Milljónavirði af gini á víða­vangi og búið til með ís­lensku veðri

Sjö tunnur eru staðsettar í Langjökli og sjö tunnur uppi á eldfjalli í Vestmannaeyjum.

Milljónavirði af heimsklassa gini.

„Þetta væri hvergi hægt annars staðar í heiminum. Að skilja eftir svona tunnur á víðavangi,“ segir Arnar en tekur það þó fram að auðvitað séu þær í rafrænni vöktun og því þurfi lítið til að láta öryggiskerfið vita.

En samt; Þetta er vægast sagt mjög sérstök sjón. Spurningin er þó: Hvaða gin er þetta eiginlega?

„Við höfum ekki sagt frá þessu neins staðar. Ég hef bara sagt fólki að það væru spennandi fréttir framundan. Og nú er komið að þessu; Ginið verður væntanlega tilbúið um miðjan júlí,“ segir Arnar; svo spenntur að glampar í augum.

Hver flaska einstök

Gináhugamenn þekkja nafn Arnars Jóns Agnarssonar. Því hann er einn af forsprökkurum Ólafsson gin; íslenska ginið sem þegar hefur slegið í gegn.

Mosa-ginið sem landinn fær fljótlega að kynnast, er þó allt öðruvísi upplegg.

„Það verður alltaf til í litlu upplagi og enginn árgangur verður eins. Því það sem er sérstakt við þetta gin er að við erum að nota íslenska veðrið og það segir sig sjálft að veðrið sem er núna kemur aldrei aftur,“ segir Arnar og brosir.

En hvernig kom þessi hugmynd til og hvers vegna er Arnar staddur í Eyjum þegar viðtalið er tekið?

Jú, skýringin er eftirfarandi:

„Ég er fæddur í Eyjum og átti heima hér fyrstu sex árin. Síðan var ég geymdur hérna á sumrin. Ég er skilnaðarbarn og væntanlega hefur mamma átt góð sumur í Reykjavík þegar ég var ekki heima,“ segir Arnar og skellihlær.

„En þetta voru líka algjör forréttindi; Að njóta barnæskunnar í Eyjum, fara upp á Stórhöfða, spranga, leika sér í Herjólfsdal og svo framvegis.“

Foreldrar Arnars er bæði frá Eyjum og því hefur Arnar alltaf átt mikið af skyldfólki þar.

En hvernig kom þessi hugmynd til að búa til gin með íslensku veðri?

„Hugmyndin er sprottin út frá kampavíni sem ég keypti hjá Sante,“ segir Arnar og vísar þar til vínbúðarinnar sante.is sem er vínbúð á netinu.

Þetta voru tvær flöskur frá sama framleiðanda og sama tíma. 

Önnur þeirra hafði hins vegar verið geymt á hafsbotni, en hin við fullkomnar geymsluaðstæður fyrir kampavín. 

Þegar ég smakkaði báðar tegundirnar áttaði ég mig á því að það var töluverður bragðmunur á flöskunum.“

Nokkrum árum fyrr hafði Arnar líka upplifað nokkuð sambærilegt.

„Eitt sinn hjá Ólafsson gin vorum við með nokkrar ginflöskur í heitavatnsbaði því það þurfti að losa miða af flöskunum sem hafði ranglega verið settur á. Ég opnaði eina flösku úr heitavatnsbaðinu og komst þá að því að bragðið var allt öðruvísi.“

Arnar fór því að hugsa:

„Þetta er áhugavert! Getum við mögulega tengt þetta við íslenska náttúru þannig að við nýtum veðrið til að vinna vökvann? Sem mér fannst strax geðveik hugmynd því veðrið er eitthvað sem við höfum enga stjórn á; hvernig aðstæður í lofti eru, loftþrýstingurinn, vindurinn, hitinn og svo framvegis.“

Þú velur þér bragð

Verandi soddan frumkvöðull í eðli sínu og þá þegar reynslunni ríkari sem einn af forsprökkurum og hluthöfum í Ólafsson gini, fékk Arnar valinkunna aðila með sér.

„Strákarnir í Húrra og Hrefna Sætran til dæmis,“ segir Arnar.

En það að veðra vökva í tunnum á vel völdum stöðum er ekki nóg.

„Það sem gefur gininu auka krydd er það áfengi sem var í tunnunni fyrir. Þú getur því til dæmis fengið gin úr tunnu á Eldfjalli sem er kryddað með góðu chardonney víni sem var í tunnunni fyrir,“ segir Arnar.

Mjög spenntur að vita síðan hvernig sambærileg tunna getur bragðast eftir því hvort hún hefur verið veðruð inn í jökli eða upp á eldfjalli.

„Tunnurnar sjálfar hafa líka breyst mikið á síðustu mánuðum. Sérstaklega þær sem eru uppi á Eldfjalli,“ segir Arnar, sem býst hins vegar við að ginið úr Langjökli verði öðruvísi á bragðið mögulega kalt gin af svo mætti segja, með mismunandi bragðtegundum.

„Því þar eru tunnurnar að veðrast inni í jökli þar sem ríkir sjúkleg kyrrð. Alltaf. Ginið verður því örugglega kalt og hrjúft.“

Tunnurnar sem gefa ginu bragð eru tunnur sem geymdu áður Islay viskí, Chardonney frá Burgundy, Trip Sec appelsínulíkjör, vermúð, Mezcal, púrtvín og Sauternes eftirréttavín frá Bordoux

En hvers vegna gin?

„Ginið hefur þá eiginleika að geta dregið í sig bragðið úr tunnunni og því sem í tunnunni var áður. Tunnubragðið virkar því eins og krydd fyrir ginið. Þess vegna hentar gin betur í þetta því það er kryddað fyrir. Það á ekki við um til dæmis vodka.“

Arnar segir ginið líka vera svo eftirsótt.

„Eftirspurn eftir gini hefur verið að aukast stanslaust síðustu 20 árin og virðist alltaf aukast þótt sífellt bætist við fleiri gintegundir,“ segir Arnar en bætir við:

„Við erum samt ekki bara að horfa til gin-áhugafólks heldur áhugafólks um vín almennt. Því rétt eins og þegar við erum að bragða árganga af léttvíni til dæmis, verður upplifunin á Mosa-gininu eins: Einhver sérstök upplifun á heimsklassavökva því það hefur enginn gert þetta svona svo ég viti til áður og hver flaska verður aðeins til í takmörkuðu upplagi.“

Gert er ráð fyrir að Mosa-ginið fari í sölu hjá Sante og völdum veitingahúsum um miðjan júlí en það verður ekki selt í Vínbúðunum né fríhöfninni.

„Ólafsson ginið var hugsað til þess að sigra heiminn og ná til fjöldans. Mosaginið verður dýrara og meira ætlað þeim hópi sem vill upplifa eitthvað afar sérstakt í hverri flösku,“ segir Arnar en áætlað er að útsöluverð verði kr.14.900.

Stærsta kikkið

Þegar viðtalið er tekið, er Arnar staddur á Pæjumótinu í Eyjum. Hárið er úfið frá stuttu stoppi við Eldfjallatunnurnar en nokkrum mínútum síðar kemur hann sér fyrir í góðu næði við bæinn, talar hratt og er uppfullur af tilhlökkun.

Það er samt ekki fyrir alla að fá geðveika hugmynd og láta vaða. Sem Arnar þó virðist óhræddur við að gera og það jafnvel reglulega.

„Ég hef aldrei spáð í mér sem frumkvöðli en eflaust er ég það í grunninn. Ég hef bara alltaf sagt að ég hafi verið svo heppinn frá því að ég kom fyrst út á vinnumarkaðinn að ég hef alltaf verið að vinna við áhugamálin mín. Strax eftir háskólann var ég mikið í laxveiðibransanum, var um tíma atvinnumaður handbolta, fór þá aftur í laxveiðibransinn og síðan í áfengisbransann.“

Laxveiðibransinn og áfengisbransinn nýttist reyndar ágætlega saman.

„Ég hef alltaf haft áhuga á víni og veiði og þetta hefur oft blandast ágætlega saman. Því í laxveiðibransanum var maður kannski með Ameríkönum eða kúnnum sem komu hingað á einkaflugvélum og ég get alveg sagt þér það að það voru ótrúlegustu guðveiðarnar sem maður smakkaði á þeim árum,“ segir Arnar og bætir við:

„Sem segja má að hafi verið ákveðinn aðdragandi að því að framleiða Ólafsson ginið því það verður að segjast að það gin hafi brotið ákveðið blað í áfengisbransanum hér heima.“

Þótt Arnar sé enn hluthafi í Ólafsson gininu hætti hann afskiptum af daglegum rekstri þess félags árið 2021 og vatt sér þá um tíma í annað startup fyrirtæki: Varð markaðsstjóri hjá Good Good fyrirtækinu sem nú gerir það gott úti í heimi.

„Ég grínast oft með að vera fordekraður að geta unnið svona við það sem mér finnst skemmtilegt. En það sem á best við mig er að vera minn eiginn herra sem eflaust skýrist af því að ég hleyp hratt, kann að vera með mjög marga hatta á höfði og er þar af leiðandi eflaust best geymdur í startup verkefnum,“ segir Arnar og kímir.

En segir síðan hugsi:

„Kannski að þetta akkorðsdæmi komi héðan úr Vestmannaeyjum? Því mér finnst langbest að vinna ógeðslega mikið í törnum og taka síðan rólegan tíma inn á milli.“

Tunnurnar eru veðraðar í um þrjá mánuði og segir Arnar ekki ólíklegt að fleiri staðsetningar verði prófaðar.

„Okkur langar til dæmis að prófa að veðra tunnur í gróðursælum dal; Til dæmis þar sem það er mikið birki og blóðberg. Það gæti verið spennandi. En eins að veðra tunnur á öðrum árstíðum og sjá hver bragðmunurinn verður. Því núna höfum við verið að vinna með vetur og vor.“

Hvað verður upplagið mikið sem verður klárt í júlí?

„Það verða um sjöþúsund flöskur. Og þetta eru þá sjöþúsund flöskur sem koma aldrei aftur. Mosaginið verður aldrei massaframleiðsla og það sama verður um fleiri tegundir sem mögulegt er að við prófum; Til dæmis að búa til romm sem yrði veðrað í Vestmanneyjum og tengt við bæði náttúruna og söguna um Tyrkjaránið,“ segir Arnar.

Greinilega með fullt af spennandi hugmyndum í kollinum.

Hugmyndin er að búa til heimsklassavökva og heimsklassavörumerki.

 Að búa til eitthvað einstakt úr íslenskri náttúru. 

Ekki til þess að verða ríkur og frægur, heldur til að búa eitthvað til sem mér finnst áhugavert og annað fólk upplifir sem ótrúlega spennandi og áhugavert líka. 

Ég fæ mesta kikkið út úr því.“

En nú þurfum við að kveðja.

Því Arnar er nú við það að bruna aftur upp á Eldfjall:

Búinn að mæla sér mót við nokkra vel valda Eyjamenn í smá bragðsmökkun. Hvað annað?!