Nemendur á grunnskólaaldri sem falla á milli kerfa Sara Rós Kristinsdóttir skrifar 25. janúar 2024 13:00 Ákveðin hópur nemenda í grunnskóla falla á milli kerfa þ.e.a.s að í raun hentar ekki uppsetningin í almennu skólakerfi fyrir þennan hóp en þau eru samt ekki með næginlega mikla fötlun eða semsagt nægar greiningar á pappírum til að komast að í sérúrræði eins og einhverfudeild, Arnarskóla eða Brúarskóla sem dæmi. Hvar er þá þessi hópur barna og unglinga? Þetta er kannski ekki stór hópur í hlutfalli við alla nemendur grunnskóla á landinu en þetta er alveg jafn mikilvægur hópur. Hluti af þessum hóp er einfaldlega hættur að mæta í skóla og er þá heima hjá sér. Það sem kannski er erfitt fyrir suma að trúa að stundum eru þessi börn heima við án skóla úrræðis í einhverja mánuði og hef ég heyrt dæmi þess að barn var heima í heilt ár án skólaúrræðis. Annar hluti þessa hóps er enn að mæta í skóla en er með dræma mætingu og líður ekki vel innan skóla veggjana. Mögulega er 3 hópurinn sem samviskusamlega mætir en líður ekki vel í skólaumhverfinu af einhverjum ástæðum. Eiga þá öll þessi börn að fara í sérúrræði? Rót vandans er ekki alltaf sú sama og klárlega í einhverjum af þessum tilfellum er hægt að hjálpa nemenda að líða betur í sínum hverfisskóla. En það eru nemendur þarna líka sem eru oft búnir að vera í sínum almenna hverfisskóla í nokkur ár og alltaf gengið brösulega. Það er mjög neikvæð styrking fyrir sjálfsmynd þeirra og ekki gott veganesti út í lífið og getur það orðið mjög alvarleg staða. Þessir nemendur eru oft á biðlistum lengi eftir sérúrræðum en komast ekki að. Það eina sem leysir þennan vanda eru fleiri pláss í sérúrræðum. Það skal skýrt tekið fram að vandamálið er ekki leyst einungis með að bæta við plássum fyrir nemendur í þau úrræði sem til eru nú þegar. Ég veit að nýlega var bætt við nokkrum plássum í einhverfudeildir en í hlutfalli við vöntun á plássum eru þau afar fá. Það þarf að bæta við fleiri úrræðum og það kallar á góða aðstöðu helst innan almennu skólanna og fagfólk úr ýmsum stéttum svo þverfagleg vinna geti átt sér stað. Í mínum huga snýst þetta um forgangsröðun og ættum við sem samfélag að hafa líkamlega og andlega heilsu barnanna okkar efst á forgangslistanum. Foreldrar Það er því miður saga margra foreldra í þessari stöðu að þau eru á leiðinni í kulnun, komnir í kulnun eða örmögnun, sumir í þessum hóp eru í endurhæfingu og aðrir sem eru komnir á örorku vegna álagsins sem fylgir því að eiga barn sem “hvergi á heima í kerfinu”. Þessir foreldrar eru búnir að þurfa að berjast fyrir barninu eða börnunum sínum í kerfi sem gerir í raun ekki ráð fyrir þeim. Það er þessi áralanga barátta sem svo leiðir til örmögnunar og verður á endanum til þess að þau geta ekki lengur látið raddir sínar heyrast og barist fyrir sjálfsögðum réttindum barnsins né haldið áfram að berjast við kerfi sem hefur bara rými til aðstoða litla prósentu af þeim börnum og unglingum sem eru í mestri neyðinni. Samstaða Mig langar að safna saman hóp foreldra í þessari stöðu og mig langar líka að biðja kennara og annað starfsfólk skóla til að ganga til liðs við okkur og hjálpa því þetta á að vera samvinna heimila og skóla. Ég mun aldrei í þessari baráttu láta það heyrast að allt sem er gert í skólakerfinu sé slæmt því það finnst mér fjarri sannleikanum. Það er verið að vinna fullt af flottu starfi og langflestir sem vinna innan skólanna að gera sitt besta og oft meira en það. Í þessari sömu umræðu vil ég benda á að kennarar eru oft undir miklu álagi og fékk ég send skilaboð inn á minn samfélagsmiðil frá kennara sem sagði að hún upplifði að fagvitund sín og það sem hún nær að gera “á gólfinu” færi ekki alltaf saman því álagið væri hreinlega of mikið. Facebook hópurinn Skólamálin okkar Þar sem ég hef áður vakið athygli um þetta málefni og hef fengið ótal mörg skilaboð frá foreldrum í þessari erfiðu stöðu og einnig fengið þó nokkur skilaboð frá kennurum sem upplifa sig í erfiðari stöðu þá ákvað ég að stofna hóp á Facebook þar sem við getum sameinast. Í dag er markmiðið helst að vekja athygli á þessum hóp sem eru nemendur án skólaúrræðis eða í skólakvíða og með dræma mætingu. Það á að vera vettvangur til að deila sinni sögu, lesa sögur frá öðrum, fá ráð og deila ráðum. Það eru engar kvaðir um að deila neinu enda eru þetta mjög persónuleg mál og hver og einn þarf að finna hvað hentar sér. Margir foreldrar í þessari stöðu upplifa sig eyland og því vil ég breyta. Nú þegar eru komnir rúmlega 300 manns í hópinn en hann var stofnaður 24. janúar 2024. Allir sem telja sig eiga heima í hópnum eru velkomnir í hópinn. Skólamálin okkar | Facebook Höfundur er með miðilinn Lífsstefna þar sem hún er með ókeypis fræðslu um geðheilsu, ADHD og einhverfu. Sara er menntuð sem félagsliði, NLP markþjálfi, barna jógakennari og ráðgjafi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Einhverfa Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Ákveðin hópur nemenda í grunnskóla falla á milli kerfa þ.e.a.s að í raun hentar ekki uppsetningin í almennu skólakerfi fyrir þennan hóp en þau eru samt ekki með næginlega mikla fötlun eða semsagt nægar greiningar á pappírum til að komast að í sérúrræði eins og einhverfudeild, Arnarskóla eða Brúarskóla sem dæmi. Hvar er þá þessi hópur barna og unglinga? Þetta er kannski ekki stór hópur í hlutfalli við alla nemendur grunnskóla á landinu en þetta er alveg jafn mikilvægur hópur. Hluti af þessum hóp er einfaldlega hættur að mæta í skóla og er þá heima hjá sér. Það sem kannski er erfitt fyrir suma að trúa að stundum eru þessi börn heima við án skóla úrræðis í einhverja mánuði og hef ég heyrt dæmi þess að barn var heima í heilt ár án skólaúrræðis. Annar hluti þessa hóps er enn að mæta í skóla en er með dræma mætingu og líður ekki vel innan skóla veggjana. Mögulega er 3 hópurinn sem samviskusamlega mætir en líður ekki vel í skólaumhverfinu af einhverjum ástæðum. Eiga þá öll þessi börn að fara í sérúrræði? Rót vandans er ekki alltaf sú sama og klárlega í einhverjum af þessum tilfellum er hægt að hjálpa nemenda að líða betur í sínum hverfisskóla. En það eru nemendur þarna líka sem eru oft búnir að vera í sínum almenna hverfisskóla í nokkur ár og alltaf gengið brösulega. Það er mjög neikvæð styrking fyrir sjálfsmynd þeirra og ekki gott veganesti út í lífið og getur það orðið mjög alvarleg staða. Þessir nemendur eru oft á biðlistum lengi eftir sérúrræðum en komast ekki að. Það eina sem leysir þennan vanda eru fleiri pláss í sérúrræðum. Það skal skýrt tekið fram að vandamálið er ekki leyst einungis með að bæta við plássum fyrir nemendur í þau úrræði sem til eru nú þegar. Ég veit að nýlega var bætt við nokkrum plássum í einhverfudeildir en í hlutfalli við vöntun á plássum eru þau afar fá. Það þarf að bæta við fleiri úrræðum og það kallar á góða aðstöðu helst innan almennu skólanna og fagfólk úr ýmsum stéttum svo þverfagleg vinna geti átt sér stað. Í mínum huga snýst þetta um forgangsröðun og ættum við sem samfélag að hafa líkamlega og andlega heilsu barnanna okkar efst á forgangslistanum. Foreldrar Það er því miður saga margra foreldra í þessari stöðu að þau eru á leiðinni í kulnun, komnir í kulnun eða örmögnun, sumir í þessum hóp eru í endurhæfingu og aðrir sem eru komnir á örorku vegna álagsins sem fylgir því að eiga barn sem “hvergi á heima í kerfinu”. Þessir foreldrar eru búnir að þurfa að berjast fyrir barninu eða börnunum sínum í kerfi sem gerir í raun ekki ráð fyrir þeim. Það er þessi áralanga barátta sem svo leiðir til örmögnunar og verður á endanum til þess að þau geta ekki lengur látið raddir sínar heyrast og barist fyrir sjálfsögðum réttindum barnsins né haldið áfram að berjast við kerfi sem hefur bara rými til aðstoða litla prósentu af þeim börnum og unglingum sem eru í mestri neyðinni. Samstaða Mig langar að safna saman hóp foreldra í þessari stöðu og mig langar líka að biðja kennara og annað starfsfólk skóla til að ganga til liðs við okkur og hjálpa því þetta á að vera samvinna heimila og skóla. Ég mun aldrei í þessari baráttu láta það heyrast að allt sem er gert í skólakerfinu sé slæmt því það finnst mér fjarri sannleikanum. Það er verið að vinna fullt af flottu starfi og langflestir sem vinna innan skólanna að gera sitt besta og oft meira en það. Í þessari sömu umræðu vil ég benda á að kennarar eru oft undir miklu álagi og fékk ég send skilaboð inn á minn samfélagsmiðil frá kennara sem sagði að hún upplifði að fagvitund sín og það sem hún nær að gera “á gólfinu” færi ekki alltaf saman því álagið væri hreinlega of mikið. Facebook hópurinn Skólamálin okkar Þar sem ég hef áður vakið athygli um þetta málefni og hef fengið ótal mörg skilaboð frá foreldrum í þessari erfiðu stöðu og einnig fengið þó nokkur skilaboð frá kennurum sem upplifa sig í erfiðari stöðu þá ákvað ég að stofna hóp á Facebook þar sem við getum sameinast. Í dag er markmiðið helst að vekja athygli á þessum hóp sem eru nemendur án skólaúrræðis eða í skólakvíða og með dræma mætingu. Það á að vera vettvangur til að deila sinni sögu, lesa sögur frá öðrum, fá ráð og deila ráðum. Það eru engar kvaðir um að deila neinu enda eru þetta mjög persónuleg mál og hver og einn þarf að finna hvað hentar sér. Margir foreldrar í þessari stöðu upplifa sig eyland og því vil ég breyta. Nú þegar eru komnir rúmlega 300 manns í hópinn en hann var stofnaður 24. janúar 2024. Allir sem telja sig eiga heima í hópnum eru velkomnir í hópinn. Skólamálin okkar | Facebook Höfundur er með miðilinn Lífsstefna þar sem hún er með ókeypis fræðslu um geðheilsu, ADHD og einhverfu. Sara er menntuð sem félagsliði, NLP markþjálfi, barna jógakennari og ráðgjafi.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun