Áskorun til forseta Íslands Stefán Jón Hafstein skrifar 10. mars 2012 12:00 Ólafur Ragnar Grímsson hefur nú ákveðið að gefa kost á sér til forseta fimmta kjörtímabilið. Til þess hefur hann fullan rétt og þarf ekki að rökstyðja með neinu nema því að hann langi til að vinna áfram í þeim anda sem hann hefur gert. En rökstuðningur Ólafs sætir tíðindum. Hann er eftirfarandi:1) ...vísað er til vaxandi óvissu um stjórnskipan landsins og stöðu forseta í stjórnarskrá,2) …umróts á vettvangi þjóðmála og flokkakerfis,3) …sem og átaka um fullveldi Íslands.4) …Þá er einnig áréttað mikilvægi þess að standa vörð um málstað þjóðarinnar á alþjóðavettvangi. „Vaxandi óvissa varðandi stjórnskipan og stöðu forseta"? Ef vísað er til þeirrar skapandi og frjóu umræðu sem nú á sér stað um stjórnarskrá og stöðu forseta, sem birtist í umræðum þjóðfundar, tillögum stjórnlagaráðs, almennri umræðu og á hinu háa Alþingi þá ætti forseti að fagna þeirri „vegferð". Hvetja til framsækni, þátttöku og nýsköpunar til að skapa Nýja Ísland. „Óvissan" er kjarni í lýðræðislegu ferli. Hvað er hættulegt við að endurskoða stjórnarskrána eftir lýðræðislegum leiðum og hvað kallar sérstaklega á endurkjör núverandi forseta í því samhengi? Í sömu hendingu er vísað í umrót á vettvangi „þjóðmála og flokkakerfis". Umrótið verður varla meira en það sem kallast Hrun og varð fyrir þremur árum. Og umrót í flokkakerfi höfum við upplifað áður án þess að forsetaembættið ætti þar hlut að máli. Þegar Ólafur Ragnar Grímsson var formaður Alþýðubandalagsins studdi hann ekki eigin flokk heldur Nýjan vettvang í borgarstjórnarkosningum. Áður hafði hann sannarlega sjálfur tekið þátt í „umróti" í ýmsum flokkum. Kvennalistinn kom og fór án atbeina forseta Íslands. Samfylkingin var stofnuð án aðkomu forseta, upp úr umróti þriggja flokka. Borgaraflokkur Alberts, Bandalag Vilmundar, Frjálslyndi flokkurinn… Hvað kallar á sitjandi forseta til að valda reiti í umróti flokkakerfisins einmitt núna? Átök um fullveldiMestum tíðindum sætir fullyrðing Ólafs Ragnars að nú standi átök um fullveldi landsins. Fróðlegt væri að sjá nánari skýringar á því. Taki maður þessa yfirlýsingu alvarlega er hún ekkert annað en stórtíðindi. Forseta Íslands ber skylda til að rökstyðja með skýrum hætti slíka yfirlýsingu, annað sæmir ekki. Ef nú standa sérstök átök um sjálft fullveldi landsins ber að upplýsa um alla þætti þeirrar hættu og hvernig forseti hyggst bregðast við henni nái hann endurkjöri. Sé átt við aðildarviðræður að Evrópusambandinu hefur aldrei staðið annað til en að þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram að þeim loknum án þess að forseti komi þar sérstaklega að málum. Lítil fyrirhöfnÞegar slík stórmál eru nefnd sérstaklega (fullveldi Íslands, vaxandi óvissa um stjórnskipan landsins) kann ýmsum að þykja úr vöndu að ráða. En Ólafur Ragnar virðist telja fullveldið og stjórnskipan landsins og sjálfan málstað þjóðarinnar vera skammtímaverkefni sem hann geti leyst á tveimur árum: „Það er einlæg ósk mín að þjóðin muni sýna því skilning þegar stöðugleiki hefur skapast í stjórnskipan landsins og stjórnarfari og staða okkar í samfélagi þjóðanna hefur skýrst, ákveði ég að hverfa til annarra verkefna áður en kjörtímabilið er á enda." Allt þetta á einu eða tveimur árum? Og þarf þá ekki eftir það að „…standa vörð um málstað Íslands á alþjóðavettvangi?" Ég skora á forseta að gera skýra grein fyrir öllum þessum atriðum.Ástæðan fyrir því að ég skoraði ekki á forseta að halda áfram Ólafur Ragnar hefur ýmislegt gert vel í embætti. Ég samgladdist honum þegar hann sagði í áramótaávarpi sínu að hann væri hættur og hygðist finna kröftum sínum nýjan vettvang laus úr embættishlekkjum. Því nú er krafa tímans að við veljum forseta Nýja Íslands. Forsetakosningarnar í sumar eru fyrsta tækifæri þjóðarinnar eftir Hrun að segja skýrt og milliliðalaust að nú verði endurreisn, siðbót, bætt lýðræði, raunverulegar breytingar á kerfinu sem leiddi lýðveldið unga fram af brún hengiflugs haustið 2008. Við þurfum að segja skilið við sögu og arfleifð sem Ólafur Ragnar Grímsson er hluti af. Vegna þess að… Í fyrsta lagi varð honum illilega á með áköfum stuðningi sínum við útrásargengið og söluræður hans víða í útlöndum um íslensku þjóðina voru ekki samboðnar henni eða virðingu embættisins. Þótt finna megi því stað að forsetinn hafi beðist afsökunar með einum eða öðrum hætti, stendur óhaggað það sem hann sagði sjálfur, að embættið var misnotað meðan hann var á vakt og hann sýndi dómgreindarskort gagnvart auðmönnum. Þetta grefur undan trausti. Í öðru lagi hefur Ólafi Ragnari mistekist að gera raunverulega yfirbót þegar tækifæri gafst. Hann hafnaði algjörlega gagnrýni á framgöngu sína í Rannsóknarskýrslu Alþingis og féllst ekki á nauðsyn þess að forsetaembættinu yrðu settar siðareglur. Hann átti að taka forystu þegar ákall um siðbót í samfélaginu heyrðist úr öllum áttum, en brást. Þetta grefur undan siðbót. Í þriðja lagi vinnur forseti ógagn þegar hann skapar óþarfan ótta og spilar á strengi „óvissu". Þetta grefur undan tiltrú og vongleði. Hvernig forseta viljum við?Það jafngildir uppgjöf að kjósa forseta Gamla Íslands enn á ný eftir sextán ára setu á þeim valdastóli. Þjóðin þarf sárlega á nýjum forseta að halda sem getur orðið sameinandi afl en ekki sundrungartákn. Á næstu misserum reynir á þjóðina, stjórnmálin og stjórnkerfið að bæta lýðræði og vinnubrögð við stjórn landsins. Það þarf að endurvinna traust, setja leikreglur sem halda, bæta umræðumenningu, sýna heilindi; taka vonglöð skref til betri hátta og segja skilið við spillingu, gerræði og fúsk. Þá skiptir máli að forseti landsins sé með í för. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stefán Jón Hafstein Mest lesið Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir Skoðun Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ólafur Ragnar Grímsson hefur nú ákveðið að gefa kost á sér til forseta fimmta kjörtímabilið. Til þess hefur hann fullan rétt og þarf ekki að rökstyðja með neinu nema því að hann langi til að vinna áfram í þeim anda sem hann hefur gert. En rökstuðningur Ólafs sætir tíðindum. Hann er eftirfarandi:1) ...vísað er til vaxandi óvissu um stjórnskipan landsins og stöðu forseta í stjórnarskrá,2) …umróts á vettvangi þjóðmála og flokkakerfis,3) …sem og átaka um fullveldi Íslands.4) …Þá er einnig áréttað mikilvægi þess að standa vörð um málstað þjóðarinnar á alþjóðavettvangi. „Vaxandi óvissa varðandi stjórnskipan og stöðu forseta"? Ef vísað er til þeirrar skapandi og frjóu umræðu sem nú á sér stað um stjórnarskrá og stöðu forseta, sem birtist í umræðum þjóðfundar, tillögum stjórnlagaráðs, almennri umræðu og á hinu háa Alþingi þá ætti forseti að fagna þeirri „vegferð". Hvetja til framsækni, þátttöku og nýsköpunar til að skapa Nýja Ísland. „Óvissan" er kjarni í lýðræðislegu ferli. Hvað er hættulegt við að endurskoða stjórnarskrána eftir lýðræðislegum leiðum og hvað kallar sérstaklega á endurkjör núverandi forseta í því samhengi? Í sömu hendingu er vísað í umrót á vettvangi „þjóðmála og flokkakerfis". Umrótið verður varla meira en það sem kallast Hrun og varð fyrir þremur árum. Og umrót í flokkakerfi höfum við upplifað áður án þess að forsetaembættið ætti þar hlut að máli. Þegar Ólafur Ragnar Grímsson var formaður Alþýðubandalagsins studdi hann ekki eigin flokk heldur Nýjan vettvang í borgarstjórnarkosningum. Áður hafði hann sannarlega sjálfur tekið þátt í „umróti" í ýmsum flokkum. Kvennalistinn kom og fór án atbeina forseta Íslands. Samfylkingin var stofnuð án aðkomu forseta, upp úr umróti þriggja flokka. Borgaraflokkur Alberts, Bandalag Vilmundar, Frjálslyndi flokkurinn… Hvað kallar á sitjandi forseta til að valda reiti í umróti flokkakerfisins einmitt núna? Átök um fullveldiMestum tíðindum sætir fullyrðing Ólafs Ragnars að nú standi átök um fullveldi landsins. Fróðlegt væri að sjá nánari skýringar á því. Taki maður þessa yfirlýsingu alvarlega er hún ekkert annað en stórtíðindi. Forseta Íslands ber skylda til að rökstyðja með skýrum hætti slíka yfirlýsingu, annað sæmir ekki. Ef nú standa sérstök átök um sjálft fullveldi landsins ber að upplýsa um alla þætti þeirrar hættu og hvernig forseti hyggst bregðast við henni nái hann endurkjöri. Sé átt við aðildarviðræður að Evrópusambandinu hefur aldrei staðið annað til en að þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram að þeim loknum án þess að forseti komi þar sérstaklega að málum. Lítil fyrirhöfnÞegar slík stórmál eru nefnd sérstaklega (fullveldi Íslands, vaxandi óvissa um stjórnskipan landsins) kann ýmsum að þykja úr vöndu að ráða. En Ólafur Ragnar virðist telja fullveldið og stjórnskipan landsins og sjálfan málstað þjóðarinnar vera skammtímaverkefni sem hann geti leyst á tveimur árum: „Það er einlæg ósk mín að þjóðin muni sýna því skilning þegar stöðugleiki hefur skapast í stjórnskipan landsins og stjórnarfari og staða okkar í samfélagi þjóðanna hefur skýrst, ákveði ég að hverfa til annarra verkefna áður en kjörtímabilið er á enda." Allt þetta á einu eða tveimur árum? Og þarf þá ekki eftir það að „…standa vörð um málstað Íslands á alþjóðavettvangi?" Ég skora á forseta að gera skýra grein fyrir öllum þessum atriðum.Ástæðan fyrir því að ég skoraði ekki á forseta að halda áfram Ólafur Ragnar hefur ýmislegt gert vel í embætti. Ég samgladdist honum þegar hann sagði í áramótaávarpi sínu að hann væri hættur og hygðist finna kröftum sínum nýjan vettvang laus úr embættishlekkjum. Því nú er krafa tímans að við veljum forseta Nýja Íslands. Forsetakosningarnar í sumar eru fyrsta tækifæri þjóðarinnar eftir Hrun að segja skýrt og milliliðalaust að nú verði endurreisn, siðbót, bætt lýðræði, raunverulegar breytingar á kerfinu sem leiddi lýðveldið unga fram af brún hengiflugs haustið 2008. Við þurfum að segja skilið við sögu og arfleifð sem Ólafur Ragnar Grímsson er hluti af. Vegna þess að… Í fyrsta lagi varð honum illilega á með áköfum stuðningi sínum við útrásargengið og söluræður hans víða í útlöndum um íslensku þjóðina voru ekki samboðnar henni eða virðingu embættisins. Þótt finna megi því stað að forsetinn hafi beðist afsökunar með einum eða öðrum hætti, stendur óhaggað það sem hann sagði sjálfur, að embættið var misnotað meðan hann var á vakt og hann sýndi dómgreindarskort gagnvart auðmönnum. Þetta grefur undan trausti. Í öðru lagi hefur Ólafi Ragnari mistekist að gera raunverulega yfirbót þegar tækifæri gafst. Hann hafnaði algjörlega gagnrýni á framgöngu sína í Rannsóknarskýrslu Alþingis og féllst ekki á nauðsyn þess að forsetaembættinu yrðu settar siðareglur. Hann átti að taka forystu þegar ákall um siðbót í samfélaginu heyrðist úr öllum áttum, en brást. Þetta grefur undan siðbót. Í þriðja lagi vinnur forseti ógagn þegar hann skapar óþarfan ótta og spilar á strengi „óvissu". Þetta grefur undan tiltrú og vongleði. Hvernig forseta viljum við?Það jafngildir uppgjöf að kjósa forseta Gamla Íslands enn á ný eftir sextán ára setu á þeim valdastóli. Þjóðin þarf sárlega á nýjum forseta að halda sem getur orðið sameinandi afl en ekki sundrungartákn. Á næstu misserum reynir á þjóðina, stjórnmálin og stjórnkerfið að bæta lýðræði og vinnubrögð við stjórn landsins. Það þarf að endurvinna traust, setja leikreglur sem halda, bæta umræðumenningu, sýna heilindi; taka vonglöð skref til betri hátta og segja skilið við spillingu, gerræði og fúsk. Þá skiptir máli að forseti landsins sé með í för.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar