Þvingað samþykki? Ari Tryggvason skrifar 19. ágúst 2021 20:01 Á mánudag var íbúum hjúkrunarheimila boðin þriðja sprautan vegna Covid-19. Þau voru með þeim fyrstu til að fá sprautur, milli jóla og nýárs. Almenningi var einnig boðin önnur eða þriðja sprautan í Laugardagshöll. Reyndar voru heimturnar lélegri en búist var við, aðeins um helmingur boðaðra mætti. Framkvæmdastjóri hjúkrunar á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins taldi ástæðuna m.a. vera sú, að hluti boðaðra sé í áhöfn skipa og flugvéla og hafi ekki komist, einhverjir hafi líka verið í sóttkví. Auk þess kom fram í máli hennar, að ýmsir sem nýlega hafa sýkst fengu boð um að mæta. Þetta kom fram í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins, þriðjudag. Fróðlegt væri að vita hversu stórir þessir hópar voru í hlutfalli við fjölda boðaðra sem hjúkrunarforstjórinn nefndi, hvort vöntun þeirra hafi skipt verulegu máli varðandi aðsóknina eða að fólk sé meira á varðbergi vegna mögulegra aukaverkana. Getur verið að trú almennings fari minnkandi? 99,6%? Svo virðist ekki vera á meðal íbúa hjúkrunarheimilanna. Samkvæmt hjúkrunarfræðingi Grundarheimilanna í sömu frétt, tóku allir því vel að fá þriðju sprautuna. Hún taldi þá vera tvo sem ekki vildu þriðju sprautuna. Svo bætti hún því við, að einn heimilismaðurinn hafi sagt að þótt það væri fjórða eða fimmta, þá treysti hann þeim. Er það traust verðskuldað? Fróðlegt væri að vita hversu hátt hlutfall þessir tveir eru af öllum íbúum hjúkrunarheimila Grundar? Ef allir íbúarnir eru um fimmhundruð sem ég held sé varlega áætlað, þá væru þetta 0,4%, æði lágt hlutfall og ekki til að hreykja sér af. Þetta er bara brot þess sem tíðkast meðal almennings, þó lágt sé, engu að síður. Mínir foreldrar búa á hjúkrunarheimili og eru komin vel á tíræðisaldur. Höfðu þau möguleika á þokkalega upplýstu samþykki? Ég reyndi að vara þau við í máttleysi mínu gegn margnum. Þrátt fyrir jákvæð viðbrögð, kom allt fyrir ekki, bæði var ég í mótstöðu við fjölskyldu og yfirstjórn hjúkrunarheimilisins. Hryllingur aukaverkana, sérstaklega hjá konum Haldið er áfram að bjóða uppá örvunarskammta þrátt fyrir slakan árangur sprautanna. Og stjórnvöld halda ótrauð áfram að sprauta þrátt fyrir að mál 500 kvenna séu til meðferðar hjá Landlæknisembættinu vegna blæðingaróreglu og sumar farið á blæðingar eftir breytingarskeið. Þær sem glíma við þessar aukaverkanir eru miklu fleiri. Getur nokkur svarað því hvenær þessar konur geti átt börn? Mýmörg dæmi eru um aðrar aukaverkanir svo fólk er algerlega óvinnufært eða getur illa sinnt daglegum heimilisstörfum eins og barnauppeldi. Hvernig ætli börnin fari út úr þessu? Slíkar aukaverkanir skipta hundruðum eða jafnvel þúsundum. Svo er byrjað að sprauta börnin úti á landi, þrátt fyrir allt þetta. Hvernig stendur á þessu offorsi að sprauta fólk á tíræðisaldri án nokkurrar vissu um árangur þessara tilrauna? Og það þrátt fyrir þær alvarlegu aukaverkanir á æxlunarfærum kvenna, fyrir utan fjölda annarra aukaverkana. Valdstjórnin þarf að svara þessu, valdi fylgir ábyrgð. Nú er tími til kominn að axla hana. Það er ástæða þess að við bjóðum fram til Alþingis; ÁBYRG FRAMTÍÐ. Ég var líkt og Davíð gegn Golíati þegar ég reyndi að koma sjónarmiðum mínum á framfæri varðandi þriðju sprautuna í foreldra mína. En vel að merkja, Davíð sigraði Golíat. Höfundur er í Ábyrgri framtíð Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Bólusetningar Ábyrg framtíð Mest lesið Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Skoðun Sjálfsvíg eru ekki óumflýjanleg Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson skrifar Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson skrifar Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Miðbær Selfoss vekur ánægju Bragi Bjarnason skrifar Skoðun PCOS: Er ódýrara að halda heilsu eða meðhöndla veikindi? Elísa Ósk Línadóttir skrifar Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar Skoðun Be Kind - ekki kind Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir ,Perla Magnúsdóttir skrifar Skoðun Illa verndaðir Íslendingar Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Viðreisn afhjúpar sig endanlega Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heimalestur – gæðastund en ekki grátur og gnístan tanna Svava Þ. Hjaltalín skrifar Skoðun Frelsi til sölu Erling Kári Freysson skrifar Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar Skoðun Móðir í Breiðholti hjólar 5.000 kílómetra Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Á mánudag var íbúum hjúkrunarheimila boðin þriðja sprautan vegna Covid-19. Þau voru með þeim fyrstu til að fá sprautur, milli jóla og nýárs. Almenningi var einnig boðin önnur eða þriðja sprautan í Laugardagshöll. Reyndar voru heimturnar lélegri en búist var við, aðeins um helmingur boðaðra mætti. Framkvæmdastjóri hjúkrunar á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins taldi ástæðuna m.a. vera sú, að hluti boðaðra sé í áhöfn skipa og flugvéla og hafi ekki komist, einhverjir hafi líka verið í sóttkví. Auk þess kom fram í máli hennar, að ýmsir sem nýlega hafa sýkst fengu boð um að mæta. Þetta kom fram í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins, þriðjudag. Fróðlegt væri að vita hversu stórir þessir hópar voru í hlutfalli við fjölda boðaðra sem hjúkrunarforstjórinn nefndi, hvort vöntun þeirra hafi skipt verulegu máli varðandi aðsóknina eða að fólk sé meira á varðbergi vegna mögulegra aukaverkana. Getur verið að trú almennings fari minnkandi? 99,6%? Svo virðist ekki vera á meðal íbúa hjúkrunarheimilanna. Samkvæmt hjúkrunarfræðingi Grundarheimilanna í sömu frétt, tóku allir því vel að fá þriðju sprautuna. Hún taldi þá vera tvo sem ekki vildu þriðju sprautuna. Svo bætti hún því við, að einn heimilismaðurinn hafi sagt að þótt það væri fjórða eða fimmta, þá treysti hann þeim. Er það traust verðskuldað? Fróðlegt væri að vita hversu hátt hlutfall þessir tveir eru af öllum íbúum hjúkrunarheimila Grundar? Ef allir íbúarnir eru um fimmhundruð sem ég held sé varlega áætlað, þá væru þetta 0,4%, æði lágt hlutfall og ekki til að hreykja sér af. Þetta er bara brot þess sem tíðkast meðal almennings, þó lágt sé, engu að síður. Mínir foreldrar búa á hjúkrunarheimili og eru komin vel á tíræðisaldur. Höfðu þau möguleika á þokkalega upplýstu samþykki? Ég reyndi að vara þau við í máttleysi mínu gegn margnum. Þrátt fyrir jákvæð viðbrögð, kom allt fyrir ekki, bæði var ég í mótstöðu við fjölskyldu og yfirstjórn hjúkrunarheimilisins. Hryllingur aukaverkana, sérstaklega hjá konum Haldið er áfram að bjóða uppá örvunarskammta þrátt fyrir slakan árangur sprautanna. Og stjórnvöld halda ótrauð áfram að sprauta þrátt fyrir að mál 500 kvenna séu til meðferðar hjá Landlæknisembættinu vegna blæðingaróreglu og sumar farið á blæðingar eftir breytingarskeið. Þær sem glíma við þessar aukaverkanir eru miklu fleiri. Getur nokkur svarað því hvenær þessar konur geti átt börn? Mýmörg dæmi eru um aðrar aukaverkanir svo fólk er algerlega óvinnufært eða getur illa sinnt daglegum heimilisstörfum eins og barnauppeldi. Hvernig ætli börnin fari út úr þessu? Slíkar aukaverkanir skipta hundruðum eða jafnvel þúsundum. Svo er byrjað að sprauta börnin úti á landi, þrátt fyrir allt þetta. Hvernig stendur á þessu offorsi að sprauta fólk á tíræðisaldri án nokkurrar vissu um árangur þessara tilrauna? Og það þrátt fyrir þær alvarlegu aukaverkanir á æxlunarfærum kvenna, fyrir utan fjölda annarra aukaverkana. Valdstjórnin þarf að svara þessu, valdi fylgir ábyrgð. Nú er tími til kominn að axla hana. Það er ástæða þess að við bjóðum fram til Alþingis; ÁBYRG FRAMTÍÐ. Ég var líkt og Davíð gegn Golíati þegar ég reyndi að koma sjónarmiðum mínum á framfæri varðandi þriðju sprautuna í foreldra mína. En vel að merkja, Davíð sigraði Golíat. Höfundur er í Ábyrgri framtíð
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar
Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun