Hverfandi stofn Guðmundur Brynjólfsson skrifar 15. október 2018 08:00 Hún var ófríð. Klæddi sig sundurlaust og yfirleitt í drapplit föt. Venjulega í þvældri popplínkápu í grámóskulegum lit, ætíð í brúnum buxum úr einhverju því efni sem alltaf sýndist skítugt. Oft í litlausum óburstuðum skóm en til spari hafði hún rúskinnsskó flatbotna, útjaskaða á hælunum og var storkin selta á tánum. Vann vestur í Háskóla, á Raunvísindastofnun eða ámóta batteríi, þar setti hún línurit í möppur og skráði niður tölur, tölur sem vörðuðu eyðingu jökla. Í hverju hádegishléi gekk hún niður í Norræna hús og kíkti í sænsku dagblöðin en hún hafði búið fjögur ár í Lundi, þá var maðurinn hennar að taka gráðu í stærðfræðilegri efnafræði. Hann kenndi við menntaskóla. Ég vissi aldrei hvaða skóla enda fór lítið fyrir manninum. Þau drukku eina rauðvínsflösku á hverju kvöldi og ýmist lásu eða hlustuðu á Rás eitt – þau voru ekki með sjónvarp. Hann var þjakaður af flösuexemi og hreistraði alveg hroðalega á veturna, því lét hann lítið fyrir sér fara og fór ekki neitt nema til og frá vinnu. Aftur á móti tók hún virkan þátt í félagsstörfum. Var í stjórn Friðarsamtaka kvenna og virk í Norræna félaginu og einu sinni á ári fór hún í gönguferð með Ferðafélagi Íslands og sótti myndakvöld í þeim félagsskap á vetrum. Hún var virk í kór sem námsmenn í Lundi höfðu stofnað haustið 1976 en sá hópur hélt vel saman og söng sér til ánægju einu sinni í viku á veturna. Þau áttu ekki börn því hún hafði farið í legnám sem ung kona vegna þrálátra ígerða og var barnleysið þeim nokkur raun. Sérstaklega honum því hann var barngóður. Hún var fálátari við börn og leiðinleg manneskja. Er nokkuð skrítið þótt VG sé getulaus flokkur? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Brynjólfsson Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Hún var ófríð. Klæddi sig sundurlaust og yfirleitt í drapplit föt. Venjulega í þvældri popplínkápu í grámóskulegum lit, ætíð í brúnum buxum úr einhverju því efni sem alltaf sýndist skítugt. Oft í litlausum óburstuðum skóm en til spari hafði hún rúskinnsskó flatbotna, útjaskaða á hælunum og var storkin selta á tánum. Vann vestur í Háskóla, á Raunvísindastofnun eða ámóta batteríi, þar setti hún línurit í möppur og skráði niður tölur, tölur sem vörðuðu eyðingu jökla. Í hverju hádegishléi gekk hún niður í Norræna hús og kíkti í sænsku dagblöðin en hún hafði búið fjögur ár í Lundi, þá var maðurinn hennar að taka gráðu í stærðfræðilegri efnafræði. Hann kenndi við menntaskóla. Ég vissi aldrei hvaða skóla enda fór lítið fyrir manninum. Þau drukku eina rauðvínsflösku á hverju kvöldi og ýmist lásu eða hlustuðu á Rás eitt – þau voru ekki með sjónvarp. Hann var þjakaður af flösuexemi og hreistraði alveg hroðalega á veturna, því lét hann lítið fyrir sér fara og fór ekki neitt nema til og frá vinnu. Aftur á móti tók hún virkan þátt í félagsstörfum. Var í stjórn Friðarsamtaka kvenna og virk í Norræna félaginu og einu sinni á ári fór hún í gönguferð með Ferðafélagi Íslands og sótti myndakvöld í þeim félagsskap á vetrum. Hún var virk í kór sem námsmenn í Lundi höfðu stofnað haustið 1976 en sá hópur hélt vel saman og söng sér til ánægju einu sinni í viku á veturna. Þau áttu ekki börn því hún hafði farið í legnám sem ung kona vegna þrálátra ígerða og var barnleysið þeim nokkur raun. Sérstaklega honum því hann var barngóður. Hún var fálátari við börn og leiðinleg manneskja. Er nokkuð skrítið þótt VG sé getulaus flokkur?
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun