Hefur yfirstjórn kirkjunnar misst trú á eigin boðun? Haraldur Benediktsson skrifar 2. nóvember 2018 10:53 Ég er sóknarbarn í Saurbæjarprestakalli. Skírður og fermdur, aldrei íhugað að yfirgefa íslenski þjóðkirkjuna. Kirkjuna sem boðar kærleika og umburðarlyndi. Nánast af tilviljun frétti ég að eigi að leggja niður prestakallið í Saurbæ. Mitt prestakall. Leggja einhliða undir Garðaprestakall. Sem ég og sveit mín reyndar tilheyrðum áður, til ársins 1974, ef ég man rétt. Hef ekki neitt að athuga við endurskipulagningu á innra starfi og fyrirkomulagi hennar. En vinnubrögð, aðferðarfræði og framganga yfirvalda þjóðkirkjunnar eru í þessu máli forkastanleg. Nú liggur fyrir kirkjuþingi tillaga um að leggja niður Saurbæjarprestakall, og ástæðan er að sögn, vegna þess að sóknarprestur getur heilsu sinnar vegna ekki búið í prestbústaðnum vegna myglu. Viðgerðir hafa ekki verið fullnægjandi – og ekki reynt að láta reyna á til enda hvort takist að lagfæra húsið. En húsið í þessu ástandi verði mögulega sett í leigu til fólks sem sættir sig við að búa í heilsuspillandi húsnæði. . Það mun vera fordæmi fyrir því að Kirkjan leigi út íbúðarhúsnæði sem er skemmt af myglu. Ekki einu sinni haft fyrir því að láta prestakallið sem á að taka við vita að þetta standi til. Fjölskylda svipt heimili sínu. Sóknarprestur, sem hefur misst heilsuna vegna húsnæðis, er á hrakhólum. Hann og fjölskylda hans hafa ekki getað haldið heimili í langan tíma. Úrræði yfirvalda kirkjunnar er að kasta í skyndi fyrir kirkjuþing tillögu um að leggja þá niður prestakallið fyrst fjölskyldan vill ekki flytja aftur inn í prestsetrið, sem þó er heilsuspillandi! Hvernig rímar þetta við boðun kirkjunnar? Sem gefur sig út fyrir að standa fyrir náungakærleika – umburðarlyndi. Hvernig stjórnsýsla er það? Hvernig samræmist það boðandi kirkju um kærleika og umhyggju að ganga fram með þessum hætti? Að í skyndi – án þeirrar starfsreglu kirkjunnar að kirkjuráðið allt standi að tillögugerð. Einn kirkjuráðsmaður stendur að tillögunni – og gefur í skyn að allt kirkjuráðið styðji þessa lausn. Hversvegna stendur það ekki að allt að þessari tillögu? En hver er þessi lausn? Hefur verið reynt að semja við sóknarprestinn um aðra lausn? Nei. Hefur verið rætt við það fólk sem hefur tekið að sér, fyrir samfélag sitt, að gegna trúnaðarstöðum í þeim sóknum? Er það hugmynd kirkjunnar að lausn mála að svipta samfélagi prestakalli sínu og sóknarprest embætti af því að hann getur ekki búið á heimili sínu, sem er heilsuspillandi? Hús eru lagfærð og ný hús byggð, þegar þau ganga úr sér. Það er gangur lífsins. Kirkjur og prestsetur eru hluti af sögu okkar, það er stór ákvörðun að ganga til þess verks, að leggja niður prestakall. Prestsetur á einni höfuðkirkju Íslands Hallgrímskirkju í Saurbæ. Hvar er nú virðing hennar fyrir arfleið sr Hallgríms Péturssonar? Höfundi passíusálmanna – einu mesta bókmenntverki sem þessi þjóð á. Það er eitthvað meira en lítið að fjármálum kirkjunnar ef hún getur ekki einu sinni haldið við húsum sínum. Hvernig fer kirkjan með eignir sínar, er spurning sem leitar á. Er það í samræmi við byggðalegt hlutverk þessarar miklu stofnunar að eyða byggð og búsetu með þessum hætti? Þetta er jú þjóðkirkjan. En munum að til stendur að leigja hús prestsetursins til fólks sem sættir sig við heilsuspillandi húsnæði. Vinnubrögð og aðdragandi að þessari geðþótta tillögu um skyndilega niðurlagningu prestakallsins eru forkastanleg. En samkvæmt þeim reglum sem kirkjuþing starfar eftir, að mér er sagt, er ekki farið að starfsreglum og tillagan ekki þingtæk. En það mun þykja aðeins formsatriði Það er því verið að skapa fordæmi fyrir þeim skyndi lausnum að leggja niður hundruð ára búsetu – með engum fyrirvara. Leggja niður prestakall – embætti – ef geðþótti yfirvalda stendur til þess. Ef prestur er óþægur - leggjum niður embættið. Þjóðkirkjan, með sín miklu opinberu framlög hefur að mínu mati skyldur við landsbyggðina. Auðvitað og sem betur fer erum við að hverfa frá opinberum embættisbústöðum. En fyrir byggðir getur skipt máli að opinberir aðilar þekki hlutverk sitt. Það er því ekkert sjálfgefið að td prestbústaður sé ekki endurnýjaður. Það er nauðsynlegt að aðdragandi að þessum breytingum verði rannsakaður og framganga öll. Fyrr er ekki hægt að öðlast traust og trúnað á þessa mikilvægu stofnun. Traust mitt til hennar er í það minnsta brotið. Er til of mikils mælst, af hendi okkar sóknarbarna, að tillögu þessari verði frestað – og reynt að ræða málið? Kannski ætti kirkjan sjálf að hlusta á það sem hún boðar? Ég hef ekki gengið af minni trú.Höfundur er alþingismaður. Pistillinn birtist fyrst á Facebook-síðu hans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haraldur Benediktsson Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson Skoðun Skoðun Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ég er sóknarbarn í Saurbæjarprestakalli. Skírður og fermdur, aldrei íhugað að yfirgefa íslenski þjóðkirkjuna. Kirkjuna sem boðar kærleika og umburðarlyndi. Nánast af tilviljun frétti ég að eigi að leggja niður prestakallið í Saurbæ. Mitt prestakall. Leggja einhliða undir Garðaprestakall. Sem ég og sveit mín reyndar tilheyrðum áður, til ársins 1974, ef ég man rétt. Hef ekki neitt að athuga við endurskipulagningu á innra starfi og fyrirkomulagi hennar. En vinnubrögð, aðferðarfræði og framganga yfirvalda þjóðkirkjunnar eru í þessu máli forkastanleg. Nú liggur fyrir kirkjuþingi tillaga um að leggja niður Saurbæjarprestakall, og ástæðan er að sögn, vegna þess að sóknarprestur getur heilsu sinnar vegna ekki búið í prestbústaðnum vegna myglu. Viðgerðir hafa ekki verið fullnægjandi – og ekki reynt að láta reyna á til enda hvort takist að lagfæra húsið. En húsið í þessu ástandi verði mögulega sett í leigu til fólks sem sættir sig við að búa í heilsuspillandi húsnæði. . Það mun vera fordæmi fyrir því að Kirkjan leigi út íbúðarhúsnæði sem er skemmt af myglu. Ekki einu sinni haft fyrir því að láta prestakallið sem á að taka við vita að þetta standi til. Fjölskylda svipt heimili sínu. Sóknarprestur, sem hefur misst heilsuna vegna húsnæðis, er á hrakhólum. Hann og fjölskylda hans hafa ekki getað haldið heimili í langan tíma. Úrræði yfirvalda kirkjunnar er að kasta í skyndi fyrir kirkjuþing tillögu um að leggja þá niður prestakallið fyrst fjölskyldan vill ekki flytja aftur inn í prestsetrið, sem þó er heilsuspillandi! Hvernig rímar þetta við boðun kirkjunnar? Sem gefur sig út fyrir að standa fyrir náungakærleika – umburðarlyndi. Hvernig stjórnsýsla er það? Hvernig samræmist það boðandi kirkju um kærleika og umhyggju að ganga fram með þessum hætti? Að í skyndi – án þeirrar starfsreglu kirkjunnar að kirkjuráðið allt standi að tillögugerð. Einn kirkjuráðsmaður stendur að tillögunni – og gefur í skyn að allt kirkjuráðið styðji þessa lausn. Hversvegna stendur það ekki að allt að þessari tillögu? En hver er þessi lausn? Hefur verið reynt að semja við sóknarprestinn um aðra lausn? Nei. Hefur verið rætt við það fólk sem hefur tekið að sér, fyrir samfélag sitt, að gegna trúnaðarstöðum í þeim sóknum? Er það hugmynd kirkjunnar að lausn mála að svipta samfélagi prestakalli sínu og sóknarprest embætti af því að hann getur ekki búið á heimili sínu, sem er heilsuspillandi? Hús eru lagfærð og ný hús byggð, þegar þau ganga úr sér. Það er gangur lífsins. Kirkjur og prestsetur eru hluti af sögu okkar, það er stór ákvörðun að ganga til þess verks, að leggja niður prestakall. Prestsetur á einni höfuðkirkju Íslands Hallgrímskirkju í Saurbæ. Hvar er nú virðing hennar fyrir arfleið sr Hallgríms Péturssonar? Höfundi passíusálmanna – einu mesta bókmenntverki sem þessi þjóð á. Það er eitthvað meira en lítið að fjármálum kirkjunnar ef hún getur ekki einu sinni haldið við húsum sínum. Hvernig fer kirkjan með eignir sínar, er spurning sem leitar á. Er það í samræmi við byggðalegt hlutverk þessarar miklu stofnunar að eyða byggð og búsetu með þessum hætti? Þetta er jú þjóðkirkjan. En munum að til stendur að leigja hús prestsetursins til fólks sem sættir sig við heilsuspillandi húsnæði. Vinnubrögð og aðdragandi að þessari geðþótta tillögu um skyndilega niðurlagningu prestakallsins eru forkastanleg. En samkvæmt þeim reglum sem kirkjuþing starfar eftir, að mér er sagt, er ekki farið að starfsreglum og tillagan ekki þingtæk. En það mun þykja aðeins formsatriði Það er því verið að skapa fordæmi fyrir þeim skyndi lausnum að leggja niður hundruð ára búsetu – með engum fyrirvara. Leggja niður prestakall – embætti – ef geðþótti yfirvalda stendur til þess. Ef prestur er óþægur - leggjum niður embættið. Þjóðkirkjan, með sín miklu opinberu framlög hefur að mínu mati skyldur við landsbyggðina. Auðvitað og sem betur fer erum við að hverfa frá opinberum embættisbústöðum. En fyrir byggðir getur skipt máli að opinberir aðilar þekki hlutverk sitt. Það er því ekkert sjálfgefið að td prestbústaður sé ekki endurnýjaður. Það er nauðsynlegt að aðdragandi að þessum breytingum verði rannsakaður og framganga öll. Fyrr er ekki hægt að öðlast traust og trúnað á þessa mikilvægu stofnun. Traust mitt til hennar er í það minnsta brotið. Er til of mikils mælst, af hendi okkar sóknarbarna, að tillögu þessari verði frestað – og reynt að ræða málið? Kannski ætti kirkjan sjálf að hlusta á það sem hún boðar? Ég hef ekki gengið af minni trú.Höfundur er alþingismaður. Pistillinn birtist fyrst á Facebook-síðu hans.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar