Fangelsismálayfirvöld ekki í takti við efnahag þjóðarinnar Vilhelm Jónsson skrifar 20. desember 2014 07:00 Fangelsisbygging sem er að rísa á Hólmsheiði hefur að geyma 56 klefa þar sem flottræfilsháttur er hafður að leiðarljósi og ekki í neinum takti við efnahagslega getu, heldur skal látið stjórnast af óraunhæfum kröfum og sýndarmennsku þegar ríkissjóður á í hlut með skeytingarleysi hver raunveruleg fjárhagsleg geta er. Fyrri ríkisstjórn tókst í andarslitrum sínum ásamt hagsmunaöflum að þrýsta nýbyggingu af stað í krafti ábyrgðarleysis til að búa sér minnisvarða. Sé fjárhagsleg geta er ekkert að því að eiga flott rammgirt fangelsi jafnvel í amerískum stíl með turnum ásamt lúðrum til að þeyta ef einhver vill útskrifa sig sjálfur. Það er umhugsunarefni að fangelsismálayfirvöld skulu réttlæta þessa framkvæmd upp á þrjá til fjóra milljarða sem leysir takmarkaðan vanda í ljósi þess að það eigi að loka öðrum plássum sem nemur helmingi af því sem þessi bygging veitir. Fangelsismálastjóri liggur ekki á því hversu faglegur hann sé með útreikningum um það hvað muni sparast með núverandi byggingu og telji sig bera taum skjólstæðinga sinna og vilji hlúa að þeim með öllum tiltækum ráðum. Það þarf engan stærðfræðing til að sjá að þessi bygging er alltof dýr ásamt rekstrar- og fjármagnskostnaði. Það mætti alveg álykta svo hvort ekki væri rétt að embættismenn sem fara með fjármuni með slíkum hætti yrðu ekki betur geymdir innan slíkra veggja í ljósi þess að samfélagið á í miklum fjárhagserfiðleikum hvert sem litið er. Á biðlista eftir fangelsisvist eru nú um 500 manns. Aðeins lítill hluti af þeim hefur fengið dóm vegna ofbeldis- eða kynferðisbrota. Stærsti hópurinn er með dóm vegna umferðarlagabrota eða nytjatöku. Meirihluti biðlistans uppfyllir líklega skilyrði til að afplána dóm sinn með vægari hætti, eða samfélagsþjónustu. Það er nokkuð ljóst að flestir af þessum einstaklingum sem bíða eftir að sitja af sér viðkomandi dóm myndu líklega ekki vilja afplána sína refsingu í rammgirtu fangelsi jafnvel þó svo það sé í anda fimm stjörnu hótels. Það er ítrekað búið að benda á ýmsar ódýrar leiðir til að uppræta þessa biðlista á einfaldan og ódýran hátt sem stjórnvöld ásamt fangelsismálayfirvöldum hafa hunsað með tómu yfirlæti. Það er óskiljanlegt að fangelsisyfirvöld séu búin að lýsa yfir lokun kvennafangelsisins í Kópavogi ásamt fangelsinu á Skólavörðustíg sem nemur helmingi nýbyggingar á Hólmsheiði. Eðlilegast væri að opna fangelsi með sem ódýrustum hætti t.d. í anda Kvíabryggju sem myndi kosta innan við 10 prósent af núverandi nýbyggingu ásamt minni rekstrarkostnaði. Yfirvöld geta náð milljörðum í ríkissjóð með sektargreiðslum við innköllun hundraða manna sem hafa fengið dóm til afplánunar sem oft á tíðum mætti leysa á einfaldan hátt, væri látið af þessu verklagi sem hefur viðgengist árum saman. Það getur engan veginn talist eðlilegt að afbrotamaður sé með refsingu hangandi yfir sér árum saman vegna úrræðaleysis fangelsismálayfirvalda. Til lítils er að dæma afbrotamenn til refsingar sem er síðan ekki fylgt eftir þar sem það er ekki hægt að sitja af sér dóma vegna plássleysis og síðan fyrnast dómar í skjóli dráttar. Þessi háttur er aðeins til þess að fleiri sjá sér leik á borði að fara á skjön við lög og reglur og hunsa sektargreiðslur. Ef fangelsismálayfirvöldum er svona annt um skjólstæðinga sína sem sumir hverjir eru ógæfu- og síbrotamenn þá hefði verið eðlilegra að veita fjármagni til eftirmeðferðar til að viðkomandi einstaklingar næðu festu til að fóta sig áfram í lífinu. Íslenskt réttarkerfi vegna útrásarinnar virðist vera lítið annað en sjónarspil þegar um hvítflibba er að eiga og til lítils að Sérstakur rannsaki og rannsaki með máttleysis málsóknum sem síðan eru felldar niður vegna formgalla eða fyrninga, þar sem lög eru afbökuð með öllum tiltækum ráðum og sýndarmennskudómum í anda Simbabve. Því virðist öfugt farið þegar fella þarf dóm yfir hinum almenna borgara. Stjórnvöld undangenginna ára hafa alltof oft látið stjórnast af óábyrgum hætti og væru eflaust betur geymd innan lokaðra veggja í rammgirtu fangelsi frekar en smákrimmar miðað við ábyrgðarleysi sem er viðhaft gagnvart ríkissjóði með glórulausum ákvörðunum og skuldsetningum. Þar stendur Icesave hæst ásamt gjafakvóta til útvaldra sem er stærsta rán Íslandssögunnar í skjóli óábyrgra stjórnvalda. Því til staðfestingar mætti íhuga hvað fyrri ríkisstjórn viðhafði, ásamt hluta af Sjálfstæðisflokknum sem ætlaði að skrifa undir Icesave í óþökk við þjóð sína. Sá gjörningur hefði orðið þess valdandi að slíkur skuldaklafi hefði orðið óyfirstíganlegur með þjóðargjaldþroti, jafnvel þó svo bara hefði verið um vaxtagreiðslur að ræða. Hvernig svo sem á allt er litið ættu þeir sem vildu þvinga viðkomandi skuld á þjóð sína aldrei að fá að koma að löggjafarþinginu. Það færi vel á því að stjórnvöld og stjórnarandstaða íhuguðu verk undangenginna ára og létu af afneitun með viðkomandi verk. Því væri kannski best farið að breyta Alþingi á Austurvelli í hegningarhús í ljósi slíkra vinnubragða. Eðlilegast væri að taka upp endurmenntun embættismanna stjórnsýslunnar í sið- og stærðfræði sem treysta sér ekki til að vera í takt við efnahagsgetu ríkissjóðs. Í ljósi þess er lágmarkskrafa að stjórnvöld geri sér grein fyrir að fársjúkt fólk og ástvinir líða stórlega fyrir brenglaða forgangsröðun. Vinnusöm þjóð á meira og betra skilið en að þurfa nánast í hverjum fréttatíma að hlusta á spillingu sem viðgengst og grasserar hvert sem litið er. Það þarf kjark og áræðni til að fylgja hugsjónum sínum í óþökk gerspilltra leiðtoga sem láta stjórnast af mikilmennskubrjálæði í krafti óverðskuldaðs valds. Guð blessi þjóðina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Fangelsisbygging sem er að rísa á Hólmsheiði hefur að geyma 56 klefa þar sem flottræfilsháttur er hafður að leiðarljósi og ekki í neinum takti við efnahagslega getu, heldur skal látið stjórnast af óraunhæfum kröfum og sýndarmennsku þegar ríkissjóður á í hlut með skeytingarleysi hver raunveruleg fjárhagsleg geta er. Fyrri ríkisstjórn tókst í andarslitrum sínum ásamt hagsmunaöflum að þrýsta nýbyggingu af stað í krafti ábyrgðarleysis til að búa sér minnisvarða. Sé fjárhagsleg geta er ekkert að því að eiga flott rammgirt fangelsi jafnvel í amerískum stíl með turnum ásamt lúðrum til að þeyta ef einhver vill útskrifa sig sjálfur. Það er umhugsunarefni að fangelsismálayfirvöld skulu réttlæta þessa framkvæmd upp á þrjá til fjóra milljarða sem leysir takmarkaðan vanda í ljósi þess að það eigi að loka öðrum plássum sem nemur helmingi af því sem þessi bygging veitir. Fangelsismálastjóri liggur ekki á því hversu faglegur hann sé með útreikningum um það hvað muni sparast með núverandi byggingu og telji sig bera taum skjólstæðinga sinna og vilji hlúa að þeim með öllum tiltækum ráðum. Það þarf engan stærðfræðing til að sjá að þessi bygging er alltof dýr ásamt rekstrar- og fjármagnskostnaði. Það mætti alveg álykta svo hvort ekki væri rétt að embættismenn sem fara með fjármuni með slíkum hætti yrðu ekki betur geymdir innan slíkra veggja í ljósi þess að samfélagið á í miklum fjárhagserfiðleikum hvert sem litið er. Á biðlista eftir fangelsisvist eru nú um 500 manns. Aðeins lítill hluti af þeim hefur fengið dóm vegna ofbeldis- eða kynferðisbrota. Stærsti hópurinn er með dóm vegna umferðarlagabrota eða nytjatöku. Meirihluti biðlistans uppfyllir líklega skilyrði til að afplána dóm sinn með vægari hætti, eða samfélagsþjónustu. Það er nokkuð ljóst að flestir af þessum einstaklingum sem bíða eftir að sitja af sér viðkomandi dóm myndu líklega ekki vilja afplána sína refsingu í rammgirtu fangelsi jafnvel þó svo það sé í anda fimm stjörnu hótels. Það er ítrekað búið að benda á ýmsar ódýrar leiðir til að uppræta þessa biðlista á einfaldan og ódýran hátt sem stjórnvöld ásamt fangelsismálayfirvöldum hafa hunsað með tómu yfirlæti. Það er óskiljanlegt að fangelsisyfirvöld séu búin að lýsa yfir lokun kvennafangelsisins í Kópavogi ásamt fangelsinu á Skólavörðustíg sem nemur helmingi nýbyggingar á Hólmsheiði. Eðlilegast væri að opna fangelsi með sem ódýrustum hætti t.d. í anda Kvíabryggju sem myndi kosta innan við 10 prósent af núverandi nýbyggingu ásamt minni rekstrarkostnaði. Yfirvöld geta náð milljörðum í ríkissjóð með sektargreiðslum við innköllun hundraða manna sem hafa fengið dóm til afplánunar sem oft á tíðum mætti leysa á einfaldan hátt, væri látið af þessu verklagi sem hefur viðgengist árum saman. Það getur engan veginn talist eðlilegt að afbrotamaður sé með refsingu hangandi yfir sér árum saman vegna úrræðaleysis fangelsismálayfirvalda. Til lítils er að dæma afbrotamenn til refsingar sem er síðan ekki fylgt eftir þar sem það er ekki hægt að sitja af sér dóma vegna plássleysis og síðan fyrnast dómar í skjóli dráttar. Þessi háttur er aðeins til þess að fleiri sjá sér leik á borði að fara á skjön við lög og reglur og hunsa sektargreiðslur. Ef fangelsismálayfirvöldum er svona annt um skjólstæðinga sína sem sumir hverjir eru ógæfu- og síbrotamenn þá hefði verið eðlilegra að veita fjármagni til eftirmeðferðar til að viðkomandi einstaklingar næðu festu til að fóta sig áfram í lífinu. Íslenskt réttarkerfi vegna útrásarinnar virðist vera lítið annað en sjónarspil þegar um hvítflibba er að eiga og til lítils að Sérstakur rannsaki og rannsaki með máttleysis málsóknum sem síðan eru felldar niður vegna formgalla eða fyrninga, þar sem lög eru afbökuð með öllum tiltækum ráðum og sýndarmennskudómum í anda Simbabve. Því virðist öfugt farið þegar fella þarf dóm yfir hinum almenna borgara. Stjórnvöld undangenginna ára hafa alltof oft látið stjórnast af óábyrgum hætti og væru eflaust betur geymd innan lokaðra veggja í rammgirtu fangelsi frekar en smákrimmar miðað við ábyrgðarleysi sem er viðhaft gagnvart ríkissjóði með glórulausum ákvörðunum og skuldsetningum. Þar stendur Icesave hæst ásamt gjafakvóta til útvaldra sem er stærsta rán Íslandssögunnar í skjóli óábyrgra stjórnvalda. Því til staðfestingar mætti íhuga hvað fyrri ríkisstjórn viðhafði, ásamt hluta af Sjálfstæðisflokknum sem ætlaði að skrifa undir Icesave í óþökk við þjóð sína. Sá gjörningur hefði orðið þess valdandi að slíkur skuldaklafi hefði orðið óyfirstíganlegur með þjóðargjaldþroti, jafnvel þó svo bara hefði verið um vaxtagreiðslur að ræða. Hvernig svo sem á allt er litið ættu þeir sem vildu þvinga viðkomandi skuld á þjóð sína aldrei að fá að koma að löggjafarþinginu. Það færi vel á því að stjórnvöld og stjórnarandstaða íhuguðu verk undangenginna ára og létu af afneitun með viðkomandi verk. Því væri kannski best farið að breyta Alþingi á Austurvelli í hegningarhús í ljósi slíkra vinnubragða. Eðlilegast væri að taka upp endurmenntun embættismanna stjórnsýslunnar í sið- og stærðfræði sem treysta sér ekki til að vera í takt við efnahagsgetu ríkissjóðs. Í ljósi þess er lágmarkskrafa að stjórnvöld geri sér grein fyrir að fársjúkt fólk og ástvinir líða stórlega fyrir brenglaða forgangsröðun. Vinnusöm þjóð á meira og betra skilið en að þurfa nánast í hverjum fréttatíma að hlusta á spillingu sem viðgengst og grasserar hvert sem litið er. Það þarf kjark og áræðni til að fylgja hugsjónum sínum í óþökk gerspilltra leiðtoga sem láta stjórnast af mikilmennskubrjálæði í krafti óverðskuldaðs valds. Guð blessi þjóðina.
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun