„Því minna sem rætt var um stjórnmál því betra fyrir ríkisstjórnina,“ sagði Sigmundur Davíð. Hann bætti um betur og kallaði ríkisstjórnina kerfisstjórn, hagsmunabandalag sem snerist um að skipta á milli sín ráðherrastólum, fremur en pólitíska sýn, eins og hann sjálfur komst að orði.
„Á meðan faraldurinn vofði yfir studdum við í Miðflokknum allar þær aðgerðir sem gátu verið til þess fallnar að bregðast við áhrifunum og lögðum ítrekað fram tillögur til að takast á við stöðuna. En af því þær komu ekki úr kerfinu hafnaði kerfisstjórnin þeim,“ sagði Sigmundur Davíð.
Hann lét ekki staðar numið í gagnrýni sinni á stjórnarflokkana og sagði kosningaloforð þeirra hafa „farið fyrir lítið“ í stjórnarmyndunarviðræðum þeirra. Gerði hann heilbirgðiskerfið sérstaklega að umfjöllunarefni sínu og sagði það í krísu.
„Biðlistar lengjast. Fólk er sent til útlanda í aðgerðir þótt það kosti þrefalt meira en að gera sams konar aðgerðir á sams konar stofnun á Íslandi. Nú á meira að segja til að loka Domus Medica eftir 55 ára farsælt starf vegna þeirra aðstæðna sem ríkisstjórnin hefur búið starfseminni. Hjúkrunarheimili eru fjársvelt og frjáls félagasamtök á borð við SÁÁ og Krabbameinsfélagið virðast ekki vera velkomin í hinu nýja miðstýrða marxíska heilbrigðiskerfi. Ótrúlegt klúður vegna krabbameinsskimana er afleiðing af þessu.“
Stjórnmál byggð á umbúðum en ekki innihaldi
Sigmundur Davíð vék máli sínu einnig að forvörnum og lýðheilsu. Sagði hann að svo virtist sem helsta framlag ríkisstjórnarinnar í þeim málum væri að „lögleiða eiturlyf og setja þar heimsmet eins og í svo mörgum rétttrúnaðarmálum ríkisstjórnarinnar,“ sagði Sigmundur og vísaði til frumvarps um afglæpavæðingu neysluskammta fíkniefna.
„Þá skiptir álit sérfræðinga ekki lengur máli. Málið er hrein gjöf til þeirrar skipulögðu glæpagengja sem hafa verið að leggja undir sig fíkniefnamarkaðinn á Íslandi og auka framboð sterkra vímuefna,“ sagði Sigmundur Davíð.
Hann sagði þá að stjórnmál ríkisstjórnarinnar byggðu á umbúðum en ekki innihaldi, og sagði það sérlega áberandi í umhverfismálum.
„Umhverfisvernd er gríðarlega mikilvæg en aðferðir íslenskra stjórnvalda eru ekki til þess fallnar að skila árangri, þvert á móti. Áformin gera ráð fyrir hærri sköttum og gjöldum sem bitnar fyrst og fremst á þeim tekjulægri.“
Miðflokkurinn sé með lausnirnar
Sigmundur vék þá að Evrópumálum og fullveldi Íslands. Sagði hann Alþingi þurfa að vera afdráttarlaust í því að verja fullveldið.
„Afgreiðsla þriðja orkupakkans var stór viðvörun og nú er sá fjórði á leiðinni. Við þurfum að fara yfir með hvaða hætti við nálgumst og nýtum EES-samninginn og sé Schengen-samstarfið nú þegar jafnvel Evrópusambandslönd eru farin að taka að sér meiri sjálfsákvörðunarrétt varðandi stjórn sinna landamæra og innri mála. Nú lætur Evrópusambandið sér ekki nægja að mæla fyrir um hvað fólk megi borða í morgunmat heldur ætlar það að fara að stýra sjónvarpsdagskránni og jafnvel umræðu á samfélagsmiðlum.“
Eins sagði hann byggðamál hafa gleymst á líðandi kjörtímabili, en að Miðflokkurinn ætti ráð við því.
„Það sama má segja um landbúnað. Með róttækri heildarstefnu Miðflokksins getur greinin sótt fram á öllum vígstöðvum. Eftir 15 mánuði án stjórnmála þurfum við að taka afstöðu til þess hvernig við byggjum upp samfélagið til framtíðar. Í því efni er Miðflokkurinn með lausnirnar.
