Um réttinn til að hafa rangar skoðanir Snæbjörn Brynjarsson skrifar 15. nóvember 2020 16:38 Við eigum öll rétt á því að hafa eigin skoðanir. Það er jú, skoðanafrelsi og okkur frjálst að fylla huga okkar með þeim hugmyndum sem við viljum, trúa því sem okkur langar til, og jafnvel reyna að sannfæra aðra um vitleysuna sem við rekumst á í sannleiksleitinni. En fullyrðingin, ég má hafa þessa skoðun, sé hún notuð sem rök fyrir tiltekinni skoðun, þá bendir það yfirleitt til þess að viðkomandi hafi fátt annað til að rökstyðja málið með. Mér má finnast þetta, er rétt fullyrðing en afleit rök. Við höfum auðvitað öll rétt á því að hafa rangt fyrir okkur. Sá réttur er meira að segja heilagur og stjórnarskrárvarinn. Sem þýðir þó ekki að við ættum að nýta hann til þess að réttlæta ranghugmyndir, hunsa sönnunargögn, tölfræði og jafnvel almenna skynsemi. Og við megum ekki reiðast ef við gólum röksemdir okkar, jafnvel í hljóðnema í útvarpsstúdíói tvisvar til þrisvar í viku, eða í vel lesnum pistlum á síðum Morgunblaðsins eða margdeildum (og umdeildum) facebook-færslum, þá fáum við á endanum meira til baka en bergmálið úr bergmálshellinum okkar. Að við fáum lifandi fólk með aðra heimssýn og aðra skoðun inn á heimasvæði okkar með misvinsamlegar ábendingar, (og auðvitað misréttar því þau hafa sama rétt á að hafa rangt fyrir sér), sem sýna okkur að kannski var okkar fyrsta hugdetta ekki alveg hárrétt. Það er ekki þöggun að fá svar. Ef svo væri þá væru flest öll samtöl þöggun. Og oftar en ekki þá var umdeilda fullyrðingin sett fram til að koma umræðunni af stað. Því oft á tíðum eru það þeir sem eru hvað viðkvæmastir fyrir umræðunni, sem verja skoðun sína með því að segja: Mér fannst bara skorta umræðu um þetta. Og svo þegar umræðan er komin á flug segja þeir. Mér má alveg finnast þetta. Sem vissulega er rétt, þó svo oftar en ekki hafi allar fyrri fullyrðingar viðkomandi verið kolrangar, byggt á eintómri óskhyggju og ótrúlegri leti við að kynna sér fyrirliggjandi gögn. Við höfum rétt á því að vera löt. En það þýðir þó ekki að við ættum að vera það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Michael Jordan (Höllu Hrund Logadóttur) Óskar Arnarson skrifar Skoðun Ástæður til að kjósa Jón Gnarr Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Sjá meira
Við eigum öll rétt á því að hafa eigin skoðanir. Það er jú, skoðanafrelsi og okkur frjálst að fylla huga okkar með þeim hugmyndum sem við viljum, trúa því sem okkur langar til, og jafnvel reyna að sannfæra aðra um vitleysuna sem við rekumst á í sannleiksleitinni. En fullyrðingin, ég má hafa þessa skoðun, sé hún notuð sem rök fyrir tiltekinni skoðun, þá bendir það yfirleitt til þess að viðkomandi hafi fátt annað til að rökstyðja málið með. Mér má finnast þetta, er rétt fullyrðing en afleit rök. Við höfum auðvitað öll rétt á því að hafa rangt fyrir okkur. Sá réttur er meira að segja heilagur og stjórnarskrárvarinn. Sem þýðir þó ekki að við ættum að nýta hann til þess að réttlæta ranghugmyndir, hunsa sönnunargögn, tölfræði og jafnvel almenna skynsemi. Og við megum ekki reiðast ef við gólum röksemdir okkar, jafnvel í hljóðnema í útvarpsstúdíói tvisvar til þrisvar í viku, eða í vel lesnum pistlum á síðum Morgunblaðsins eða margdeildum (og umdeildum) facebook-færslum, þá fáum við á endanum meira til baka en bergmálið úr bergmálshellinum okkar. Að við fáum lifandi fólk með aðra heimssýn og aðra skoðun inn á heimasvæði okkar með misvinsamlegar ábendingar, (og auðvitað misréttar því þau hafa sama rétt á að hafa rangt fyrir sér), sem sýna okkur að kannski var okkar fyrsta hugdetta ekki alveg hárrétt. Það er ekki þöggun að fá svar. Ef svo væri þá væru flest öll samtöl þöggun. Og oftar en ekki þá var umdeilda fullyrðingin sett fram til að koma umræðunni af stað. Því oft á tíðum eru það þeir sem eru hvað viðkvæmastir fyrir umræðunni, sem verja skoðun sína með því að segja: Mér fannst bara skorta umræðu um þetta. Og svo þegar umræðan er komin á flug segja þeir. Mér má alveg finnast þetta. Sem vissulega er rétt, þó svo oftar en ekki hafi allar fyrri fullyrðingar viðkomandi verið kolrangar, byggt á eintómri óskhyggju og ótrúlegri leti við að kynna sér fyrirliggjandi gögn. Við höfum rétt á því að vera löt. En það þýðir þó ekki að við ættum að vera það.