Íslenskar fornbókmenntir eru dásamleg og vanmetin listaverk Óttar Kolbeinsson Proppé skrifar 24. október 2021 16:34 Sænski fornsagnafræðingurinn Lars Lönnroth er tvímælalaust einhver reyndasti og jafnframt virtasti fræðimaður á sviði íslenskra miðaldabókmennta sem er uppi í dag. Hann fagnar því að fræðin séu laus við þjóðernishyggjuna sem einkenndi þau á síðustu öld og segir bókmenntirnar dásamleg listaverk sem eigi erindi við heiminn allan, ekki bara Íslendinga. Lars, sem er 86 ára gamall, kom til Íslands í lok september til að taka við heiðursdoktorsgráðu við Háskóla Íslands. Fréttastofa settist niður með Lars við tilefnið til að fara yfir glæstan ferilinn, fræðasamfélagið og hið umdeilda handritamál en Lars sér eftir að hafa stutt ranga hlið þess á sínum tíma. Lars er prófessor emeritus við Gautaborgarháskóla, hefur starfað sem dósent við Berkeley-háskóla í Kaliforníu og sem prófessor við Álaborgarháskóla. Lars fagnar því að fræðin skuli loksins vera laus við þjóðernishyggjuna sem einkenndi þau á síðustu öld.vísir/vilhelm Var ungur og ýkti mögulega En hvað þýðir þessi nýja og íslenska nafnbót fyrir mann með slíka reynslu? „Hún er mér mikils virði. Vegna þess að ég vildi alltaf að það yrði litið á mig sem íslenskufræðing. Og þegar ég hóf rannsóknir mínar voru nokkuð margir mjög gagnrýnir á störf mín. Vegna þess að ég lagði áherslu á evrópsk áhrif á íslenskar fornbókmenntir,“ segir Lars og viðurkennir að hann hafi mögulega gengið aðeins of langt í þeim efnum á sínum tíma. „Ég var ungur maður og ýkti mögulega dálítið þá.“ Hann segist hafa verið nokkuð uppreisnargjarn á sínum yngri árum og að það hafi jafnvel bitnað á rannsóknum sínum. Persona non grata vegna handritamálsins En það var ekki bara ofuráhersla hans á evrópsk áhrif í íslenskum miðaldatextum, sem gerði Lars óvinsælan meðal fræðimanna á miðri síðustu öld. „Mér varð á að styðja rangan málstað í handritamálinu í byrjun sjöunda áratugarins,“ segir Lars. Hann hafði verið í Kaupmannahöfn og kynnst Jóni Helgasyni og hans störfum í kring um handritin sem hann heillaðist af. „Á þeim tíma taldi ég því eðlilegast að Kaupmannahöfn yrði miðstöð forníslenskra og norrænna fræða. Sú skoðun mín varð auðvitað til þess að ég varð persona non grata meðal ansi margra á Íslandi.“ Lars er ánægður með að íslenska fræðasamfélagið hafi tekið sig í sátt. Og hér situr hann við hlið Jóns Atla Benediktssonar, rektors Háskóla Íslands, og Torfa H. Tuliniusar, prófessors í íslenskum miðaldafræðum.vísir/arnar Hann segist þó sannarlega hafa skipt um skoðun eftir öll þessi ár. „Það var auðvitað réttast að skila handritunum aftur til Íslands og núna er Reykjavík auðvitað miðpunktur norrænna fræða og hér hefur verið unnið gríðarlega gott starf. Á meðan hefur miðaldafræðum í Kaupmannahöfn hrakað ansi mikið upp á síðkastið.“ Hann segist því eðlilega sáttur með heiðursgráðuna: „Sem ég lít á sem merki um það að nú sé allt fallið í ljúfa löð og að sættir hafi nú náðst milli íslenskra fræðimanna og mín." Vill öll handritin til Íslands Við spyrjum Lars í kjölfarið út í nýja handritamálið en mennta- og menningarmálaráðherra hefur lýst því yfir að hún vilji fá þau norrænu miðaldahandrit sem enn eru á hinum Norðurlöndunum aftur til Íslands. Og Lars er sammála: „Ég held að það væri eðlilegast að öllum handritunum yrði skilað til Íslands. Af þeirri einföldu ástæðu að það er hér sem þessi mikla þekking býr og þið eigið svo marga sérfræðinga í forníslenskri og norrænni menningu. Ekki aðeins bókmenntafólk heldur einnig sagnfræðinga, þjóðsagnafræðinga og svo framvegis.“ Ekkert sambærilegt sé að finna í neinum hinna Norðurlandanna. Umbylti sýn fræðimanna Lars er álitinn frumkvöðull á sviði íslenskra fræða og átti stóran þátt í að umbylta sýn fræðimanna á íslenskar fornbókmenntir með hugmyndum sínum. „Ég held að ég sé sérstaklega stoltur af því sem ég skrifaði um samblöndun evrópskrar og íslenskrar miðaldamenningar,“ segir Lars. Við settumst niður með Lars á Hótel Óðinsvé þar sem hann dvaldist ásamt eiginkonu sinni við heimsóknina til landsins.vísir/vilhelm Fyrir það hafi flestir talið að á Íslandi væru tveir menningarheimar og lítið sem ekkert samspil þeirra á milli. „Ég reyndi að sýna fram á að það væri ekki rétt. Þú getur til dæmis séð á skrift ýmissa handrita að sumar Íslendingasagnanna höfðu verið ritaðar af sama einstaklingi og ritaði niður þýðingar á dýrlingasögum og riddarasögum." Synd að hið gamla sé látið víkja Við spyrjum Lars um hvernig hann horfi á íslensk fræði í dag, hvort þau standi sterk og hvernig hann sjái framtíðina fyrir sér. „Framtíðin er að vissu leyti björt vegna þess að það er ansi mikið um unga og bráðsnjalla fræðimenn að störfum í dag. Á hinn boginn er framtíðin óræð því að menn líta ekki lengur á norræn fræði sem eitthvað sem skiptir gríðarlegu máli,“ segir hann. Margir háskólar hafi fellt niður stöður prófessora á þessu sviði til að skapa rými fyrir nýjum námsgreinum á borð við kynjafræði og kynþáttafræði. „Og mikið af öðrum fræðigreinum sem eru mikilvægar og nýjar og eiga að sjálfsögðu að vera kenndar en það er mikil synd að það sem gerist þá er að fræðigreinar um hið gamla eru látnar víkja,“ segir Lars. „Ekki bara norræn fræði heldur líka latína og gríska og fleira í þeim dúr.“ Úrelt þjóðernishyggja Og hvað segirðu við fólk sem er þeirrar skoðunar að þessi gömlu fræði skipti engu máli lengur? „Tja, ég get bara sagt að ég er mjög ósammála þeim. Og að þetta séu mikilvægar greinar, meðal annars vegna bókmenntalegs gildis textanna. Ég myndi ekki vilja leggja eins mikla áherslu á þjóðernislegt gildi þeirra og var gert í gamla daga,“ segir hann. Eitt sinn ungur og uppreisnargjarn en hefur nú tekið sér annað og virðulegra hlutverk að eigin sögn, sem aldraður prófessor. Hann gat þó ekki gert upp við sig hvort hlutverkið eigi betur við sig.vísir/vilhelm „Þessi þjóðernissinnaða hugsun er úrelt og það er ekki það sem ætti að vera undirrót fræðanna heldur á það að vera bókmenntalegt- og menningarlegt gildi þeirra. Við getum lært svo mikið um siði og hugmyndir forfeðra okkar með því að rannsaka sögurnar,“ heldur Lars áfram. „En fyrst of fremst eru þessir textar bara svo dásamleg listaverk.“ Bændur þekktu sögurnar eins og handarbakið á sér Áhugi fólks á þessum fornu listaverkum virðist hafa dvínað síðustu áratugina. En Lars rifjar upp viðhorf Íslendinga til fornsagnanna þegar hann var ungur maður og heimsótti landið í fyrsta skipti fyrir einum 60 árum síðan. „Á þeim tíma voru þessar sögur enn þá mjög vinsælar, jafnvel á venjulegum sveitabæjum. Ég kom til bæja á Norðurlandi þar sem bóndinn átti alltaf allar Íslendingasögurnar í vinsælum útgáfum og ef ég spurðir hann hvort það væri einhver í grenndinni sem gæti vísað mér á þekkta staði úr sögunum myndi bóndinn segja: „Ja, ég held að ég sé nú bestur til þess fallinn hér á svæðinu.“ Það er því miður eitthvað sem myndi aldrei gerast í dag,“ segir Lars. Hann nefnir aftur þjóðernishyggjuna sem ríkti á þeim tíma og fagnar því að hún sé varla lengur til staðar meðal fræðimanna sem rannsaka bókmenntirnar. „Því hún var að mörgu leyti skaðleg og takmarkaði mjög alla túlkunarmöguleika á sögunum. Því að verk eins og Njáls saga og Laxdæla saga eru ekki bara bókmenntir fyrir Íslendinga heldur fyrir heiminn allan.“ Háskólar Handritasafn Árna Magnússonar Svíþjóð Bókmenntir Íslandsvinir Íslensk fræði Tengdar fréttir Tvö miðaldahandrit Íslendinga koma til landsins Handritin eru flutt tímabundið til landsins í tilefni af sýningunni Lífsblómið – Fullveldi í 100 ár. 5. júlí 2018 08:58 Freistandi að skila Dönum ekki lánuðum handritum aftur Miklar öryggisráðstafanir voru gerðar þegar tvö merkustu handrit Íslendinga sem varðveitt eru í Kaupmannahöfn komu til landsins í dag í fyrsta skipti frá því á sautjándu öld. 5. júlí 2018 19:30 Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Staldraði við þegar talað var um fóstur sem frumuklasa Innlent Einhver í herberginu segi ekki satt Innlent Spánverjar neita skipi með vopn innanborðs um að leggja að bryggju Erlent „Nú á dögunum tók sonur minn líf sitt innan veggja fangelsisins“ Innlent Svona voru kappræður sex efstu í baráttunni um Bessastaði Innlent Treysta sér til þess að vernda þjóðkirkjuna Innlent Katrín tekur forystuna á ný og Halla T í sókn Innlent Baldur vinsælasta plan B Innlent Kviknaði í bensínbíl í akstri á Dalbraut Innlent Skipstjórinn gistir fangageymslur ásamt stýrimanni Innlent Fleiri fréttir „Nú á dögunum tók sonur minn líf sitt innan veggja fangelsisins“ Baldur vinsælasta plan B Bein útsending: MenntaStefnumót í Reykjavík Treysta sér til þess að vernda þjóðkirkjuna Magnús Geir vill fimm ár í viðbót í Þjóðleikhúsinu Telur ekki óeðlilegt að sýna mótmælendum samstöðu Staldraði við þegar talað var um fóstur sem frumuklasa Skipstjórinn gistir fangageymslur ásamt stýrimanni Kviknaði í bensínbíl í akstri á Dalbraut Einhver í herberginu segi ekki satt „Við erum ekki hlutlaus þjóð“ Katrín tekur forystuna á ný og Halla T í sókn Vendingar í nýrri könnun og mannbjörg á ögurstundu Svona voru kappræður sex efstu í baráttunni um Bessastaði Spyr hvort eðlilegt sé að ráðherrar taki þátt í erlendum mótmælum Viktor hvetur forsetaframbjóðendur til að sniðganga Stöð 2 Skipstjórinn og tveir stýrimenn handteknir vegna sjóslyssins Óvinnufær eftir harkalegt fall þegar strappur slitnaði Skipuð aðstoðarlögreglustjóri á höfuðborgarsvæðinu Valdimar Hermannsson nýr sveitarstjóri Vopnafjarðarhrepps Bjarni ætlar að geta Katrínar í formálanum Þórey í Konukoti hlaut mannréttindaverðlaun Reykjavíkur Nafnið Hroði of hroðalegt Fékk sting í hjartað þegar hann sá nafnið á bátnum Um 920 mál óafgreidd hjá kærunefnd útlendingamála Færa almannavarnastig niður á óvissustig vegna vatnslagnarinnar Fólk muni ekki borga 200 þúsund fyrir „heimili sem það notar sem sumarbústað“ Vísbending um að flutningaskip hafi hvolft bátnum Skikkar lögreglu til að rannsaka stjórn aðventista Sjóslys, Þórkatla og framtíð Play Sjá meira
Lars, sem er 86 ára gamall, kom til Íslands í lok september til að taka við heiðursdoktorsgráðu við Háskóla Íslands. Fréttastofa settist niður með Lars við tilefnið til að fara yfir glæstan ferilinn, fræðasamfélagið og hið umdeilda handritamál en Lars sér eftir að hafa stutt ranga hlið þess á sínum tíma. Lars er prófessor emeritus við Gautaborgarháskóla, hefur starfað sem dósent við Berkeley-háskóla í Kaliforníu og sem prófessor við Álaborgarháskóla. Lars fagnar því að fræðin skuli loksins vera laus við þjóðernishyggjuna sem einkenndi þau á síðustu öld.vísir/vilhelm Var ungur og ýkti mögulega En hvað þýðir þessi nýja og íslenska nafnbót fyrir mann með slíka reynslu? „Hún er mér mikils virði. Vegna þess að ég vildi alltaf að það yrði litið á mig sem íslenskufræðing. Og þegar ég hóf rannsóknir mínar voru nokkuð margir mjög gagnrýnir á störf mín. Vegna þess að ég lagði áherslu á evrópsk áhrif á íslenskar fornbókmenntir,“ segir Lars og viðurkennir að hann hafi mögulega gengið aðeins of langt í þeim efnum á sínum tíma. „Ég var ungur maður og ýkti mögulega dálítið þá.“ Hann segist hafa verið nokkuð uppreisnargjarn á sínum yngri árum og að það hafi jafnvel bitnað á rannsóknum sínum. Persona non grata vegna handritamálsins En það var ekki bara ofuráhersla hans á evrópsk áhrif í íslenskum miðaldatextum, sem gerði Lars óvinsælan meðal fræðimanna á miðri síðustu öld. „Mér varð á að styðja rangan málstað í handritamálinu í byrjun sjöunda áratugarins,“ segir Lars. Hann hafði verið í Kaupmannahöfn og kynnst Jóni Helgasyni og hans störfum í kring um handritin sem hann heillaðist af. „Á þeim tíma taldi ég því eðlilegast að Kaupmannahöfn yrði miðstöð forníslenskra og norrænna fræða. Sú skoðun mín varð auðvitað til þess að ég varð persona non grata meðal ansi margra á Íslandi.“ Lars er ánægður með að íslenska fræðasamfélagið hafi tekið sig í sátt. Og hér situr hann við hlið Jóns Atla Benediktssonar, rektors Háskóla Íslands, og Torfa H. Tuliniusar, prófessors í íslenskum miðaldafræðum.vísir/arnar Hann segist þó sannarlega hafa skipt um skoðun eftir öll þessi ár. „Það var auðvitað réttast að skila handritunum aftur til Íslands og núna er Reykjavík auðvitað miðpunktur norrænna fræða og hér hefur verið unnið gríðarlega gott starf. Á meðan hefur miðaldafræðum í Kaupmannahöfn hrakað ansi mikið upp á síðkastið.“ Hann segist því eðlilega sáttur með heiðursgráðuna: „Sem ég lít á sem merki um það að nú sé allt fallið í ljúfa löð og að sættir hafi nú náðst milli íslenskra fræðimanna og mín." Vill öll handritin til Íslands Við spyrjum Lars í kjölfarið út í nýja handritamálið en mennta- og menningarmálaráðherra hefur lýst því yfir að hún vilji fá þau norrænu miðaldahandrit sem enn eru á hinum Norðurlöndunum aftur til Íslands. Og Lars er sammála: „Ég held að það væri eðlilegast að öllum handritunum yrði skilað til Íslands. Af þeirri einföldu ástæðu að það er hér sem þessi mikla þekking býr og þið eigið svo marga sérfræðinga í forníslenskri og norrænni menningu. Ekki aðeins bókmenntafólk heldur einnig sagnfræðinga, þjóðsagnafræðinga og svo framvegis.“ Ekkert sambærilegt sé að finna í neinum hinna Norðurlandanna. Umbylti sýn fræðimanna Lars er álitinn frumkvöðull á sviði íslenskra fræða og átti stóran þátt í að umbylta sýn fræðimanna á íslenskar fornbókmenntir með hugmyndum sínum. „Ég held að ég sé sérstaklega stoltur af því sem ég skrifaði um samblöndun evrópskrar og íslenskrar miðaldamenningar,“ segir Lars. Við settumst niður með Lars á Hótel Óðinsvé þar sem hann dvaldist ásamt eiginkonu sinni við heimsóknina til landsins.vísir/vilhelm Fyrir það hafi flestir talið að á Íslandi væru tveir menningarheimar og lítið sem ekkert samspil þeirra á milli. „Ég reyndi að sýna fram á að það væri ekki rétt. Þú getur til dæmis séð á skrift ýmissa handrita að sumar Íslendingasagnanna höfðu verið ritaðar af sama einstaklingi og ritaði niður þýðingar á dýrlingasögum og riddarasögum." Synd að hið gamla sé látið víkja Við spyrjum Lars um hvernig hann horfi á íslensk fræði í dag, hvort þau standi sterk og hvernig hann sjái framtíðina fyrir sér. „Framtíðin er að vissu leyti björt vegna þess að það er ansi mikið um unga og bráðsnjalla fræðimenn að störfum í dag. Á hinn boginn er framtíðin óræð því að menn líta ekki lengur á norræn fræði sem eitthvað sem skiptir gríðarlegu máli,“ segir hann. Margir háskólar hafi fellt niður stöður prófessora á þessu sviði til að skapa rými fyrir nýjum námsgreinum á borð við kynjafræði og kynþáttafræði. „Og mikið af öðrum fræðigreinum sem eru mikilvægar og nýjar og eiga að sjálfsögðu að vera kenndar en það er mikil synd að það sem gerist þá er að fræðigreinar um hið gamla eru látnar víkja,“ segir Lars. „Ekki bara norræn fræði heldur líka latína og gríska og fleira í þeim dúr.“ Úrelt þjóðernishyggja Og hvað segirðu við fólk sem er þeirrar skoðunar að þessi gömlu fræði skipti engu máli lengur? „Tja, ég get bara sagt að ég er mjög ósammála þeim. Og að þetta séu mikilvægar greinar, meðal annars vegna bókmenntalegs gildis textanna. Ég myndi ekki vilja leggja eins mikla áherslu á þjóðernislegt gildi þeirra og var gert í gamla daga,“ segir hann. Eitt sinn ungur og uppreisnargjarn en hefur nú tekið sér annað og virðulegra hlutverk að eigin sögn, sem aldraður prófessor. Hann gat þó ekki gert upp við sig hvort hlutverkið eigi betur við sig.vísir/vilhelm „Þessi þjóðernissinnaða hugsun er úrelt og það er ekki það sem ætti að vera undirrót fræðanna heldur á það að vera bókmenntalegt- og menningarlegt gildi þeirra. Við getum lært svo mikið um siði og hugmyndir forfeðra okkar með því að rannsaka sögurnar,“ heldur Lars áfram. „En fyrst of fremst eru þessir textar bara svo dásamleg listaverk.“ Bændur þekktu sögurnar eins og handarbakið á sér Áhugi fólks á þessum fornu listaverkum virðist hafa dvínað síðustu áratugina. En Lars rifjar upp viðhorf Íslendinga til fornsagnanna þegar hann var ungur maður og heimsótti landið í fyrsta skipti fyrir einum 60 árum síðan. „Á þeim tíma voru þessar sögur enn þá mjög vinsælar, jafnvel á venjulegum sveitabæjum. Ég kom til bæja á Norðurlandi þar sem bóndinn átti alltaf allar Íslendingasögurnar í vinsælum útgáfum og ef ég spurðir hann hvort það væri einhver í grenndinni sem gæti vísað mér á þekkta staði úr sögunum myndi bóndinn segja: „Ja, ég held að ég sé nú bestur til þess fallinn hér á svæðinu.“ Það er því miður eitthvað sem myndi aldrei gerast í dag,“ segir Lars. Hann nefnir aftur þjóðernishyggjuna sem ríkti á þeim tíma og fagnar því að hún sé varla lengur til staðar meðal fræðimanna sem rannsaka bókmenntirnar. „Því hún var að mörgu leyti skaðleg og takmarkaði mjög alla túlkunarmöguleika á sögunum. Því að verk eins og Njáls saga og Laxdæla saga eru ekki bara bókmenntir fyrir Íslendinga heldur fyrir heiminn allan.“
Háskólar Handritasafn Árna Magnússonar Svíþjóð Bókmenntir Íslandsvinir Íslensk fræði Tengdar fréttir Tvö miðaldahandrit Íslendinga koma til landsins Handritin eru flutt tímabundið til landsins í tilefni af sýningunni Lífsblómið – Fullveldi í 100 ár. 5. júlí 2018 08:58 Freistandi að skila Dönum ekki lánuðum handritum aftur Miklar öryggisráðstafanir voru gerðar þegar tvö merkustu handrit Íslendinga sem varðveitt eru í Kaupmannahöfn komu til landsins í dag í fyrsta skipti frá því á sautjándu öld. 5. júlí 2018 19:30 Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Staldraði við þegar talað var um fóstur sem frumuklasa Innlent Einhver í herberginu segi ekki satt Innlent Spánverjar neita skipi með vopn innanborðs um að leggja að bryggju Erlent „Nú á dögunum tók sonur minn líf sitt innan veggja fangelsisins“ Innlent Svona voru kappræður sex efstu í baráttunni um Bessastaði Innlent Treysta sér til þess að vernda þjóðkirkjuna Innlent Katrín tekur forystuna á ný og Halla T í sókn Innlent Baldur vinsælasta plan B Innlent Kviknaði í bensínbíl í akstri á Dalbraut Innlent Skipstjórinn gistir fangageymslur ásamt stýrimanni Innlent Fleiri fréttir „Nú á dögunum tók sonur minn líf sitt innan veggja fangelsisins“ Baldur vinsælasta plan B Bein útsending: MenntaStefnumót í Reykjavík Treysta sér til þess að vernda þjóðkirkjuna Magnús Geir vill fimm ár í viðbót í Þjóðleikhúsinu Telur ekki óeðlilegt að sýna mótmælendum samstöðu Staldraði við þegar talað var um fóstur sem frumuklasa Skipstjórinn gistir fangageymslur ásamt stýrimanni Kviknaði í bensínbíl í akstri á Dalbraut Einhver í herberginu segi ekki satt „Við erum ekki hlutlaus þjóð“ Katrín tekur forystuna á ný og Halla T í sókn Vendingar í nýrri könnun og mannbjörg á ögurstundu Svona voru kappræður sex efstu í baráttunni um Bessastaði Spyr hvort eðlilegt sé að ráðherrar taki þátt í erlendum mótmælum Viktor hvetur forsetaframbjóðendur til að sniðganga Stöð 2 Skipstjórinn og tveir stýrimenn handteknir vegna sjóslyssins Óvinnufær eftir harkalegt fall þegar strappur slitnaði Skipuð aðstoðarlögreglustjóri á höfuðborgarsvæðinu Valdimar Hermannsson nýr sveitarstjóri Vopnafjarðarhrepps Bjarni ætlar að geta Katrínar í formálanum Þórey í Konukoti hlaut mannréttindaverðlaun Reykjavíkur Nafnið Hroði of hroðalegt Fékk sting í hjartað þegar hann sá nafnið á bátnum Um 920 mál óafgreidd hjá kærunefnd útlendingamála Færa almannavarnastig niður á óvissustig vegna vatnslagnarinnar Fólk muni ekki borga 200 þúsund fyrir „heimili sem það notar sem sumarbústað“ Vísbending um að flutningaskip hafi hvolft bátnum Skikkar lögreglu til að rannsaka stjórn aðventista Sjóslys, Þórkatla og framtíð Play Sjá meira
Tvö miðaldahandrit Íslendinga koma til landsins Handritin eru flutt tímabundið til landsins í tilefni af sýningunni Lífsblómið – Fullveldi í 100 ár. 5. júlí 2018 08:58
Freistandi að skila Dönum ekki lánuðum handritum aftur Miklar öryggisráðstafanir voru gerðar þegar tvö merkustu handrit Íslendinga sem varðveitt eru í Kaupmannahöfn komu til landsins í dag í fyrsta skipti frá því á sautjándu öld. 5. júlí 2018 19:30