Hreppaflutningar Guðmundur Karlsson skrifar 17. desember 2014 07:00 Sum okkar muna eftir því að í febrúar árið 2000 setti nýr iðnaðarráðherra Framsóknarflokksins fram tillögu um að flytja aðalstöðvar Rarik til Akureyrar. Kallað var til ráðgjafafyrirtæki sem fékk það verkefni að gera úttekt sem skyldi sýna fram á að flutningurinn yrði hagkvæmur. Í úttektinni var til dæmis ekki eitt orð um dýrari rekstur aðalskrifstofu eftir flutning. Þrátt fyrir athugasemdir og mótmæli okkar starfsmanna í Reykjavík, sem bentum á falsaðar tölur og slæleg vinnubrögð við úttektina, var málið keyrt áfram og allt virtist stefna í flutning. Á sama tíma var verið að þvinga Byggðastofnun með sömu aðferðum til Sauðárkróks og skömmu áður höfðu Landmælingar fengið að flytja til Akraness. Hér er útdráttur úr mínum athugasemdum frá 2.2.2000, en svona upplifðum við starfsmenn Rarik í Reykjavík viðhorf ráðuneytisins til okkar: „Fólkið sem vinnur á aðalskrifstofu RARIK er flest gamalt og afdankað stofnanalið sem enginn missir er að, ef það skyldi nú heltast úr lestinni við flutninginn, enda skapar það ný störf á Akureyri. Starfsmennirnir sem flytjast með til Akureyrar sýna það hins vegar í verki að vinnan er þeim meira virði en fjölskyldan og vinartengslin, slíkur vinnukraftur sýnir þjónustulund sem ekki má forsmá!“ Sem betur fer valdi þáverandi iðnaðarráðherra að ræða við starfsmenn og skoða fleiri hliðar málsins áður en ákvörðun væri tekin, og fallið var frá flutningi höfuðstöðva Rarik árið 2000, enda augljóst orðið að mikið hagræði er fólgið í nálægð aðalstöðvanna við aðalhöfn landsins og alla birgjana auk þess sem meira en fimmtungur viðskiptamanna Rarik er búsettur á höfuðborgarsvæðinu. Nú dregur aftur til tíðinda hjá Rarik. Forsætisráðherra fann það verkefni fyrir nokkra aðstoðarmenn að vinna tillögur sérstaklega með hag Norðvesturlands að leiðarljósi, þó ekki Vestfjarða, og hafa þeir komist að þeirri niðurstöðu að höfuðstöðvar Rarik og rekstur skipa Landhelgisgæslunnar eigi best heima á Sauðárkróki. Forsætisráðherra velur á hefðbundinn hátt að skella þessu framan í landsmenn án samtals eða samráðs. Viðbrögð sveitarstjórnarmanna utan Norðvesturlands sýna að þessar tillögur eru ekki til þess fallnar að stuðla að friði í landinu, fremur benda þau til að hreppapólitíkin eflist nú sem aldrei fyrr. Þessi aðferðafræði við virka byggðastefnu virðist nokkuð vinsæl meðal framámanna Framsóknarflokksins og sumra annarra stjórnmálamanna.Ekki hefðbundin ríkisstofnun Mig langar til að benda þessum hreppaflutningamönnum á nokkrar hugmyndir. Væri ekki þjóðráð að flytja aðalstöðvar Framsóknarflokksins á vel valinn stað á skagfirska efnahagssvæðinu? Forsætisráðherrann hefði allavega gott af vænum skammti af innri íhugun. Nú, og hvað um stjórnarráðið til Grímseyjar? Alþingi til Þingvalla? Þingmenn gætu þá aðstoðað við eftirlit með náttúrupössum ferðamanna milli funda. Þegar betur er að gáð, væri ekki ráð að flytja Reykjavík í heilu lagi á Sprengisand? Nóg er nú plássið! Hugsið ykkur friðinn sem gæti ríkt í vinnunni. Engir útlendingar til þess að trufla, ekkert salt til þess að eyðileggja bílana okkar, þarna gætum við unað í heimspekilegri ró og velt fyrir okkur hvernig leysa mætti lífsgátuna, ótrufluð af amstri umheimsins, sæl í okkar einangrun, sambandslaus og áhyggjulaus. Varðandi Rarik langar mig reyndar til að spyrja hvort það sé eðlilegt að ríkisstjórn Íslands skipti sér af staðsetningu á aðalskrifstofu fyrirtækisins. Árið 2006 var Rarik nefnilega gert að hlutafélagi og er fyrirtækið því ekki lengur hefðbundin ríkisstofnun. Í lögunum nr. 25 2006 um stofnun hlutafélagsins Rarik ohf. stendur í 2. grein: „Ákvæði laga um hlutafélög gilda um félagið ef ekki er kveðið á um annað í lögum þessum.“ Hvergi er í lögunum minnst á rétt eigenda til að skipta sér af rekstri fyrirtækisins á þennan hátt. Það kann vel að vera svo að meirihluti hluthafa geti þvingað fram slíkar breytingar á rekstri hlutafélags með tillögum á aðalfundum, en er það eðlilegt? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Vonbrigði fyrir þá verst settu Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Vanefndir Flugakademíu Íslands Gunnar Hjörtur Hagbarðsson Skoðun Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Baráttan heldur áfram Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vonbrigði fyrir þá verst settu Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Fögnum unnum sigrum og aðlögumst nýjum tímum Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Vanefndir Flugakademíu Íslands Gunnar Hjörtur Hagbarðsson skrifar Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Synjunarvald gegn virkjunum Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Dagsbirtan lyftir andanum Hólmfríður Ósmann Jónsdóttir,Hrefna Björg Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Spurt og svarað um útlendingamál Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Jafnaðarmannastefnan – stefna velferðar Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Enn og aftur sumarlokun hjá SÁÁ Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Fjárveitingar til vegamála standast engan samanburð Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Sjá meira
Sum okkar muna eftir því að í febrúar árið 2000 setti nýr iðnaðarráðherra Framsóknarflokksins fram tillögu um að flytja aðalstöðvar Rarik til Akureyrar. Kallað var til ráðgjafafyrirtæki sem fékk það verkefni að gera úttekt sem skyldi sýna fram á að flutningurinn yrði hagkvæmur. Í úttektinni var til dæmis ekki eitt orð um dýrari rekstur aðalskrifstofu eftir flutning. Þrátt fyrir athugasemdir og mótmæli okkar starfsmanna í Reykjavík, sem bentum á falsaðar tölur og slæleg vinnubrögð við úttektina, var málið keyrt áfram og allt virtist stefna í flutning. Á sama tíma var verið að þvinga Byggðastofnun með sömu aðferðum til Sauðárkróks og skömmu áður höfðu Landmælingar fengið að flytja til Akraness. Hér er útdráttur úr mínum athugasemdum frá 2.2.2000, en svona upplifðum við starfsmenn Rarik í Reykjavík viðhorf ráðuneytisins til okkar: „Fólkið sem vinnur á aðalskrifstofu RARIK er flest gamalt og afdankað stofnanalið sem enginn missir er að, ef það skyldi nú heltast úr lestinni við flutninginn, enda skapar það ný störf á Akureyri. Starfsmennirnir sem flytjast með til Akureyrar sýna það hins vegar í verki að vinnan er þeim meira virði en fjölskyldan og vinartengslin, slíkur vinnukraftur sýnir þjónustulund sem ekki má forsmá!“ Sem betur fer valdi þáverandi iðnaðarráðherra að ræða við starfsmenn og skoða fleiri hliðar málsins áður en ákvörðun væri tekin, og fallið var frá flutningi höfuðstöðva Rarik árið 2000, enda augljóst orðið að mikið hagræði er fólgið í nálægð aðalstöðvanna við aðalhöfn landsins og alla birgjana auk þess sem meira en fimmtungur viðskiptamanna Rarik er búsettur á höfuðborgarsvæðinu. Nú dregur aftur til tíðinda hjá Rarik. Forsætisráðherra fann það verkefni fyrir nokkra aðstoðarmenn að vinna tillögur sérstaklega með hag Norðvesturlands að leiðarljósi, þó ekki Vestfjarða, og hafa þeir komist að þeirri niðurstöðu að höfuðstöðvar Rarik og rekstur skipa Landhelgisgæslunnar eigi best heima á Sauðárkróki. Forsætisráðherra velur á hefðbundinn hátt að skella þessu framan í landsmenn án samtals eða samráðs. Viðbrögð sveitarstjórnarmanna utan Norðvesturlands sýna að þessar tillögur eru ekki til þess fallnar að stuðla að friði í landinu, fremur benda þau til að hreppapólitíkin eflist nú sem aldrei fyrr. Þessi aðferðafræði við virka byggðastefnu virðist nokkuð vinsæl meðal framámanna Framsóknarflokksins og sumra annarra stjórnmálamanna.Ekki hefðbundin ríkisstofnun Mig langar til að benda þessum hreppaflutningamönnum á nokkrar hugmyndir. Væri ekki þjóðráð að flytja aðalstöðvar Framsóknarflokksins á vel valinn stað á skagfirska efnahagssvæðinu? Forsætisráðherrann hefði allavega gott af vænum skammti af innri íhugun. Nú, og hvað um stjórnarráðið til Grímseyjar? Alþingi til Þingvalla? Þingmenn gætu þá aðstoðað við eftirlit með náttúrupössum ferðamanna milli funda. Þegar betur er að gáð, væri ekki ráð að flytja Reykjavík í heilu lagi á Sprengisand? Nóg er nú plássið! Hugsið ykkur friðinn sem gæti ríkt í vinnunni. Engir útlendingar til þess að trufla, ekkert salt til þess að eyðileggja bílana okkar, þarna gætum við unað í heimspekilegri ró og velt fyrir okkur hvernig leysa mætti lífsgátuna, ótrufluð af amstri umheimsins, sæl í okkar einangrun, sambandslaus og áhyggjulaus. Varðandi Rarik langar mig reyndar til að spyrja hvort það sé eðlilegt að ríkisstjórn Íslands skipti sér af staðsetningu á aðalskrifstofu fyrirtækisins. Árið 2006 var Rarik nefnilega gert að hlutafélagi og er fyrirtækið því ekki lengur hefðbundin ríkisstofnun. Í lögunum nr. 25 2006 um stofnun hlutafélagsins Rarik ohf. stendur í 2. grein: „Ákvæði laga um hlutafélög gilda um félagið ef ekki er kveðið á um annað í lögum þessum.“ Hvergi er í lögunum minnst á rétt eigenda til að skipta sér af rekstri fyrirtækisins á þennan hátt. Það kann vel að vera svo að meirihluti hluthafa geti þvingað fram slíkar breytingar á rekstri hlutafélags með tillögum á aðalfundum, en er það eðlilegt?
Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar