Fastir pennar

Kyrrðardagar

Dymbilvika sem hófst á pálmasunnudag endar á morgun páskadag og framundan eru páskadagarnir þegar kristnir menn um heim allan minnast upprisu Jesú Krists, eftir krossfestinguna á föstudaginn langa.

Aðdragandinn að þessari mestu hátíð kristinna manna er fastan sem hefst í sjöundu viku fyrir páska eða á öskudaginn .Upphaflega var hugsunin sú að á þessum tíma átti fólk að halda sig frá kjötmeti, en borða þess í stað fisk eða annað sem tilheyrði þessum tíma. Þessi siður er nú almennt ekki haldinn hér á landi, og líklega líka á undanhaldi í strang kaþólskum löndum svo sem við Miðjarðarhafið og í fleiri heimshlutum . Þeir sem hafa stundað útflutning á sjávarafurðum hér á landi, einkum þó þeir sem selt hafa saltfisk, hafa oft á tíðum orðið áþreifanlega varir við mikla eftirspurn eftir afurðum héðan úr Norðurhöfum á þesum tíma árs. Þannig hefur trúarlíf sanntrúaðra í fjarlægum löndum haft töluverð áhrif á aðalatvinnugrein okkar sjárvarútveginn í gegnum árin.

Skálholt er góður staður fyrir slíkt, þar sem kyrrð sveitarinnar, fagur fjallahringur og helgi staðarins og saga mynda góða umgjörð fyrir kyrrðardaga,ásamt góðum aðbúnaði og þeirri andlegu næringu sem þar er jafnan boðið upp á.

Hér í blaðinu var á skírdag viðtal við séra Bernharð Guðmundsson rektor Skálholtsskóla, sem átt hefur bæði fjölbreyttan og farsælan feril innan kirkjunnar um langt skeið. Þar minnist hann meðal annars á starfið í Skálholtsskóla: Þetta er staður þar sem fólk kemur saman, talar saman, lærir hvert af öðru og öðlast sameiginlega reynslu. Síðar í viðtalinu minnist hann á kyrrðardagana sem Sigurbjörn biskup efndi fyrst til á níunda áratugnum: Þeir fóru hægt af stað , en góðir hlutir gerast hægt segir Bernharður. Kyrrðardagar eru nú haldnir nokkrum sinnum á ári, með ýmsum formerkjum. Það er ástæða til þess nú um páskana að minna á mikilvægi kyrrðar og friðar. Ekki veitir af í því þjóðfélagi sem við lífum nú í, þar sem allt er á ferð og flugi alla daga ársins. Þeir eru ekki margir orðnir eftir dagarnir þar sem verslanir eru ekki opnar, og er gærdagurinn, föstudagurinn langi og morgundagurinn páskadagur meðal fárra slíkra. Auðvitað verður að sinna þörfum fólks og veita því þjónustu, ekki síst þegar menn eru á ferð og flugi eins og gjarnan um bænadaga og páska. En það ætti líka að halda í hefðir til að fólki gefist tækifæri til kyrrðar og friðar í sál og líkama. Skálholt er góður staður fyrir slíkt, þar sem kyrrð sveitarinnar, fagur fjallahringur og helgi staðarins og saga mynda góða umgjörð fyrir kyrrðardaga,ásamt góðum aðbúnaði og þeirri andlegu næringu sem þar er jafnan boðið upp á. Nútímamanninum veitir ekki af öðru hvoru að draga sig út úr hringiðu daglegs lífs, og öðlast nýjan kraft og þor til að takast á við krefjandi verkefni. Þá er ekki síður ástæða til að njóta kyrrðarinnar sem dreifbýlið getur boðið upp á til að auðga andann. Frídagar um bænadaga og páska eru kjörið tækifæri til að njóta alls þessa, jafnframt því sem menn hafi í huga boðskap páskanna.



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.



×