Landinn Óttar Guðmundsson skrifar 13. maí 2017 07:00 Á undanförnum árum hafa ungir kvikmyndagerðarmenn sýnt nokkrar keimlíkar bíómyndir um lífið í litlu þorpi úti á landi. Ungur Reykvíkingur fer í heimsókn til ættingja í afskekktum firði. Þar verður hann vitni að gegndarlausu fylleríi, kynsvalli og venjulega einni jarðarför. (Allir félagar í áhugaleikhúsi staðarins fá hlutverk í þeirri senu.) Þorpsbúar eru einfalt og barnalegt fólk sem verður að hella í sig áfengi til að geta afborið fábreytileikann. Faðir drengsins er veiklundað góðmenni sem drekkur í sífellu en lofar bót og betran. Reykvíkingurinn ungi þráir bara að komast aftur heim til vina sinna í Breiðholtinu en hressist þegar hann hefur aðlagast sukkinu og samfélaginu. Venjulega er hann barinn í miðri mynd út af fallegustu stelpunni á svæðinu en jafnar sig. Lífinu úti á landi er lýst af fagmennsku jafnvel þótt leikstjórinn hafi aldrei búið utan Reykjavíkur. Höfundarnir kunna ágætlega á enskuskotið tungutak þorpsbúa. Harðgerðir sjómenn á Þingeyri tala eins og dyraverðir í 101 Reykjavík og segja fökk í tíma og ótíma. Fyrir ókunnuga er um stutt innlit í Sódómu/Gómorru að ræða. Til allrar hamingju er þó til önnur sýn af lífinu á landsbyggðinni, sjónvarpsþáttur Gísla Einarssonar, Landinn, í boði RÚV á sunnudagskvöldum. Dregin er upp merkileg mynd af fjölbreyttu og iðandi mannlífi þar sem fólk talar íslensku og hefur gaman af lífinu. Glaðbeittar húsmæður segja frá nýjungum í minjagripagerð fyrir ferðamenn. Kafari gælir við illúðlegan steinbít á hafsbotni. Ungir iðnnemar byggja timburhús með gömlu lagi og horfnum vinnuaðferðum. Fylgst er með fermingarbörnum sem baka sjálf kransakökuna. Áhorfendur fyllast þakklæti fyrir þessa fallegu og raunsönnu sýn Landans á mannlífið utan Reykjavíkur sem er í hróplegri andstöðu við staðalímyndir kvikmyndagerðarmannanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Fylgishrun Höllu Hrundar staðfest Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun „Hlutdrægni” Ríkisútvarpsins og „hnignun” íslenskunnar Magnús Lyngdal Magnússon Skoðun Hún Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Búum til börn Ingibjörg Isaksen Skoðun Sósíalismi sem trúarbrögð Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Á Bessastöðum? Ingunn Ásdísardóttir Skoðun Til hamingju, Kópavogur! Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun
Á undanförnum árum hafa ungir kvikmyndagerðarmenn sýnt nokkrar keimlíkar bíómyndir um lífið í litlu þorpi úti á landi. Ungur Reykvíkingur fer í heimsókn til ættingja í afskekktum firði. Þar verður hann vitni að gegndarlausu fylleríi, kynsvalli og venjulega einni jarðarför. (Allir félagar í áhugaleikhúsi staðarins fá hlutverk í þeirri senu.) Þorpsbúar eru einfalt og barnalegt fólk sem verður að hella í sig áfengi til að geta afborið fábreytileikann. Faðir drengsins er veiklundað góðmenni sem drekkur í sífellu en lofar bót og betran. Reykvíkingurinn ungi þráir bara að komast aftur heim til vina sinna í Breiðholtinu en hressist þegar hann hefur aðlagast sukkinu og samfélaginu. Venjulega er hann barinn í miðri mynd út af fallegustu stelpunni á svæðinu en jafnar sig. Lífinu úti á landi er lýst af fagmennsku jafnvel þótt leikstjórinn hafi aldrei búið utan Reykjavíkur. Höfundarnir kunna ágætlega á enskuskotið tungutak þorpsbúa. Harðgerðir sjómenn á Þingeyri tala eins og dyraverðir í 101 Reykjavík og segja fökk í tíma og ótíma. Fyrir ókunnuga er um stutt innlit í Sódómu/Gómorru að ræða. Til allrar hamingju er þó til önnur sýn af lífinu á landsbyggðinni, sjónvarpsþáttur Gísla Einarssonar, Landinn, í boði RÚV á sunnudagskvöldum. Dregin er upp merkileg mynd af fjölbreyttu og iðandi mannlífi þar sem fólk talar íslensku og hefur gaman af lífinu. Glaðbeittar húsmæður segja frá nýjungum í minjagripagerð fyrir ferðamenn. Kafari gælir við illúðlegan steinbít á hafsbotni. Ungir iðnnemar byggja timburhús með gömlu lagi og horfnum vinnuaðferðum. Fylgst er með fermingarbörnum sem baka sjálf kransakökuna. Áhorfendur fyllast þakklæti fyrir þessa fallegu og raunsönnu sýn Landans á mannlífið utan Reykjavíkur sem er í hróplegri andstöðu við staðalímyndir kvikmyndagerðarmannanna.
Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun