Systir mín er hetja Styrkár Hallsson skrifar 7. september 2015 11:07 Systir mín hefur glímt við átröskun. Átröskun er hættulegur sjúkdómur sem getur valdið dauða og hefur hamlandi áhrif á daglegt líf þanns veika. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átröskun skipta miklu máli í gegnum veikindaferlið. Sjúkdómurinn hefur venjulega mikil áhrif á aðstandendur enda erfitt að horfa upp á einhvern nákominn sér þjást. Ég hef lært af veikindum systur minnar að átröskun er mjög flókinn sjúkdómur og viðureignin við veikindin er langhlaup. Bakslög eru algeng og batinn er ekki línulegur heldur sveiflukenndur, blessunarlega næst þó oft fullur bati. Átröskunum fylgir oft mikil vanlíðan og þunglyndi fyrir þann veika. Það getur verið erfitt að halda daglegu lífi hjá sér gangandi og njóta lífsins á meðan einhver náinn manni er mjög veikur. Það tók mig langan tíma að gera mér grein fyrir því að ég veiti systur minni ekki aðstoð með því að líða illa yfir hennar veikindum. Ég þurfti líka tíma til að átta mig á því að ég hjálpa henni ekki með því að hætta að gera hluti sem ég hef ánægju af. Það getur verið þeim sem þjáist af sjúkdómnum mikil hvatning að aðstandendur reyni sitt besta við að láta lífið ganga sinn vanagang. Þannig nær átröskunin sem minnstu valdi yfir lífinu. Þetta er þó hægara sagt en gert og það tekur tíma að venjast þessu. Við fjölskyldan fengum þessi ráð frá fagaðilum og eftir á að hyggja hefur þetta reynst vel en vissulega verið mjög erfitt. Ég og systir mín höfum alla tíð verið mjög náin og hún ekki bara verið systir mín heldur líka besta vinkona. Það hefur verið þyngra en tárum taki að horfa á einstakling svona nákominn sér þurfa glíma við átröskun. Ekki síst vegna þess að erfitt er að skilja átröskun og hvernig það er að glíma við sjúkdóminn. Ég hef þurft að taka í sátt að skilja ekki það sem systir mín glímir við og ég tel mikilvægt fyrir aðstandendur, og í raun alla sem þjást ekki af sjúkdómnum að hafa það í huga. Eins undarlega og það kann að hljóma þá finnst mér þetta verða til þess að ég geti sýnt systur minni sem mestan skilning og stuðning. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átraskanir verða oft mjög ráðvilltir og vita ekki hvernig best er að veita stuðning og hegða sér gagnvart þeim veika. Eftir því sem tíminn líður og reynsla manns eykst verður þetta auðveldara. Ég hef til dæmis öðlast reynslu og lært mikið á því hvernig mér finnst best að haga lífi mínu og vinna með eigin tilfinningar þegar systir mín hefur verið hvað veikust. Upplýsingaflæði milli aðstandenda getur án efa stutt aðstandendur í því að styðja hvorn við annan ásamt því að gera aðstandendur betur í stakk búna til að veita þeim veika stuðning og verða öruggari gagnvart honum í hegðun. Það hefði verið mikill stuðningur fyrir okkur fjölskylduna að geta rætt við aðra aðstandendur átröskunarsjúklinga í gegnum veikindi systur minnar. Ég tel gífurlega mikilvægt fyrir bæði þann veika og fjölskyldu hans að gefa aldrei upp á bátinn, vonina um batann. Von er það sem hefur haldið okkur fjölskyldunni gangandi í baráttu systur minnar. Vonin er gífurlega mikilvæg fyrir þann veika til þess að halda alltaf í þá trú og von að batinn muni einn daginn koma. Það hjálpaði mér og fjölskyldu í gegnum erfiðustu kafla veikindanna að hafa alltaf á bakvið eyrað að veikindin væru tímabundið ástand. Mig langar að biðla til allra aðstandenda og þeirra sem glíma við átröskunarsjúkdóma að halda í vonina því fullur bati er mögulegur. Tölur sýna okkur að mikill meirihluti þeirra sem glíma við átröskun ná fullum bata. Þann 10. september verða stofnuð ný stuðnings- og baráttusamtök fólks með átröskun og aðstandenda þeirra. Félagið heitir Vonarstyrkur, og er því ætlað að vera vettvangur fólks sem hefur orðið fyrir áhrifum þessa sjúkdóms. Allir þeir sem hafa áhuga á því að vinna að þessu máli, eru hvattir til að mæta og taka þátt. Fundurinn verður haldinn í húsnæði Geðhjálpar, Borgartúni 30 og hefst klukkan 20:00. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Systir mín hefur glímt við átröskun. Átröskun er hættulegur sjúkdómur sem getur valdið dauða og hefur hamlandi áhrif á daglegt líf þanns veika. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átröskun skipta miklu máli í gegnum veikindaferlið. Sjúkdómurinn hefur venjulega mikil áhrif á aðstandendur enda erfitt að horfa upp á einhvern nákominn sér þjást. Ég hef lært af veikindum systur minnar að átröskun er mjög flókinn sjúkdómur og viðureignin við veikindin er langhlaup. Bakslög eru algeng og batinn er ekki línulegur heldur sveiflukenndur, blessunarlega næst þó oft fullur bati. Átröskunum fylgir oft mikil vanlíðan og þunglyndi fyrir þann veika. Það getur verið erfitt að halda daglegu lífi hjá sér gangandi og njóta lífsins á meðan einhver náinn manni er mjög veikur. Það tók mig langan tíma að gera mér grein fyrir því að ég veiti systur minni ekki aðstoð með því að líða illa yfir hennar veikindum. Ég þurfti líka tíma til að átta mig á því að ég hjálpa henni ekki með því að hætta að gera hluti sem ég hef ánægju af. Það getur verið þeim sem þjáist af sjúkdómnum mikil hvatning að aðstandendur reyni sitt besta við að láta lífið ganga sinn vanagang. Þannig nær átröskunin sem minnstu valdi yfir lífinu. Þetta er þó hægara sagt en gert og það tekur tíma að venjast þessu. Við fjölskyldan fengum þessi ráð frá fagaðilum og eftir á að hyggja hefur þetta reynst vel en vissulega verið mjög erfitt. Ég og systir mín höfum alla tíð verið mjög náin og hún ekki bara verið systir mín heldur líka besta vinkona. Það hefur verið þyngra en tárum taki að horfa á einstakling svona nákominn sér þurfa glíma við átröskun. Ekki síst vegna þess að erfitt er að skilja átröskun og hvernig það er að glíma við sjúkdóminn. Ég hef þurft að taka í sátt að skilja ekki það sem systir mín glímir við og ég tel mikilvægt fyrir aðstandendur, og í raun alla sem þjást ekki af sjúkdómnum að hafa það í huga. Eins undarlega og það kann að hljóma þá finnst mér þetta verða til þess að ég geti sýnt systur minni sem mestan skilning og stuðning. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átraskanir verða oft mjög ráðvilltir og vita ekki hvernig best er að veita stuðning og hegða sér gagnvart þeim veika. Eftir því sem tíminn líður og reynsla manns eykst verður þetta auðveldara. Ég hef til dæmis öðlast reynslu og lært mikið á því hvernig mér finnst best að haga lífi mínu og vinna með eigin tilfinningar þegar systir mín hefur verið hvað veikust. Upplýsingaflæði milli aðstandenda getur án efa stutt aðstandendur í því að styðja hvorn við annan ásamt því að gera aðstandendur betur í stakk búna til að veita þeim veika stuðning og verða öruggari gagnvart honum í hegðun. Það hefði verið mikill stuðningur fyrir okkur fjölskylduna að geta rætt við aðra aðstandendur átröskunarsjúklinga í gegnum veikindi systur minnar. Ég tel gífurlega mikilvægt fyrir bæði þann veika og fjölskyldu hans að gefa aldrei upp á bátinn, vonina um batann. Von er það sem hefur haldið okkur fjölskyldunni gangandi í baráttu systur minnar. Vonin er gífurlega mikilvæg fyrir þann veika til þess að halda alltaf í þá trú og von að batinn muni einn daginn koma. Það hjálpaði mér og fjölskyldu í gegnum erfiðustu kafla veikindanna að hafa alltaf á bakvið eyrað að veikindin væru tímabundið ástand. Mig langar að biðla til allra aðstandenda og þeirra sem glíma við átröskunarsjúkdóma að halda í vonina því fullur bati er mögulegur. Tölur sýna okkur að mikill meirihluti þeirra sem glíma við átröskun ná fullum bata. Þann 10. september verða stofnuð ný stuðnings- og baráttusamtök fólks með átröskun og aðstandenda þeirra. Félagið heitir Vonarstyrkur, og er því ætlað að vera vettvangur fólks sem hefur orðið fyrir áhrifum þessa sjúkdóms. Allir þeir sem hafa áhuga á því að vinna að þessu máli, eru hvattir til að mæta og taka þátt. Fundurinn verður haldinn í húsnæði Geðhjálpar, Borgartúni 30 og hefst klukkan 20:00.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar