Um tilvist Ríkisútvarpsins Magnús Ragnarsson skrifar 13. janúar 2014 06:30 Í stofunni heima hjá mér er búnaður til móttöku á um 900 erlendum sjónvarpsrásum um gervihnött auk ótrúlegs framboðs á sjónvarpsþáttum og kvikmyndum um streymiþjónustur á borð við iTunes, Netflix og Hulu. Einkareknir íslenskir ljósvakamiðlar bjóða mér svo afbragðs skemmtun og afþreyingu, hvort sem er í áskrift eða ókeypis á rásum sem fjármagna starfsemi sína eingöngu með auglýsingum. Enginn hefur tölu á fjölda erlendra útvarpsstöðva sem standa til boða auk þess að Spotify Radio og Deezer hafa ráðist með látum inn á tónlistarmarkaðinn. Fréttir finnast svo víða að varla er hægt að forðast þær, dagblöð koma án greiðslu inn um póstlúguna, nýir miðlar spretta stöðugt upp á internetinu, Twitter og Facebook tengja svo umræðuna á rauntíma. Þurfa skattgreiðendur að bæta við þessa mynd með ríkisreknum fjölmiðli? Af hverju þarf hver einasti skattskyldur lögaðili á Íslandi að greiða nær 20 þúsund krónur á ári til reksturs Ríkisútvarpsins þegar Stöð 2 og Skjár Einn bjóða okkur upp á prýðis afþreyingu? Væri ekki þessum rúmu þremur milljörðum betur varið í tækjakaup fyrir Landspítalann? Nú eða einfaldlega lækka skatta og hækka ráðstöfunartekjur heimilanna þannig að allir geti kosið hvaða fjölmiðla þeir kaupa? En skattgreiðendur fengju þá ekki sérlega marga þætti þar sem íslensk menning og stjórnmál eru krufin til mergjar. Íslensk nútímatónlist, íslenska sinfónían og íslenskt leikhús myndu mun sjaldnar ná eyrum þeirra. Minni umfjöllun og greining yrði á heimsfréttum eins og þær snúa að Íslandi. Það yrði líka minna um nýja, leikna íslenska sjónvarpsþætti. Að sjálfsögðu myndum við áfram hafa Stöð 2, Skjá Einn og Bylgjuna sem hafa öll staðið sig afbragðs vel í ójafnri samkeppni við Ríkisútvarpið en við myndum samt missa af miklu því sem skiptir okkur máli. Hætt er við að íslenskur fjölbreytileiki myndi minnka mikið þegar enginn yrði ábyrgur fyrir skráningu á íslensku þjóðlífi og menningu. Meiri kröfur Ríkisútvarpið er okkur nauðsynlegt sem alíslensk sjónvarps- og útvarpsstöð með skuldbindingar varðandi fjölbreytni og hlutleysi, varðandi íslenskt lýðræði og menningu. Okkur er nauðsynlegt að umræða um íslenskar og erlendar fréttir geti farið fram á vettvangi sem ekki er algerlega háður því að ná augum eða eyrum sem flestra því slíkt umhverfi kallar sjálfkrafa á breiðasta og oft um leið lægsta samnefnara. Við eigum að geta gert miklu meiri kröfur um gæði til sjálfstæðs ríkisútvarps heldur en allra annarra fjölmiðla. Almannaútvarp þarf alls ekki að vera fámennaútvarp. Því ber hins vegar skylda til að taka tillit til þess að ekki eru allir steyptir í sama mótið. Við höfum öll ólík áhugamál og ólíkar skoðanir. Við sækjumst ekki öll eftir sömu afþreyingu eða upplýsingum en við eigum það öll sameiginlegt að vera Íslendingar. Aðeins á meðan við rekum íslenskt ríkisútvarp getum við gert kröfur um ítarlega greiningu á íslensku þjóðlífi, upplýsingar um það sem íslenskt er og leikið íslenskt efni sem endurspeglar raunveruleika okkar, samtíma, sögu og menningu. Sem sagt kröfur um eitthvað fyrir alla. Einungis ríkisútvarpi er hægt að fela þá ábyrgð að standa vörð um íslenska menningu og íslenskt lýðræði. Við þurfum að endurskilgreina hlutverk ríkisins í rekstri fjölmiðla. Á næstu vikum verður gengið frá ráðningu nýs útvarpsstjóra sem þarf að leiða stofnunina inn í nýja öld fjölbreytileikans. Hans bíða ærin verkefni en ég vona að það fyrsta verði að taka niður ljósaskilti í Efstaleitinu þar sem stendur stórum stöfum RÚV. Við eigum að kalla hlutina þeirra réttu nöfnum og temja okkur aftur að tala um Ríkisútvarpið. Og vera stolt af því. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Áhugaverðar ákvarðanir Sigurður Ingi Friðleifsson Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Sjá meira
Í stofunni heima hjá mér er búnaður til móttöku á um 900 erlendum sjónvarpsrásum um gervihnött auk ótrúlegs framboðs á sjónvarpsþáttum og kvikmyndum um streymiþjónustur á borð við iTunes, Netflix og Hulu. Einkareknir íslenskir ljósvakamiðlar bjóða mér svo afbragðs skemmtun og afþreyingu, hvort sem er í áskrift eða ókeypis á rásum sem fjármagna starfsemi sína eingöngu með auglýsingum. Enginn hefur tölu á fjölda erlendra útvarpsstöðva sem standa til boða auk þess að Spotify Radio og Deezer hafa ráðist með látum inn á tónlistarmarkaðinn. Fréttir finnast svo víða að varla er hægt að forðast þær, dagblöð koma án greiðslu inn um póstlúguna, nýir miðlar spretta stöðugt upp á internetinu, Twitter og Facebook tengja svo umræðuna á rauntíma. Þurfa skattgreiðendur að bæta við þessa mynd með ríkisreknum fjölmiðli? Af hverju þarf hver einasti skattskyldur lögaðili á Íslandi að greiða nær 20 þúsund krónur á ári til reksturs Ríkisútvarpsins þegar Stöð 2 og Skjár Einn bjóða okkur upp á prýðis afþreyingu? Væri ekki þessum rúmu þremur milljörðum betur varið í tækjakaup fyrir Landspítalann? Nú eða einfaldlega lækka skatta og hækka ráðstöfunartekjur heimilanna þannig að allir geti kosið hvaða fjölmiðla þeir kaupa? En skattgreiðendur fengju þá ekki sérlega marga þætti þar sem íslensk menning og stjórnmál eru krufin til mergjar. Íslensk nútímatónlist, íslenska sinfónían og íslenskt leikhús myndu mun sjaldnar ná eyrum þeirra. Minni umfjöllun og greining yrði á heimsfréttum eins og þær snúa að Íslandi. Það yrði líka minna um nýja, leikna íslenska sjónvarpsþætti. Að sjálfsögðu myndum við áfram hafa Stöð 2, Skjá Einn og Bylgjuna sem hafa öll staðið sig afbragðs vel í ójafnri samkeppni við Ríkisútvarpið en við myndum samt missa af miklu því sem skiptir okkur máli. Hætt er við að íslenskur fjölbreytileiki myndi minnka mikið þegar enginn yrði ábyrgur fyrir skráningu á íslensku þjóðlífi og menningu. Meiri kröfur Ríkisútvarpið er okkur nauðsynlegt sem alíslensk sjónvarps- og útvarpsstöð með skuldbindingar varðandi fjölbreytni og hlutleysi, varðandi íslenskt lýðræði og menningu. Okkur er nauðsynlegt að umræða um íslenskar og erlendar fréttir geti farið fram á vettvangi sem ekki er algerlega háður því að ná augum eða eyrum sem flestra því slíkt umhverfi kallar sjálfkrafa á breiðasta og oft um leið lægsta samnefnara. Við eigum að geta gert miklu meiri kröfur um gæði til sjálfstæðs ríkisútvarps heldur en allra annarra fjölmiðla. Almannaútvarp þarf alls ekki að vera fámennaútvarp. Því ber hins vegar skylda til að taka tillit til þess að ekki eru allir steyptir í sama mótið. Við höfum öll ólík áhugamál og ólíkar skoðanir. Við sækjumst ekki öll eftir sömu afþreyingu eða upplýsingum en við eigum það öll sameiginlegt að vera Íslendingar. Aðeins á meðan við rekum íslenskt ríkisútvarp getum við gert kröfur um ítarlega greiningu á íslensku þjóðlífi, upplýsingar um það sem íslenskt er og leikið íslenskt efni sem endurspeglar raunveruleika okkar, samtíma, sögu og menningu. Sem sagt kröfur um eitthvað fyrir alla. Einungis ríkisútvarpi er hægt að fela þá ábyrgð að standa vörð um íslenska menningu og íslenskt lýðræði. Við þurfum að endurskilgreina hlutverk ríkisins í rekstri fjölmiðla. Á næstu vikum verður gengið frá ráðningu nýs útvarpsstjóra sem þarf að leiða stofnunina inn í nýja öld fjölbreytileikans. Hans bíða ærin verkefni en ég vona að það fyrsta verði að taka niður ljósaskilti í Efstaleitinu þar sem stendur stórum stöfum RÚV. Við eigum að kalla hlutina þeirra réttu nöfnum og temja okkur aftur að tala um Ríkisútvarpið. Og vera stolt af því.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun