Skynsamleg stjórnmál Frosti Logason skrifar 6. október 2016 07:00 Síðar í þessum mánuði göngum við til kosninga. Ekki er laust við að fiðringur fari um mörg okkar. Við teljum okkur trú um að nú sé hægt að gera betur en síðast. Við ætlum ekki að falla fyrir sömu ódýru og innantómu loforðunum í þetta skipti. Einn flokkurinn lofar í stefnuskrá að standa vörð um kristin gildi og viðhorf. Það er skynsamlegt og örugglega vel ígrundað. Að fylgjast með guðleysinu vaxa allt í kring um okkur undanfarið, með alls kyns skuggalegum afleiðingum, hefur nefnilega verið hrollvekjandi. Konur vaða nú uppi með frekju og yfirgang. Allir vita hins vegar að konan á að halda sér saman á meðan maður hennar hefur orðið. Ef kona vill fræðast, þá skal hún spyrja karl sinn heima fyrir, ekki úti á torgum. Konur skulu vera undirgefnar. Þetta er ekki flókið. Nýja testamentið er skýrt hvað þetta varðar. Kristur tók líka fram að börn sem ansa foreldrum sínum með skætingi skulu líflátin. En þessum kristnu gildum virðumst við hafa gleymt í öllu guðleysinu. Nýja testamentið minnist líka á svívirðilegar girndir mannfólksins. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum með konum og brunnið í losta hver til annars. Guð dæmir þá réttilega og segir að allir, sem slíkt fremja, séu dauðasekir. Það er gott að fylking þjóðhollra ætli að standa vörð um þessi gildi. Rúsínan í pylsuendanum er svo loforð þeirra um að hafna öllum trúarbrögðum sem eru andstæð íslensku stjórnarskránni. Þetta kallar maður vel ígrundaða og heilbrigða stefnuskrá.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason Skoðun VII. Aðförin að Ólafi Jóhannessyni Hafþór S. Ciesielski Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson Skoðun Fólkið sem hverfur... Kristján Fr. Friðbertsson Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson Skoðun
Síðar í þessum mánuði göngum við til kosninga. Ekki er laust við að fiðringur fari um mörg okkar. Við teljum okkur trú um að nú sé hægt að gera betur en síðast. Við ætlum ekki að falla fyrir sömu ódýru og innantómu loforðunum í þetta skipti. Einn flokkurinn lofar í stefnuskrá að standa vörð um kristin gildi og viðhorf. Það er skynsamlegt og örugglega vel ígrundað. Að fylgjast með guðleysinu vaxa allt í kring um okkur undanfarið, með alls kyns skuggalegum afleiðingum, hefur nefnilega verið hrollvekjandi. Konur vaða nú uppi með frekju og yfirgang. Allir vita hins vegar að konan á að halda sér saman á meðan maður hennar hefur orðið. Ef kona vill fræðast, þá skal hún spyrja karl sinn heima fyrir, ekki úti á torgum. Konur skulu vera undirgefnar. Þetta er ekki flókið. Nýja testamentið er skýrt hvað þetta varðar. Kristur tók líka fram að börn sem ansa foreldrum sínum með skætingi skulu líflátin. En þessum kristnu gildum virðumst við hafa gleymt í öllu guðleysinu. Nýja testamentið minnist líka á svívirðilegar girndir mannfólksins. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum með konum og brunnið í losta hver til annars. Guð dæmir þá réttilega og segir að allir, sem slíkt fremja, séu dauðasekir. Það er gott að fylking þjóðhollra ætli að standa vörð um þessi gildi. Rúsínan í pylsuendanum er svo loforð þeirra um að hafna öllum trúarbrögðum sem eru andstæð íslensku stjórnarskránni. Þetta kallar maður vel ígrundaða og heilbrigða stefnuskrá.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.