Í fararbroddi í fjarnámi Magdalena Katrín Sveinsdóttir skrifar 23. mars 2020 17:00 Á menntavísindasviði hefur verið löng hefð fyrir fjarnámi, enda eitt af fáum sviðum þar sem boðið er upp á meirihluta námskeiða sem fjarnám. Á menntavísindasviði stunda rúmlega 1.340 nemendur grunnnám og má gera ráð fyrir því að fjarnemar séu tæplega helmingur þess fjölda. Staðnemar taka vel eftir því þegar staðlotur bresta á tvisvar á önn því þá fyllist elsku Stakkahlíðin og kunnuleg andlit birtast á göngum skólans. Að öðru leiti eru fjarnemar því miður falinn hópur á menntavísindasviði og spilaði það stóran hlut í því að kosningar til Stúdentaráðs voru færðar á þann tíma sem staðlotur nú eru. Það geta verið fjölmargar ástæður fyrir því að einstaklingur kjósi að stunda fjarnám en það gefur fólki tækifæri á stunda nám á sínum forsendum, hvort sem það er samhliða starfi, vegna búsetu eða sökum þess að hefðbundinn dagskóli hentar ekki. Þrátt fyrir að menntavísindasvið leggi áherslu á að bjóða upp á meirihluta námskeiða bakkalárnáms bæði í staðnámi og fjarnámi þá geta fjarnemar lent í vandræðum á meðan námi sínu stendur, t.d. þegar upp kemur áfangi í miðju námi sem krefst skyldumætingar, það heyrist illa í upptökumá fyrirlestrum, staðloturnar illa skipulagðar og óskilvirkar, upplýsingaflæði á milli kennara og fjarnema ábótavant og svo lengi mætti telja upp. En þá spyr ég hvers vegna er ekki hægt að koma betur til móts við fjarnema, þrátt fyrir að fjarnám hafi verið kennt í fjölmörg ár við menntavísindasvið? Hvers vegna virðist það bara vera ómögulegt að veita fjarnemum sama upplýsingaflæði og öryggi og staðnemum? Hvers vegna virðast fjarnemar ekki fá sömu gæði í kennslu og staðnemar? Nemendur ættu ekki að gjalda fyrir það að kjósa að stunda fjarnám og finna þar af leiðandi fyrir því að gæði kennslu séu lakari og ættu heldur ekki að finna fyrir óöryggi í námi sínu vegna skorts á upplýsingaflæði. Með því að stuðla að því að réttur allra til náms sé virtur þá erum við að stuðla að betra háskólasamfélagi til framtíðar!Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á til Stúdentaráðs á menntavísindasviði.At the Forefront of Distance Learning In the School of Education a tradition for distance-learning has formed, as it is one of the few schools that offers a majority of the courses in undergraduate studies in distance-learning. In the School of Education roughly 1.340 students are undergraduates and it can be assumed that around half of those are distance-learning students. It can be asserted that on-site students notice when distance students come for on-site sessions because Stakkahlíð gets filled with people and the halls of the school fill up with familiar faces. Other than that, distance-learning students are unfortunately a hidden group in the School of Education and that played a big part in why the Student Council elections where moved to coinside with an on-site session. There can be many different reasons for why an individual decides to do distance-learning instead of on-site learning as distance-learning gives people a change to study on their own terms, whether it is because they have a job, because of their location or just because the traditional day-school doesn’t fit. Even though the School of Education places an emphasis on offering most courses in undergraduate studies as both on-site and distance-learning courses, distance-learning students can face all kinds of trouble in their studies e.g. when a course comes up in the middle of the degree where attendance is mandatory, a teacher suddenly adds extra classes in an on-site session, there is poor sound in recordings, on-site sessions are badly organized, communication between teachers and students could use some improvement, and much more. That’s why I ask, why hasn’t it been possible to cater more to distance-learning students even though distance-learning has been offered for many years at the school? Why does it seem impossible to give distance-learners the same flow of information and security as on-site learners? Students that register for distance-learning should not have to suffer for the fact and feel that the quality of teaching is lesser, and also should not experience insecurity in their studies due to a lack of information. By ensuring that everybody’s right to education is respected, we’re contributing to a better university community in the future!The author is Röskva's first place representative for the School of Education in the elections for the Student Council. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Michael Jordan (Höllu Hrund Logadóttur) Óskar Arnarson skrifar Skoðun Ástæður til að kjósa Jón Gnarr Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Sjá meira
Á menntavísindasviði hefur verið löng hefð fyrir fjarnámi, enda eitt af fáum sviðum þar sem boðið er upp á meirihluta námskeiða sem fjarnám. Á menntavísindasviði stunda rúmlega 1.340 nemendur grunnnám og má gera ráð fyrir því að fjarnemar séu tæplega helmingur þess fjölda. Staðnemar taka vel eftir því þegar staðlotur bresta á tvisvar á önn því þá fyllist elsku Stakkahlíðin og kunnuleg andlit birtast á göngum skólans. Að öðru leiti eru fjarnemar því miður falinn hópur á menntavísindasviði og spilaði það stóran hlut í því að kosningar til Stúdentaráðs voru færðar á þann tíma sem staðlotur nú eru. Það geta verið fjölmargar ástæður fyrir því að einstaklingur kjósi að stunda fjarnám en það gefur fólki tækifæri á stunda nám á sínum forsendum, hvort sem það er samhliða starfi, vegna búsetu eða sökum þess að hefðbundinn dagskóli hentar ekki. Þrátt fyrir að menntavísindasvið leggi áherslu á að bjóða upp á meirihluta námskeiða bakkalárnáms bæði í staðnámi og fjarnámi þá geta fjarnemar lent í vandræðum á meðan námi sínu stendur, t.d. þegar upp kemur áfangi í miðju námi sem krefst skyldumætingar, það heyrist illa í upptökumá fyrirlestrum, staðloturnar illa skipulagðar og óskilvirkar, upplýsingaflæði á milli kennara og fjarnema ábótavant og svo lengi mætti telja upp. En þá spyr ég hvers vegna er ekki hægt að koma betur til móts við fjarnema, þrátt fyrir að fjarnám hafi verið kennt í fjölmörg ár við menntavísindasvið? Hvers vegna virðist það bara vera ómögulegt að veita fjarnemum sama upplýsingaflæði og öryggi og staðnemum? Hvers vegna virðast fjarnemar ekki fá sömu gæði í kennslu og staðnemar? Nemendur ættu ekki að gjalda fyrir það að kjósa að stunda fjarnám og finna þar af leiðandi fyrir því að gæði kennslu séu lakari og ættu heldur ekki að finna fyrir óöryggi í námi sínu vegna skorts á upplýsingaflæði. Með því að stuðla að því að réttur allra til náms sé virtur þá erum við að stuðla að betra háskólasamfélagi til framtíðar!Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á til Stúdentaráðs á menntavísindasviði.At the Forefront of Distance Learning In the School of Education a tradition for distance-learning has formed, as it is one of the few schools that offers a majority of the courses in undergraduate studies in distance-learning. In the School of Education roughly 1.340 students are undergraduates and it can be assumed that around half of those are distance-learning students. It can be asserted that on-site students notice when distance students come for on-site sessions because Stakkahlíð gets filled with people and the halls of the school fill up with familiar faces. Other than that, distance-learning students are unfortunately a hidden group in the School of Education and that played a big part in why the Student Council elections where moved to coinside with an on-site session. There can be many different reasons for why an individual decides to do distance-learning instead of on-site learning as distance-learning gives people a change to study on their own terms, whether it is because they have a job, because of their location or just because the traditional day-school doesn’t fit. Even though the School of Education places an emphasis on offering most courses in undergraduate studies as both on-site and distance-learning courses, distance-learning students can face all kinds of trouble in their studies e.g. when a course comes up in the middle of the degree where attendance is mandatory, a teacher suddenly adds extra classes in an on-site session, there is poor sound in recordings, on-site sessions are badly organized, communication between teachers and students could use some improvement, and much more. That’s why I ask, why hasn’t it been possible to cater more to distance-learning students even though distance-learning has been offered for many years at the school? Why does it seem impossible to give distance-learners the same flow of information and security as on-site learners? Students that register for distance-learning should not have to suffer for the fact and feel that the quality of teaching is lesser, and also should not experience insecurity in their studies due to a lack of information. By ensuring that everybody’s right to education is respected, we’re contributing to a better university community in the future!The author is Röskva's first place representative for the School of Education in the elections for the Student Council.