Sjálfstætt fólk Magnús Pálmi Skúlason skrifar 11. maí 2019 16:54 Í upphafi síðustu aldar ákvað vinnumaður einn að kaupa sér bæ upp á heiði. Endurskírði hann bæinn og hugðist flytja þangað fjölskyldu sína og hefja búskap. Ástæður hans gátu hafa verið margræðar en hans heitasta ósk var að verða sjálfstæður. Við ákvörðun sína hugði hann ekkert að því hvort heiðin væri búsældarleg og líkleg til að menn og skepnur þrifust þar vel. Þá hugði hann ekki að veðrabrigðum á heiðinni eða öðru sem nauðsynlegt er að gera áður en teknar eru ákvarðanir sem ekki aðeins höfðu áhrif á líf hans sjálfs heldur jafnframt líf annarra í fjölskyldu hans. Hann skyldi verða sjálfstæður. Við vitum öll hvernig sagan af Bjarti í Sumarhúsum endaði, þegar hann hrökklaðist niður af heiðinni í lok bókar. Nú um það bil einni öld síðar ásælist hópur, undir forystu Halldórs Friðriks Þorsteinssonar, völd í Frjálsa lífeyrissjóðnum. Ástæður hópsins eru ekki að sjóðurinn sé illa rekinn, ávöxtun slæm, kostnaður hár eða þjónusta við sjóðfélaga sé léleg. Ástæðan virðist sú að sjóðurinn skuli vera sjálfstæður, til þess eins að vera sjálfstæður. Þegar ég lýsti þessu fyrir góðum vini mínum kvað hann við að áætlanir þessa hóps væru álíka gáfulegar og að vera á ferðalagi í sólskini og ákveða að leita uppi rigningu. Það sem alvarlegast er að mínum dómi er sú breyting sem framangreindur forsprakki hópsins hefur lagt til fyrir ársfund lífeyrissjóðsins. Sú tillaga, sem sett er fram í nafni frelsis og sjóðfélagalýðræðis, gengur út á það að taka valdið af sjóðfélögum um að ákveða rekstrarfyrirkomulag sjóðsins og fela það stjórn. Þannig, nái tillagan fram að ganga, gæti meirihluti stjórnar (4 af 7) ákveðið að slíta rekstrarsamningi þeim sem nú er í gildi við Arion banka og stefnt okkur öllum hinum upp á heiðina án þess að nokkurt okkar fengi eitthvað um það sagt. Allar breytingar í starfsemi lífeyrissjóðs eiga að gerast hægt og að vel yfirlögðu ráði. Nái tillaga Halldórs Friðriks fram að ganga er ekkert því til fyrirstöðu að hann og þrír aðrir stjórnarmenn geti strax næstkomandi þriðjudag sagt upp rekstrarsamningi við bankann og stefnt öllum 60 þúsund sjóðfélögunum út í óvissuna. Það sem hefur vantað í málflutning þessa ágæta hóps er: Sjálfstæði og hvað svo? Nái tillagan fram að ganga er alveg ljóst að við hin sitjum uppi með áhættuna og þann kostnað sem kann af hljótast af því er fjórir stjórnarmenn ákveða að slíta rekstarsamningi við rekstraraðila. Ef sjóðfélagar hafa ímyndað sér eða verið talin trú um að það feli í sér enga áhættu að fara með sjóðinn frá núverandi rekstraraðila þá er það rangt. Sjóðurinn hefur einn starfsmann, öll kerfi er fengin frá rekstraraðila, áhættustýring, eignastýring, bakvinnsla og allt annað er fengið þaðan. Það kann vel að vera að hið „sjálfstæða fólk“ ætli alls ekki að ana með sjóðinn út úr bankanum, en með því að breyta samþykktum með þeim hætti sem Halldór leggur til þá verður sú áhætta til staðar. Ég segi fyrir mig sem sjóðfélagi að ég er ekki tilbúinn að setja þetta vald í hendur stjórnar, hvað þá meirihluta stjórnar. Þá hugnast mér engan veginn að vera hluti af „Sælulífeyrissjóði“ Halldórs Friðriks þar sem meint frelsi mitt fælist í því að hann tæki ákvarðanir fyrir mig. Í samræðum mínum við sjóðfélaga er eitt atriði sem skiptir meira máli en annað og það er ÁVÖXTUN. Ávöxtun sjóðsins hefur verið góð undanfarin ár. Síðastliðið eitt ár er ávöxtun fjárfestingarleiða sjóðsins 8,2% - 14,1%, sl. 5 ár 5,8% - 8,9% og sl. 10 ár 7,2%-10,7% á ársgrundvelli. Þessi ákvöxtun kemur ekki að sjálfu sér en henni hefur verið náð á grundvelli núverandi rekstrarsambands. Það má vel vera að á einhverjum tímapunkti verði skynsamlegt að breyta eða slíta tengslin við núverandi rekstraraðila. Sá tímapunktur er ekki í dag og væri slík ákvörðun tekin ætti alltaf að stíga varlega til jarðar og breyta til í hægum markvissum skrefum þannig að alveg sé ljóst að lífeyri okkar sé ekki stefnt í hættu. Að lokum vil ég óska frambjóðendum góðs gengis næstkomandi mánudag og vona að ferðinni verði heitið til móts við sólskinið en lífeyrissjóðnum verði ekki stýrt til móts við rok og rigningu. Höfundur er stjórnarmaður í Frjálsa og frambjóðandi til stjórnarkjörs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Kjósum forseta sem við treystum Ingileif Jónsdóttir Skoðun Hví Halla Hrund? – Skyldulesning! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Afturbatapíka í skilgreiningu HKL Steingrímur Gunnarsson Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Er landið stjórnlaust og býr þjóðin við valdníðslu og rányrkju? Vilhelm Jónsson Skoðun Hefur allt til brunns að bera Árný Björg Blandon Skoðun Skoðun Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson skrifar Skoðun Traustir skulu hornsteinar Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Ég treysti Katrínu Guðný Hildur Magnúsdóttir skrifar Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Gildis Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rjúfum þögnina: andlegt ofbeldi Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna kýs ég „nörd“ í smáríkjafræðum sem forseta? Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kjósum húmanista – Konu hugsjóna og framkvæmdargleði Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Óhollustan í að sópa gærdeginum undir teppi skrifar Skoðun Við eigum skilið Höllu Tómasdóttur! Thor Ólafsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Að sitja vel í sjálfri sér Kolbrún Sverrisdóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir fyrir okkur unga fólkið Kári Sigfússon skrifar Skoðun Kjósum alvöru forseta en ekki óbreytt ástand Kári Allansson skrifar Skoðun Ætlar auðvaldinu loks að takast að ráða í forsetaembættið? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Ég kýs Katrínu! Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Opinber umræða í þágu hugsunar Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Hefur allt til brunns að bera Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason skrifar Skoðun Kjósum forseta sem við treystum Ingileif Jónsdóttir skrifar Skoðun Það skiptir máli hver er forseti landsins Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Sjálfstæði eða fall? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Afturbatapíka í skilgreiningu HKL Steingrímur Gunnarsson skrifar Skoðun Ó, vakna þú mín Þyrnirós! Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Kryddum tilveruna í skrautbúning Ásdís Rán Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Er landið stjórnlaust og býr þjóðin við valdníðslu og rányrkju? Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Hví Halla Hrund? – Skyldulesning! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason skrifar Sjá meira
Í upphafi síðustu aldar ákvað vinnumaður einn að kaupa sér bæ upp á heiði. Endurskírði hann bæinn og hugðist flytja þangað fjölskyldu sína og hefja búskap. Ástæður hans gátu hafa verið margræðar en hans heitasta ósk var að verða sjálfstæður. Við ákvörðun sína hugði hann ekkert að því hvort heiðin væri búsældarleg og líkleg til að menn og skepnur þrifust þar vel. Þá hugði hann ekki að veðrabrigðum á heiðinni eða öðru sem nauðsynlegt er að gera áður en teknar eru ákvarðanir sem ekki aðeins höfðu áhrif á líf hans sjálfs heldur jafnframt líf annarra í fjölskyldu hans. Hann skyldi verða sjálfstæður. Við vitum öll hvernig sagan af Bjarti í Sumarhúsum endaði, þegar hann hrökklaðist niður af heiðinni í lok bókar. Nú um það bil einni öld síðar ásælist hópur, undir forystu Halldórs Friðriks Þorsteinssonar, völd í Frjálsa lífeyrissjóðnum. Ástæður hópsins eru ekki að sjóðurinn sé illa rekinn, ávöxtun slæm, kostnaður hár eða þjónusta við sjóðfélaga sé léleg. Ástæðan virðist sú að sjóðurinn skuli vera sjálfstæður, til þess eins að vera sjálfstæður. Þegar ég lýsti þessu fyrir góðum vini mínum kvað hann við að áætlanir þessa hóps væru álíka gáfulegar og að vera á ferðalagi í sólskini og ákveða að leita uppi rigningu. Það sem alvarlegast er að mínum dómi er sú breyting sem framangreindur forsprakki hópsins hefur lagt til fyrir ársfund lífeyrissjóðsins. Sú tillaga, sem sett er fram í nafni frelsis og sjóðfélagalýðræðis, gengur út á það að taka valdið af sjóðfélögum um að ákveða rekstrarfyrirkomulag sjóðsins og fela það stjórn. Þannig, nái tillagan fram að ganga, gæti meirihluti stjórnar (4 af 7) ákveðið að slíta rekstrarsamningi þeim sem nú er í gildi við Arion banka og stefnt okkur öllum hinum upp á heiðina án þess að nokkurt okkar fengi eitthvað um það sagt. Allar breytingar í starfsemi lífeyrissjóðs eiga að gerast hægt og að vel yfirlögðu ráði. Nái tillaga Halldórs Friðriks fram að ganga er ekkert því til fyrirstöðu að hann og þrír aðrir stjórnarmenn geti strax næstkomandi þriðjudag sagt upp rekstrarsamningi við bankann og stefnt öllum 60 þúsund sjóðfélögunum út í óvissuna. Það sem hefur vantað í málflutning þessa ágæta hóps er: Sjálfstæði og hvað svo? Nái tillagan fram að ganga er alveg ljóst að við hin sitjum uppi með áhættuna og þann kostnað sem kann af hljótast af því er fjórir stjórnarmenn ákveða að slíta rekstarsamningi við rekstraraðila. Ef sjóðfélagar hafa ímyndað sér eða verið talin trú um að það feli í sér enga áhættu að fara með sjóðinn frá núverandi rekstraraðila þá er það rangt. Sjóðurinn hefur einn starfsmann, öll kerfi er fengin frá rekstraraðila, áhættustýring, eignastýring, bakvinnsla og allt annað er fengið þaðan. Það kann vel að vera að hið „sjálfstæða fólk“ ætli alls ekki að ana með sjóðinn út úr bankanum, en með því að breyta samþykktum með þeim hætti sem Halldór leggur til þá verður sú áhætta til staðar. Ég segi fyrir mig sem sjóðfélagi að ég er ekki tilbúinn að setja þetta vald í hendur stjórnar, hvað þá meirihluta stjórnar. Þá hugnast mér engan veginn að vera hluti af „Sælulífeyrissjóði“ Halldórs Friðriks þar sem meint frelsi mitt fælist í því að hann tæki ákvarðanir fyrir mig. Í samræðum mínum við sjóðfélaga er eitt atriði sem skiptir meira máli en annað og það er ÁVÖXTUN. Ávöxtun sjóðsins hefur verið góð undanfarin ár. Síðastliðið eitt ár er ávöxtun fjárfestingarleiða sjóðsins 8,2% - 14,1%, sl. 5 ár 5,8% - 8,9% og sl. 10 ár 7,2%-10,7% á ársgrundvelli. Þessi ákvöxtun kemur ekki að sjálfu sér en henni hefur verið náð á grundvelli núverandi rekstrarsambands. Það má vel vera að á einhverjum tímapunkti verði skynsamlegt að breyta eða slíta tengslin við núverandi rekstraraðila. Sá tímapunktur er ekki í dag og væri slík ákvörðun tekin ætti alltaf að stíga varlega til jarðar og breyta til í hægum markvissum skrefum þannig að alveg sé ljóst að lífeyri okkar sé ekki stefnt í hættu. Að lokum vil ég óska frambjóðendum góðs gengis næstkomandi mánudag og vona að ferðinni verði heitið til móts við sólskinið en lífeyrissjóðnum verði ekki stýrt til móts við rok og rigningu. Höfundur er stjórnarmaður í Frjálsa og frambjóðandi til stjórnarkjörs.
Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar
Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Neikvæða eða jákvæða hvata til að virkja fatlað fólk til atvinnuþátttöku ? Gunnar Alexander Ólafsson ,Sigurður Árnason skrifar