Að skilja eða skilja ekki erlenda gesti? Margrét Reynisdóttir skrifar 28. ágúst 2024 17:30 Sumir myndu kannski segja sem svo: „Það fer í taugarnar á mér þegar fólk alhæfir um menningu þjóða. Það er ekki hægt að alhæfa svona um margar milljónir manna sem eiga það eitt sameiginlegt að lifa á sama stað. Það er fordómafullt.” Ef þetta er skoðun þín þá má velta því fyrir sér hvort að hún feli ekki einmitt í sér alhæfingu! Það er hugulsamt að þekkja þarfir gesta Á námskeiðum sem ég hef haldið um ólíka menningarheima, fjölmenningu og þjónustu get ég þess gjarnan að fyrir 25 öldum sagði kínverski heimspekingurinn Konfúsíus að í eðlinu værum við öll lík en það væru siðir og venjur sem skildu okkur að. Á Íslandi segjum við að sinn sé siðurinn í landi hverju. Rannsóknir sýna nefnilega að hver þjóð og menningarheimur hafa sín sérkenni. Á sama tíma blasir það og við að einstaklingar eru ekki allir steyptir í sama mót. Hverjir elska te? Eru það feimnismál sem aðeins má ræða baksviðs eða þvert á móti jákvætt að vita að stóru þjóðirnar í Asíu eru miklar teþjóðir og drekka jafnvel te eða volgt vatn með mat? Eða að í þeirra siðmenningu þykir það ókurteisi að benda með einum putta en kurteisi að benda með allri hendinni? Sýna eldra fólki frá Asíu virðingu Er það kannski vænlegra til árangurs að upplýsa starfsfólkið þitt um að rík hefð sé fyrir því að sýna eldra fólki frá Asíulöndum virðingu svo og að gefa stöðu fólks til kynna með sama hætti. Myndin er tekin í Japan.Aðsend Mynd tekin í VíetnamAðsend Kurteisasta þjóð í heimi? Miðað við staðhæfinguna í upphafi er þá betra að hafa hljótt um það að ein kurteisasta þjóð Asíu kann vel að meta að allt sé nákvæmlega eins og samið var um í upphaflegri pöntun þeirra á ferðaskrifstofu. Þar ræður varkárni og öryggi för og því sérstaklega mikilvægt fyrir þau að fá staðfest að umbeðin þjónusta verði veitt. Fyrirmæli um mat, gistingu og afþreyingu verða að standast 100% og starfsmenn verða því að fylgja þeim í smáatriðum. Ef eitthvað fer úrskeiðis þá kunna þau vel að meta einlæga afsökunarbeiðni. Þessi þjóð er svo kurteis að þar stendur starfsfólkið á hótelinu út í kulda og trekk til að veifa gestunum í rútunni í kveðjuskyni og sama gerðu flugvallarstarfsmennirnir þegar þotan okkar yfirgaf hlaðið. Hávaxnasta þjóð í heimi? Eru það fordómar eða jákvæð öflun upplýsinga að vita að margir frá landi túlípanans eru hávaxnir (og glæsilegir)? Er kannski réttast að yppta öxlum og leyfa þeim bara að sitja í keng í bílaleigubílnum eða sofa i fósturstellingu í rúmi sökum plássleysis? Af hverju skyldi þessa rúta í Japan velja númeri 88888?Aðsend Vín- og kaffiþjóðir Og er það sjálfsögð fróðleiksfýsni eða bara óþarfa hnýsni að vita að sumar þjóðir vilja byrja daginn með gæðakaffi með heitri mjólk en þiggja gjarnan léttvín með hádegis- og kvöldverði? Taka góðan tíma í að borða Er það algjört leyndarmál að vita hvaða þjóðir eru vanar að borða bæði hádegismat og kvöldmat seinna að deginum en við og að fólk af því þjóðerni væri oftar en ekki mjög þakklátt ef því væri bent á veitingastaði þar sem panta má gæðamat klukkan ellefu á kvöldin? Hvaðan koma grænmetisæturnar? Er það feimnismál eða kannski bara sjálfsögð kurteisi að spyrja hvort einhverjir gesta séu með fæðuóþol, borði ekki kjöt og svo framvegis? Sjálf hef ég oft farið svöng heim úr boðum því ég borða ekki kjöt og er of kurteis til að að láta vita. Ég væri afar þakklát ef einhverjir þyrðu að spyrja svo þetta væri ekki leyndarmál sem þarf að pukrast með. Ein hnetusteik, eggjabaka eða stærri salatskammtur myndi leysa vandamálið. Fyrst við erum farin að ræða þetta þá eru líka til þjóðir þar sem er miklu ríkari hefð fyrir grænmetisfæði en hjá okkur, aðrir hópar borða ekki svínakjöt eða kjöt og mjólk á sama tíma og enn aðrar fúlsa við hráu grænmeti. Hvað segir myndmálið okkur um hversu sterkur maturinn er?Aðsend Málið er sem sagt það að engin er að tala um að snúa öllu á hvolf við móttöku gesta af hinum ýmsu þjóðernum heldur fræðast um lífstíl þeirra og ná þannig betur að koma til móts við þarfir þeirra. Þannig styrkjum við þá upplifun þeirra að þeir séu velkomnir! Höf rekur starfsþjálfunarfyrirtækið gerumbetur.is og er höfundur nýrrar bókar: Do´s & Dont´s When Welcoming Foreign Guests. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Menning Ferðalög Mest lesið Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Sjá meira
Sumir myndu kannski segja sem svo: „Það fer í taugarnar á mér þegar fólk alhæfir um menningu þjóða. Það er ekki hægt að alhæfa svona um margar milljónir manna sem eiga það eitt sameiginlegt að lifa á sama stað. Það er fordómafullt.” Ef þetta er skoðun þín þá má velta því fyrir sér hvort að hún feli ekki einmitt í sér alhæfingu! Það er hugulsamt að þekkja þarfir gesta Á námskeiðum sem ég hef haldið um ólíka menningarheima, fjölmenningu og þjónustu get ég þess gjarnan að fyrir 25 öldum sagði kínverski heimspekingurinn Konfúsíus að í eðlinu værum við öll lík en það væru siðir og venjur sem skildu okkur að. Á Íslandi segjum við að sinn sé siðurinn í landi hverju. Rannsóknir sýna nefnilega að hver þjóð og menningarheimur hafa sín sérkenni. Á sama tíma blasir það og við að einstaklingar eru ekki allir steyptir í sama mót. Hverjir elska te? Eru það feimnismál sem aðeins má ræða baksviðs eða þvert á móti jákvætt að vita að stóru þjóðirnar í Asíu eru miklar teþjóðir og drekka jafnvel te eða volgt vatn með mat? Eða að í þeirra siðmenningu þykir það ókurteisi að benda með einum putta en kurteisi að benda með allri hendinni? Sýna eldra fólki frá Asíu virðingu Er það kannski vænlegra til árangurs að upplýsa starfsfólkið þitt um að rík hefð sé fyrir því að sýna eldra fólki frá Asíulöndum virðingu svo og að gefa stöðu fólks til kynna með sama hætti. Myndin er tekin í Japan.Aðsend Mynd tekin í VíetnamAðsend Kurteisasta þjóð í heimi? Miðað við staðhæfinguna í upphafi er þá betra að hafa hljótt um það að ein kurteisasta þjóð Asíu kann vel að meta að allt sé nákvæmlega eins og samið var um í upphaflegri pöntun þeirra á ferðaskrifstofu. Þar ræður varkárni og öryggi för og því sérstaklega mikilvægt fyrir þau að fá staðfest að umbeðin þjónusta verði veitt. Fyrirmæli um mat, gistingu og afþreyingu verða að standast 100% og starfsmenn verða því að fylgja þeim í smáatriðum. Ef eitthvað fer úrskeiðis þá kunna þau vel að meta einlæga afsökunarbeiðni. Þessi þjóð er svo kurteis að þar stendur starfsfólkið á hótelinu út í kulda og trekk til að veifa gestunum í rútunni í kveðjuskyni og sama gerðu flugvallarstarfsmennirnir þegar þotan okkar yfirgaf hlaðið. Hávaxnasta þjóð í heimi? Eru það fordómar eða jákvæð öflun upplýsinga að vita að margir frá landi túlípanans eru hávaxnir (og glæsilegir)? Er kannski réttast að yppta öxlum og leyfa þeim bara að sitja í keng í bílaleigubílnum eða sofa i fósturstellingu í rúmi sökum plássleysis? Af hverju skyldi þessa rúta í Japan velja númeri 88888?Aðsend Vín- og kaffiþjóðir Og er það sjálfsögð fróðleiksfýsni eða bara óþarfa hnýsni að vita að sumar þjóðir vilja byrja daginn með gæðakaffi með heitri mjólk en þiggja gjarnan léttvín með hádegis- og kvöldverði? Taka góðan tíma í að borða Er það algjört leyndarmál að vita hvaða þjóðir eru vanar að borða bæði hádegismat og kvöldmat seinna að deginum en við og að fólk af því þjóðerni væri oftar en ekki mjög þakklátt ef því væri bent á veitingastaði þar sem panta má gæðamat klukkan ellefu á kvöldin? Hvaðan koma grænmetisæturnar? Er það feimnismál eða kannski bara sjálfsögð kurteisi að spyrja hvort einhverjir gesta séu með fæðuóþol, borði ekki kjöt og svo framvegis? Sjálf hef ég oft farið svöng heim úr boðum því ég borða ekki kjöt og er of kurteis til að að láta vita. Ég væri afar þakklát ef einhverjir þyrðu að spyrja svo þetta væri ekki leyndarmál sem þarf að pukrast með. Ein hnetusteik, eggjabaka eða stærri salatskammtur myndi leysa vandamálið. Fyrst við erum farin að ræða þetta þá eru líka til þjóðir þar sem er miklu ríkari hefð fyrir grænmetisfæði en hjá okkur, aðrir hópar borða ekki svínakjöt eða kjöt og mjólk á sama tíma og enn aðrar fúlsa við hráu grænmeti. Hvað segir myndmálið okkur um hversu sterkur maturinn er?Aðsend Málið er sem sagt það að engin er að tala um að snúa öllu á hvolf við móttöku gesta af hinum ýmsu þjóðernum heldur fræðast um lífstíl þeirra og ná þannig betur að koma til móts við þarfir þeirra. Þannig styrkjum við þá upplifun þeirra að þeir séu velkomnir! Höf rekur starfsþjálfunarfyrirtækið gerumbetur.is og er höfundur nýrrar bókar: Do´s & Dont´s When Welcoming Foreign Guests.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar