Innritunarreglur í framhaldsskóla 30. júlí 2010 06:00 Kæri Pawel, Þú ert einn þeirra sem er ósáttur við nýjar innritunarreglur í framhaldsskóla landsins og finnur þeim allt til foráttu í grein sem birtist í Fréttablaðinu 16. júlí síðastliðinn. Mig langar hins vegar til að kalla eftir því að hugsandi fólk eins og þú hætti að skoða skólamál á Íslandi í gegnum hina þröngu linsu innritunar í framhaldsskóla og geri tilraun til að horfa yfir sviðið í heild. Okkur hafa nýlega borist uggvænlegar upplýsingar um að í tuttugu og níu Evrópulöndum ljúki hærra hlutfall ungmenna framhaldsskólanámi en á Íslandi. Við vitum að brottfall er mikið hér og þegar betur er að gáð leggur fólk oftast árar í bát í upphafi framhaldsskólagöngu. Ennfremur sýna rannsóknir að þar er ekki einungis námsörðugleikum um að kenna heldur kemur fleira við sögu. Ekki þarf sérfræðimenntun til að koma auga á að eitthvað er bogið við skólamál hérlendis og áríðandi að ráða þar bót á, án þess að láta fordóma byrgja sýn. Vissulega getur verið sárt fyrir ungling að komast ekki í þann skóla sem hann óskar helst en það hindrar hann ekki á leið sinni til mennta. Öllum sem ljúka grunnskólanámi er nefnilega séð fyrir skólavist og ég fullyrði að engum þeirra er vísað í lélegan skóla. Mun meira áhyggjuefni er sá stóri hópur ungs fólks sem af einhverjum ástæðum missti af lestinni á sínum tíma, er nú tilbúið að hefja framhaldsnám en fær ekki tækifæri til þess. Í þeim framhaldsskóla sem ég starfa við urðum við að hafna, annað árið í röð, umsóknum hátt í fjögur hundruð manna, átján ára og eldri, sem óskuðu eftir skólavist. Á sama tíma taka margir undir það viðhorf að menntun sé lykilþáttur í að leiða þjóðina út úr kreppunni. Þetta álít ég mun brýnna umhugsunarefni en vonbrigði þeirra sem komust ekki í þann skóla sem þeir vildu helst. Nú sýnist mér af lestri greinar þinnar að þú viljir sannarlega að allir eigi jafna möguleika á að komast inn í hvaða skóla sem er og sért því ekki beinlínis að mæla fyrir því gamalgróna hlutverki skólanna að vera félagsleg skilvinda sem flokki þjóðfélagsþegnana til framtíðarstarfa. Þú heldur því hins vegar fram að nýju innritunarreglurnar hindri „eðlilega fjölbreytni í skólakerfinu". Þetta er alrangt. Eftir að hverfaskipting var afnumin hefur nemendahópur margra skóla orðið sífellt einsleitari. Það hefur í för með sér að í þeim skólum kynnast nemendur einungis „sínum líkum", þ.e. fólki með svipaðan bakgrunn og sambærileg framtíðaráform. Þetta þekkjum við mætavel frá liðnum öldum þegar embættismenn landsins voru allir skólabræður frá sömu tveimur menntastofnunum. Að einhverjir óski þess að svo megi ennþá vera á 21. öldinni vekur hins vegar furðu og ég hef miklar efasemdir um að það sé þjóðarbúinu farsælt til frambúðar. Ég nefni sem dæmi hvort það sé sæmandi í lýðræðisríki þar sem jafnrétti þegnanna er leiðarstef að safna nemendum af erlendum uppruna saman í tvo eða þrjá framhaldsskóla sem eru reiðubúnir að veita þeim þann stuðning sem nemendur með íslensku sem annað mál þarfnast. Hverjar eru langtímaafleiðingar þess að stórir hópar útskrifast úr einstökum framhaldsskólum án þess að hafa nokkurn tíma leyst verkefni við hlið þeirra sem tala íslensku með erlendum hreim? Eru menn líklegir til að umgangast hver aðra sem jafningja í framtíðinni? Fjölbreytnin eykst með því að tæpur helmingur nýnema í hverjum Reykjavíkurskóla komi úr nágrenninu en sé ekki eingöngu valinn inn samkvæmt þeim takmörkuðu upplýsingum sem einkunnir veita. Nauðsynlegt er að skólunum sé jafnframt lögð sú skylda á herðar að þjóna fjölbreyttari nemendahópi og koma til móts við margslungnar þarfir, án þess að slá í neinu af námskröfum. Eins og fram hefur komið er bráðnauðsynlegt að leita leiða til að hjálpa nemendum að fóta sig í upphafi framhaldsskólagöngu svo að draga megi úr óviðunandi brottfalli. Stundum ber ekki á öðru en að almennt ríki löngu úrelt viðhorf í menntamálum hér á landi sem birtast m.a. í hinni yfirborðskenndu umræðu um hvaða skólar séu þess virði að sitja í þeim. Það er ábyrgðarhluti að taka undir þann kór án þess að varpa í leiðinni fram þeirri spurningu hvernig menntun þjóni ungu fólki og þar með samfélaginu best. Sjónarmið fjölmenningar þar sem ólíkir hæfileikar allra fá að njóta sín vegur þungt enda gerir atvinnulífið æ ríkari kröfu um samskiptahæfni og að fólk geti unnið með hverjum sem er. Mörg verkefni bíða okkar sem störfum í íslenska skólakerfinu en ég er sannfærð um að breyttar innritunarreglur í framhaldsskóla eru skref í rétta átt. Með bestu kveðjum frá gamla sögukennaranum þínum. Súsanna Margrét Gestsdóttir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ísrael verður að hætta að drepa saklausa borgara á Gaza Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Að kjósa með hjartanu! Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Heilt kjörtímabil án árangurs í loftslagsmálum Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun „Nema í alveg sérstökum tilvikum“ Sigurður Örn Hilmarsson skrifar Skoðun Forseti Íslands – Katrín Jakobsdóttir Guðjón Þórir Sigfússon skrifar Skoðun Baldur er leiðtogi og mannasættir Karl Ágúst Ipsen skrifar Skoðun Fyrir börnin okkar Gunnar Ingi Valgeirsson skrifar Skoðun Stjórnvöld eru stefnulaus í barna- og fjölskyldumálum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Halla Hrund fyrir framtíðina Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir skrifar Skoðun Ferðamálastefna til framtíðar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fótbolti og forseti Tómas Ingi Tómasson skrifar Skoðun Taktík. - Fyrir fegurðina og lýðræðið Gunnlaugur Ólafsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir öryggi okkar allra Ragnheiður Hergeirsdóttir skrifar Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosning, auðlindir í þágu almennings Gunnar Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir lætur verkin tala Sigurborg Arnarsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosningar: Menningarlegt forræði fjórða valdsins Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar Skoðun Vélakaup valdaelítunnar skal að vettugi hafa Ívar Hauksson skrifar Skoðun Báðar eru þær góður kostur, Katrín og Halla Hrund. Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir unga fólkið Brynja Kristín Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Mér finnst á mig hlustað Tinna Martinsdóttir skrifar Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir skrifar Sjá meira
Kæri Pawel, Þú ert einn þeirra sem er ósáttur við nýjar innritunarreglur í framhaldsskóla landsins og finnur þeim allt til foráttu í grein sem birtist í Fréttablaðinu 16. júlí síðastliðinn. Mig langar hins vegar til að kalla eftir því að hugsandi fólk eins og þú hætti að skoða skólamál á Íslandi í gegnum hina þröngu linsu innritunar í framhaldsskóla og geri tilraun til að horfa yfir sviðið í heild. Okkur hafa nýlega borist uggvænlegar upplýsingar um að í tuttugu og níu Evrópulöndum ljúki hærra hlutfall ungmenna framhaldsskólanámi en á Íslandi. Við vitum að brottfall er mikið hér og þegar betur er að gáð leggur fólk oftast árar í bát í upphafi framhaldsskólagöngu. Ennfremur sýna rannsóknir að þar er ekki einungis námsörðugleikum um að kenna heldur kemur fleira við sögu. Ekki þarf sérfræðimenntun til að koma auga á að eitthvað er bogið við skólamál hérlendis og áríðandi að ráða þar bót á, án þess að láta fordóma byrgja sýn. Vissulega getur verið sárt fyrir ungling að komast ekki í þann skóla sem hann óskar helst en það hindrar hann ekki á leið sinni til mennta. Öllum sem ljúka grunnskólanámi er nefnilega séð fyrir skólavist og ég fullyrði að engum þeirra er vísað í lélegan skóla. Mun meira áhyggjuefni er sá stóri hópur ungs fólks sem af einhverjum ástæðum missti af lestinni á sínum tíma, er nú tilbúið að hefja framhaldsnám en fær ekki tækifæri til þess. Í þeim framhaldsskóla sem ég starfa við urðum við að hafna, annað árið í röð, umsóknum hátt í fjögur hundruð manna, átján ára og eldri, sem óskuðu eftir skólavist. Á sama tíma taka margir undir það viðhorf að menntun sé lykilþáttur í að leiða þjóðina út úr kreppunni. Þetta álít ég mun brýnna umhugsunarefni en vonbrigði þeirra sem komust ekki í þann skóla sem þeir vildu helst. Nú sýnist mér af lestri greinar þinnar að þú viljir sannarlega að allir eigi jafna möguleika á að komast inn í hvaða skóla sem er og sért því ekki beinlínis að mæla fyrir því gamalgróna hlutverki skólanna að vera félagsleg skilvinda sem flokki þjóðfélagsþegnana til framtíðarstarfa. Þú heldur því hins vegar fram að nýju innritunarreglurnar hindri „eðlilega fjölbreytni í skólakerfinu". Þetta er alrangt. Eftir að hverfaskipting var afnumin hefur nemendahópur margra skóla orðið sífellt einsleitari. Það hefur í för með sér að í þeim skólum kynnast nemendur einungis „sínum líkum", þ.e. fólki með svipaðan bakgrunn og sambærileg framtíðaráform. Þetta þekkjum við mætavel frá liðnum öldum þegar embættismenn landsins voru allir skólabræður frá sömu tveimur menntastofnunum. Að einhverjir óski þess að svo megi ennþá vera á 21. öldinni vekur hins vegar furðu og ég hef miklar efasemdir um að það sé þjóðarbúinu farsælt til frambúðar. Ég nefni sem dæmi hvort það sé sæmandi í lýðræðisríki þar sem jafnrétti þegnanna er leiðarstef að safna nemendum af erlendum uppruna saman í tvo eða þrjá framhaldsskóla sem eru reiðubúnir að veita þeim þann stuðning sem nemendur með íslensku sem annað mál þarfnast. Hverjar eru langtímaafleiðingar þess að stórir hópar útskrifast úr einstökum framhaldsskólum án þess að hafa nokkurn tíma leyst verkefni við hlið þeirra sem tala íslensku með erlendum hreim? Eru menn líklegir til að umgangast hver aðra sem jafningja í framtíðinni? Fjölbreytnin eykst með því að tæpur helmingur nýnema í hverjum Reykjavíkurskóla komi úr nágrenninu en sé ekki eingöngu valinn inn samkvæmt þeim takmörkuðu upplýsingum sem einkunnir veita. Nauðsynlegt er að skólunum sé jafnframt lögð sú skylda á herðar að þjóna fjölbreyttari nemendahópi og koma til móts við margslungnar þarfir, án þess að slá í neinu af námskröfum. Eins og fram hefur komið er bráðnauðsynlegt að leita leiða til að hjálpa nemendum að fóta sig í upphafi framhaldsskólagöngu svo að draga megi úr óviðunandi brottfalli. Stundum ber ekki á öðru en að almennt ríki löngu úrelt viðhorf í menntamálum hér á landi sem birtast m.a. í hinni yfirborðskenndu umræðu um hvaða skólar séu þess virði að sitja í þeim. Það er ábyrgðarhluti að taka undir þann kór án þess að varpa í leiðinni fram þeirri spurningu hvernig menntun þjóni ungu fólki og þar með samfélaginu best. Sjónarmið fjölmenningar þar sem ólíkir hæfileikar allra fá að njóta sín vegur þungt enda gerir atvinnulífið æ ríkari kröfu um samskiptahæfni og að fólk geti unnið með hverjum sem er. Mörg verkefni bíða okkar sem störfum í íslenska skólakerfinu en ég er sannfærð um að breyttar innritunarreglur í framhaldsskóla eru skref í rétta átt. Með bestu kveðjum frá gamla sögukennaranum þínum. Súsanna Margrét Gestsdóttir.
Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar
Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar