar Skoðun Fjölbreytt líf í sjónum Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar Skoðun Hæfniviðmið eða tölulegar einkunnir, hvað segir okkur meira um nám? Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Gætum eggja og forðumst náttúruleysi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Hraðara regluverk fyrir ómissandi innviði! Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Sjá meira
Swett. Í ljósi umræðna síðustu daga og vikna í fjölmiðlum um hina andlegu crazy, perra gúrús langar mig að henda í einn svona pistill því tengt. Mér finnst nefnilega svolítið ílla vegið að svo stórum hóp fólks sem starfar innan þessa geira af mikilli auðmýkt og af hreinum ásetning. Ég er ekki að halda því fram að þær sögur sem ég hef heyrt upp á síðkastið ekki séu réttar en ljósinu skal einnig beint að þeim sem starfa hafa í þessum bransa í áratugi þess vegna og á óaðfinnalegan hátt. Það var myrkur í tjaldinu fyrir utan glóandi hnullunga, þeir ná 800 gráðum og stundum klofna þeir af hita. Ég er með tóman maga því ég fasta alltaf fyrir swett. Ég er í swetttjaldi með vinum mínum sem og ókunnugum, mikið 12 spora fólk. 12 spora fólk er mjög áberandi í þessari senu, af ástæðu því okkur er um mun að komast í kjarnann án þess að troða í okkur eitri í örvæntingu, það hefur verið reynt oftast með hörmulegum afleiðingum. Swettið er frekar formfast enda ekki mikið breyst á þeim 30 árum sem það hefur verið iðkað á Íslandi. Dakota indjánar komu með það til okkar og skildu svo eftir. Lengi vel fórum við í Elliðarárdalinn til hommana. Við dönsuðum við Kælí og Madonnu í klukkutíma undir discokúlu og með árugleraugu fyrir swett. Svo komu fleiri swettarar, allir með sitt einkenni, sinn stíl en kjarninn sá sami. Inn í athöfnina fór að koma tjáningarhringur, bættist við dakóta-möntrurnar. Hún kom með 12 spora fólkinu, 12 spora fólkið verður að fá að tala um sjálft sig, um hvernig því líður, hvað það upplifir, hverjar óskirnar eru, vonir og sársauki. Við 12 spora fólk erum sjálfhverf og eigngjörn oft á tíðum, þess vegna höfum við lent í veseni, því við erum ég-hugsandi og því þurfum við að tjá okkur í myrkrinu. Orðið gengur hringinn í einum af þessum fjórum lotum, öllum er frjálst að tjá sig eða ekki. Einn afþakkar og það er ekkert nema sjálfsagt, flestir eru þakklátir, spenntir fyrir sínu fyrsta swetti, aðrir vilja sleppa meira stjórn, opna greipar sínar og verða móttækilegri fyrir lífinu samkvæmt skilmálum lífsins í stað sinna eigin. Orðið kemur að mér og ég má velja hvort ég tjái mig eða ekki. Ég hef alltaf tjáð mig, verið meir og viðkvæmur, talað um tilfinningar mínar og traumað sem ég oftast hef skapað sjálfur í lífi mínu á einhvern hátt með mínum eigin óþroskuðu viðbrögðum og eiginhagsmunakennd. Í gær lá ég bara og svitnaði í myrkrinu, engin andleg reynsla, bara brosandi í myrkrinu yfir fáránleika lífsins. Lífið er bara eitt stórt rugl og ég er í því með allt mitt rosalega stöff. Ég tjáði mig því samkvæmt, þetta er bara eitt stórt eftirpartý og megi mátturinn færa mér að mér verði meira drull, mér er drull og ég vil bara fá að lifa í friði og deyja í friði. Ég vil amerískan sportbíl, mig langar að keyra í Bónus á Dodge Challenger með svona spoiler að framan en ekki aftan, bensín er dýrt en mér er drull, fólk talar um praktík en mér er drull. Það er ekkert hægt að flatmaga yfir fokking Júróvision, sýndarleik Evrópu og tala um praktík, mér er drull. En swettið sem ég fór í á Spirit farm í gær var gott, stjórnað af einum auðmjúkum sem hafði 27 ára reynslu af svitahofum. Hann reyndi ekki að pota fingrum sínum í rassgatið á neinum, hann bauð okkur ekkert hugvíkkandi, bara súpu og húmmus ásamt mjúkri nærveru sem geislaði af honum í formi þétts ljóseindaflæðis. Ég hef aldrei lent í perrum eða vitleysingum í þessum ævintýra ferðum mínum síðustu 15 árin. Ég reyndar bý yfir dómgreind til að sjá ruglið ef það myndi birtast mér og styrk til að standa upp í miðri athöfn ef svo bæri við og fokka mér út, ég ber nefnilega ábyrgð, ég verð að passa upp á mig, ég set mig ekki algjörlega í hendurnar á ókunnugu fólki því ekkert fólk er að fara að stjórna mér inn í lausn af neinu tagi. Til að loka þessu samhengislausa röfli í mér langar mig bara að biðja fólk um að axla ábyrgð og sjá hvenær JÁ á við og hvenær NEI á við. Við þurfum ekki og eigum ekki að láta bjóða okkur rugl eða glepjast af grunnum sálfræðihernaði fávita í kuflum. Sjáum hverjir eru ekta og hverjir ekki, það er í alvörunni ekki svo erfitt. Namaste Höfundur starfar sem smíðakennari og þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið.
Skoðun Tími til aðgerða - loftslags- og umhverfismál sett á dagskrá Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar
Skoðun Setjum á okkur súrefnisgrímuna áður en við björgum heiminum. Nú þarf hinn þögli meirihluti að láta í sér heyra Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Sterkt skólasamfélag á Akureyri, sameiginleg ábyrgð og framtíðarsýn Heimir Örn Árnason skrifar
Skoðun Fæðingarhríðir fjórðu iðnbyltingarinnar: Til fjármálafyrirtækja Klara Nótt Egilson skrifar
Skoðun Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samstillt átak um öryggi Íslands Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Fjölbreytt líf í sjónum Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Laura Sólveig Lefort Scheefer skrifar
Skoðun Hæfniviðmið eða tölulegar einkunnir, hvað segir okkur meira um nám? Bryngeir Valdimarsson skrifar