Dæmi um alvöru töffara Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 9. febrúar 2011 06:00 Spænska sjónvarpið sýnir um þessar mundir þætti sem tileinkaðir eru auglýsingum fyrr og nú. Það er afar athyglisvert að fylgjast með því hvernig Mammon hefur verið tilbeðinn fyrr og nú. Auglýsingar hafa breyst mikil ósköp á síðustu áratugum. Tækninni hefur fleygt fram en svo virðist sem markhópurinn sé alltaf jafn hégómagjarn og vitlaus. Ein af þeim hugmyndum sem flestar auglýsingar eru að sá í karlakolli er sú að við verðum svo voðalegir töffarar við það að eignast hitt og þetta. Ef við kaupum auglýsta vöru fáum við fallegustu kærustuna og girndaraugu kvenna fylgja okkur eins og hundur eiganda sínum. Ég trúði þessari vitleysu lengi vel og skipti þá engu þó ég tæki ekki eina einustu stúlku á löpp í rándýra Boss frakkanum mínum. Ég er ekki með það á hreinu hvað ungum drengjum er kennt í lífsleikni en mikið óskaplega held ég að það gæti sparað þeim mikla orku og pening ef þeim væri sagt frá alvöru töffara strax á unga aldri. Þessi alvöru töffari er nátturlega Díogenes frá Sínópu og það ætti helst að segja frá fundi hans og Alexanders mikla strax í lífsleikni 101. Það vildi þannig til að Díogenes lá í sólbaði þegar Alexander mikli kom í fullum herklæðum, á rauðum dregli og umkringdur undirlægjum til að hitta heimspekinginn auðmjúka. Hann tekur sér stöðu fyrir framan Díogenes sem lá sólsleginn í moldinni. Alexander gerir grein fyrir sér og spyr hvort hann geti nú ekki gert eitthvað fyrir snauðan heimspekinginn. Díogenes lítur á hann og segir; "jú, þú getur það svo sannarlega. Þú mátt taka eitt skref til hliðar." Þá áttaði Alexander sig á því að hann skyggði á sólina. Ef þetta er ekki töffaraskapur þá veit ég ekki hvað. Því má svo bæta við að Díogenes var iðulega klæddur í flík sem líktist einna helst rúmlaki og hann bjó í tunnu sem stóð úti á miðju torginu. Það hefur örugglega einhver kapítalistinn komið því til leiðar að Díogenesar er nú helst minnist fyrir heilkennin sem við hann eru kennd en sá sem þjáist af þeim safnar rusli. Það er að segja rusli sem ekki þarf að borga fyrir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Forseti þriðjungs eða heillar þjóðar? Starri Reynisson Skoðun Jónsósómi Kristinn H. Gunnarsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Kosningaáróður skrifstofu Alþingis? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Alþjóðadagur faggildingar er 9. júní Guðrún Rögnvaldardóttir Skoðun Áfengi er engin venjuleg söluvara á frjálsum markaði Kristján G. Guðmundsson Skoðun Fyrstu tvö árin okkar í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson Skoðun Hvað á ég að gera við barnið mitt? Ólöf Hugrún Valdimarsdóttir Skoðun Geirfuglar og flámæli Pétur Már Sigurjónsson Skoðun Hví styður Ísland vopnakaup fyrir Úkraínu? Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun
Spænska sjónvarpið sýnir um þessar mundir þætti sem tileinkaðir eru auglýsingum fyrr og nú. Það er afar athyglisvert að fylgjast með því hvernig Mammon hefur verið tilbeðinn fyrr og nú. Auglýsingar hafa breyst mikil ósköp á síðustu áratugum. Tækninni hefur fleygt fram en svo virðist sem markhópurinn sé alltaf jafn hégómagjarn og vitlaus. Ein af þeim hugmyndum sem flestar auglýsingar eru að sá í karlakolli er sú að við verðum svo voðalegir töffarar við það að eignast hitt og þetta. Ef við kaupum auglýsta vöru fáum við fallegustu kærustuna og girndaraugu kvenna fylgja okkur eins og hundur eiganda sínum. Ég trúði þessari vitleysu lengi vel og skipti þá engu þó ég tæki ekki eina einustu stúlku á löpp í rándýra Boss frakkanum mínum. Ég er ekki með það á hreinu hvað ungum drengjum er kennt í lífsleikni en mikið óskaplega held ég að það gæti sparað þeim mikla orku og pening ef þeim væri sagt frá alvöru töffara strax á unga aldri. Þessi alvöru töffari er nátturlega Díogenes frá Sínópu og það ætti helst að segja frá fundi hans og Alexanders mikla strax í lífsleikni 101. Það vildi þannig til að Díogenes lá í sólbaði þegar Alexander mikli kom í fullum herklæðum, á rauðum dregli og umkringdur undirlægjum til að hitta heimspekinginn auðmjúka. Hann tekur sér stöðu fyrir framan Díogenes sem lá sólsleginn í moldinni. Alexander gerir grein fyrir sér og spyr hvort hann geti nú ekki gert eitthvað fyrir snauðan heimspekinginn. Díogenes lítur á hann og segir; "jú, þú getur það svo sannarlega. Þú mátt taka eitt skref til hliðar." Þá áttaði Alexander sig á því að hann skyggði á sólina. Ef þetta er ekki töffaraskapur þá veit ég ekki hvað. Því má svo bæta við að Díogenes var iðulega klæddur í flík sem líktist einna helst rúmlaki og hann bjó í tunnu sem stóð úti á miðju torginu. Það hefur örugglega einhver kapítalistinn komið því til leiðar að Díogenesar er nú helst minnist fyrir heilkennin sem við hann eru kennd en sá sem þjáist af þeim safnar rusli. Það er að segja rusli sem ekki þarf að borga fyrir.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun