Mannréttindaráð Reykjavíkur starfar í þágu allra Svanur Sigurbjörnsson skrifar 20. desember 2010 10:45 Fjalar Freyr Einarsson grunnskólakennari og forseti Gideonfélagsins skrifaði grein á vísir.is þ. 16. des. síðastliðinn undir heitinu „Eru lífsgildi öfgatrúleysishópa leiðarljós Mannréttindaráðs?". Ég vil hér gagnrýna margt af því sem þar kemur fram. Ég veit ekki til þess að það séu til neinir „öfgatrúleysishópar" á Íslandi. Sitt sýnist hverjum þegar talað er um öfga. Fjalari Frey virðist nægja að Vantrú og Siðmennt séu fylgjandi hlutlausu skipulagi á skólastarfi til að stimpla félögin „öfga". Hann kynnir sig sem grunnskólakennara en hann er einnig í forsvari fyrir Gideonfélagið og vill því vernda trúboð félags síns. Fjalar talar fyrir því að börn foreldra utan þjóðkirkjunnar eigi að taka út með undanþágum þegar eitthvað trúarlegt fari fram. Hann orðar það svo lúmskt að börnin séu„..með mismunandi þarfir sem þarf að mæta". Hann líkir því m.a. við þær aðstæður barna með fæðuofnæmi sem þurfa sérfæði. Á þessu er mikilvægur eðlismunur því að skólinn á ekki að skapa þær aðstæður sjálfur að börn verði tekin út fyrir hópinn. Hann talar um að skólinn eigi að vera fyrir alla og því er ég sammála, en Fjalar Freyr hefur samt allt annað í huga en ég og mannréttindaráð. Hann orðar það svo sakleysislega að það eigi að „leyfa fjölbreytileika manna að vera á yfirborðinu". Þannig á að gera það að sérstöku umræðuefni þegar barna Vottanna eða barn trúlausu foreldranna þarf undanþágu frá fermingarferðinni, viðtöku Nýja testamentisins, heimsókn æskulýðsfulltrúa kirkjunnar o.s.frv. í þágu umburðarlyndis og lærdóms um hvort annað. Svona gæti það hljómað: „Krakkar! hann Jói hér á öðru vísi foreldra en þið og verður á bókasafninu meðan við förum í kirkju. Það er af því að þau trúa ekki á...." Hvaða leyfi hefðu kennarar til að fjalla um persónulegar skoðanir foreldra ákveðinna barna eða vekja athygli á þeim? Ekkert! Ég tala hér um foreldrana því að börn hafa ekki upplýstar lífsskoðanir og eru ekki málsvarar þeirra. Fjalar segir svo að mannréttindaráð stefni í að fara eftir lífsgildum „öfgatrúleysis". Í fyrsta lagi eru ekki til nein yfirlýst lífsgildi trúleysis því að trúleysi er bara sú skoðun að telja yfirnáttúru ekki til. Í öðru lagi eru þau gildi sem í ríkja í skólasamfélaginu sameiginleg öllu fólki og mannréttindaráð treystir vel kennurum að miðla þeim sem fagfólk og fyrirmyndir. Þessi gildi hafa enga merkimiða, heldur endurspegla hin siðræna tíðaranda þjóðfélagsins hverju sinni. Fjalar gagnrýnir að með því að leyfa litlu jólin, afmælissöngva, kynlífsfræðslu og kennslu þróunarkenningarinnar, sé ekki gætt jafnræðis í þeirri línu sem er dregin, því að vissir hópar séu andsnúnir ýmsum slíkum hlutum. Þetta er skiljanleg gagnrýni að vissu marki, en þessir hlutir eru ekki þeir sömu og það trúboð sem er verið að skilja frá skólastarfseminni með tillögu mannréttindaráðs. Jólin hafa mjög víða skírskotun og þó að hluti þeirra hafi áberandi kristilegan hluta taka þau ekki mikið pláss í skólastarfi og trufla ekki námið mér vitandi. Þau eru vissulega undanþága frá hlutleysisreglunni en ef að stjórnendur skóla hleypa þeim ekki upp í trúboðandi bænahald og messur er líklegt að víðtæk sátt muni ríkja áfram um þau. Hvað afmælissöngva varðar, þá held ég að Vottar Jehóva geti umborið þá ef að ekki fer fram trúboð gagnvart börnum þeirra. Hitt er þekkingarfræðileg spurning og þar er ekki hægt að fylgja öðru en því sem bestu vísindalegu rannsóknir hafa gefið okkur. Þegar þróunarkenningin er kennd, er ekki verið að gagnrýna sögur eins og sköpunarsöguna. Sögurnar eru ekki til umræðu í því fagi. Ef að sköpunarsinni tekur slíkri kennslu sem árás á trú sína er það hans túlkun en ekki staðreynd mála. Skólastarf getur ekki stjórnast af slíkri afstöðu. Megin atriðið í tillögu mannréttindaráðs Reykjavíkur, er að skilja að boðun/iðkun trúar og fræðslu um trú og lífsskoðanir. Fræðslan á að fara fram á vegum skólans, ekki utanaðkomandi félaga. Félög sem fjalla um og aðhyllast ákveðna trú, lífsskoðanir, stjórnmálaskoðanir eða aðrar flóknar félagslegar skoðanir hafa sérstöðu og er ekki hægt að líkja við eða kalla „tómstundastarf". Almennir skólar eiga að tryggja frið til menntunar barna og kenna með nálgun hins hlutlausa aðila eða skoðanda efnisins. Þetta er arfur upplýsingarinnar og einn af hornsteinum hins sameiginlega skólahalds fyrir börn allra þjóðfélagsþegna, óháð bakgrunni þeirra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum Skoðun Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite Skoðun Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Katrínu sem forseta Stefán Friðrik Stefánsson Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Skoðun Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað skrifar Skoðun Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum skrifar Skoðun Hugleiðingar ellilífeyrisþega um landsmálin og orkumálin Ingimundur Andrésson skrifar Skoðun Að tilheyra - Fjölmenningarþing Reykjavíkur skrifar Skoðun Katrínu sem forseta Stefán Friðrik Stefánsson skrifar Skoðun Fegin að vera frekar spurð hvaða ég sé, en „hverra manna ertu“ Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þekking á naloxone nefúða getur bjargað lífi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við breytt fortíðinni? Ásgeir Jónsson skrifar Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson skrifar Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ný norræn stjórnarskrá Hrannar Björn Arnarsson,Ragnheiður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við verið hamingjusöm í vinnunni? Héðinn Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar Skoðun Stærsta loftslagsráðstefna í heimi Nótt Thorberg skrifar Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um sáttamiðlun Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst skrifar Skoðun Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite skrifar Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun The man who would be king Ian McDonald skrifar Skoðun Umhverfisávinningur þess að þrifta Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Fjalar Freyr Einarsson grunnskólakennari og forseti Gideonfélagsins skrifaði grein á vísir.is þ. 16. des. síðastliðinn undir heitinu „Eru lífsgildi öfgatrúleysishópa leiðarljós Mannréttindaráðs?". Ég vil hér gagnrýna margt af því sem þar kemur fram. Ég veit ekki til þess að það séu til neinir „öfgatrúleysishópar" á Íslandi. Sitt sýnist hverjum þegar talað er um öfga. Fjalari Frey virðist nægja að Vantrú og Siðmennt séu fylgjandi hlutlausu skipulagi á skólastarfi til að stimpla félögin „öfga". Hann kynnir sig sem grunnskólakennara en hann er einnig í forsvari fyrir Gideonfélagið og vill því vernda trúboð félags síns. Fjalar talar fyrir því að börn foreldra utan þjóðkirkjunnar eigi að taka út með undanþágum þegar eitthvað trúarlegt fari fram. Hann orðar það svo lúmskt að börnin séu„..með mismunandi þarfir sem þarf að mæta". Hann líkir því m.a. við þær aðstæður barna með fæðuofnæmi sem þurfa sérfæði. Á þessu er mikilvægur eðlismunur því að skólinn á ekki að skapa þær aðstæður sjálfur að börn verði tekin út fyrir hópinn. Hann talar um að skólinn eigi að vera fyrir alla og því er ég sammála, en Fjalar Freyr hefur samt allt annað í huga en ég og mannréttindaráð. Hann orðar það svo sakleysislega að það eigi að „leyfa fjölbreytileika manna að vera á yfirborðinu". Þannig á að gera það að sérstöku umræðuefni þegar barna Vottanna eða barn trúlausu foreldranna þarf undanþágu frá fermingarferðinni, viðtöku Nýja testamentisins, heimsókn æskulýðsfulltrúa kirkjunnar o.s.frv. í þágu umburðarlyndis og lærdóms um hvort annað. Svona gæti það hljómað: „Krakkar! hann Jói hér á öðru vísi foreldra en þið og verður á bókasafninu meðan við förum í kirkju. Það er af því að þau trúa ekki á...." Hvaða leyfi hefðu kennarar til að fjalla um persónulegar skoðanir foreldra ákveðinna barna eða vekja athygli á þeim? Ekkert! Ég tala hér um foreldrana því að börn hafa ekki upplýstar lífsskoðanir og eru ekki málsvarar þeirra. Fjalar segir svo að mannréttindaráð stefni í að fara eftir lífsgildum „öfgatrúleysis". Í fyrsta lagi eru ekki til nein yfirlýst lífsgildi trúleysis því að trúleysi er bara sú skoðun að telja yfirnáttúru ekki til. Í öðru lagi eru þau gildi sem í ríkja í skólasamfélaginu sameiginleg öllu fólki og mannréttindaráð treystir vel kennurum að miðla þeim sem fagfólk og fyrirmyndir. Þessi gildi hafa enga merkimiða, heldur endurspegla hin siðræna tíðaranda þjóðfélagsins hverju sinni. Fjalar gagnrýnir að með því að leyfa litlu jólin, afmælissöngva, kynlífsfræðslu og kennslu þróunarkenningarinnar, sé ekki gætt jafnræðis í þeirri línu sem er dregin, því að vissir hópar séu andsnúnir ýmsum slíkum hlutum. Þetta er skiljanleg gagnrýni að vissu marki, en þessir hlutir eru ekki þeir sömu og það trúboð sem er verið að skilja frá skólastarfseminni með tillögu mannréttindaráðs. Jólin hafa mjög víða skírskotun og þó að hluti þeirra hafi áberandi kristilegan hluta taka þau ekki mikið pláss í skólastarfi og trufla ekki námið mér vitandi. Þau eru vissulega undanþága frá hlutleysisreglunni en ef að stjórnendur skóla hleypa þeim ekki upp í trúboðandi bænahald og messur er líklegt að víðtæk sátt muni ríkja áfram um þau. Hvað afmælissöngva varðar, þá held ég að Vottar Jehóva geti umborið þá ef að ekki fer fram trúboð gagnvart börnum þeirra. Hitt er þekkingarfræðileg spurning og þar er ekki hægt að fylgja öðru en því sem bestu vísindalegu rannsóknir hafa gefið okkur. Þegar þróunarkenningin er kennd, er ekki verið að gagnrýna sögur eins og sköpunarsöguna. Sögurnar eru ekki til umræðu í því fagi. Ef að sköpunarsinni tekur slíkri kennslu sem árás á trú sína er það hans túlkun en ekki staðreynd mála. Skólastarf getur ekki stjórnast af slíkri afstöðu. Megin atriðið í tillögu mannréttindaráðs Reykjavíkur, er að skilja að boðun/iðkun trúar og fræðslu um trú og lífsskoðanir. Fræðslan á að fara fram á vegum skólans, ekki utanaðkomandi félaga. Félög sem fjalla um og aðhyllast ákveðna trú, lífsskoðanir, stjórnmálaskoðanir eða aðrar flóknar félagslegar skoðanir hafa sérstöðu og er ekki hægt að líkja við eða kalla „tómstundastarf". Almennir skólar eiga að tryggja frið til menntunar barna og kenna með nálgun hins hlutlausa aðila eða skoðanda efnisins. Þetta er arfur upplýsingarinnar og einn af hornsteinum hins sameiginlega skólahalds fyrir börn allra þjóðfélagsþegna, óháð bakgrunni þeirra.
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun
Skoðun Fegin að vera frekar spurð hvaða ég sé, en „hverra manna ertu“ Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun