Skáldsaga sem er skrifuð til að skemmta Kolbrún Bergþórsdóttir skrifar 16. ágúst 2019 10:15 Gunnar Theodór er hér í Alþingisgarðinum við minnisvarða um Tryggva Gunnarsson sem er grafinn þar. Fréttablaðið/Sigtryggur Ari Sláturtíð er ný skáldsaga eftir Gunnar Theodór Eggertsson. Þetta er fyrsta skáldsaga hans fyrir fullorðna en hann hefur áður sent frá sér bækur fyrir börn og unglinga, meðal annars Steindýrin og Drauga-Dísu. Skáldsagan hefst á tilvitnun í Tryggva Gunnarsson, dýravin og alþingismann: „Mennirnir gætu lært af fuglunum og dýrunum, sem þeir kalla skynlaus, en þeir eru svo hrokafullir, að þeir þykjast vera vaxnir upp úr því, og séu settir til að drottna yfir fuglunum og öllum dýrum jarðarinnar.“ Gunnar segir að skáldsagan hafi verið skrifuð samhliða doktorsverkefni hans um bókmenntir og dýrasiðfræði. „Í rannsóknarferlinu var svo margt sem mig langaði til að tala um og fjalla um og margar þversagnir sem mér fannst spennandi, en þær hentuðu ekki í fræðilega ritgerð en smellpössuðu í skáldskap. Ég vissi að ég gæti farið allt aðrar leiðir í skáldskap en í fræðimennsku, þar sem þarf að hafa fræðilega fjarlægð og hlutleysi í hávegum.“Dýrelskir nýnasistar Söguþráður bókarinnar er í mjög stuttu máli á þennan veg: Kvikmyndagerðarmaðurinn Ásbjörn Axel leitar uppi íslenska baráttukonu fyrir réttindum dýra sem sat í fangelsi fyrir skemmdarverk. Á þessari leið sinni kynnist hann ansi litríkum einstaklingum sem berjast fyrir réttindum dýra. „Það eru alls konar persónur í þessari bók og aðgerðasinnar sem ganga mislangt,“ segir Gunnar. Kápa bókar Gunnars Theodórs.„Ég ferðaðist um Holland, þar sem ég bjó um hríð þegar ég var í mastersnámi, ákvað að kynnast aðgerðasinnum og fara á mótmæli. Ég var þarna í tvo mánuði og hitti alls konar fólk og spjallaði við það. Margt í þessari ferð nýttist við gerð þessarar bókar. Það voru ákveðnir aðgerðasinnar sem ég heyrði af sem mér var ráðlagt að hitta ekki. Þetta voru nýnasistar, sem voru farnir að taka upp málstað dýra, sem er mjög undarleg blanda. Ég þorði ekki að hitta þá og sá eftir því þangað til ég byrjaði að skrifa þessa bók. Þá hugsaði ég: Nú er ég alvaldur sem höfundur og get látið persónuna mína hitta þá.“Forðaðist predikunartón Gunnar hefur brennandi áhuga á dýravernd og dýrasiðfræði og vitanlega leggur hann sér ekki dýr til munns. „Ég hef mikinn áhuga á þessum málum og að einhverju leyti er bókin hugsuð til að kveikja alls konar tengingar og skapa umræðu, en fyrst og fremst er hún skrifuð til að skemmta. Hún á að vera lifandi og skemmtileg, dálítið ævintýraleg og er sett upp sem ferðasaga. Hún fer mjög víða og í henni eru ákveðnar ýkjur. Ég vandaði mig mjög við að forðast allan predikunartón, en auðvitað er það kærkomin viðbót ef lesandinn veltir fyrir sér sambandi mannfólks við dýrin.“ Birtist í Fréttablaðinu Bókmenntir Dýr Mest lesið Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Tvöföld veisla hjá Gnarr feðgum Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið Kosningavökur frambjóðenda: Hvar verða mestu fagnaðarlætin? Lífið Tíu ráð Höllu fyrir börn sín og þín til bjargar framtíðinni Lífið Herra Hnetusmjör og Sara selja íbúðina Lífið Segir brjóst myndast við mikla bjórdrykkju Lífið „Nú er þessi sprettur á enda“ Lífið Fleiri fréttir Erna Ómars er borgarlistamaður Reykjavíkur „Svolítið eins og að standa nakinn inni í vita“ Líf og fjör á Grímunni Ást Fedru og Saknaðarilmur fengu fern Grímuverðlaun hver Margrét Helga hlýtur heiðursverðlaun Grímunnar „Leikmyndin er auðvitað algjört rusl“ Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Barbara Hannigan stjórnar Sinfóníuhljómsveitinni Bergur Þór nýr leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar Nóbelsverðlaunahafinn Alice Munro er látin Fjögurra ára rússíbanareið að baki Sjá meira
Sláturtíð er ný skáldsaga eftir Gunnar Theodór Eggertsson. Þetta er fyrsta skáldsaga hans fyrir fullorðna en hann hefur áður sent frá sér bækur fyrir börn og unglinga, meðal annars Steindýrin og Drauga-Dísu. Skáldsagan hefst á tilvitnun í Tryggva Gunnarsson, dýravin og alþingismann: „Mennirnir gætu lært af fuglunum og dýrunum, sem þeir kalla skynlaus, en þeir eru svo hrokafullir, að þeir þykjast vera vaxnir upp úr því, og séu settir til að drottna yfir fuglunum og öllum dýrum jarðarinnar.“ Gunnar segir að skáldsagan hafi verið skrifuð samhliða doktorsverkefni hans um bókmenntir og dýrasiðfræði. „Í rannsóknarferlinu var svo margt sem mig langaði til að tala um og fjalla um og margar þversagnir sem mér fannst spennandi, en þær hentuðu ekki í fræðilega ritgerð en smellpössuðu í skáldskap. Ég vissi að ég gæti farið allt aðrar leiðir í skáldskap en í fræðimennsku, þar sem þarf að hafa fræðilega fjarlægð og hlutleysi í hávegum.“Dýrelskir nýnasistar Söguþráður bókarinnar er í mjög stuttu máli á þennan veg: Kvikmyndagerðarmaðurinn Ásbjörn Axel leitar uppi íslenska baráttukonu fyrir réttindum dýra sem sat í fangelsi fyrir skemmdarverk. Á þessari leið sinni kynnist hann ansi litríkum einstaklingum sem berjast fyrir réttindum dýra. „Það eru alls konar persónur í þessari bók og aðgerðasinnar sem ganga mislangt,“ segir Gunnar. Kápa bókar Gunnars Theodórs.„Ég ferðaðist um Holland, þar sem ég bjó um hríð þegar ég var í mastersnámi, ákvað að kynnast aðgerðasinnum og fara á mótmæli. Ég var þarna í tvo mánuði og hitti alls konar fólk og spjallaði við það. Margt í þessari ferð nýttist við gerð þessarar bókar. Það voru ákveðnir aðgerðasinnar sem ég heyrði af sem mér var ráðlagt að hitta ekki. Þetta voru nýnasistar, sem voru farnir að taka upp málstað dýra, sem er mjög undarleg blanda. Ég þorði ekki að hitta þá og sá eftir því þangað til ég byrjaði að skrifa þessa bók. Þá hugsaði ég: Nú er ég alvaldur sem höfundur og get látið persónuna mína hitta þá.“Forðaðist predikunartón Gunnar hefur brennandi áhuga á dýravernd og dýrasiðfræði og vitanlega leggur hann sér ekki dýr til munns. „Ég hef mikinn áhuga á þessum málum og að einhverju leyti er bókin hugsuð til að kveikja alls konar tengingar og skapa umræðu, en fyrst og fremst er hún skrifuð til að skemmta. Hún á að vera lifandi og skemmtileg, dálítið ævintýraleg og er sett upp sem ferðasaga. Hún fer mjög víða og í henni eru ákveðnar ýkjur. Ég vandaði mig mjög við að forðast allan predikunartón, en auðvitað er það kærkomin viðbót ef lesandinn veltir fyrir sér sambandi mannfólks við dýrin.“
Birtist í Fréttablaðinu Bókmenntir Dýr Mest lesið Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Tvöföld veisla hjá Gnarr feðgum Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið Kosningavökur frambjóðenda: Hvar verða mestu fagnaðarlætin? Lífið Tíu ráð Höllu fyrir börn sín og þín til bjargar framtíðinni Lífið Herra Hnetusmjör og Sara selja íbúðina Lífið Segir brjóst myndast við mikla bjórdrykkju Lífið „Nú er þessi sprettur á enda“ Lífið Fleiri fréttir Erna Ómars er borgarlistamaður Reykjavíkur „Svolítið eins og að standa nakinn inni í vita“ Líf og fjör á Grímunni Ást Fedru og Saknaðarilmur fengu fern Grímuverðlaun hver Margrét Helga hlýtur heiðursverðlaun Grímunnar „Leikmyndin er auðvitað algjört rusl“ Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Barbara Hannigan stjórnar Sinfóníuhljómsveitinni Bergur Þór nýr leikhússtjóri Leikfélags Akureyrar Nóbelsverðlaunahafinn Alice Munro er látin Fjögurra ára rússíbanareið að baki Sjá meira