Áskoranir ríkisfjölmiðla á umbrotatímum Elfa Ýr Gylfadóttir skrifar 5. febrúar 2020 11:00 Í síðustu viku bárust fréttir af því að 4.500 starfsmönnum á fréttadeildum BBC í Bretlandi hafi verið sagt upp störfum. Á árinu 2018 bárust fregnir af því að Danmarks Radio þyrfti að skera niður í starfsemi sinni um 20% á næstu fimm árum. Miklar umræður eru nú í löndunum í kringum okkur um stöðu og hlutverk almannaþjónustumiðla í sífellt harðnandi alþjóðasamkeppni. Ég hef bent á það í tveimur nýbirtum greinum að staðan er hvorki björt fyrir blaða- og fréttamiðla, sem hafa misst stóran hluta auglýsingatekna sinna til Facebook og Google, né fyrir evrópskar sjónvarpsstöðvar og streymisveitur sem eru í mikilli samkeppni við alþjóðlegar efnisveitur sem geta boðið upp á umtalsvert magn áhugaverðs efnis. Það er ekki nema von að spurt sé um stöðu og framtíð almannamiðla á fjölmiðlamarkaði í þessari þróun. Fjölmiðlamiðað velferðarríki? Norrænir fjölmiðlar í almannaþágu voru í upphafi síðustu aldar settir á stofn á grundvelli sjónarmiða um að stjórnvöld hefðu mikilvægu hlutverki að gegna í að upplýsa og mennta almenning með sama hætti og stjórnvöld ættu að bjóða upp á fría heilbrigðisþjónustu og ókeypis menntakerfi almenningi til heilla. Þessi hugmyndafræði um hlutverk stjórnvalda við að tryggja fjölmiðlun í almannaþágu hefur verið nefnd „medial välfärdsstat“ á sænsku og „media welfare state“ á ensku, sem gæti útlagst sem „fjölmiðlamiðað velferðarríki“ á íslensku. Vaxandi hópur almennings hefur færst frá þessari hugmyndafræði 20. aldar og telur að fjölmiðlun eigi að vera í höndum einkamiðla og að almenningur eigi sjálfur að eiga val um að greiða fyrir þær fréttir og þá afþreyingu sem hann kýs. Hver á að sinna lýðræðishlutverkinu? Fjölmiðlar í almannaþágu í Evrópu standa nú á krossgötum. Mikil og hröð fækkun blaða- og fréttamanna á einkareknum fréttamiðlum gerir það að verkum að slíkir miðlar eiga sífellt erfiðara með að fjármagna mikilvæga rannsóknarblaðamennsku og sinna veigamiklu aðhaldshlutverki sem nauðsynlegt er í sérhverju lýðræðisríki. Fækkun blaðamanna í nágrannaríkjum okkar hefur verið 25-50% síðastliðinn áratug og ekki sér fyrir endann á þessari þróun. Á sama tíma verða raddir æ háværari um að ríkisfjölmiðlarnir lifi sínu eigin verndaða lífi og þurfi ekki að fara í blóðugar aðhaldsaðgerðir líkt og einkareknu miðlarnir. Ríkismiðlarnir benda aftur á móti á að í harðnandi alþjóðlegu samkeppnisumhverfi sé ef til vill enn nauðsynlegra að tryggja að a.m.k. ríkisfjölmiðlarnir hafi fjárhagslega getu til að sinna lýðræðis-, samfélags- og menningarhlutverki sínu. Ekki sér fyrir endann á þróuninni í þeim efnum. Traust fjölmiðla fer minnkandi Þó að ríkisfjölmiðlar í Norður-Evrópu njóti almennt mikils trausts meðal almennings fer sá hópur stækkandi sem telur að slíkir fjölmiðlar séu að draga taum ákveðinna sjónarmiða og uppfylli þess vegna ekki almannaþjónustuhlutverk sitt um að sýna vandvirkni og hlutlægni í fréttum og dagskrárefni. Þessi þróun á sér stað alls staðar í kringum okkur vegna þess að gjáin milli hópa með andstæðar pólitískar skoðanir er sífellt að stækka. Sá fjölmiðlamarkaður þar sem gjáin er almennt talin breiðust nú um stundir er Bandaríkin. Þetta hefur leitt til þess að traust almennings á fjölmiðlum fer minnkandi. Það er stór áskorun fyrir fjölmiðla í almannaþágu sem fjármagnaðir eru með ríkisstyrkjum að vinna traust almennings á slíkum umbrotatímum og réttlæta áframhaldandi tilvist sína. Brotakenndur fjölmiðlamarkaður Fjölmiðlum í almannaþágu er ætlað að ná til allra landsmanna með fjölbreyttu efni. En fjölmiðlanotkun hefur tekið miklum breytingum og dreifileiðir efnis eru nú fjölmargar. Ólíkir aldurshópar nálgast fréttir og myndefni með afar ólíkum hætti. Jafnframt er mikilvægt að hafa í huga að í nýlegri rannsókn sem gerð var á fréttanotkun á heimsvísu sögðu 29% aðspurðra að þeir forðuðust fréttir. Á sama tíma fjölgar þeim ört sem tala önnur tungumál og koma úr öðrum menningarheimum í álfunni. Nú búa um 50 þúsund erlendir ríkisborgarar á Íslandi og mikilvægt að ná með ólíkum hætti til fjölbreyttra hópa hér á landi. Ljóst er að það er mikil áskorun fyrir fjölmiðla í almannaþágu að sinna lögbundnu hlutverki sínu á æ brotakenndari fjölmiðlamarkaði. Þá er vandséð hvernig þeir geti gegnt því sameiningarhlutverki sem þeim hefur verið ætlað síðustu áratugina. Sú aðferð ríkisfjölmiðla að bjóða mikið magn efnis sem ætlað er að mæta þörfum allra í samfélaginu verður sífellt erfiðari. Miðlar eins og BBC leggja því aukna áherslu á að einstaklingsmiða efni og aðlaga efnisframboð sitt og miðlunarleiðir að breyttum þörfum notenda sinna. Þrátt fyrir það virðast ákveðnir hópar nýta sér efni miðlanna lítið eða ekkert. Hvaða upplýsingum er hægt að treysta? Ólíkir hagsmunaaðilar og stjórnvöld ýmissa ríkja eru nú í auknum mæli farin að dreifa falsfréttum og stuðla að upplýsingaóreiðu. Slík dreifing hefur neikvæð áhrif á upplýsta umræðu og ýtir undir sundrungu í samfélagslegri umræðu. Vandasamt er að bregðast við ógnunum af slíku tagi sem krefjast mismunandi viðbragða. Þar sem fjölmiðlar í almannaþágu í Norður-Evrópu njóta almennt mikils trausts hafa þeir flestir fengið það vandasama hlutverk að stuðla að því að almenningur sé gagnrýninn á upplýsingar og viti hvaða heimildum er hægt að treysta. En þetta hlutverk verður sífellt vandasamara þegar traust til slíkra miðla minnkar, fjármögnun dregst saman og notendur leita í auknum mæli til annarra miðla. Hvert er hlutverk ríkisfjölmiðla á 21. öldinni? Hafa þarf í huga að framleiðsla sjónvarpsefnis kostar það sama hvort sem um er að ræða 350 þúsund manna markað eða 350 milljóna markað. Það sama er að segja um kostnað við öfluga blaða- og fréttamennsku, þar sem krafist er svara við áleitnum spurningum og upplýst er um mikilvæg málefni sem varða almenning allan. Með minnkandi tekjum á fjölmiðlamarkaði standa forsvarsmenn fjölmiðla og stjórnvöld frammi fyrir mikilvægum spurningum um framtíð fjölmiðla. Það þarf stefnumótun og framtíðarsýn til að tryggja fjölbreytta flóru sjálfstæðra og öflugra fjölmiðla. Vegna þeirra öru breytinga sem eiga sér stað á fjölmiðlamarkaði er nauðsynlegt að hefja faglega og málefnalega umræðu um hlutverk og skyldur almannamiðla á slíkum umbrotatímum líkt og nú þegar er gert í helstu nágrannaríkjum Íslands. Höfundur er framkvæmdastjóri Fjölmiðlanefndar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Elfa Ýr Gylfadóttir Fjölmiðlar Tengdar fréttir Hver er framtíð íslenskra sjónvarpsstöðva og streymisveitna? Árið 2008 lét Jim Keyes forstjóri myndbandaleigunnar Blockbuster í Bandaríkjunum hafa það eftir sér að Netflix væri ekki einu sinni á radar fyrirtækisins sem hugsanlegur samkeppnisaðili. 30. janúar 2020 11:00 Mest lesið Halldór 27.03.2024 Halldór Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Í síðustu viku bárust fréttir af því að 4.500 starfsmönnum á fréttadeildum BBC í Bretlandi hafi verið sagt upp störfum. Á árinu 2018 bárust fregnir af því að Danmarks Radio þyrfti að skera niður í starfsemi sinni um 20% á næstu fimm árum. Miklar umræður eru nú í löndunum í kringum okkur um stöðu og hlutverk almannaþjónustumiðla í sífellt harðnandi alþjóðasamkeppni. Ég hef bent á það í tveimur nýbirtum greinum að staðan er hvorki björt fyrir blaða- og fréttamiðla, sem hafa misst stóran hluta auglýsingatekna sinna til Facebook og Google, né fyrir evrópskar sjónvarpsstöðvar og streymisveitur sem eru í mikilli samkeppni við alþjóðlegar efnisveitur sem geta boðið upp á umtalsvert magn áhugaverðs efnis. Það er ekki nema von að spurt sé um stöðu og framtíð almannamiðla á fjölmiðlamarkaði í þessari þróun. Fjölmiðlamiðað velferðarríki? Norrænir fjölmiðlar í almannaþágu voru í upphafi síðustu aldar settir á stofn á grundvelli sjónarmiða um að stjórnvöld hefðu mikilvægu hlutverki að gegna í að upplýsa og mennta almenning með sama hætti og stjórnvöld ættu að bjóða upp á fría heilbrigðisþjónustu og ókeypis menntakerfi almenningi til heilla. Þessi hugmyndafræði um hlutverk stjórnvalda við að tryggja fjölmiðlun í almannaþágu hefur verið nefnd „medial välfärdsstat“ á sænsku og „media welfare state“ á ensku, sem gæti útlagst sem „fjölmiðlamiðað velferðarríki“ á íslensku. Vaxandi hópur almennings hefur færst frá þessari hugmyndafræði 20. aldar og telur að fjölmiðlun eigi að vera í höndum einkamiðla og að almenningur eigi sjálfur að eiga val um að greiða fyrir þær fréttir og þá afþreyingu sem hann kýs. Hver á að sinna lýðræðishlutverkinu? Fjölmiðlar í almannaþágu í Evrópu standa nú á krossgötum. Mikil og hröð fækkun blaða- og fréttamanna á einkareknum fréttamiðlum gerir það að verkum að slíkir miðlar eiga sífellt erfiðara með að fjármagna mikilvæga rannsóknarblaðamennsku og sinna veigamiklu aðhaldshlutverki sem nauðsynlegt er í sérhverju lýðræðisríki. Fækkun blaðamanna í nágrannaríkjum okkar hefur verið 25-50% síðastliðinn áratug og ekki sér fyrir endann á þessari þróun. Á sama tíma verða raddir æ háværari um að ríkisfjölmiðlarnir lifi sínu eigin verndaða lífi og þurfi ekki að fara í blóðugar aðhaldsaðgerðir líkt og einkareknu miðlarnir. Ríkismiðlarnir benda aftur á móti á að í harðnandi alþjóðlegu samkeppnisumhverfi sé ef til vill enn nauðsynlegra að tryggja að a.m.k. ríkisfjölmiðlarnir hafi fjárhagslega getu til að sinna lýðræðis-, samfélags- og menningarhlutverki sínu. Ekki sér fyrir endann á þróuninni í þeim efnum. Traust fjölmiðla fer minnkandi Þó að ríkisfjölmiðlar í Norður-Evrópu njóti almennt mikils trausts meðal almennings fer sá hópur stækkandi sem telur að slíkir fjölmiðlar séu að draga taum ákveðinna sjónarmiða og uppfylli þess vegna ekki almannaþjónustuhlutverk sitt um að sýna vandvirkni og hlutlægni í fréttum og dagskrárefni. Þessi þróun á sér stað alls staðar í kringum okkur vegna þess að gjáin milli hópa með andstæðar pólitískar skoðanir er sífellt að stækka. Sá fjölmiðlamarkaður þar sem gjáin er almennt talin breiðust nú um stundir er Bandaríkin. Þetta hefur leitt til þess að traust almennings á fjölmiðlum fer minnkandi. Það er stór áskorun fyrir fjölmiðla í almannaþágu sem fjármagnaðir eru með ríkisstyrkjum að vinna traust almennings á slíkum umbrotatímum og réttlæta áframhaldandi tilvist sína. Brotakenndur fjölmiðlamarkaður Fjölmiðlum í almannaþágu er ætlað að ná til allra landsmanna með fjölbreyttu efni. En fjölmiðlanotkun hefur tekið miklum breytingum og dreifileiðir efnis eru nú fjölmargar. Ólíkir aldurshópar nálgast fréttir og myndefni með afar ólíkum hætti. Jafnframt er mikilvægt að hafa í huga að í nýlegri rannsókn sem gerð var á fréttanotkun á heimsvísu sögðu 29% aðspurðra að þeir forðuðust fréttir. Á sama tíma fjölgar þeim ört sem tala önnur tungumál og koma úr öðrum menningarheimum í álfunni. Nú búa um 50 þúsund erlendir ríkisborgarar á Íslandi og mikilvægt að ná með ólíkum hætti til fjölbreyttra hópa hér á landi. Ljóst er að það er mikil áskorun fyrir fjölmiðla í almannaþágu að sinna lögbundnu hlutverki sínu á æ brotakenndari fjölmiðlamarkaði. Þá er vandséð hvernig þeir geti gegnt því sameiningarhlutverki sem þeim hefur verið ætlað síðustu áratugina. Sú aðferð ríkisfjölmiðla að bjóða mikið magn efnis sem ætlað er að mæta þörfum allra í samfélaginu verður sífellt erfiðari. Miðlar eins og BBC leggja því aukna áherslu á að einstaklingsmiða efni og aðlaga efnisframboð sitt og miðlunarleiðir að breyttum þörfum notenda sinna. Þrátt fyrir það virðast ákveðnir hópar nýta sér efni miðlanna lítið eða ekkert. Hvaða upplýsingum er hægt að treysta? Ólíkir hagsmunaaðilar og stjórnvöld ýmissa ríkja eru nú í auknum mæli farin að dreifa falsfréttum og stuðla að upplýsingaóreiðu. Slík dreifing hefur neikvæð áhrif á upplýsta umræðu og ýtir undir sundrungu í samfélagslegri umræðu. Vandasamt er að bregðast við ógnunum af slíku tagi sem krefjast mismunandi viðbragða. Þar sem fjölmiðlar í almannaþágu í Norður-Evrópu njóta almennt mikils trausts hafa þeir flestir fengið það vandasama hlutverk að stuðla að því að almenningur sé gagnrýninn á upplýsingar og viti hvaða heimildum er hægt að treysta. En þetta hlutverk verður sífellt vandasamara þegar traust til slíkra miðla minnkar, fjármögnun dregst saman og notendur leita í auknum mæli til annarra miðla. Hvert er hlutverk ríkisfjölmiðla á 21. öldinni? Hafa þarf í huga að framleiðsla sjónvarpsefnis kostar það sama hvort sem um er að ræða 350 þúsund manna markað eða 350 milljóna markað. Það sama er að segja um kostnað við öfluga blaða- og fréttamennsku, þar sem krafist er svara við áleitnum spurningum og upplýst er um mikilvæg málefni sem varða almenning allan. Með minnkandi tekjum á fjölmiðlamarkaði standa forsvarsmenn fjölmiðla og stjórnvöld frammi fyrir mikilvægum spurningum um framtíð fjölmiðla. Það þarf stefnumótun og framtíðarsýn til að tryggja fjölbreytta flóru sjálfstæðra og öflugra fjölmiðla. Vegna þeirra öru breytinga sem eiga sér stað á fjölmiðlamarkaði er nauðsynlegt að hefja faglega og málefnalega umræðu um hlutverk og skyldur almannamiðla á slíkum umbrotatímum líkt og nú þegar er gert í helstu nágrannaríkjum Íslands. Höfundur er framkvæmdastjóri Fjölmiðlanefndar.
Hver er framtíð íslenskra sjónvarpsstöðva og streymisveitna? Árið 2008 lét Jim Keyes forstjóri myndbandaleigunnar Blockbuster í Bandaríkjunum hafa það eftir sér að Netflix væri ekki einu sinni á radar fyrirtækisins sem hugsanlegur samkeppnisaðili. 30. janúar 2020 11:00
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun