Ég er Ingó Veðurguð Helgi Áss Grétarsson skrifar 7. júlí 2021 11:00 Það er gott að berjast gegn kynferðisofbeldi í nútímanum, rétt eins og það var virðingarverður málstaður að berjast gegn áhrifum kommúnismans í bandarísku þjóðlífi á 5. og 6. áratug síðustu aldar. Einn stjórnmálamaður á því tímabili, Joseph McCarthy öldungardeildarþingmaður, hagnýtti sér hræðsluna í þjóðfélaginu við kommúnismann, fyrst og fremst til að auka eigin framavonir í stjórnmálum. Ein nálgunin í þeim efnum var að halda yfirheyrslur á Bandaríkjaþingi í beinni sjónvarpsútsendingu þar sem ófáir þjóðfélagsþegnar voru teknir á beinið fyrir að styðja, leynt eða ljóst, hreyfingu kommúnista og hafa þannig óæskileg áhrif á bandarískt stjórnkerfi. Þótt McCarthy væri snjall í að koma fram þá voru flestar ásakanirnar, ef ekki allar, reistar á sandi. Sem betur fer tókst um síðir að fletta ofan af þessum vinnubrögðum og stöðva „nornaveiðarnar“ gegn kommúnismanum í Bandaríkjunum. Hverjar voru afleiðingar McCarthyismans? Um afleiðingar McCarthyismans hafa verið gerðar margar þekktar bandarískar bíómyndir. Sjónarhorn myndanna er yfirleitt um þá sem lentu á svörtum lista fyrir meintan stuðning sinn við baráttumál kommúnista. Að vera svartlistaður þýddi yfirleitt atvinnu- og tekjumissi ásamt því að verða fyrir ýmsu einelti og félagslegu áreiti. Ófáir frábærir listamenn misstu spón úr aski sínum í kjölfar þess að vera svartlistaðir og sumir hrökkluðust úr landi, svo sem eins og Charles Chaplin og Orson Welles, á meðan aðrir reyndu að halda lífi í starfsferli sínum í Bandaríkjunum, svo sem eins og Lena Horne og Dalton Trumbo. Síðastnefndi einstaklingurinn var afar fær handritshöfundur og um ævi hans var gerð kvikmynd árið 2015 sem bar nafnið Trumbo. Ég er Spartacus Til að lifa af í Bandaríkjunum, eftir að hafa verið svartlistaður, skrifaði Trumbo handrit undir ýmsum gervinöfnum og úr urðu vel þekktar kvikmyndir, svo sem eins og Spartacus sem kom út árið 1960 en það var fyrst þá sem tókst að strika nafn Trumbo af svarta listanum. Ég var ekki hár í loftinu þegar ég horfði í fyrsta skipti á Kirk Douglas í hlutverki Spartacusar, skylmingaþrælsins sem leiddi uppreisn gegn Rómverjum. Ógleymanlegt er það atriði í myndinni þegar Rómverjar höfðu barið uppreisnina niður og kölluðu eftir því að Spartacus gæfi sig fram, því eingöngu þá myndu aðrir uppreisnarmenn, fyrir utan að sjálfsögðu Spartacus, halda lífi. Þegar Kirk Douglas reis upp til að gefa sig fram og bjarga þannig félögum sínum, risu aðrir í hópnum einnig upp og kölluðu „Ég er Spartacus!“. Með því móti var ekki hægt að komast að því hver væri foringi uppreisnarmanna og því yrðu Rómverjar annað hvort að drepa þá alla eða engann. Réttarfar Öfga og sakfelling á samfélagsmiðlum Í lok síðustu viku birtu samtökin Öfgar og konur úr hópnum Agn yfirlýsingu í kjölfar þess að tónlistarmaðurinn Ingó Veðurguð var ráðinn til að stýra Brekkusöng á Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum næstkomandi ágúst. Í yfirlýsingunni var óskað svara frá Þjóðhátíðarnefnd hvernig það væri réttlætanlegt að meiri virði væri „ráða meinta kynferðisbrotamenn en að virða þolendur?“ Það var augljóst af yfirlýsingunni í hvern verið var að vísa og í framhaldi af því sagði talsmaður samtakanna Öfgar, Tanja Ísfjörð, að verið væri að taka á móti sögum um hinn meinta kynferðisbrotamann. Síðastliðinn laugardag birtu svo samtökin nafnlausar frásagnir af meintu kynferðisofbeldi þjóðþekkts tónlistarmanns sem fjölmiðlar tengdu við Ingó Veðurguð. Hann bar af sér sakir en sl. mánudag var hann afturkallaður, eins og það er nefnt í útilokunarmenningunni, þ.e. hann mun ekki koma fram á Þjóðhátíð um verslunarmannahelgina. Enn einu sinni hafa þau öfl sigrað sem halda réttarhöld á samfélagsmiðlum og byggja sönnunarfærsluna á einhliða frásögnum sem eru svo gerð almenningi kunn með birtingu ásakana án þess nöfn séu birt. Viðkvæðið er þá, „þolendur skulda engum neitt“. Er það stórmannlegt að sitja hjá? Nú þekki ég ekki Ingó Veðurguð persónulega. Gefum okkur samt sem áður að hann hafi með athöfnum sínum brotið á réttindum annarra. Jafnvel þótt svo sé á það ekki að líðast að orðspor einstaklinga sé nítt niður á samfélagsmiðlum þar sem sami aðilinn kærir, rannsakar og dæmir. Óskýrleiki í kæru um hvenær eitthvað gerðist, hvar og hverjir komu að málinu ýtir undir að haldin séu réttarhöld þar sem engrar sanngirni sé gætt í þágu þess sem er sakaður um sitthvað misjafnt. Það er lítilmannlegt að sitja hjá aðgerðarlaus í svona málum, jafnvel þótt viðkvæm séu. Réttarfar miðalda er ekki til eftirbreytni. Öfgar við að uppræta eitt samfélagsmein réttlætir ekki að annað og verra mein sé fest í sessi. Látum ekki ofstækislið pólitískrar rétthugsunar halda áfram að taka hvern einstaklinginn úr umferð með aðferðum útilokunarmenningarinnar. Stöndum fyrir gildi siðaðs samfélags þar sem réttlát málsmeðferð er höfð að leiðarljósi og segjum: „Ég er Ingó Veðurguð“. Höfundur er lögfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Helgi Áss Grétarsson Mál Ingólfs Þórarinssonar MeToo Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Náttúruminjasafn Íslands má sinna sýningahaldi! Hilmar J. Malmquist skrifar Skoðun Hvers vegna þurfti að farga bókinni? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hjarta umhverfismála Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar Skoðun Ísland hástökkvari í málefnum hinsegin fólks Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson skrifar Sjá meira
Það er gott að berjast gegn kynferðisofbeldi í nútímanum, rétt eins og það var virðingarverður málstaður að berjast gegn áhrifum kommúnismans í bandarísku þjóðlífi á 5. og 6. áratug síðustu aldar. Einn stjórnmálamaður á því tímabili, Joseph McCarthy öldungardeildarþingmaður, hagnýtti sér hræðsluna í þjóðfélaginu við kommúnismann, fyrst og fremst til að auka eigin framavonir í stjórnmálum. Ein nálgunin í þeim efnum var að halda yfirheyrslur á Bandaríkjaþingi í beinni sjónvarpsútsendingu þar sem ófáir þjóðfélagsþegnar voru teknir á beinið fyrir að styðja, leynt eða ljóst, hreyfingu kommúnista og hafa þannig óæskileg áhrif á bandarískt stjórnkerfi. Þótt McCarthy væri snjall í að koma fram þá voru flestar ásakanirnar, ef ekki allar, reistar á sandi. Sem betur fer tókst um síðir að fletta ofan af þessum vinnubrögðum og stöðva „nornaveiðarnar“ gegn kommúnismanum í Bandaríkjunum. Hverjar voru afleiðingar McCarthyismans? Um afleiðingar McCarthyismans hafa verið gerðar margar þekktar bandarískar bíómyndir. Sjónarhorn myndanna er yfirleitt um þá sem lentu á svörtum lista fyrir meintan stuðning sinn við baráttumál kommúnista. Að vera svartlistaður þýddi yfirleitt atvinnu- og tekjumissi ásamt því að verða fyrir ýmsu einelti og félagslegu áreiti. Ófáir frábærir listamenn misstu spón úr aski sínum í kjölfar þess að vera svartlistaðir og sumir hrökkluðust úr landi, svo sem eins og Charles Chaplin og Orson Welles, á meðan aðrir reyndu að halda lífi í starfsferli sínum í Bandaríkjunum, svo sem eins og Lena Horne og Dalton Trumbo. Síðastnefndi einstaklingurinn var afar fær handritshöfundur og um ævi hans var gerð kvikmynd árið 2015 sem bar nafnið Trumbo. Ég er Spartacus Til að lifa af í Bandaríkjunum, eftir að hafa verið svartlistaður, skrifaði Trumbo handrit undir ýmsum gervinöfnum og úr urðu vel þekktar kvikmyndir, svo sem eins og Spartacus sem kom út árið 1960 en það var fyrst þá sem tókst að strika nafn Trumbo af svarta listanum. Ég var ekki hár í loftinu þegar ég horfði í fyrsta skipti á Kirk Douglas í hlutverki Spartacusar, skylmingaþrælsins sem leiddi uppreisn gegn Rómverjum. Ógleymanlegt er það atriði í myndinni þegar Rómverjar höfðu barið uppreisnina niður og kölluðu eftir því að Spartacus gæfi sig fram, því eingöngu þá myndu aðrir uppreisnarmenn, fyrir utan að sjálfsögðu Spartacus, halda lífi. Þegar Kirk Douglas reis upp til að gefa sig fram og bjarga þannig félögum sínum, risu aðrir í hópnum einnig upp og kölluðu „Ég er Spartacus!“. Með því móti var ekki hægt að komast að því hver væri foringi uppreisnarmanna og því yrðu Rómverjar annað hvort að drepa þá alla eða engann. Réttarfar Öfga og sakfelling á samfélagsmiðlum Í lok síðustu viku birtu samtökin Öfgar og konur úr hópnum Agn yfirlýsingu í kjölfar þess að tónlistarmaðurinn Ingó Veðurguð var ráðinn til að stýra Brekkusöng á Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum næstkomandi ágúst. Í yfirlýsingunni var óskað svara frá Þjóðhátíðarnefnd hvernig það væri réttlætanlegt að meiri virði væri „ráða meinta kynferðisbrotamenn en að virða þolendur?“ Það var augljóst af yfirlýsingunni í hvern verið var að vísa og í framhaldi af því sagði talsmaður samtakanna Öfgar, Tanja Ísfjörð, að verið væri að taka á móti sögum um hinn meinta kynferðisbrotamann. Síðastliðinn laugardag birtu svo samtökin nafnlausar frásagnir af meintu kynferðisofbeldi þjóðþekkts tónlistarmanns sem fjölmiðlar tengdu við Ingó Veðurguð. Hann bar af sér sakir en sl. mánudag var hann afturkallaður, eins og það er nefnt í útilokunarmenningunni, þ.e. hann mun ekki koma fram á Þjóðhátíð um verslunarmannahelgina. Enn einu sinni hafa þau öfl sigrað sem halda réttarhöld á samfélagsmiðlum og byggja sönnunarfærsluna á einhliða frásögnum sem eru svo gerð almenningi kunn með birtingu ásakana án þess nöfn séu birt. Viðkvæðið er þá, „þolendur skulda engum neitt“. Er það stórmannlegt að sitja hjá? Nú þekki ég ekki Ingó Veðurguð persónulega. Gefum okkur samt sem áður að hann hafi með athöfnum sínum brotið á réttindum annarra. Jafnvel þótt svo sé á það ekki að líðast að orðspor einstaklinga sé nítt niður á samfélagsmiðlum þar sem sami aðilinn kærir, rannsakar og dæmir. Óskýrleiki í kæru um hvenær eitthvað gerðist, hvar og hverjir komu að málinu ýtir undir að haldin séu réttarhöld þar sem engrar sanngirni sé gætt í þágu þess sem er sakaður um sitthvað misjafnt. Það er lítilmannlegt að sitja hjá aðgerðarlaus í svona málum, jafnvel þótt viðkvæm séu. Réttarfar miðalda er ekki til eftirbreytni. Öfgar við að uppræta eitt samfélagsmein réttlætir ekki að annað og verra mein sé fest í sessi. Látum ekki ofstækislið pólitískrar rétthugsunar halda áfram að taka hvern einstaklinginn úr umferð með aðferðum útilokunarmenningarinnar. Stöndum fyrir gildi siðaðs samfélags þar sem réttlát málsmeðferð er höfð að leiðarljósi og segjum: „Ég er Ingó Veðurguð“. Höfundur er lögfræðingur.
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar