Hverfandi stofn Guðmundur Brynjólfsson skrifar 15. október 2018 08:00 Hún var ófríð. Klæddi sig sundurlaust og yfirleitt í drapplit föt. Venjulega í þvældri popplínkápu í grámóskulegum lit, ætíð í brúnum buxum úr einhverju því efni sem alltaf sýndist skítugt. Oft í litlausum óburstuðum skóm en til spari hafði hún rúskinnsskó flatbotna, útjaskaða á hælunum og var storkin selta á tánum. Vann vestur í Háskóla, á Raunvísindastofnun eða ámóta batteríi, þar setti hún línurit í möppur og skráði niður tölur, tölur sem vörðuðu eyðingu jökla. Í hverju hádegishléi gekk hún niður í Norræna hús og kíkti í sænsku dagblöðin en hún hafði búið fjögur ár í Lundi, þá var maðurinn hennar að taka gráðu í stærðfræðilegri efnafræði. Hann kenndi við menntaskóla. Ég vissi aldrei hvaða skóla enda fór lítið fyrir manninum. Þau drukku eina rauðvínsflösku á hverju kvöldi og ýmist lásu eða hlustuðu á Rás eitt – þau voru ekki með sjónvarp. Hann var þjakaður af flösuexemi og hreistraði alveg hroðalega á veturna, því lét hann lítið fyrir sér fara og fór ekki neitt nema til og frá vinnu. Aftur á móti tók hún virkan þátt í félagsstörfum. Var í stjórn Friðarsamtaka kvenna og virk í Norræna félaginu og einu sinni á ári fór hún í gönguferð með Ferðafélagi Íslands og sótti myndakvöld í þeim félagsskap á vetrum. Hún var virk í kór sem námsmenn í Lundi höfðu stofnað haustið 1976 en sá hópur hélt vel saman og söng sér til ánægju einu sinni í viku á veturna. Þau áttu ekki börn því hún hafði farið í legnám sem ung kona vegna þrálátra ígerða og var barnleysið þeim nokkur raun. Sérstaklega honum því hann var barngóður. Hún var fálátari við börn og leiðinleg manneskja. Er nokkuð skrítið þótt VG sé getulaus flokkur? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Brynjólfsson Mest lesið Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Trúin á samvinnupólitík Sara Dögg Svanhildardóttir Skoðun
Hún var ófríð. Klæddi sig sundurlaust og yfirleitt í drapplit föt. Venjulega í þvældri popplínkápu í grámóskulegum lit, ætíð í brúnum buxum úr einhverju því efni sem alltaf sýndist skítugt. Oft í litlausum óburstuðum skóm en til spari hafði hún rúskinnsskó flatbotna, útjaskaða á hælunum og var storkin selta á tánum. Vann vestur í Háskóla, á Raunvísindastofnun eða ámóta batteríi, þar setti hún línurit í möppur og skráði niður tölur, tölur sem vörðuðu eyðingu jökla. Í hverju hádegishléi gekk hún niður í Norræna hús og kíkti í sænsku dagblöðin en hún hafði búið fjögur ár í Lundi, þá var maðurinn hennar að taka gráðu í stærðfræðilegri efnafræði. Hann kenndi við menntaskóla. Ég vissi aldrei hvaða skóla enda fór lítið fyrir manninum. Þau drukku eina rauðvínsflösku á hverju kvöldi og ýmist lásu eða hlustuðu á Rás eitt – þau voru ekki með sjónvarp. Hann var þjakaður af flösuexemi og hreistraði alveg hroðalega á veturna, því lét hann lítið fyrir sér fara og fór ekki neitt nema til og frá vinnu. Aftur á móti tók hún virkan þátt í félagsstörfum. Var í stjórn Friðarsamtaka kvenna og virk í Norræna félaginu og einu sinni á ári fór hún í gönguferð með Ferðafélagi Íslands og sótti myndakvöld í þeim félagsskap á vetrum. Hún var virk í kór sem námsmenn í Lundi höfðu stofnað haustið 1976 en sá hópur hélt vel saman og söng sér til ánægju einu sinni í viku á veturna. Þau áttu ekki börn því hún hafði farið í legnám sem ung kona vegna þrálátra ígerða og var barnleysið þeim nokkur raun. Sérstaklega honum því hann var barngóður. Hún var fálátari við börn og leiðinleg manneskja. Er nokkuð skrítið þótt VG sé getulaus flokkur?
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun