Alþingi eða gaggó? Valgerður Árnadóttir skrifar 5. maí 2015 10:06 Ég er að ala upp ungling og það vita allir sem það hafa reynt að það tekur oft á, skilningur margra unglinga á heiminn er takmarkaður og sjálfmiðaður og nær ekki langt útfyrir eigin rass.Eftir því sem ég rekst á fleiri misskilninga og takmarkanir í skilningi unglingsins míns, þeim mun meira finnst mér átök mín líkjast þeim sem almenningur á við ríkisstjórnina þessa dagana. Segjum að við færum í frí í nokkrar vikur og létum unglingnum í té ábyrgðina fyrir heimilinu og yngri systkinunum, hvernig færi það? Unglingurinn fengi vissa upphæð til að dekka útgjöld, myndi hann fara skynsamlega með þann pening? Hann fengi plan til að framfylgja varðandi þrif og annað, færi hann eftir því? Er hægt að ætlast til þess að manneskja sem aldrei hefur dýft hendi í skúringafötu fari að skúra? Er líklegt að unglingurinn kaupi hollan mat og eldi handa yngri systkinum eða fer hann og kaupir örbylgjupizzur og eyðir rest í gos og snakk handa sér og félögunum? Það veit hvert foreldri að ef hann skilur ungling eftir heima með ábyrgðina að hann má ekki búast við miklu, hann kemur líklega heim í klístrað gólf, kúgfullan þvottastamp og skítug börn í sykursjokki. En þó treysti ég unglingnum mínum frekar fyrir heimilinu heldur en núverandi ríkisstjórn. Önnur líkindi með unglingi og núverandi ríkisstjórn er vinsældakeppnin, það skiptir mestu máli að vera vinsæll og passa inn í hópinn sem manni finnst kúl, hópþrýstingurinn er gífurlegur og eldri krakkarnir sem litið er upp til geta fengið krakkann sem dáir þá til að gera tóma vitleysu, hann fær kjörið tækifæri til að halda flottasta partýið þegar mamma og pabbi eru ekki heima. Þar sem hann er líka með óvænt peningaforráð þá er lítið mál að lána (eða gefa) vinunum pening fyrir veigum og því sem hugurinn girnist. Unglingurinn hefur voða litlar áhyggjur af því að vasapeningurinn klárist því mamma og pabbi hafa alltaf reddað málum, það er á þeirra ábyrgð að vinna fyrir heimilinu og sjá fyrir börnunum. Afhverju ættum við að búast við að ráðamenn þessarar þjóðar skilji kröfur launafólks þegar þeir sjálfir hafa aldrei þurft að hafa áhyggjur af næstu mánaðamótum? Hvernig getum við ætlast til þess að þeir skilji hvernig það er að vera fastur í skuldafangelsi með íbúðalán langt yfir sölumati og þurfa taka afleiðingum þess þegar það tíðkast í þeirra röðum að afskrifa skuldir hvors annars. Þeirra prívat og persónulega kennitala verður aldrei ónýt því þeir passa sig á að félög í þeirra eigu taki skellinn en ekki þeir sjálfir. Þeir eru snillingar í að færa tölur hingað og þangað en aldrei lækkar upphæðin á eigin útgjaldareikning og aldrei er hætta á því að þeir missi heimili sín eða að börnin þeirra fái ekki að borða. Ég veit ekki með ykkur en ég er búin að fá nóg af þessum ungling, að halda honum uppi þar sem hann gerir ekkert fyrir mig annað en að heimta meiri vasapening og flottustu merkjafötin án þess að þurfa lyfta fingri, það er kominn tími til að reka hann að heiman og láta hann læra á lífið, vinna fyrir sér og borga reikninga. Síðustu kosningar eru klassískt dæmi þess að vinsælu krakkarnir lofuðu að bjóða lúðunum í flottu partýin og lúðarnir trúðu því, það vilja allir vera með, vera töff og kúl, en vinsælu krakkarnir sviku þessi loforð, ekki séns að þau vildu hafa þessa lúða í partýinu þegar vinsældakosningin var unnin og þeir orðnir „Prom Kings“. Því miður er það nú svo að gott og frambærilegt fólk forðast að fara í stjórnmál því það er komið yfir það að vera í gaggó, það nennir ekki þessum skrípaleik, en ég vona og biðla til ykkar sem vitið að þið gætuð gert þetta betur að láta að ykkur kveða, við þurfum að breyta þessu öllu og gera krökkunum sem sitja inni á þingi grein fyrir að þau eru fallinn, þau stóðust ekki prófin og eru rekin.P.S. Til unglinganna sem þetta lesa, ég er alls ekki að setja út á ykkur, þetta er bara myndlíking, ef þið eruð sjálfhverf núna þá er það bara þroskastig og mestar líkur að þið vaxið uppúr því þó ekki geri það allir eins og dæmin sanna.Vil mæla með því við alla unglinga og fullorðna að þið hugið að framtíðinni ykkar strax í dag og skrifið undir þetta, takk! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Valgerður Árnadóttir Mest lesið Halldór 15.11.2025 Halldór Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Skoðun Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvenær er nóg orðið nóg? Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Hringekjuspuni bankastjórans: Kjósum frekar breytilega og háa vexti Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Ég er að ala upp ungling og það vita allir sem það hafa reynt að það tekur oft á, skilningur margra unglinga á heiminn er takmarkaður og sjálfmiðaður og nær ekki langt útfyrir eigin rass.Eftir því sem ég rekst á fleiri misskilninga og takmarkanir í skilningi unglingsins míns, þeim mun meira finnst mér átök mín líkjast þeim sem almenningur á við ríkisstjórnina þessa dagana. Segjum að við færum í frí í nokkrar vikur og létum unglingnum í té ábyrgðina fyrir heimilinu og yngri systkinunum, hvernig færi það? Unglingurinn fengi vissa upphæð til að dekka útgjöld, myndi hann fara skynsamlega með þann pening? Hann fengi plan til að framfylgja varðandi þrif og annað, færi hann eftir því? Er hægt að ætlast til þess að manneskja sem aldrei hefur dýft hendi í skúringafötu fari að skúra? Er líklegt að unglingurinn kaupi hollan mat og eldi handa yngri systkinum eða fer hann og kaupir örbylgjupizzur og eyðir rest í gos og snakk handa sér og félögunum? Það veit hvert foreldri að ef hann skilur ungling eftir heima með ábyrgðina að hann má ekki búast við miklu, hann kemur líklega heim í klístrað gólf, kúgfullan þvottastamp og skítug börn í sykursjokki. En þó treysti ég unglingnum mínum frekar fyrir heimilinu heldur en núverandi ríkisstjórn. Önnur líkindi með unglingi og núverandi ríkisstjórn er vinsældakeppnin, það skiptir mestu máli að vera vinsæll og passa inn í hópinn sem manni finnst kúl, hópþrýstingurinn er gífurlegur og eldri krakkarnir sem litið er upp til geta fengið krakkann sem dáir þá til að gera tóma vitleysu, hann fær kjörið tækifæri til að halda flottasta partýið þegar mamma og pabbi eru ekki heima. Þar sem hann er líka með óvænt peningaforráð þá er lítið mál að lána (eða gefa) vinunum pening fyrir veigum og því sem hugurinn girnist. Unglingurinn hefur voða litlar áhyggjur af því að vasapeningurinn klárist því mamma og pabbi hafa alltaf reddað málum, það er á þeirra ábyrgð að vinna fyrir heimilinu og sjá fyrir börnunum. Afhverju ættum við að búast við að ráðamenn þessarar þjóðar skilji kröfur launafólks þegar þeir sjálfir hafa aldrei þurft að hafa áhyggjur af næstu mánaðamótum? Hvernig getum við ætlast til þess að þeir skilji hvernig það er að vera fastur í skuldafangelsi með íbúðalán langt yfir sölumati og þurfa taka afleiðingum þess þegar það tíðkast í þeirra röðum að afskrifa skuldir hvors annars. Þeirra prívat og persónulega kennitala verður aldrei ónýt því þeir passa sig á að félög í þeirra eigu taki skellinn en ekki þeir sjálfir. Þeir eru snillingar í að færa tölur hingað og þangað en aldrei lækkar upphæðin á eigin útgjaldareikning og aldrei er hætta á því að þeir missi heimili sín eða að börnin þeirra fái ekki að borða. Ég veit ekki með ykkur en ég er búin að fá nóg af þessum ungling, að halda honum uppi þar sem hann gerir ekkert fyrir mig annað en að heimta meiri vasapening og flottustu merkjafötin án þess að þurfa lyfta fingri, það er kominn tími til að reka hann að heiman og láta hann læra á lífið, vinna fyrir sér og borga reikninga. Síðustu kosningar eru klassískt dæmi þess að vinsælu krakkarnir lofuðu að bjóða lúðunum í flottu partýin og lúðarnir trúðu því, það vilja allir vera með, vera töff og kúl, en vinsælu krakkarnir sviku þessi loforð, ekki séns að þau vildu hafa þessa lúða í partýinu þegar vinsældakosningin var unnin og þeir orðnir „Prom Kings“. Því miður er það nú svo að gott og frambærilegt fólk forðast að fara í stjórnmál því það er komið yfir það að vera í gaggó, það nennir ekki þessum skrípaleik, en ég vona og biðla til ykkar sem vitið að þið gætuð gert þetta betur að láta að ykkur kveða, við þurfum að breyta þessu öllu og gera krökkunum sem sitja inni á þingi grein fyrir að þau eru fallinn, þau stóðust ekki prófin og eru rekin.P.S. Til unglinganna sem þetta lesa, ég er alls ekki að setja út á ykkur, þetta er bara myndlíking, ef þið eruð sjálfhverf núna þá er það bara þroskastig og mestar líkur að þið vaxið uppúr því þó ekki geri það allir eins og dæmin sanna.Vil mæla með því við alla unglinga og fullorðna að þið hugið að framtíðinni ykkar strax í dag og skrifið undir þetta, takk!
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar