Leitin að fullkomnun Skúli Bragi Geirdal skrifar 30. maí 2023 08:31 Ég er staddur í miðborg Oslóar umkringdur veitingastöðum í leit að rétta staðnum til að borða á. Valkvíðinn hellist yfir mig og ég opna símann til þess að hjálpa mér að þrengja leitina. Með allar upplýsingar í heiminum í vasanum hlýt ég að geta fundið hinn fullkomna stað fyrir mig. Ég rúlla gegnum hvern listann á fætur öðrum yfir bestu staðina í borginni og ég átta mig fljótlega á því að ég muni á endanum neyðast til þess að þurfa að taka ákvörðun sjálfur um hverskonar mat mig langi í. Vandinn er bara sá að ég veit það ekki og það er erfitt að líta inn á við og treysta á innsæið, sérstaklega þegar að maður er svangur. Ég tek smá útúrdúr á samfélagsmiðlum og sé þar alla vera að lifa lífinu til fulls í filteraðri fullkomnun, ég hlýt að geta það líka með símann að vopni. Mig langar bara ekki að þurfa að taka þessa sjálfstæðu ákvörðun og fer því að lesa ummæli fyrrum viðskiptavina af þeim stöðum sem eru álitlegastir miðað við myndir. Hver staðurinn á fætur öðrum dettur út eftir lestur á hryllingssögum og upplifunum á óheyrilegum dónaskap. Eftir sit ég einn, með ærandi garnagaul, svengri en þegar að ég lagði af stað í rannsóknarvinnuna og ennþá ekki búinn að finna þann rétta. Þvert á móti komst ég að því að hinn fullkomni staður fyrir mig er ekki til! Hvað er eiginlega að mér, af hverju vel ég ekki bara einn af þessum stöðum sem er í kringum mig? En hvað ef maturinn þar er ekki nógu góður og girnilega fram reiddur? Eina sem ég vil er staður sem lítur vel út, eldar góðan mat sem hentar mínum smekk, sem leggur sig fram við að þjóna mínum þörfum, er með flekklaust orðspor, ekki langt í burtu og helst ekki of dýr. Ég bið ekki um of mikið, eða hvað? Er þetta ekki einmitt staðurinn sem við erum öll að leita af? Við ættum nú alveg að geta fundið hann sítengd og með þetta ótakmarkaða aðgengi að upplýsingum öllum stundum. Eða hvað? Erum við kannski bara öll týnd í skóginum og sjáum hann ekki fyrir trjánum? DING! Ég fæ tilkynningu um „match“ á stefnumótamiðli. Það er einhverjum sem líkar við mig. Hver ætli þetta sé? Æi nei myndirnar eru eitthvað pínu skrítnar, ég ætla frekar að bíða eftir næsta... Samt er ég kominn á samfélagsmiðla að fletta viðkomandi upp og finn þar fleiri litlar ástæður fyrir því að viðkomandi er ekki nógu fullkomin fyrir mig. Ég veit alveg að ég er ekki fullkominn sjálfur, en samt þurfa aðrir að vera það. Tíminn er dýrmætur og þótt ég sitji einn í útlöndum, fastur í símanum, þá ætla ég ekki að sóa honum í slæmar upplifanir. Maturinn, drykkurinn, félagsskapurinn og allar upplifanir verða að vera þess virði. Leitin heldur því áfram.. Ohh batteríið er að klárast því ég er búinn að vera svo mikið í símanum. Ég ætti kannski að kaupa mér nýjan síma hérna úti. Saman höldum við Google af stað í leit að nýjum síma handa mér sem verður að tikka í öll boxin til þess að vera þess virði að fjárfesta í honum. Eftir dágóða leit er ég aftur engu nær og man að ég er enn ekki búinn að borða neitt því ég var ekki búinn að finna fullkomna veitingastaðinn... Ég held því áfram að nota gamla símann. Skjárinn er vissulega smá brotinn, komnar smá rispur á bakið og endingin á batteríinu ekki eins góð og hún var hérna áður fyrr. Hann stendur samt sem áður fyrir sínu. Pínu eins og ég sjálfur. Þrátt fyrir að vera ekki fullkominn þá er hann samt alveg nógu góður. Hvaðan kemur þessi stöðuga pressa? Síminn slekkur á sér og ég horfi á svartan skjáinn þar sem ég finn mína eigin spegilmynd. Ert það kannski þú sem ert alltaf að búa til þessa pressu hjá mér? Er ég kannski minn versti óvinur? Í staðinn fyrir að sitja hér í fríi í Osló að stara á símann minn í leit af fullkomnun í ófullkomnum heimi ætti ég kannski frekar að líta upp og byrja að upplifa borgina með öllum þeim kostum og göllum sem henni fylgja? Hér hef ég setið fastur í upplýsingaóreiðunni að reyna að elta óraunhæf og yfirborðskennd útlitsviðmið og lífstíl. Eftir sit ég týndur og enn óhamingjusamari en þegar að ég lagði af stað í þetta ferðalag sem ég er búinn að bíða eftir í margar vikur. Þreyttur, svangur og bugaður held ég aftur heim á hótelið mitt. Aftur heim í þægindin á minn samastað í þessari stóru borg sem ég er að heimsækja í fyrsta skipti. Þar fann ég öruggt borð á veitingastaðnum á hótelinu og pantaði rétt dagsins því það var það sem þjónninn mælti með. Þvílíkur léttir og mikið ofboðslega sem það var gott að fá loksins að borða! Saddur og sæll hellist aftur yfir mig valkvíðinn. Hvað ætla ég að gera í kvöld? Hvernig ætla ég að eyða morgundeginum? Í hverju á ég að vera? Hvar ætla ég að borða á morgun og ætli ég þurfi að panta borð? Aftur næ ég í símann og opna leitarvélarnar og öppin til þess að hjálpa mér að skipuleggja fullkomna daginn, í fullkomna dressinu, að borða fullkoma matinn svo ég geti nú sýnt öllum á samfélagsmiðlum hvað ég er frábær og hef það gott. Höfundur er verkefnastjóri miðlalæsis hjá Fjölmiðlanefnd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skúli Bragi Geirdal Samfélagsmiðlar Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Ljúgandi málpípa Sjálfstæðisflokksins Tómas Kristjánsson Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Skoðun Aðför að ungmennum (Í minningu Hamarsins) Óskar Steinn Jónínuson Ómarsson skrifar Skoðun „Betur borgandi ferðamenn“ Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Sjá meira
Ég er staddur í miðborg Oslóar umkringdur veitingastöðum í leit að rétta staðnum til að borða á. Valkvíðinn hellist yfir mig og ég opna símann til þess að hjálpa mér að þrengja leitina. Með allar upplýsingar í heiminum í vasanum hlýt ég að geta fundið hinn fullkomna stað fyrir mig. Ég rúlla gegnum hvern listann á fætur öðrum yfir bestu staðina í borginni og ég átta mig fljótlega á því að ég muni á endanum neyðast til þess að þurfa að taka ákvörðun sjálfur um hverskonar mat mig langi í. Vandinn er bara sá að ég veit það ekki og það er erfitt að líta inn á við og treysta á innsæið, sérstaklega þegar að maður er svangur. Ég tek smá útúrdúr á samfélagsmiðlum og sé þar alla vera að lifa lífinu til fulls í filteraðri fullkomnun, ég hlýt að geta það líka með símann að vopni. Mig langar bara ekki að þurfa að taka þessa sjálfstæðu ákvörðun og fer því að lesa ummæli fyrrum viðskiptavina af þeim stöðum sem eru álitlegastir miðað við myndir. Hver staðurinn á fætur öðrum dettur út eftir lestur á hryllingssögum og upplifunum á óheyrilegum dónaskap. Eftir sit ég einn, með ærandi garnagaul, svengri en þegar að ég lagði af stað í rannsóknarvinnuna og ennþá ekki búinn að finna þann rétta. Þvert á móti komst ég að því að hinn fullkomni staður fyrir mig er ekki til! Hvað er eiginlega að mér, af hverju vel ég ekki bara einn af þessum stöðum sem er í kringum mig? En hvað ef maturinn þar er ekki nógu góður og girnilega fram reiddur? Eina sem ég vil er staður sem lítur vel út, eldar góðan mat sem hentar mínum smekk, sem leggur sig fram við að þjóna mínum þörfum, er með flekklaust orðspor, ekki langt í burtu og helst ekki of dýr. Ég bið ekki um of mikið, eða hvað? Er þetta ekki einmitt staðurinn sem við erum öll að leita af? Við ættum nú alveg að geta fundið hann sítengd og með þetta ótakmarkaða aðgengi að upplýsingum öllum stundum. Eða hvað? Erum við kannski bara öll týnd í skóginum og sjáum hann ekki fyrir trjánum? DING! Ég fæ tilkynningu um „match“ á stefnumótamiðli. Það er einhverjum sem líkar við mig. Hver ætli þetta sé? Æi nei myndirnar eru eitthvað pínu skrítnar, ég ætla frekar að bíða eftir næsta... Samt er ég kominn á samfélagsmiðla að fletta viðkomandi upp og finn þar fleiri litlar ástæður fyrir því að viðkomandi er ekki nógu fullkomin fyrir mig. Ég veit alveg að ég er ekki fullkominn sjálfur, en samt þurfa aðrir að vera það. Tíminn er dýrmætur og þótt ég sitji einn í útlöndum, fastur í símanum, þá ætla ég ekki að sóa honum í slæmar upplifanir. Maturinn, drykkurinn, félagsskapurinn og allar upplifanir verða að vera þess virði. Leitin heldur því áfram.. Ohh batteríið er að klárast því ég er búinn að vera svo mikið í símanum. Ég ætti kannski að kaupa mér nýjan síma hérna úti. Saman höldum við Google af stað í leit að nýjum síma handa mér sem verður að tikka í öll boxin til þess að vera þess virði að fjárfesta í honum. Eftir dágóða leit er ég aftur engu nær og man að ég er enn ekki búinn að borða neitt því ég var ekki búinn að finna fullkomna veitingastaðinn... Ég held því áfram að nota gamla símann. Skjárinn er vissulega smá brotinn, komnar smá rispur á bakið og endingin á batteríinu ekki eins góð og hún var hérna áður fyrr. Hann stendur samt sem áður fyrir sínu. Pínu eins og ég sjálfur. Þrátt fyrir að vera ekki fullkominn þá er hann samt alveg nógu góður. Hvaðan kemur þessi stöðuga pressa? Síminn slekkur á sér og ég horfi á svartan skjáinn þar sem ég finn mína eigin spegilmynd. Ert það kannski þú sem ert alltaf að búa til þessa pressu hjá mér? Er ég kannski minn versti óvinur? Í staðinn fyrir að sitja hér í fríi í Osló að stara á símann minn í leit af fullkomnun í ófullkomnum heimi ætti ég kannski frekar að líta upp og byrja að upplifa borgina með öllum þeim kostum og göllum sem henni fylgja? Hér hef ég setið fastur í upplýsingaóreiðunni að reyna að elta óraunhæf og yfirborðskennd útlitsviðmið og lífstíl. Eftir sit ég týndur og enn óhamingjusamari en þegar að ég lagði af stað í þetta ferðalag sem ég er búinn að bíða eftir í margar vikur. Þreyttur, svangur og bugaður held ég aftur heim á hótelið mitt. Aftur heim í þægindin á minn samastað í þessari stóru borg sem ég er að heimsækja í fyrsta skipti. Þar fann ég öruggt borð á veitingastaðnum á hótelinu og pantaði rétt dagsins því það var það sem þjónninn mælti með. Þvílíkur léttir og mikið ofboðslega sem það var gott að fá loksins að borða! Saddur og sæll hellist aftur yfir mig valkvíðinn. Hvað ætla ég að gera í kvöld? Hvernig ætla ég að eyða morgundeginum? Í hverju á ég að vera? Hvar ætla ég að borða á morgun og ætli ég þurfi að panta borð? Aftur næ ég í símann og opna leitarvélarnar og öppin til þess að hjálpa mér að skipuleggja fullkomna daginn, í fullkomna dressinu, að borða fullkoma matinn svo ég geti nú sýnt öllum á samfélagsmiðlum hvað ég er frábær og hef það gott. Höfundur er verkefnastjóri miðlalæsis hjá Fjölmiðlanefnd.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun