Þakkir og þankar Gunnar Kvaran skrifar 23. maí 2017 07:00 Með þessu greinarkorni langar mig að tjá þakklæti mitt Kára Stefánssyni fyrir ótrúlega skelegga og áhrifamikla baráttu fyrir heilbrigðiskerfi þessa lands. Greinar hans eru svo fullar af eldmóði, hugrekki og faglegri þekkingu að hrifningu vekur. Þær sýna okkur svart á hvítu, að hin klassísku kosningaloforð eru því miður harla lítils virði, þegar menn eru sestir í stólana og hafa fengið hin pólitísku völd. Það verður líka að viðurkennast að þeir sem með völdin fara, sýna undirskriftum 85.000 kosningabærra manna fádæma lítilsvirðingu. Menn kalla ástæðu þessarar lítilsvirðingar raunsæi og jafnvægi í ríkisfjármálum. Í raun finnst mér Óttari Proppé heilbrigðisráðherra vera vorkunn. Ef það er rétt sem Kári skrifar, að Óttarr hafi valið þetta ráðherraembætti, þá er ég viss um að hann hefur ætlað sér stóra hluti sem ráðherra heilbrigðismála, en komist fljótt að því að hann er milli steins og sleggju og góð áform hans renna út í sandinn. Spurningin er bara þessi: Vill Óttarr Proppé halda stjórnarsamstarfinu áfram á þessum forsendum? Er ekki heilbrigðisþjónustan líftaug þjóðarinnar og Landspítalinn miðtaugakerfi hennar? Eins og Kári orðar það svo fallega. Hvað er mikilvægara í okkar samfélagi en þjónusta við sjúka?Grafalvarlegt mál Ekkert er göfugra en að reyna að lina þjáningar meðbræðra okkar og systra. Þessi þjónusta á að standa öllum til boða án tillits til aldurs, tekna eða þjóðfélagsstöðu. Það er grafalvarlegt mál þegar fólk þarf að neita sér um læknisþjónustu eða lífsnauðsynleg lyf vegna fjárskorts. Þetta er svartur blettur á þjóðfélaginu og okkur öllum til skammar. Ég er sannfærður um, að stór hluti þessarar þjóðar er tilbúinn að borga hærri skatta til að tryggja öllum góða heilbrigðisþjónustu. Að missa heilsuna er alvarlegasta ógnin í lífi mannsins. Að undanförnu hef ég mikið velt því fyrir mér, hvers vegna svo margir landsmenn þjást af sjúkdómum. Skýringar á sjúkdómum eru margþættar og flóknar. Ytri hagsæld okkar sem þjóðar hefur batnað jafnt og þétt á undanförnum áratugum. Það sem þótti fjarlægur óraunhæfur draumur fyrir 60-70 árum þykja í dag eðlileg og sjálfsögð þægindi og jafnvel mannréttindi. En hvernig höfum við búið að andanum, sálinni og kærleikanum á þessu tímabili? Höfum við skapað okkar innra manni þau skilyrði að kærleikur, manngæska, hamingja, umburðarlyndi og skilningur milli manna hafi vaxið og dafnað. Hefur ræktun kærleikstrésins sem býr með okkur öllum og sem gerir okkur kleift að gefa hvert öðru raunverulegar gjafir, gengið að óskum? Margt í lífsformi okkar nútímamanna gengur beinlínis gegn þróun okkar andlegu hæfileika. Hraðinn, spennan, áreitið og streitan eru orðin geigvænlegir áhrifavaldar í lífi okkar. Þetta sést kannski gleggst á grunnskólabörnum. Er það eðlilegt að há prósentutala þessara fjöreggja okkar skuli þjást af depurð, streitu, kvíða og jafnvel þunglyndi? Persónulega get ég vitnað um að streita, spenna og áreiti hafa á tímabilum í lífi mínu, leitt til bæði andlegra og líkamlegra sjúkdóma. Ég tel að við sem þjóð, verðum að endurmeta alvarlega hugtakið lífsgæði. P.S. Það gladdi mig mikið að lesa í grein Kára, hér í Fréttablaðinu 9. maí síðastliðinn, þar sem hann vitnaði í hina stórmerku bók Njarðar P. Njarðvík „Spegill þjóðar“. Þessi bók ásamt mörgum öðrum bókum, þessa djúpvitra manns, ætti að vera skyldulesning með þjóð vorri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Ljúgandi málpípa Sjálfstæðisflokksins Tómas Kristjánsson Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Halldór 15.06.2024 Halldór Skoðun Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Skoðun Aðför að ungmennum (Í minningu Hamarsins) Óskar Steinn Jónínuson Ómarsson skrifar Skoðun „Betur borgandi ferðamenn“ Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Sjá meira
Með þessu greinarkorni langar mig að tjá þakklæti mitt Kára Stefánssyni fyrir ótrúlega skelegga og áhrifamikla baráttu fyrir heilbrigðiskerfi þessa lands. Greinar hans eru svo fullar af eldmóði, hugrekki og faglegri þekkingu að hrifningu vekur. Þær sýna okkur svart á hvítu, að hin klassísku kosningaloforð eru því miður harla lítils virði, þegar menn eru sestir í stólana og hafa fengið hin pólitísku völd. Það verður líka að viðurkennast að þeir sem með völdin fara, sýna undirskriftum 85.000 kosningabærra manna fádæma lítilsvirðingu. Menn kalla ástæðu þessarar lítilsvirðingar raunsæi og jafnvægi í ríkisfjármálum. Í raun finnst mér Óttari Proppé heilbrigðisráðherra vera vorkunn. Ef það er rétt sem Kári skrifar, að Óttarr hafi valið þetta ráðherraembætti, þá er ég viss um að hann hefur ætlað sér stóra hluti sem ráðherra heilbrigðismála, en komist fljótt að því að hann er milli steins og sleggju og góð áform hans renna út í sandinn. Spurningin er bara þessi: Vill Óttarr Proppé halda stjórnarsamstarfinu áfram á þessum forsendum? Er ekki heilbrigðisþjónustan líftaug þjóðarinnar og Landspítalinn miðtaugakerfi hennar? Eins og Kári orðar það svo fallega. Hvað er mikilvægara í okkar samfélagi en þjónusta við sjúka?Grafalvarlegt mál Ekkert er göfugra en að reyna að lina þjáningar meðbræðra okkar og systra. Þessi þjónusta á að standa öllum til boða án tillits til aldurs, tekna eða þjóðfélagsstöðu. Það er grafalvarlegt mál þegar fólk þarf að neita sér um læknisþjónustu eða lífsnauðsynleg lyf vegna fjárskorts. Þetta er svartur blettur á þjóðfélaginu og okkur öllum til skammar. Ég er sannfærður um, að stór hluti þessarar þjóðar er tilbúinn að borga hærri skatta til að tryggja öllum góða heilbrigðisþjónustu. Að missa heilsuna er alvarlegasta ógnin í lífi mannsins. Að undanförnu hef ég mikið velt því fyrir mér, hvers vegna svo margir landsmenn þjást af sjúkdómum. Skýringar á sjúkdómum eru margþættar og flóknar. Ytri hagsæld okkar sem þjóðar hefur batnað jafnt og þétt á undanförnum áratugum. Það sem þótti fjarlægur óraunhæfur draumur fyrir 60-70 árum þykja í dag eðlileg og sjálfsögð þægindi og jafnvel mannréttindi. En hvernig höfum við búið að andanum, sálinni og kærleikanum á þessu tímabili? Höfum við skapað okkar innra manni þau skilyrði að kærleikur, manngæska, hamingja, umburðarlyndi og skilningur milli manna hafi vaxið og dafnað. Hefur ræktun kærleikstrésins sem býr með okkur öllum og sem gerir okkur kleift að gefa hvert öðru raunverulegar gjafir, gengið að óskum? Margt í lífsformi okkar nútímamanna gengur beinlínis gegn þróun okkar andlegu hæfileika. Hraðinn, spennan, áreitið og streitan eru orðin geigvænlegir áhrifavaldar í lífi okkar. Þetta sést kannski gleggst á grunnskólabörnum. Er það eðlilegt að há prósentutala þessara fjöreggja okkar skuli þjást af depurð, streitu, kvíða og jafnvel þunglyndi? Persónulega get ég vitnað um að streita, spenna og áreiti hafa á tímabilum í lífi mínu, leitt til bæði andlegra og líkamlegra sjúkdóma. Ég tel að við sem þjóð, verðum að endurmeta alvarlega hugtakið lífsgæði. P.S. Það gladdi mig mikið að lesa í grein Kára, hér í Fréttablaðinu 9. maí síðastliðinn, þar sem hann vitnaði í hina stórmerku bók Njarðar P. Njarðvík „Spegill þjóðar“. Þessi bók ásamt mörgum öðrum bókum, þessa djúpvitra manns, ætti að vera skyldulesning með þjóð vorri.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun