Kulnun í starfi Þráinn Bertelsson skrifar 28. júlí 2008 07:00 Sjálfstæðisflokkurinn hefur nú bráðlega staðið stýrisvaktina í heilan mannsaldur svo að engan þarf að undra þótt fæturnir gerist fúnir. Eftir því sem valdatímabil Flokksins lengist fara fleiri og fleiri að efast um að samfélaginu sé hollt að því síðara sé stýrt öllu lengur af hinu fyrra. Þjóðin hefur þolað Flokknum margt af tveimur ástæðum. Í fyrsta lagi stóð hann jafnan vaktina hér á árum áður þegar efnahagsmálin voru annars vegar. Og í annan stað eru dugmiklir íhaldsflokkar nauðsynlegt bætiefni í lýðræðisþjóðfélögum - þótt óhollt sé að lifa á bætiefnum eingöngu. En nú dansa þau saman deyfðin og ráðleysið. Eina lífsmarkið er þegar dómsmálaráðherrann gjammar að forsætisráðherranum og vill taka upp evru en lýsa frati á Evrópusambandið sem á höfundarréttinn að þeirri mynt. „Vald spillir" er grundvallarlögmál sem gildir um bæði stjórnmálaflokka og manneskjur. Löngum valdaferli fylgir hroki, hugmyndakreppa og andlegur doði. Öll þjóðin þekkir nýleg dæmi um stjórnmálamenn sem voru fyrst efnilegir og síðan öflugir en sátu of lengi og enduðu sem nátttröll. Sama á við um stjórnmálaflokka. Endurnýjunarkrafti Flokksins er best lýst með því að rifja upp að sá draumaprins sem Flokkshestar trúa að eigi að vekja Flokkinn af Þyrnirósarsvefngöngu heitir Bjarni Benediktsson. Var einhver að tala um valdaapparat ætta- og fjármagnstengsla? Var einhver að tala um endurtekið efni? Var einhver að tala um meira af því sama? Ber það ekki vott um kulnun í starfi og forneskjuleg viðhorf þegar Flokknum dettur það helst í hug í efnahagskreppu að kýta um hvort Bjarni II sé réttborinn til að erfa veldi Bjarna I - hversu huggulegur maður sem Bjarni krónprins kann að vera? Og núna er ýmislegt annað meira aðkallandi fyrir íslensku þjóðina en að bíða eftir því að Flokkurinn leysi forystuvandamál sín. Til dæmis að leysa Flokkinn undan forystuhlutverkinu og gefa honum svigrúm til að leysa innri vandamál sín í næði. Vonandi er utanríkisráðherrann ekki of upptekin af sjálfri sér og gloríu embættisins til að hugsa um hvað sé Flokknum, þjóðinni og meira að segja Samfylkingunni fyrir bestu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen Skoðun
Sjálfstæðisflokkurinn hefur nú bráðlega staðið stýrisvaktina í heilan mannsaldur svo að engan þarf að undra þótt fæturnir gerist fúnir. Eftir því sem valdatímabil Flokksins lengist fara fleiri og fleiri að efast um að samfélaginu sé hollt að því síðara sé stýrt öllu lengur af hinu fyrra. Þjóðin hefur þolað Flokknum margt af tveimur ástæðum. Í fyrsta lagi stóð hann jafnan vaktina hér á árum áður þegar efnahagsmálin voru annars vegar. Og í annan stað eru dugmiklir íhaldsflokkar nauðsynlegt bætiefni í lýðræðisþjóðfélögum - þótt óhollt sé að lifa á bætiefnum eingöngu. En nú dansa þau saman deyfðin og ráðleysið. Eina lífsmarkið er þegar dómsmálaráðherrann gjammar að forsætisráðherranum og vill taka upp evru en lýsa frati á Evrópusambandið sem á höfundarréttinn að þeirri mynt. „Vald spillir" er grundvallarlögmál sem gildir um bæði stjórnmálaflokka og manneskjur. Löngum valdaferli fylgir hroki, hugmyndakreppa og andlegur doði. Öll þjóðin þekkir nýleg dæmi um stjórnmálamenn sem voru fyrst efnilegir og síðan öflugir en sátu of lengi og enduðu sem nátttröll. Sama á við um stjórnmálaflokka. Endurnýjunarkrafti Flokksins er best lýst með því að rifja upp að sá draumaprins sem Flokkshestar trúa að eigi að vekja Flokkinn af Þyrnirósarsvefngöngu heitir Bjarni Benediktsson. Var einhver að tala um valdaapparat ætta- og fjármagnstengsla? Var einhver að tala um endurtekið efni? Var einhver að tala um meira af því sama? Ber það ekki vott um kulnun í starfi og forneskjuleg viðhorf þegar Flokknum dettur það helst í hug í efnahagskreppu að kýta um hvort Bjarni II sé réttborinn til að erfa veldi Bjarna I - hversu huggulegur maður sem Bjarni krónprins kann að vera? Og núna er ýmislegt annað meira aðkallandi fyrir íslensku þjóðina en að bíða eftir því að Flokkurinn leysi forystuvandamál sín. Til dæmis að leysa Flokkinn undan forystuhlutverkinu og gefa honum svigrúm til að leysa innri vandamál sín í næði. Vonandi er utanríkisráðherrann ekki of upptekin af sjálfri sér og gloríu embættisins til að hugsa um hvað sé Flokknum, þjóðinni og meira að segja Samfylkingunni fyrir bestu.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun