Merkasta uppfinning mannkyns Atli Fannar Bjarkason skrifar 12. febrúar 2011 00:01 Hinn fagurrauðhærði Conan O‘Brien hefur aðeins notið þess að borða fjórar samlokur um ævina. Allar hinar voru óeftirminnilegar. Þessari sorglegu yfirlýsingu kom hann á framfæri á Twitter-síðu sinni í vikunni. Conan er orðinn 47 ára gamall, sem sýnir að samlokuferill hans er misheppnaður frá upphafi til enda. Hann hefur borðað góða samloku á tólf ára fresti að meðaltali, sem er afar sorgleg tölfræði. Sérstaklega í ljósi þess að samlokan er skotheldasti réttur heims og í raun merkasta uppfinning mannkyns. Í fljótu bragði man ég eftir þúsundum samloka sem ég naut þess að borða. Ég hef prófað gríðarlega margar útfærslur og ferðast víða í leit minni að fullkomnun. Ég man eftir himneskri samloku með skinku og rjómaosti í flugi frá Austurríki til Svíþjóðar. Ég hef líka borðað nokkrar gómsætar á Hróarskelduhátíðinni í Danmörku. Það slær samt ekkert við heimagerðu samlokunni þar sem ráðist er á birgðastöðu ísskápsins. samlokan hefur líka skapað ótal hefðir. Einn af hápunktum ársins er til dæmis að vakna á nýársdag og hlaða afgöngum frá kvöldinu áður í eina safaríka loku. Galdurinn er að skilja ekkert af nægtaborðinu út undan. Kalkúnninn sameinast kartöflugratíninu og meira að segja salatinu á milli tveggja ristaðra brauðsneiða. Loks er nauðsynlegt að láta fyllinguna fylgja með, en það gerir samlokuna einstaka. Umræðan um samlokuna er sjaldan sanngjörn. Brauðát er fordæmt af heilsuspekingum, sem sýnir virðingarleysi þeirra gagnvart rétti sem hefur fylgt okkur frá upphafi vega. Hillel frá Babýlon var til að mynda sólginn í lambakjötslokur og hann fæddist á undan Jesú. Þá skrásetti breski náttúrufræðingurinn John Ray gögn um samlokuneyslu á hollenskum krám á sautjándu öld. Samlokan hefur unnið afar óeigingjarnt starf í þágu mannkyns og endurnýjað sig stöðugt í gegnum aldirnar. Menn létu sér nægja að setja nautakjöt og smjör á samlokurnar í gamla gamla daga, en í dag eru útfærslurnar endalausar. Samlokan er nefnilega jafn fordómalaus og hún er saðsöm. Hún gerir ekki upp á milli fólks, heldur er það fólkið sem gerir upp á milli áleggs og brauðs. En það er sama hvers konar álegg þú leggur á brauð, hvort sem það er hvítt eða brúnt, með hveiti eða spelti, án sykurs eða dísætt – það kallast alltaf samloka. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson Skoðun Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson Skoðun Hvað hafa sjómenn gert Samfylkingunni? Sigfús Karlsson Skoðun Framtíð Suðurlandsbrautar Birkir Ingibjartsson Skoðun Ólaunuð vinna kvenna Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason Skoðun Ólögmæt mismunun eftir búsetu öryrkja fest í lög á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson Skoðun Lágpunktur umræðunnar Jón Pétur Zimsen Skoðun
Hinn fagurrauðhærði Conan O‘Brien hefur aðeins notið þess að borða fjórar samlokur um ævina. Allar hinar voru óeftirminnilegar. Þessari sorglegu yfirlýsingu kom hann á framfæri á Twitter-síðu sinni í vikunni. Conan er orðinn 47 ára gamall, sem sýnir að samlokuferill hans er misheppnaður frá upphafi til enda. Hann hefur borðað góða samloku á tólf ára fresti að meðaltali, sem er afar sorgleg tölfræði. Sérstaklega í ljósi þess að samlokan er skotheldasti réttur heims og í raun merkasta uppfinning mannkyns. Í fljótu bragði man ég eftir þúsundum samloka sem ég naut þess að borða. Ég hef prófað gríðarlega margar útfærslur og ferðast víða í leit minni að fullkomnun. Ég man eftir himneskri samloku með skinku og rjómaosti í flugi frá Austurríki til Svíþjóðar. Ég hef líka borðað nokkrar gómsætar á Hróarskelduhátíðinni í Danmörku. Það slær samt ekkert við heimagerðu samlokunni þar sem ráðist er á birgðastöðu ísskápsins. samlokan hefur líka skapað ótal hefðir. Einn af hápunktum ársins er til dæmis að vakna á nýársdag og hlaða afgöngum frá kvöldinu áður í eina safaríka loku. Galdurinn er að skilja ekkert af nægtaborðinu út undan. Kalkúnninn sameinast kartöflugratíninu og meira að segja salatinu á milli tveggja ristaðra brauðsneiða. Loks er nauðsynlegt að láta fyllinguna fylgja með, en það gerir samlokuna einstaka. Umræðan um samlokuna er sjaldan sanngjörn. Brauðát er fordæmt af heilsuspekingum, sem sýnir virðingarleysi þeirra gagnvart rétti sem hefur fylgt okkur frá upphafi vega. Hillel frá Babýlon var til að mynda sólginn í lambakjötslokur og hann fæddist á undan Jesú. Þá skrásetti breski náttúrufræðingurinn John Ray gögn um samlokuneyslu á hollenskum krám á sautjándu öld. Samlokan hefur unnið afar óeigingjarnt starf í þágu mannkyns og endurnýjað sig stöðugt í gegnum aldirnar. Menn létu sér nægja að setja nautakjöt og smjör á samlokurnar í gamla gamla daga, en í dag eru útfærslurnar endalausar. Samlokan er nefnilega jafn fordómalaus og hún er saðsöm. Hún gerir ekki upp á milli fólks, heldur er það fólkið sem gerir upp á milli áleggs og brauðs. En það er sama hvers konar álegg þú leggur á brauð, hvort sem það er hvítt eða brúnt, með hveiti eða spelti, án sykurs eða dísætt – það kallast alltaf samloka.
Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson Skoðun
Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson Skoðun