Fólk á flótta Davíð Þorláksson skrifar 19. desember 2018 07:00 Það er við hæfi á aðventunni að huga að þeim sem hafa það ekki jafn gott og við. Flóttamannastofnun SÞ telur að aldrei hafi fleiri verið þvingaðir á flótta árið 2016, eða 68,5 milljónir. Þetta er eitt stærsta vandamálið sem heimsbyggðin stendur frammi fyrir. Okkur sem getum verið heima hjá okkur ber skylda til að leggja okkar af mörkum og taka vel á móti þeim sem við getum. Það skemmir heldur ekki fyrir að rannsóknir sýna að innflytjendur hafa jákvæð áhrif á efnahag þróaðra ríkja. Kanadamenn létu ekki sitt eftir liggja þegar flóttamenn streymdu frá Indókína á 8. áratugnum. Þeir komu á fót kerfi þar sem einkaaðilum bauðst að styrkja flóttamenn til að koma og búa þar í landi. Fyrirtæki eða hópar einstaklinga sem eru í stakk búin til að aðstoða flóttamenn, fjárhagslega og með öðrum hætti, í samstarfi við ríkið stuðla þannig að því að fólk geti skapað sér nýtt líf í Kanada. Síðan þá hafa meira en 200.000 manns fundið sér heimili í Kanada með þessu móti. Kerfið hefur orðið fyrirmynd að, og haft áhrif á, flóttamannastefnu í öðrum Samveldislöndum eins og Bretlandi og Ástralíu. Íslendingar hafa tekið á móti um 695 kvótaflóttamönnum frá árinu 1956. Það eru eflaust ýmsir á því að við gætum vel gert betur hvað þetta varðar. Við getum ef til vill lært af Kanadamönnum hvernig við getum virkjað fólk og fyrirtæki til að leggja sitt af mörkum í þessum málaflokki í stað þess að treysta eingöngu á hið opinbera. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Davíð Þorláksson Mest lesið Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen Skoðun Of sein til að ættleiða Silja Dögg Gunnarsdóttir Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun
Það er við hæfi á aðventunni að huga að þeim sem hafa það ekki jafn gott og við. Flóttamannastofnun SÞ telur að aldrei hafi fleiri verið þvingaðir á flótta árið 2016, eða 68,5 milljónir. Þetta er eitt stærsta vandamálið sem heimsbyggðin stendur frammi fyrir. Okkur sem getum verið heima hjá okkur ber skylda til að leggja okkar af mörkum og taka vel á móti þeim sem við getum. Það skemmir heldur ekki fyrir að rannsóknir sýna að innflytjendur hafa jákvæð áhrif á efnahag þróaðra ríkja. Kanadamenn létu ekki sitt eftir liggja þegar flóttamenn streymdu frá Indókína á 8. áratugnum. Þeir komu á fót kerfi þar sem einkaaðilum bauðst að styrkja flóttamenn til að koma og búa þar í landi. Fyrirtæki eða hópar einstaklinga sem eru í stakk búin til að aðstoða flóttamenn, fjárhagslega og með öðrum hætti, í samstarfi við ríkið stuðla þannig að því að fólk geti skapað sér nýtt líf í Kanada. Síðan þá hafa meira en 200.000 manns fundið sér heimili í Kanada með þessu móti. Kerfið hefur orðið fyrirmynd að, og haft áhrif á, flóttamannastefnu í öðrum Samveldislöndum eins og Bretlandi og Ástralíu. Íslendingar hafa tekið á móti um 695 kvótaflóttamönnum frá árinu 1956. Það eru eflaust ýmsir á því að við gætum vel gert betur hvað þetta varðar. Við getum ef til vill lært af Kanadamönnum hvernig við getum virkjað fólk og fyrirtæki til að leggja sitt af mörkum í þessum málaflokki í stað þess að treysta eingöngu á hið opinbera.