Með strætó í sumarfrí Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 17. nóvember 2008 06:00 Hversvegna eru ekki jólin sérhvern dag, sérhvert andartak, eins og fallegt lag?" söng Björgvin Halldórsson svo eftirminnilega um árið og svaraði eigin spurningu í næstu andrá: „Þá yrðu jólin bara hversdagsleg og sljó, engin hátíðarblær, enginn friður og ró". En þegar farið er að styttast í undirbúning umræddra jóla finnst mér allt orðið eitthvað tuskulegt, ég er strax í upphafi kreppu komin með kreppuþreytu. Einmitt núna er hún hætt að vera æsandi, hneykslanleg eða jafnvel fyndin, heldur orðin hundleiðinleg, hversdagsleg og sljó. Aldrei fyrr hefur verið jafn áríðandi að gleðjast í hinu víðfræga núi, stundinni sem er akkúrat núna. Anda inn, anda út. Sem er frekar snúið þegar hver hörmungin rekur aðra með sífelldum ógnunum um framtíðina. Eftir að hafa séð í anda kerti og spil um jólin og súrsaða bringukolla til hátíðarbrigða er ég hreint ekkert í núinu, heldur strax búin að afgreiða desember og farin að plana næsta sumar. Ímynda mér að fæstir þeirra sem yfirhöfuð verði svo heppnir að eiga rétt á sumarfríi muni eiga skotsilfur til að ferðast svona fimmtán kílómetra að heiman. Rándýrar utanlandsferðir verða bara til í minningunni sem börnum verður sagt frá í staðinn fyrir ævintýri á kvöldin. Frekar en að leggjast í sorg og sút er hægt að sýna forsjálni og leggja drög að spennandi sumarleyfisferð fjölskyldunnar sem kostar bara strætómiða. Um nokkra hríð hefur verið prýðilegt sparnaðarráð að skipta á heimili í sumarfríinu við fólk einhvers staðar í Frakklandi eða á Ítalíu. Þá ágætu uppskrift getum við Íslendingar nú aðlagað þeirri sorglegu staðreynd að ferðasjóðurinn hefur með öðru verið gerður upptækur. Við einfaldlega skiptum á heimilum við fjölskyldur í öðru bæjarfélagi, helst ekki of langt í burtu. Þannig getur reykvísk fjölskylda skipt um hús við aðra í Hafnarfirði eða jafnvel Keflavík ef ætlunin er að hafa þetta mjög flott. Sumarfrí í Hafnarfirði hefur ýmsa kosti. Til dæmis litla tungumálaerfiðleika og stutt í ágæta sundlaug. Þeir sem hingað til hafa notið þess að þræða framandi útimarkaði og allskyns gúrmebúðir í fjarlægum útlöndum geta vappað glaðir í Fjarðarkaupum sem eru svo dáindis ólík Melabúðinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Hversvegna eru ekki jólin sérhvern dag, sérhvert andartak, eins og fallegt lag?" söng Björgvin Halldórsson svo eftirminnilega um árið og svaraði eigin spurningu í næstu andrá: „Þá yrðu jólin bara hversdagsleg og sljó, engin hátíðarblær, enginn friður og ró". En þegar farið er að styttast í undirbúning umræddra jóla finnst mér allt orðið eitthvað tuskulegt, ég er strax í upphafi kreppu komin með kreppuþreytu. Einmitt núna er hún hætt að vera æsandi, hneykslanleg eða jafnvel fyndin, heldur orðin hundleiðinleg, hversdagsleg og sljó. Aldrei fyrr hefur verið jafn áríðandi að gleðjast í hinu víðfræga núi, stundinni sem er akkúrat núna. Anda inn, anda út. Sem er frekar snúið þegar hver hörmungin rekur aðra með sífelldum ógnunum um framtíðina. Eftir að hafa séð í anda kerti og spil um jólin og súrsaða bringukolla til hátíðarbrigða er ég hreint ekkert í núinu, heldur strax búin að afgreiða desember og farin að plana næsta sumar. Ímynda mér að fæstir þeirra sem yfirhöfuð verði svo heppnir að eiga rétt á sumarfríi muni eiga skotsilfur til að ferðast svona fimmtán kílómetra að heiman. Rándýrar utanlandsferðir verða bara til í minningunni sem börnum verður sagt frá í staðinn fyrir ævintýri á kvöldin. Frekar en að leggjast í sorg og sút er hægt að sýna forsjálni og leggja drög að spennandi sumarleyfisferð fjölskyldunnar sem kostar bara strætómiða. Um nokkra hríð hefur verið prýðilegt sparnaðarráð að skipta á heimili í sumarfríinu við fólk einhvers staðar í Frakklandi eða á Ítalíu. Þá ágætu uppskrift getum við Íslendingar nú aðlagað þeirri sorglegu staðreynd að ferðasjóðurinn hefur með öðru verið gerður upptækur. Við einfaldlega skiptum á heimilum við fjölskyldur í öðru bæjarfélagi, helst ekki of langt í burtu. Þannig getur reykvísk fjölskylda skipt um hús við aðra í Hafnarfirði eða jafnvel Keflavík ef ætlunin er að hafa þetta mjög flott. Sumarfrí í Hafnarfirði hefur ýmsa kosti. Til dæmis litla tungumálaerfiðleika og stutt í ágæta sundlaug. Þeir sem hingað til hafa notið þess að þræða framandi útimarkaði og allskyns gúrmebúðir í fjarlægum útlöndum geta vappað glaðir í Fjarðarkaupum sem eru svo dáindis ólík Melabúðinni.
Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson Skoðun
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson Skoðun
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun