Kallarðu þetta jafnrétti? Hólmfríður Árnadóttir skrifar 24. október 2023 09:01 English below 24. október árið 1975. Dagurinn þegar Ísland stöðvaðist, þegar konur lögðu niður störf og þegar þreytta húsmóðirin var krossfest á jólatré er mörgum sterkur í minni. Dagurinn þegar konur sýndu fram á mikilvægi þeirra á vinnumarkaði og innan samfélagsins alls. Dagurinn þegar pylsur seldust upp í verslunum. Núna 48 árum síðar hefur margt vissulega breyst til batnaðar en enn eimir eftir af allt of mörgu sem baráttukonur þá héldu að við yrðum búin að ná fram í dag. Ef áfram heldur sem horfir eru 285 ár í að jafnrétti verði náð og því er aðgerða þörf! Ekki aðeins er þar átt við launamisrétti sem enn er til staðar heldur það virðingarleysi og vanmat sem sumar stéttir kvenna standa frammi fyrir. Í þessu virðingarleysi þrífst mismunun og viss tegund ofbeldis. Þess vegna eru meginkröfur kvennaverkfallsins að útrýma öllu kynbundnu ofbeldi og leiðrétta vanmat á störfum svokallaðra kvennastétta. Þetta eru starfsstéttir þar sem konur eru í miklum meirihluta og rannsóknir á launamuni kynjanna sýna fram á að þarna eru gjarnan okkar lægst launuðu konur og kvár, fangar í fjötrum lágra launa og gjarnan raddlausar þar sem stór hluti hópsins eru innflytjendur sem ýmist tala ekki tungumálið eða þekkja ekki eigin rétt. Við verðum að grípa til róttækra aðgerða á þann hátt að þessi skekkja verði leiðrétt og að við náum að útrýma launamuni kynjanna. Þá yrði tekið stórt stökk í átt að jafnrétti. Um leið værum við að storka staðlímyndum enda í raun ekkert sem á að heita kvenna- eða karlastörf. Hér eiga að vera störf fyrir öll, byggð á áhuga og löngun þeirra sem þeim sinna óháð þjóðfélagsstöðu, kyni eða menntun. Hér eru vissulega öfl sem vilja alls ekki að við beinum sjónum að þessu óréttlæti, að þessir hópar fái hærri laun og meiri réttindi því það þýðir minni arð eða meiri útgjöld frá þeirra bæjardyrum séð. Þarna er ekki verið að horfa til þess auðs sem skapast þegar fleiri karlar fara að starfa í skólakerfinu, drengjunum okkar til heilla og fyrirmyndar. Að karlmenn sem nýta sér heilbrigðisþjónustu fái umönnun karlmanna og mögulega njóta betur þjónustunnar og auka eigin lífsgæði. Að það sé allt í lagi strákar að vinna við umönnun, uppeldi og menntun ef ykkur bara langar. Þess vegna er barátta kvenna um leið barátta karla, sem oft áður. Það er líka óviðunandi hve útbreitt og algengt kynbundið ofbeldi er á Íslandi. Það verður að grípa til aðgerða sem skipta máli og verða sannarlega til þess að draga úr þeirri tíðni. Við þurfum öll sem samfélag að koma að því að útrýma kynbundnu ofbeldi og öllu misrétti sem konur og kvár verða fyrir í samfélaginu okkur öllum til heilla. Því við ætlum ekki að bíða lengur! Höfundur er femínisti. Do you call this equality? October 24, 1975. The day when Iceland stopped, when women stopped working and when the tired housewife was crucified on a Christmas tree, is strongly remembered by many. The day when women demonstrated their importance in the labour market and within society as a whole. The day when hot dogs sold out in stores. Now, 48 years later, many things have certainly changed for the better, but there are still too many things that women activists thought we would have achieved today. It will take 285 years for equality to be achieved, so action is needed! Not only does this mean the wage inequality that still exists, but the disrespect and undervaluation that some classes of women face. Discrimination and a specific type of violence thrive in this lack of respect. Therefore, the main demands of the women's strike are to eliminate all gender-based violence and correct the underestimation of the work of the so-called women's classes. These are professions where women are in a large majority, and studies on the gender wage gap show that there are often our lowest-paid women and nonbinary prisoners in the shackles of low wages and often voiceless as a large part of the group are immigrants who either do not speak the language and do not know their rights. We must take drastic measures in such a way that this error is corrected and that we manage to eliminate the gender pay gap. Then, a giant leap towards equality would be taken. At the same time, we would be consolidating stereotypes since there are no such things as women's or men's jobs. There should be jobs for everyone, based on the interest and desire of those who do them, regardless of social status, gender or education. Some forces do not want us to focus on this injustice at all, that these groups get higher wages and more rights because it means less dividends or more expenses from their point of view. They need to look at the wealth that will be created when more men start working in the school system for the benefit and example of our boys. Men who use health services receive men's care and possibly enjoy the service better and increase their quality of life. It's okay, boys, to work on maintenance, upbringing and education if you want to. Therefore, women's struggle is also men's, as often before. It is also unacceptable how widespread gender-based violence is in Iceland. Actions must be taken that are relevant and will indeed reduce that frequency. As a society, we all need to eliminate gender-based violence and all the inequalities that women and nonbinary face in the community for the benefit of all of us. Because we are not going to wait any longer! The author is a feminist. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvennaverkfall Hólmfríður Árnadóttir Mest lesið Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Ljúgandi málpípa Sjálfstæðisflokksins Tómas Kristjánsson Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Skoðun Aðför að ungmennum (Í minningu Hamarsins) Óskar Steinn Jónínuson Ómarsson skrifar Skoðun „Betur borgandi ferðamenn“ Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Sjá meira
English below 24. október árið 1975. Dagurinn þegar Ísland stöðvaðist, þegar konur lögðu niður störf og þegar þreytta húsmóðirin var krossfest á jólatré er mörgum sterkur í minni. Dagurinn þegar konur sýndu fram á mikilvægi þeirra á vinnumarkaði og innan samfélagsins alls. Dagurinn þegar pylsur seldust upp í verslunum. Núna 48 árum síðar hefur margt vissulega breyst til batnaðar en enn eimir eftir af allt of mörgu sem baráttukonur þá héldu að við yrðum búin að ná fram í dag. Ef áfram heldur sem horfir eru 285 ár í að jafnrétti verði náð og því er aðgerða þörf! Ekki aðeins er þar átt við launamisrétti sem enn er til staðar heldur það virðingarleysi og vanmat sem sumar stéttir kvenna standa frammi fyrir. Í þessu virðingarleysi þrífst mismunun og viss tegund ofbeldis. Þess vegna eru meginkröfur kvennaverkfallsins að útrýma öllu kynbundnu ofbeldi og leiðrétta vanmat á störfum svokallaðra kvennastétta. Þetta eru starfsstéttir þar sem konur eru í miklum meirihluta og rannsóknir á launamuni kynjanna sýna fram á að þarna eru gjarnan okkar lægst launuðu konur og kvár, fangar í fjötrum lágra launa og gjarnan raddlausar þar sem stór hluti hópsins eru innflytjendur sem ýmist tala ekki tungumálið eða þekkja ekki eigin rétt. Við verðum að grípa til róttækra aðgerða á þann hátt að þessi skekkja verði leiðrétt og að við náum að útrýma launamuni kynjanna. Þá yrði tekið stórt stökk í átt að jafnrétti. Um leið værum við að storka staðlímyndum enda í raun ekkert sem á að heita kvenna- eða karlastörf. Hér eiga að vera störf fyrir öll, byggð á áhuga og löngun þeirra sem þeim sinna óháð þjóðfélagsstöðu, kyni eða menntun. Hér eru vissulega öfl sem vilja alls ekki að við beinum sjónum að þessu óréttlæti, að þessir hópar fái hærri laun og meiri réttindi því það þýðir minni arð eða meiri útgjöld frá þeirra bæjardyrum séð. Þarna er ekki verið að horfa til þess auðs sem skapast þegar fleiri karlar fara að starfa í skólakerfinu, drengjunum okkar til heilla og fyrirmyndar. Að karlmenn sem nýta sér heilbrigðisþjónustu fái umönnun karlmanna og mögulega njóta betur þjónustunnar og auka eigin lífsgæði. Að það sé allt í lagi strákar að vinna við umönnun, uppeldi og menntun ef ykkur bara langar. Þess vegna er barátta kvenna um leið barátta karla, sem oft áður. Það er líka óviðunandi hve útbreitt og algengt kynbundið ofbeldi er á Íslandi. Það verður að grípa til aðgerða sem skipta máli og verða sannarlega til þess að draga úr þeirri tíðni. Við þurfum öll sem samfélag að koma að því að útrýma kynbundnu ofbeldi og öllu misrétti sem konur og kvár verða fyrir í samfélaginu okkur öllum til heilla. Því við ætlum ekki að bíða lengur! Höfundur er femínisti. Do you call this equality? October 24, 1975. The day when Iceland stopped, when women stopped working and when the tired housewife was crucified on a Christmas tree, is strongly remembered by many. The day when women demonstrated their importance in the labour market and within society as a whole. The day when hot dogs sold out in stores. Now, 48 years later, many things have certainly changed for the better, but there are still too many things that women activists thought we would have achieved today. It will take 285 years for equality to be achieved, so action is needed! Not only does this mean the wage inequality that still exists, but the disrespect and undervaluation that some classes of women face. Discrimination and a specific type of violence thrive in this lack of respect. Therefore, the main demands of the women's strike are to eliminate all gender-based violence and correct the underestimation of the work of the so-called women's classes. These are professions where women are in a large majority, and studies on the gender wage gap show that there are often our lowest-paid women and nonbinary prisoners in the shackles of low wages and often voiceless as a large part of the group are immigrants who either do not speak the language and do not know their rights. We must take drastic measures in such a way that this error is corrected and that we manage to eliminate the gender pay gap. Then, a giant leap towards equality would be taken. At the same time, we would be consolidating stereotypes since there are no such things as women's or men's jobs. There should be jobs for everyone, based on the interest and desire of those who do them, regardless of social status, gender or education. Some forces do not want us to focus on this injustice at all, that these groups get higher wages and more rights because it means less dividends or more expenses from their point of view. They need to look at the wealth that will be created when more men start working in the school system for the benefit and example of our boys. Men who use health services receive men's care and possibly enjoy the service better and increase their quality of life. It's okay, boys, to work on maintenance, upbringing and education if you want to. Therefore, women's struggle is also men's, as often before. It is also unacceptable how widespread gender-based violence is in Iceland. Actions must be taken that are relevant and will indeed reduce that frequency. As a society, we all need to eliminate gender-based violence and all the inequalities that women and nonbinary face in the community for the benefit of all of us. Because we are not going to wait any longer! The author is a feminist.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun