Rangfærsluþrenna Diljár Mistar Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar 8. nóvember 2022 13:00 Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið umtalsvert í almennri umræðu undanfarin misseri. Hvort sem þar er um að ræða landsfund flokksins, brottvísanir eða umdeild lagafrumvörp. Því miður virðist stefnan vera sú að staðreyndir þeirra mála sem þau leggja fram skipti ekki máli. Þannig verði 2+2 allt í einu 5. Einungis vegna þess að Sjálfstæðisflokkurinn segir það. Höfum það hugfast að hugarheimur sjálfstæðismanna og raunveruleikinn eru tveir óskildir hlutir. Ég geri þær kröfur á þingmenn, alla þingmenn, sama fyrir hvaða flokk þau eru eða hvaða stefnu þau leggja áherslu á, að þau fari með rétt mál. Að þau kynni sér málin og leggi áherslu á að fara satt og rétt með þau málefni sem þau bera fram. Upplýsingaóreiða hefur leikið okkur grátt og gerir en og voðinn er vís ef kjörnir fulltrúar ætla að taka þátt í þeirri vegferð. Mig langar í því samhengi að svara nokkrum ósönnum fullyrðingum sem þingmaður Sjálfstæðisflokksins, Diljá Mist Einarsdóttir, hefur haldið fram undanfarið um verkalýðshreyfinguna. Ég starfa innan verkalýðshreyfingarinnar og þekki því málin ágætlega. Þann 26. október síðastliðinn skrifaði Diljá Mist grein á vísi sem bar fyrirsögnina „Hverjir gæta hagsmuna launafólks?“. Þar reynir hún að gera lítið úr sjónarmiðum Orra Páls Jóhannssonar með ýmsum hætti. Ef við lítum aðeins á þennan málflutning þá segir Orri Páll að atvinnurekendur geti kosið að ráða einungis til sín starfsfólk sem standi utan stéttarfélaga. Við þetta hefur Diljá það að athuga að „Sú fullyrðing stenst enga skoðun, enda kemur skýrt fram í 3. gr. frumvarpsins að „Vinnuveitanda er óheimilt að synja umsækjanda um laust starf eða segja launamanni upp starfi á grundvelli félagsaðildar hans.”“ Þetta lýsir mjög vel því þekkingarleysi sem er til staðar innan Sjálfstæðisflokksins á raunum verkalýðshreyfingarinnar. Það breytir litlu þó þessi lagagrein sé inni. Atvinnurekendur upp til hópa hafa ítrekað sýnt að þeir virða lög og kjarasamninga ekki nema að takmörkuðu leiti. Launaþjófnaður er líka óheimill, samt sjáum við það gerast ítrekað og án nokkurra viðurlaga, hvers vegna ætti það að vera öðruvísi með stéttarfélagsaðildina? Við sjáum þetta ítrekað sem störfum t.d. við vinnustaðaeftirlit. Hér fer ekki saman hljóð og mynd hjá þingmanninum. Því næst snýr Dilja sér að sjúkrasjóðum stéttarfélaganna, sem hafa hjálpað ófáum launamanninum. Hún heldur því fram að: „ Standi launamaður utan stéttarfélags neita stéttarfélög alla jafna að taka við greiðslum í sjúkrasjóð. Í þeim tilvikum er launamaður ekki sjúkratryggður, enda hefur atvinnurekandinn sinnt skyldu sinni, lögum samkvæmt, og engar frekari kröfur unnt að gera til hans.“ Þetta er en og aftur rangfærsla hjá þingmanninum. Í mínu starfi afgreiði ég meðal annars umsóknir í sjúkrasjóð. Sú fullyrðing að launamaður sem greitt er af í sjúkrasjóð en standi utan stéttarfélaga, sé hafnað um þjónustu er röng og beinlýnis hættuleg rangfærsla. Mig langar að nýta tækifærið og leiðrétta þetta, því staðreyndin er sú að sé gjöldum skilað af launamanni til stéttarfélags þá fær hann þjónustu, þar á meðal úr sjúkrasjóð. Ég hef aldrei í mínu starfi neitað að aðstoða félagsmann, sem sannarlega er greitt af á grundvelli þess að hann kjósi að standa utan stéttarfélags og það hafa kollegar mínir ekki gert heldur. Að lokum langar mig að koma inn á orð Diljár í Bítinu á Bylgjunni nú í dag, þann 8.nóvember. Þar heldur Diljá því fram, með dyggri aðstoð þáttarstjórnenda að verkalýðshreyfingin sé á einhvern hátt ábyrg fyrir því að hér sé skortur á vinnuafli og vísar þar til atvinnuleyfa og að verkalýðshreyfingin hafi lokað á atvinnuleyfi þeirra sem koma utan EES. Eina aðkoma Verkalýðshreyfingarinnar að atvinnuleyfum er að veita umsögn til vinnumálastofnunar. Ég hef í mínu starfi veitt umsögn um tugi atvinnuleyfa og í öllum tilfellum hef ég veitt jákvæða umsögn. Aftur á móti þurfa verkalýðsfélögin að eyða ótrúlegri orku í eftirfylgni eftir að atvinnuleyfi hafa verið veitt, vegna þess að atvinnurekendur þeirra starfsmanna sem veitt er atvinnuleyfið nýta sér í nokkrum tilfellum viðkvæma stöðu þessa fólks og brýtur á réttindum þeirra. Ég starfa innan verkalýðshreyfingarinnar og ég veit þetta. Ég vinn að þessum málefnum daglega og get veitt góða, rétta og faglega innsýn inn í þessi mál. Eitthvað sem enginn þingmaður Sjálfstæðisflokksins virðist vera fær um. Þegar ég fer til læknis fer ég ekki að leiðbeina honum hvernig á að sauma, taka blóð eða sprauta, enda er ég ekki læknir. Að sama skapi er fáránlegt að þingmenn sem hafa aldrei komið nálægt starfsemi verkalýðsfélaga né hafa á þeim gripsvit, reyni að færa okkur á borð tillögur að betri verkalýðshreyfingu, sem stenst svo enga skoðun. Ég mælist til þess að þingmenn Sjálfstæðisflokksins leggi sig fram við að kynna sér málin betur, fara með rétt mál og liðsinna lýðræðinu í því að sporna við upplýsingaóreiðu, ekki kynda undir hana. Höfundur er fræðslu- og eftirlitsfulltrúi Verkalýðsfélags Suðurlands og formaður ASÍ-UNG. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Vinnumarkaður Kjaramál Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið umtalsvert í almennri umræðu undanfarin misseri. Hvort sem þar er um að ræða landsfund flokksins, brottvísanir eða umdeild lagafrumvörp. Því miður virðist stefnan vera sú að staðreyndir þeirra mála sem þau leggja fram skipti ekki máli. Þannig verði 2+2 allt í einu 5. Einungis vegna þess að Sjálfstæðisflokkurinn segir það. Höfum það hugfast að hugarheimur sjálfstæðismanna og raunveruleikinn eru tveir óskildir hlutir. Ég geri þær kröfur á þingmenn, alla þingmenn, sama fyrir hvaða flokk þau eru eða hvaða stefnu þau leggja áherslu á, að þau fari með rétt mál. Að þau kynni sér málin og leggi áherslu á að fara satt og rétt með þau málefni sem þau bera fram. Upplýsingaóreiða hefur leikið okkur grátt og gerir en og voðinn er vís ef kjörnir fulltrúar ætla að taka þátt í þeirri vegferð. Mig langar í því samhengi að svara nokkrum ósönnum fullyrðingum sem þingmaður Sjálfstæðisflokksins, Diljá Mist Einarsdóttir, hefur haldið fram undanfarið um verkalýðshreyfinguna. Ég starfa innan verkalýðshreyfingarinnar og þekki því málin ágætlega. Þann 26. október síðastliðinn skrifaði Diljá Mist grein á vísi sem bar fyrirsögnina „Hverjir gæta hagsmuna launafólks?“. Þar reynir hún að gera lítið úr sjónarmiðum Orra Páls Jóhannssonar með ýmsum hætti. Ef við lítum aðeins á þennan málflutning þá segir Orri Páll að atvinnurekendur geti kosið að ráða einungis til sín starfsfólk sem standi utan stéttarfélaga. Við þetta hefur Diljá það að athuga að „Sú fullyrðing stenst enga skoðun, enda kemur skýrt fram í 3. gr. frumvarpsins að „Vinnuveitanda er óheimilt að synja umsækjanda um laust starf eða segja launamanni upp starfi á grundvelli félagsaðildar hans.”“ Þetta lýsir mjög vel því þekkingarleysi sem er til staðar innan Sjálfstæðisflokksins á raunum verkalýðshreyfingarinnar. Það breytir litlu þó þessi lagagrein sé inni. Atvinnurekendur upp til hópa hafa ítrekað sýnt að þeir virða lög og kjarasamninga ekki nema að takmörkuðu leiti. Launaþjófnaður er líka óheimill, samt sjáum við það gerast ítrekað og án nokkurra viðurlaga, hvers vegna ætti það að vera öðruvísi með stéttarfélagsaðildina? Við sjáum þetta ítrekað sem störfum t.d. við vinnustaðaeftirlit. Hér fer ekki saman hljóð og mynd hjá þingmanninum. Því næst snýr Dilja sér að sjúkrasjóðum stéttarfélaganna, sem hafa hjálpað ófáum launamanninum. Hún heldur því fram að: „ Standi launamaður utan stéttarfélags neita stéttarfélög alla jafna að taka við greiðslum í sjúkrasjóð. Í þeim tilvikum er launamaður ekki sjúkratryggður, enda hefur atvinnurekandinn sinnt skyldu sinni, lögum samkvæmt, og engar frekari kröfur unnt að gera til hans.“ Þetta er en og aftur rangfærsla hjá þingmanninum. Í mínu starfi afgreiði ég meðal annars umsóknir í sjúkrasjóð. Sú fullyrðing að launamaður sem greitt er af í sjúkrasjóð en standi utan stéttarfélaga, sé hafnað um þjónustu er röng og beinlýnis hættuleg rangfærsla. Mig langar að nýta tækifærið og leiðrétta þetta, því staðreyndin er sú að sé gjöldum skilað af launamanni til stéttarfélags þá fær hann þjónustu, þar á meðal úr sjúkrasjóð. Ég hef aldrei í mínu starfi neitað að aðstoða félagsmann, sem sannarlega er greitt af á grundvelli þess að hann kjósi að standa utan stéttarfélags og það hafa kollegar mínir ekki gert heldur. Að lokum langar mig að koma inn á orð Diljár í Bítinu á Bylgjunni nú í dag, þann 8.nóvember. Þar heldur Diljá því fram, með dyggri aðstoð þáttarstjórnenda að verkalýðshreyfingin sé á einhvern hátt ábyrg fyrir því að hér sé skortur á vinnuafli og vísar þar til atvinnuleyfa og að verkalýðshreyfingin hafi lokað á atvinnuleyfi þeirra sem koma utan EES. Eina aðkoma Verkalýðshreyfingarinnar að atvinnuleyfum er að veita umsögn til vinnumálastofnunar. Ég hef í mínu starfi veitt umsögn um tugi atvinnuleyfa og í öllum tilfellum hef ég veitt jákvæða umsögn. Aftur á móti þurfa verkalýðsfélögin að eyða ótrúlegri orku í eftirfylgni eftir að atvinnuleyfi hafa verið veitt, vegna þess að atvinnurekendur þeirra starfsmanna sem veitt er atvinnuleyfið nýta sér í nokkrum tilfellum viðkvæma stöðu þessa fólks og brýtur á réttindum þeirra. Ég starfa innan verkalýðshreyfingarinnar og ég veit þetta. Ég vinn að þessum málefnum daglega og get veitt góða, rétta og faglega innsýn inn í þessi mál. Eitthvað sem enginn þingmaður Sjálfstæðisflokksins virðist vera fær um. Þegar ég fer til læknis fer ég ekki að leiðbeina honum hvernig á að sauma, taka blóð eða sprauta, enda er ég ekki læknir. Að sama skapi er fáránlegt að þingmenn sem hafa aldrei komið nálægt starfsemi verkalýðsfélaga né hafa á þeim gripsvit, reyni að færa okkur á borð tillögur að betri verkalýðshreyfingu, sem stenst svo enga skoðun. Ég mælist til þess að þingmenn Sjálfstæðisflokksins leggi sig fram við að kynna sér málin betur, fara með rétt mál og liðsinna lýðræðinu í því að sporna við upplýsingaóreiðu, ekki kynda undir hana. Höfundur er fræðslu- og eftirlitsfulltrúi Verkalýðsfélags Suðurlands og formaður ASÍ-UNG.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun